-Με ποιον παίζεις την Κυριακή; -Με τον Κομπότη
Ο Κομπότης είναι για τη Λιβαδειά, ό,τι η μπουγάτσα για τη Θεσσαλονίκη και τα κρι-κρι για την Κρήτη. Ένα κείμενο-ωδή στον ισχυρό άντρα της ομάδας της Βοιωτίας που έχει καταφέρει να ξεπεράσει σε φήμη τον Κόκκαλη, τον Κολοκοτρώνη και το Λιβαδιώτικο σουβλάκι.
Ποια είναι τα πρώτα τρία πράγματα που σου έρχονται στο μυαλό ακούγοντας τη λέξη “Λιβαδειά”; “Σουβλάκια”, “40 παλικάρια” και....Πες το μην ντρέπεσαι! Εγώ, πάντως, όσο και αν έστιψα το μυαλό μου, άλλη λέξη από το “Κομπότης” δεν βρήκα.
Αν δεν συμβαίνει μόνο σε μένα αυτό, σημαίνει πως ο άνθρωπος αυτός έχει καταφέρει κάτι απίστευτο. Όχι μόνο έχει συνδέσει άρρηκτα το όνομα του με μια πόλη της Ελλάδας, αλλά αποτελεί και σήμα κατατεθέν της. Ο Κομπότης είναι για τη Λιβαδειά, ό,τι η μπουγάτσα για τη Θεσσαλονίκη και τα κρι-κρι για την Κρήτη. Και πρόσεξε μιλάμε για πρόσωπο, όχι για προϊόν.
Η φήμη του ξεπερνάει τον Καζαντζάκη και τον Κολοκοτρώνη, αφού τα ονόματα των δύο σπουδαίων Ελλήνων δεν είναι τα πρώτα που έρχονται στο μυαλό κάποιου μόλις λέμε τις λέξεις “Κρήτη” και “Πελοπόννησος”.
Και πες ότι εγώ είμαι πιο κολλημένος με την μπάλα από ότι ο μέσος άνθρωπος, ποιος φίλαθλος οποιασδήποτε ομάδας δεν έχει πει ότι την Κυριακή “παίζει με τον Κομπότη”, ενώ η ομάδα του επρόκειτο να αντιμετωπίσει τον Λεβαδειακό;
Οι Έλληνες οπαδοί συνηθίζουν να λένε πως κανείς δεν μπαίνει πάνω από την ομάδα (τους). Αυτό δεν μπορούν να το που οι φίλοι του Λεβαδειακού, αφού ο Κομπότης είναι πάνω από την ομάδα, είναι η ομάδα και ό,τι η ομάδα εκφράζει, τουλάχιστον τα χρόνια της θητείας του.
Ακόμη και ο Κόκκαλης και ο Μαρινάκης που κατέκτησαν με τον Ολυμπιακό το 95% των ελληνικών πρωταθλημάτων της τελευταίας 20ετίας, δεν κατάφεραν κάτι αντίστοιχο. Ποτέ κανείς ενώ επρόκειτο να αντιμετωπίσει τον Ολυμπιακό, δεν είπε “παίζω με τον Κόκκαλη ή με τον Μαρινάκη”. Αντιστοίχως, ούτε η πολυετής παρουσία της οικογένειας Βαρδινογιάννη στον Παναθηναϊκό, δεν πέτυχε τέτοιας αναγνώρισης, όπως ο ισχυρός άντρας του Λεβαδειακού.
Πάμε στην ομάδα του Λεβαδειακού. Ποιος θυμάται -χωρίς παρεξήγηση- πάνω από τρεις παίκτες από την ενδεκάδα των Βοιωτών; Οι περισσότεροι θυμούνται τον Μιλιάζες, λόγω του εκκεντρικού του κουρέματος και τον Πουλίδο, επειδή η μεταγραφή του στην Λιβαδειά είχε γίνει σίριαλ. Ποιος, όμως, δεν θυμάται το όνομα του προέδρου της ομάδας;
Σε ένα τόσο εμβληματικό άνθρωπο για το ποδόσφαιρο και τον τόπο αξίζουν και οι αντίστοιχες τιμές. Για αυτό το Contra.gr προτείνει:
-Να μπει το πρόσωπο του Κομπότη στο σήμα του Λεβαδειακού. Δηλαδή ποιος είναι ο Άγιος Απόλλωνας που μπήκε στο σήμα του Απόλλωνα Σμύρνης;
-Να δημιουργηθεί δημοτικό χορός και να ονομαστεί “Κομπότι”. Ο Μενούσης ο Μπιρμπίλης ήταν μεγαλύτερη φίρμα;
-Να φτιαχτεί το χιονοδρομικό κέντρο, “το Κομπότι” στη Λιβαδειά -ακόμα και με τεχνητό χιόνι-, το οποίο θα κάνει την Αράχωβα να μοιάζει με πιστούλα για πατινάζ που βάζει ο Καμίνης κάθε Χριστούγεννα στο Σύνταγμα.
-Να καθιερωθούν τα “Κομπότεια” αγώνες που θα γίνονται κάθε χρόνο στη Λιβαδειά και θα περιλαμβάνουν όλα τα ολυμπιακά αθλήματα. Ποια “Νέμεα” και ποια “Ίσθμια”;
Απαγορεύτηκε λέει χθες (27/4) στον Κομπότη η ενασχόληση οποιασδήποτε μορφής με το ελληνικό ποδόσφαιρο. Μάλιστα. Ο άνθρωπος, όμως, είναι πλέον λαϊκός “θρύλος” και οι θρύλοι πολλές φορές είναι ανώτεροι από τους νόμους και την ίδια την ιστορία.