Όταν η ΑΕΚ έφτασε μέχρι τον -πραγματικό- πόλεμο

Κάθε ομάδα έχει της δικές της ιδιαιτερότητες. Είναι μεγάλη στα μάτια των οπαδών της, και το μεγαλείο της αποτελείται από κάποιες ιστορίες. Κάποιες πραγματικές, κάποιες φουσκωμένες, κάποιες υπερβολικές, κάποιες που ξεπέρασαν τα όρια της πραγματικότητας και άγγιξαν τα… σύνορα του μύθου. Μικρές, μεγάλες, όλες όμως, σημαντικές στα μάτια του κόσμου της.

Το ταξίδι της ΑΕΚ στο εμπόλεμο Βελιγράδι είναι… μια ιστορία μόνο του. Όχι μόνο για τον συμβολικό χαρακτήρα του, αλλά κυρίως για το γεγονός ότι όσοι πήγαν ρίσκαραν κάτι. Μπορεί σήμερα που έχουν περάσει τα χρόνια και αναφέρεται συχνά να ξεθωριάζει από την τριβή, αλλά δεν είναι μικρό πράγμα να παίρνεις την απόφαση και να πηγαίνεις σε ένα μέρος που γίνεται πόλεμος. Για αυτό δε συμβαίνει και συχνά.

Σε κάθε περίπτωση η 7η Απριλίου στο Βελιγράδι δεν ήταν απλά ένα φιλικό ή μια συμβολική μέρα. Ήταν επίτευγμα, ίσως το μεγαλύτερο ολόκληρου του συλλόγου στην ιστορία του. Γιατί ποτέ άλλοτε η ΑΕΚ δεν κατάφερε να αγγίξει τόσο πολύ τις ρίζες της, μπαίνοντας στη διαδικασία να κάνει ένα τέτοιο ταξίδι, στέλνοντας ένα παγκόσμιο μήνυμα.

Διαφορετικές προτεραιότητες

Αρκετοί θα το ξεχνούν, αλλά η ΑΕΚ τη σεζόν 1998-99 ήταν βασική διεκδικήτρια του πρωταθλήματος, σχεδόν μέχρι το τέλος σε απόσταση αναπνοής από τον Ολυμπιακό. Συνεπώς η ιδέα του Δημήτρη Μελισσανίδη να γίνει κατά τη διάρκεια των γιορτών του Πάσχα (συγκεκριμένα τη Μεγάλη Τετάρτη) κατά τη διάρκεια της διακοπής του πρωταθλήματος και εν μέσω πόλεμού στο Βελιγράδι, ένα φιλικό με την Παρτιζάν στο γήπεδο της, θα μπορούσε να επιφέρει αγωνιστικό (και συνεπώς οικονομικό) κόστος. Ακόμα, δηλαδή, κι αν όλα εξελίσσονταν καλά, αφού όπως και να το δει κανείς, και μόνο να βρεθείς σε μία εμπόλεμη ζώνη εμπεριέχει ένα ρίσκο.

Βέβαια στην ΑΕΚ, η κατάσταση είναι λίγο ιδιόμορφη και οι προτεραιότητες διαφορετικές. Έτσι η ιδέα του «Μελισσάν» έτυχε τρομερής ανταπόκρισης τόσο από το ποδοσφαιρικό τμήμα, όσο και από τον κόσμο της ομάδας που ακολούθησε -ρισκάροντας ακόμα περισσότερο- οδικώς.

Εμπειρία ζωής

Όσοι ταξίδεψαν τότε στο Βελιγράδι έχουν ακόμα να τον λένε για τις γκρεμισμένες γέφυρες, τις βομβαρδισμένες πολυκατοικίες και γενικότερα για εικόνες οι οποίες είναι συνηθισμένες μόνο σε επίπεδο πολεμικών ταινιών, ωστόσο για κάποιους ανθρώπους ήταν -και είναι- απλά η πικρή πραγματικότητα.

Ένα πούλμαν με οπαδούς της ΑΕΚ από την Original ταξίδεψε οδικώς και οι επιβαίνοντες είδαν ακόμα πιο… σουρεαλιστικά πράγματα έχοντας και την πίεση του χρόνου, αφού οι βομβαρδισμοί το βράδυ συνεχίζονταν.

Το «παρών» και ο Μανώλης Γλέζος

Πέραν από τους ανθρώπους της «Ένωσης», τους οπαδούς και τους δημοσιογράφους που ταξίδεψαν στο Βελιγράδι, το «παρών» έδωσαν και μεγάλες προσωπικότητες όπως ο Μανώλης Γλέζος οποίος αποτελεί αντιπολεμικό σύμβολο της ελληνικής ιστορίας.

Για την ιστορία το φιλικό ανάμεσα στην ΑΕΚ και στην Παρτίζαν μπορεί να ξεκίνησε κανονικά αλλά δεν ολοκληρώθηκε ποτέ λόγω της εισόδου των οπαδών και των δύο ομάδων στον αγωνιστικό χώρο. Βέβαια αυτή τη φορά η αιτία της εισόδου των οπαδών από την εξέδρα στο ταρτάν δεν είχε να κάνει με κάποια κακή πρόθεση αλλά με την διάθεση για επίθεση αγάπης στους πρωταγωνιστές μιας ωραίας, ποδοσφαιρικής, αντιπολεμικής ιστορικής στιγμής με πολλά μηνύματα. Το κυριότερο (μήνυμα) ήταν αυτό που κρατούσαν οι ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων: «ΝΑΤΟ stop the war, stop the bombing». Kαι οι χιλιάδες ανθρώπινοι… στόχοι που βρέθηκαν εκείνη τη μέρα στο γήπεδο της Παρτιζάν.

Το -ίσως- σημαντικότερο γκολ στην ιστορία της ΑΕΚ (παρότι ανεπίσημο) σημείωσε ο Πάρις Ζουμπούλης, το ματς, έληξε ισόπαλο 1-1 ωστόσο αυτά είχαν τη μικρότερη σημασία από όλα τα παραπάνω.

Αναλυτικά τα ονόματα των ποδοσφαιριστών των δύο ομάδων που συμμετείχαν στο φιλικό που συζητήθηκε σε όλη τη γη, εκείνη την εποχή σκορπίζοντας συγκίνηση:

ΑΕΚ (Όλεγκ Μπλαχίν): Ατματσιδης (29’ Μιχαηλιδης, 40’ Κουρκουνας(του Απόλλωνα), Κοπιτσης (40’ Κωστενογλου), Μπαμπουνσκι, Μιλοβανοβιτς (42’ Καψης), Τσεκολι (45’ Ζηκος), Κατσαβος, Σαβεβσκι (32’ Κασαπης), Μαλαδενης, Καλιτζακης, Ζουμπουλης, Νικολαΐδης.

Παρτιζάν (Λιούμπισα Τουμπάκοβιτς): Νταμιάνοβιτς, Κράσοβιτς, Σάβιτς, Σανόγεβιτς, Στογιάνοβιτς, Βούκοβιτς, Ιλιτς, Ιβιτς, Μπιέκοβιτς, Τόμιτς, Κέζμαν.