ΠΑΟ με 18 παίκτες "πρώτης γραμμής"!

Ο πολύ πιο «γεμάτος» Παναθηναϊκός του Ουζουνίδη, το μεγαλύτερο «βάθος» στο ρόστερ που επεδίωξε και πέτυχε ο Ουζουνίδης με τους συνεργάτες του με τα… μισά λεφτά, αλλά και το «θέμα» συνοχής που έχει πλέον μπροστά του το «τριφύλλι» μετά το μεγάλο «λίφτινγκ» που άγγιξε το 60%. Ανάλυση του Contra.gr.

ΓΙΟΥΡΟΠΑ ΛΙΓΚ / ΠΑΟ - ΑΘΛΕΤΙΚ ΜΠΙΛΜΠΑΟ / EUROPA LEAGUE / PANATHINAIKOS - ATHLETIC BILBAO (ICONPRESS/ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΤΟΥΝΤΟΥΜΗΣ) ΟΥΖΟΥΝΙΔΗΣ
ΓΙΟΥΡΟΠΑ ΛΙΓΚ / ΠΑΟ - ΑΘΛΕΤΙΚ ΜΠΙΛΜΠΑΟ / EUROPA LEAGUE / PANATHINAIKOS - ATHLETIC BILBAO (ICONPRESS/ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΤΟΥΝΤΟΥΜΗΣ) ΟΥΖΟΥΝΙΔΗΣ ICON

Αλλος Παναθηναϊκός έπαιξε στα τέλη Ιουλίου/αρχές Αυγούστου με την Γκαμπάλα, άλλος (ελέω των πάρα πολλών απουσιών) παρατάχθηκε στα δύο ματς με την Αθλέτικ Μπιλμπάο κι άλλον Παναθηναϊκό θα δούμε εντέλει, απ’ το προσεχές σαββατοκύριακο (9-10 Σεπτεμβρίου) κι έπειτα, μετά την επανεκκίνηση της Superleague.

Στο πιο δύσκολο -από πλευράς διαχείρισης- καλοκαίρι, δεδομένου ότι υπήρξαν πάμπολλες ανατροπές στον αρχικό σχεδιασμό (πώληση του Μπεργκ εν μέσω… καυγά κι αντί πολύ χαμηλού -για την αξία του- οικονομικού ανταλλάγματος, παραίτηση Λυμπερόπουλου, ιδιοκτήτης αποστασιοποιημένος απ’ την καθημερινότητα, ακόμη και… εκτός πλάνου πώληση του Ζέκα), ο Μαρίνος Ουζουνίδης κατάφερε να… στρίψει το καράβι απ’ τα βράχια και να το διατηρήσει εντός της πορείας του.

Εστω κι αν οι… φουσκοθαλασσιές άφησαν ήδη «σημάδια» πάνω στο σκαρί του «πλοίου» (αποκλεισμός απ’ την Ευρώπη, ξεκίνημα με δύο ισοπαλίες), ο Παναθηναϊκός επανέρχεται την Κυριακή (10/9) στα γήπεδα για τον «ζόρικο» εκτός έδρας αγώνα με την Κέρκυρα, με καλύτερη «αύρα» σε σχέση με όσα άφησε πίσω του εκείνο το θλιβερό 0-0 με τον Λεβαδειακό στο «Απόστολος Νικολαΐδης».

Κι ο ίδιος ο Ουζουνίδης αισθάνεται πως έχει πλέον στα χέρια του ένα σαφώς πιο «γεμάτο» σε επιλογές έμψυχο δυναμικό, επιτυγχάνοντας σε σημαντικό βαθμό τον κεντρικό, καλοκαιρινό στόχο που έθεσε για το υλικό του «τριφυλλιού»: Το πολύ μεγαλύτερο «βάθος» στο ρόστερ, όχι μόνο ποσοτικά, αλλά (κυρίως) ποιοτικά.

