Μόλινς: Δεν το βάζει κάτω στα δύσκολα...

Όπως πρώτο μετέδωσε το Contra.gr, ο Παναθηναϊκός έχει βάλει στο στόχαστρο τον 28χρονο Σουηδό επιθετικό Γκιγέρμο Μόλινς, ο οποίος κυκλοφορεί ελεύθερος.

Με μια πρώτη ματιά στο βιογραφικό του Μόλινς, βλέπουμε πως πρόκειται για ένα δεξί εξτρέμ που μπορεί να παίξει με την ίδια ευχέρεια και πίσω από τον επιθετικό, με... λίγες ενεργές σεζόν λόγω των τραυματισμών που τον ταλαιπώρησαν, αλλά έξι φορές διεθνή με την εθνική Σουηδίας.

Η αλήθεια είναι πως οι σοβαροί τραυματισμοί (ρήξη χιαστών) που έχει υποστεί ο Μόλινς στα δύο γόνατά του δεν του επέτρεψαν ποτέ να κάνει την καριέρα που θα μπορούσε. Αλλά έχει μάθει να ξεπερνά κάθε δυσκολία κοιτάζοντας μπροστά. Όπως έκανε κι από μικρό παιδί, όταν αρκετές φορές έμπαινε στο περιθώριο καθώς ήταν γιος μεταναστών. Οι Ουρουγουανοί γονείς του μετακόμισαν στη Σουηδία όταν ο Γκιγιέρμο ήταν μόλις ενός έτους.

Το 2011 ήρθε το πρώτο σοκ στην καριέρα του όταν ο Μόλινς ήταν 23 ετών. Ότι είχε πάρει μεταγραφή από τη Μάλμε στη βελγική Άντερλεχτ. Το 2010 ήταν ένας από τους καλύτερους παίκτες της σουηδικής ομάδας, κατέκτησε με δραματικό τρόπο το πρωτάθλημα και ένα καινούργιο κεφάλαιο ανοιγόταν μπροστά του.

Δέκα ημέρες μετά την ανακοίνωσή του από την Άντερλεχτ σε φιλικό παιχνίδι κόντρα σε ερασιτεχνική ομάδα έπαθε ρήξη χιαστών στο αριστερό του γόνατο και έμεινε εκτός για όλη τη σεζόν. Ήταν πολύ σκληρό για έναν τόσο νέο ποδοσφαιριστή, αλλά ο Μόλινς δεν το έβαλε κάτω. Πάλεψε, δούλεψε ασταμάτητα και κατάφερε να επανέλθει σε μερικά παιχνίδια της Άντερλεχτ στο τέλος της σεζόν, πανηγυρίζοντας και το πρωτάθλημα.

Οι οπαδοί της ομάδας του τον αποθέωσαν στο ντεμπούτο του και περίμεναν πολλά από εκείνον την νέα χρονιά, όμως το πράγματα πήραν άσχημη τροπή. Ο προπονητής που τον έφερε, Άριελ Γιάκομπς, έφυγε από το σύλλογο και ο Ολλανδός Βαν ντεν Μπρομ που ήρθε δεν τον εμπιστεύτηκε ποτέ.

Το 2013 μετακόμισε ως δανεικός στη Μπέτις και είχε την ευκαιρία να σώσει την καριέρα του, αλλά ούτε ο τότε προπονητής της ομάδας, Πέπε Μελ, τον πίστεψε όσο θα έπρεπε. Γύρισε στην Άντερλεχτ, όμως κανείς δεν έδειχνε πρόθυμος να ρισκάρει στον Μόλινς. Και εκείνος απλά έβλεπε τους μήνες να περνούν, μένοντας στην απραξία.

Τελικά πήρε την πιο σοφή απόφαση στην καριέρα του το 2013 και επέστρεψε στην ομάδα που τον ανέδειξε. Η επιστροφή του στη Μάλμε δεν ήταν πισωγύρισμα, ίσα ίσα, τον έβαλε ξανά στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο. Οι φίλαθλοι της ομάδας ενθουσιάστηκαν, στον σύλλογο τον πίστεψαν, του έδωσαν το "10" στη φανέλα, τον έκαναν αρχηγό και εκείνος τους δικαίωσε. Ή καλύτερα έδειχνε πως θα του δικαιώσει.

Στα 11 παιχνίδια που αγωνίστηκε πέτυχε οκτώ γκολ και η Μάλμο κατέκτησε τον τίτλο. Ο Μόλινς αναδεικνυόταν από τους καλύτερους παίκτες του πρωταθλήματος και φαινόταν ότι για πρώτη φορά στη ζωή του η τύχη του χαμογελούσε. Κλήθηκε στην εθνική Σουηδίας, πέτυχε το πρώτο του διεθνές γκολ σε φιλικό, έβλεπε αυτούς που δεν τον πίστεψαν να την... πατάνε (η Μπέτις έπεσε κατηγορία, ο Βαν ντε Μπρομ απολύθηκε από την Άντελεχτ) και εκείνος ευημερούσε.

Ο Μόλινς ήταν μια "ανάσα" από το να παίξει στο Champions League (τη σεζόν που η Μάλμε κληρώθηκε με Ολυμπιακό), αλλά στην προετοιμασία της ομάδας τον Ιούνιο του 2014 ήρθε νέα ρήξη χιαστών αυτή τη φορά στο άλλο του γόνατο, το δεξί, ξανά σε φιλική αναμέτρηση!

Έχασε όλη τη σεζόν, αλλά έκανε αυτό που είχε μάθει. Το πάλεψε και επανήλθε. Οι φίλοι της Μάλμε τον έκαναν... έμβλημα της ομάδας. Αποτελούσε γι' αυτούς την μεγαλύτερη απόδειξη ότι όλα μπορούν να συμβούν αν υπάρχει θέληση. Και ο Μόλινς έχει περισσότερη από τον οποιονδήποτε.

Το συμβόλαιό του με τη Μάλμε έληξε το καλοκαίρι του 2016 και ενώ εκείνος προσπαθούσε με όποιο τρόπο γινόταν να μείνει στην ομάδα, δεχόταν τεράστια μείωση, πούλησε ακόμη και το αμάξι του όπως δήλωσε σε συνέντευξή του, εκείνοι δεν του φέρθηκαν όπως θα έπρεπε.

Του προσέφεραν ένα συμβόλαιο με ελάχιστα χρήματα, καθώς δεν τον πίστεψαν και εκείνος σκεπτόμενος την οικογένειά του και τα τρία του παιδιά αποφάσισε να παίξει στη δεύτερη κατηγορία της Κίνας για μερικούς μήνες. Εκεί ήταν ο απόλυτος ηγέτης, ενώ έπαιξε μέχρι και ως μέσος για να τους βοηθήσει.

Πλέον θέλει σαν τρελός να επιστρέψει στην Ευρώπη σε ανταγωνιστικό επίπεδο. Μια ενδεχόμενη μεταγραφή του στον Παναθηναϊκό, όπου θα είχε συμπαίκτη τον Μπεργκ που τον γνωρίζει από την εθνική του ομάδα, σίγουρα θα τον ενδιέφερε.

Αν μείνει μακριά από τους σοβαρούς τραυματισμούς, μπορεί να εκμεταλλευτεί την τελευταία ευκαιρία στην καριέρα του. Μέχρι τώρα δεν του έχει χαμογελάσει η ζωή. Μήπως έφτασε η ώρα;

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Μόλινς για Παναθηναϊκό!