Η τελευταία σεζόν του Τζεμπούρ: Από το μούδιασμα, στα συνθήματα στον "εξώστη"
Η τελευταία σεζόν του Ραφίκ Τζεμπούρ αποτυπώνει σε μία μικρογραφία όλη την πορεία του στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Μπόλικη τρέλα, αρκετές περίεργες συνήθειες, άσχημο ξεκίνημα, θριαμβευτικό τέλος. Ο Αλγερινός είναι και ευλογία και κατάρα, ανάλογα το πιο κουμπί θα του πατήσει κανείς και πότε.
Ο Ραφίκ Τζεμπούρ δεν θύμιζε σε πολλά επαγγελματία ποδοσφαιριστή όταν κατέφθασε στη Λευκωσία για να ενταχθεί στο προπονητικό πρόγραμμα του ΑΠΟΕΛ αργά το καλοκαίρι του 2014. Ο Γιώργος Δώνης είχε περάσει αρκετές ώρες στο τηλέφωνο για να τον πείσει να παίξει στην Κύπρο και να αφήσει πίσω του την Αγγλία που έτσι και αλλιώς δεν του ταίριαζε ούτε ως χώρα ούτε ως πρωτάθλημα.
Βαρύς, αργός, σε κακή φυσική κατάσταση αλλά και με χαμηλή αυτοπεποίθηση, δυσκολεύτηκε πολύ να προσαρμοστεί. Στους δε πρώτους μήνες του θύμισε σε πολλά και τον παλιό, κακό του εαυτό. Αργούσε στις προπονήσεις, μπέρδευε τις ώρες, δεν μπορούσε να πειθαρχήσει αγωνιστικά, μία τραγωδία κοντολογίς.
Οσο περνούσε ο καιρός όμως, ο Αλγερινός έβρισκε κάποια από τα παλιά του πατήματα. Αν και παράλληλα είχε αποκτήσει και εξωαγωνιστικά επαγγελματικά ενδιαφέροντα (προσπάθησε να κάνει εξαγωγική επιχείρηση στην Κύπρο), ο Τζεμπούρ άρχισε να βρίσκει αυτό που κάθε επιθετικός ψάχνει. Το γκολ.
Στο ξεκίνημα της σεζόν δεν τον βοηθούσε βέβαια η φυσική του κατάσταση (έτσι και αλλιώς στη Νότιγχαμ είχε κάνει μόλις 7 ματς) αλλά ακόμα και έτσι έδειξε πολλές φορές ότι το γκολ δεν είναι κάτι που ξεχνιέται εύκολα για έναν παίκτη της δική του κλάσης.
Στις προπονήσεις παρέμενε πολλές φορές εκτός συνεννόησης αλλά ο Τζεμπούρ είναι Τζεμπούρ. Μετά τον Δεκέμβριο όμως, και ενώ ο Γιώργος Δώνης είχε αποτελέσει παρελθόν για τον ΑΠΟΕΛ, ο άλλοτε στράικερ του Ολυμπιακού ζεστάθηκε για τα καλά.
Τους αγώνες του Τσάμπιονς Λιγκ τους έβγαλε χωρίς γκολ αλλά στο πρωτάθλημα το άρωμα των διχτύων το μύρισε για τα καλά. Στο δεύτερο μισό της σεζόν δε, ο ρυθμός του ανέβηκε κατακόρυφα κάτι που άφησε το αποτύπωμά του και στην ψυχολογία.
Ο "τρομοκράτης", με τον κλασικό πια πανηγυρισμό με το αυτόματο, αποκτούσε πια και ιδιαίτερη σχέση με την κερκίδα του ΑΠΟΕΛ που είναι πάντα απαιτητική και ιδιαίτερα επικριτική. Ο κυπριακός τρόπος ζωής άρεσε τόσο στον παίκτη που στο τέλος μίλησε σχεδόν άπταιστα...κυπριακά και με λέξεις που θα ζήλευε και ο πιο γλωσσομαθής Κύπριος.
Κατά τη διάρκεια του φθινοπώρου, όταν φιλοξενήθηκε σε στούντιο τηλεοπτικής εκπομπής στην Αθήνα, εκμυστηρεύτηκε την επιθυμία του να φορέσει ξανά τη φανέλα της ΑΕΚ και αυτό είναι η αλήθεια δεν άρεσε στην Κύπρο.
Ο Τζεμπούρ όμως φρόντισε να αποζημιώσει τους παραπονεμένους οπαδούς με γκολ αποφασιστικής σημασίας που οδήγησαν τον ΑΠΟΕΛ στην κατάκτηση ενός ακόμη πρωταθλήματος. Είναι καλή αφορμή εδώ να παραθέσουμε και τα νούμερά του κατά την περασμένη σεζόν. Στο πρωτάθλημα 26 συμμετοχές, 14 γκολ, στο Κύπελλο 6 συμμετοχές, 3 γκολ, στο Τσάμπιονς Λιγκ 6 συμμετοχές, χωρίς γκολ. Το σύνολο έγραψε 38 συμμετοχές, 17 γκολ.
Στο τέλος; Εγινε ένα με την εξέδρα. Δεν πρόκειται για υπερβολές. Δείτε το παρακάτω βίντεο κατά το οποίο ο...λεγάμενος παίρνει το μικρόφωνο και τραγουδά ένα σύνθημα των φανατικών του ΑΠΟΕΛ στα πανηγύρια για την κατάκτηση του τίτλου στο θρυλικό "εξώστη". Τζεμπούρ είναι, ό,τι θέλει κάνει.
To επιμύθιο είχε και πάλι ΑΕΚ: Ζήτησε περισσότερες ημέρες για να απαντήσει στον ΑΠΟΕΛ ο οποίος εν τέλει αποφάσισε ότι δεν μπορούσε να τον περιμένει άλλον. Ο παίκτης ταξίδεψε στην Αθήνα και σε μερικά λεπτά της ώρας συμφώνησε με τον Δημήτρη Μελισσανίδη για την επιστροφή του στην Ενωση. Η αναμενόμενη εξέλιξη δηλαδή.
.jpg)