Διότι αν η μία όψη του νομίσματος λέει (κι όχι άδικα) πως από τον Παναθηναϊκό αποχώρησαν δύο βασικές «κολώνες» του (Μπεργκ, Ζέκα) μαζί με άλλους δύο παίκτες «ειδικού βάρους» όπως ο Λέτο κι ο Εμποκού, η άλλη όψη αναφέρει πως οι «πράσινοι» (φαίνεται πως) διαθέτουν πλέον πολύ περισσότερες και ποιοτικές επιλογές.

Τόσο στην «πρώτη σειρά» αυτή των «ενδεκαδάτων», όσο και στις εναλλακτικές, τις «πίσω γραμμές» του ρόστερ. Εκεί δηλαδή που «πονούσε» περισσότερο απ’ όλα την περσινή σεζόν, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να φτάσει σε φουλ ανταγωνιστικό επίπεδο ως το τέλος του δρόμου, μολονότι απ’ τον Φεβρουάριο έως το φινάλε της χρονιάς έπαιξε για πολλούς την καλύτερη μπάλα στην Ελλάδα.

Ο ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΠΟΥ… ΑΝΑΤΡΑΠΗΚΕ

Στον πρώτο σχεδιασμό που έκανε ο 48χρονος τεχνικός και οι συνεργάτες του, είχαν θέσει ως Νο1 ζητούμενο την ποιοτική αναβάθμιση των «δεύτερων» επιλογών, γνωρίζοντας πως υπήρχε ήδη ένας πολύ καλός, «βασικός κορμός» παικτών που έπρεπε όμως να σταθεροποιηθεί με την παραμονή των «δανεικών» Εμποκού και Κλωναρίδη.

Οι εξελίξεις που υπήρξαν ωστόσο, κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού άλλαξαν λίγο-λίγο τη στόχευση. Ο Μπεργκ έφυγε, ο Εμποκού αγοράστηκε απ’ τη Σταντάρ σε νούμερα που δεν μπορούσε να ακολουθήσει ο Παναθηναϊκός, ο Κλωναρίδης αισθάνθηκε «ανασφάλεια» κι επέλεξε μετά την αποχώρηση του «Λύμπε» να πάει στην ΑΕΚ, ενώ ο τέταρτος της μεσοεπιθετικής τετράδας Βιγιαφάνιες, παρέμεινε όλο το καλοκαίρι «εγκλωβισμένος» στα «πιτ» λόγω αστραγάλου.

Ο Ουζουνίδης ήταν λοιπόν υποχρεωμένος να «χτίσει» απ’ την αρχή μία καινούργια μεσοεπιθετική γραμμή, κάνοντας την πρώτη μεγάλη «απόκλιση» απ’ το αρχικό πλάνο, προκειμένου να μην χαθεί χρόνος.

Η έλευση του Λουτσιάνο, του Καμπέσας και του Τσάβες προσέφερε την αρχική, βασική «κάλυψη», όμως το συνολικό κενό από τη μέση και μπροστά καλύφθηκε στο τέλος με Μουνιέ και Χίλιεμαρκ. Ισως κι από… σπόντα, αφού χρειάστηκε να υπάρξει μία δεύτερη, εκτός σχεδίου «ανατροπή», με το πολύ ζεστό ενδιαφέρον της Κοπεγχάγης και την πώληση του Ζέκα Ροντρίγκες στους πρωταθλητές Δανίας.

