Ο Ζήκος, η ένταση με τον Μπάγεβιτς και το νέο πλάνο

Στο νέο ξεκίνημα της περιόδου Μελισσανίδη ο Άκης Ζήκος ήταν αυτός που τοποθετήθηκε στην κορυφή της πυραμίδας των τμημάτων υποδομής αναλαμβάνοντας τον αθλητικό σχεδιασμό, ο Μιχάλης Μητροτάσιος μπήκε σε θέση τεχνικού διευθυντή και η ΑΕΚ προχώρησε σε συνεργασία με τον εργοφυσιολόγο Ερίκ Μπουρακί ( ο οποίος είχε σοβαρό βιογραφικό στον συγκεκριμένο τομέα και είχε την πλήρη στήριξη του Ζήκου).

Στην πορεία με τις διάφορες ανακατατάξεις που έγιναν το πράγμα χάλασε αφού οι προσθαφαιρέσεις στο δυναμικό των στελεχών των τμημάτων υποδομής έφεραν στα ίδια αποδυτήρια ανθρώπους των οποίων τα χνότα δεν ταίριαξαν.

ΤΟ ΡΑΓΙΣΜΑ ΤΟΥ ΓΥΑΛΙΟΥ

Κάποιοι απομακρύνθηκαν, κάποιοι άλλοι έμειναν, όμως το σίγουρο είναι πως το πράγμα χάλασε. Πιο ενδεικτικό παράδειγμα από την απομάκρυνση του Ερίκ Μπουρακί τον Γενάρη του 2015 λίγες μέρες μετά από τη δήλωση του Ζήκου στο contra.gr ότι « Ο Μπουρακί είναι το πιο σημαντικό κεφάλαιο στις ακαδημίες μας», δεν υπάρχει.

Η ΕΝΤΟΝΗ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ

Η ιστορία δεν σταματά εδώ, αφού το καλοκαίρι του 2015 ο Δημήτρης Μελισσανίδης έδωσε τα κλειδιά των τμημάτων υποδομής στον Άκη Ζήκο. Στα υψηλά διοικητικά κλιμάκια ο Ζήκος απολάμβανε στήριξης όμως μέσα το πράγμα φούσκωνε με ορισμένα προβλήματα, ένα εκ των οποίων ήταν και η εξέλιξη της σχέσης του με τον Μητροτάσιο, που ο ίδιος έφερε. Το ακόμα πιο οξύμωρο είναι ότι λίγο καιρό μετά που ο Ζήκος πήρε τα κλειδιά από τον Μελισσανίδη παραιτήθηκε και αποτέλεσε παρελθόν. Αιτία (ή καλύτερα αφορμή) της παραίτησης τότε του Ζήκου ήταν μια (έντονη) διαφωνία με τον Μπάγεβιτς για ένα οργανωτικό ζήτημα όχι μεγάλης σημασίας.

Το θέμα, όμως, ήταν ότι η διαφωνία ήταν έντονη και έγινε μπροστά από τα μάτια αρκετών γονιών που ήταν εκείνη την ώρα στο αθλητικό κέντρο των Σπάτων για έναν αγώνα της ακαδημίας. Η θετική όψη εκείνης της έντασης είναι πως τόσο ο Ζήκος όσο και ο Μπάγεβιτς, κράτησαν το πράγμα σε ένα αξιοπρεπές επίπεδο χωρίς καμία διάθεση ίντριγκας της μίας πλευράς στην άλλη, κόντρα στην παραδοσιακή λογική της ΑΕΚ. Το πράγμα έγινε εκεί, δεν υπήρξε καμία συνέχεια ή διαρροή (με εξαίρεση μια… αλλαγμένη ερμηνεία του περιστατικού με λεπτομέρειες που προσβάλλουν το μέγεθος της ΑΕΚ) και τέλος.

Η ΟΥΣΙΑ

Το θέμα είναι ότι από εκείνη τη χρονική στιγμή και μετά η πορεία των τμημάτων υποδομής ήταν καθοδική. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως οφείλεται αποκλειστικά στην αποχώρηση του Ζήκου, αφού όπως συμβαίνει στην πρώτη ομάδα της ΑΕΚ, έτσι και στην ακαδημία υπάρχουν ελλείψεις. Ενώ το πράγμα ξεκίνησε καλά τόσο σε οργανωτικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο υποδομών, έμεινε στη μέση. Ο Ζήκος όπως και κάθε επαγγελματίας είχε θετικά και αρνητικά. Δεν είχε δουλέψει ξανά στο συγκεκριμένο πόστο σε άλλη ομάδα πριν έρθει στην ΑΕΚ (μάνατζερ ήταν), δεν είχε κάποια εμπειρία, όμως το κομμάτι των ακαδημιών ήταν ένας τομέας για τον οποίο έβγαζε αρκετό μεράκι. Του άρεσε, τον γέμιζε και αυτό έβγαινε σε μια οργάνωση της καθημερινότητας που από εκείνο το σημείο και μετά εξαφανίστηκε από τα Σπάτα.

ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Τώρα ΑΕΚ και Ζήκος έχουν αρκετές πιθανότητες να ξανασυναντηθούν από το προσεχές καλοκαίρι. Βέβαια η κατάσταση είναι λίγο πιο περίπλοκη από μια απλή επιστροφή του Ζήκου και την αντικατάσταση του Μητροτάσιου από τον Σαμαρά. Η πιθανότητα να γίνουν ριζοσπαστικές αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας της ακαδημίας είναι αρκετά μεγάλη, όμως αυτό που μένει να διαπιστωθεί είναι το αν θα γίνει εφικτό να επιστρέψουν οι υποδομές της ΑΕΚ στο δρόμο της κανονικότητας. Για την ώρα, πάντως, δεν υπάρχει πιθανότητα να συμβεί κάποια θεαματική αλλαγή πριν το τέλος της τρέχουσας σεζόν. Ότι είναι να γίνει θα γίνει από το καλοκαίρι και μετά.