Ο τεχνικός του «τριφυλλιού» αναγκάστηκε στο φινάλε του μεταγραφικού «παραθύρου», να αλλάξει τον σχεδιασμό (και) στον άξονα της μεσαίας γραμμής, ελέω της μεγάλης απώλειας του «πράσινου» κάπτεν. Με το «λίφτινγκ» να ακουμπάει εντέλει μετά την έλευση των Χίλιεμαρκ και Σιλά (λόγω μεγαλύτερης οικονομικής άνεσης) και το τελευταίο «κενό» που υπήρχε: Το αριστερό «φτερό» της επίθεσης, όπου δεν είχε αποκτηθεί αντικαταστάτης του Εμποκού, με τον Αντονί Μουνιέ να αποτελεί τον «εκλεκτό», ολοκληρώνοντας (ακόμα) ένα εντυπωσιακό extreme makeover και μάλιστα με το μισό μπάτζετ σε σχέση με πέρσι (από 22,7 εκατ. σε 11,2 εκατ. ευρώ).

ΑΝΑΛΥΟΝΤΑΣ ΤΟ ΝΕΟ ΡΟΣΤΕΡ

«Είναι πλέον «πλήρες» το ρόστερ του Παναθηναϊκού;» θα μπορούσε να ρωτήσει απολύτως λογικά κάποιος φίλος του «τριφυλλιού»; Στο μυαλό του Ουζουνίδη «χωρούσε» ακόμη μία κίνηση στο κέντρο της άμυνας, ωστόσο απ’ τη μία το εύρος των επιλογών απ’ την αγορά την ελεύθερων είναι πλέον περιορισμένο κι απ’ την άλλη το διαθέσιμο μπάτζετ εξαιρετικά «συμπιεσμένο».

Απ’ την άλλη όμως έχει λόγους να… χαμογελά (ειδικά με τις τρεις προσθήκες που έγιναν στο φινάλε) αναγνωρίζοντας πως το υλικό που έχει πλέον στη διάθεσή του είναι πολύ πιο «γεμάτο» σε επιλογές «πρώτης γραμμής». Κι ας μην… μένουν πλέον εδώ ο Μπεργκ ή ο Ζέκα.

Από μία «καλή» ενδεκάδα και δύο-τρεις καλές «αλλαγές» (Λέτο, Λουντ, Μολίνς), ο Ελληνας τεχνικός έχει πια στα χέρια του μία πολύ «δυνατή» ποιοτικά αναβαθμισμένη 18άδα, κι έναν σαφέστατα πολύ πιο «γεμάτο» πάγκο.

ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ: Πίσω απ’ τον Οδυσσέα Βλαχοδήμο, υπάρχει πλέον αντί του -καταπληκτικού ως χαρακτήρα, αλλά εξαιρετικά ασταθή την τελευταία διετία- Λουκ Στιλ ο Σωκράτης Διούδης. Για τον 24χρονο γκολκίπερ ο Ουζουνίδης έκανε ολόθερμη εισήγηση προς την «πράσινη» διοίκηση, βλέποντας ακόμα πιο… μακριά. Ο 48χρονος τεχνικός θεωρεί πως ο Διούδης (τον οποίο γνωρίζει άριστα απ’ την κοινή θητεία τους στον Πανιώνιο) μπορεί εύκολα να «σηκώσει» το βάρος του βασικού τόσο κατά τη διάρκεια της εφετινής σεζόν, όσο (πολύ περισσότερο) και την επόμενη, όπου υπάρχει σοβαρή πιθανότητα πώλησης του ο «Odi».

Η ιστορία με τη Μπενφίκα την τελευταία μέρα των μεταγραφών επιβεβαίωσε το σκεπτικό του Ουζουνίδη, με τον Παναθηναϊκό να έχει από τώρα έτοιμη λύση βασικού γκολκίπερ εφόσον χρειαστεί σε 10-11 μήνες από σήμερα…

ΑΜΥΝΑ: Τα άκρα της «πράσινης» άμυνας ενισχύθηκαν σε πολύ μεγάλο βαθμό, με δύο επιλογές που άλλες εποχές θα πληρώνονταν… χρυσάφι. Οι Γιόχανσον και Ινσούα έρχονται όχι μόνο για να ανεβάσουν τον ανταγωνισμό, αλλά και για να διεκδικήσουν στα… ίσα τις θέσεις των Κουλιμπαλί και Χουλτ, με τον Παναθηναϊκό να διαθέτει πλέον τα καλύτερα «ζευγάρια» στους μπακ της τελευταίας δεκαετίας. Με παίκτες που συμπληρώνουν ο ένας τα (επιθετικά ή αμυντικά) κενά του άλλου και προσφέρουν στον Ουζουνίδη την πολυτέλεια να δοκιμάσει διάφορους σχηματισμούς.

Εκεί που φαίνεται πως υπάρχει «θέμα» (μικρό ή μεγάλο θα φανεί), είναι στο κέντρο της «πράσινης» άμυνας, όπου η εκκίνηση των Μολέδο (πριν χτυπήσει) και Κουτρουμπή στη σεζόν δεν ήταν και η καλύτερη δυνατή, με αποτέλεσμα η οπισθοφυλακή να παρουσιάζει κενά που δεν έβγαζε στο περσινό, πολύ καλό της εξάμηνο. Και δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως ο Ουζουνίδης έχει ήδη αρχίσει να κάνει σκέψεις «οπισθοχώρησης» του Κουρμπέλη στο κέντρο της «πράσινης» άμυνας…

ΜΕΣΑΙΑ ΓΡΑΜΜΗ: Το κενό του Ζέκα στα τρεξίματα είναι τεράστιο και δύσκολα αναπληρώνεται. Ως εκ τούτου η απόκτηση του Γιακούμπα Σιλά αποτελεί το μεγαλύτερο «στοίχημα» στον άξονα της μεσαίας γραμμής του «τριφυλλιού», αφού στο ανασταλτικό σκέλος ο Μαλέζος μεσοαμυντικός θα πρέπει να καλύψει πολλές απ’ τις δουλειές που έκανε ο «Καρλίτο». Δημιουργικά ωστόσο, η απόκτηση του Χίλιεμαρκ έρχεται να βάλει ένα… κερασάκι που έψαχνε πολύ ο Ουζουνίδης εδώ και μήνες.

Ο Σουηδός μέσος είναι ένας πλέι-μέικερ που δεν είχε το «πράσινο» ρόστερ και προσφέρει κάθετο παιχνίδι που απουσίαζε απ’ το παιχνίδι του «τριφυλλιού» σ’ αυτό το πρώτο δίμηνο της σεζόν. Κενό που είχε γίνει ακόμη μεγαλύτερο ελέω της απουσίας του Βιγιαφάνιες και της αποχώρησης του Εμποκού.

Επίσης κι ο πάγκος είναι πλέον πολύ πιο γεμάτος, αφού μαζί με τον Κουρμπέλη (που θα παίζει ως βασικός «μπαλαντέρ» ανάμεσα σε μεσαία γραμμή και κέντρο άμυνας) υπάρχουν ο Ρέις, ο Λουντ (που θα επανέλθει σταδιακά στον άξονα), αλλά κι ο Δώνης που επέστρεψε απ’ τον δανεισμό του σε Γιάννινα και Ηρακλή…

ΕΠΙΘΕΣΗ: Κι εδώ το στοίχημα είναι πάρα πολύ μεγάλο. Όπως και το… φορτίο που κουβαλάει απ’ την πρώτη κιόλας ημέρα του στο «τριφύλλι» ο νέος Mr. 9 του Παναθηναϊκού Αντρές Τσάβες. Η εκκίνησή του ήταν άκρως ελπιδοφόρα, μολονότι πρόκειται για εντελώς διαφορετικού στυλ επιθετικό σε σχέση με τον Μάρκους Μπεργκ, όμως το ζητούμενο για τον Ουζουνίδη δεν είναι να βάλει… 30 γκολ απ’ την πρώτη κιόλας σεζόν του ο Αργεντινός.

Αλλά να μοιραστούν τα γκολ του Σουηδού και να υπάρξει η μέγιστη δυνατή αξιοποίηση όλων των υπόλοιπων επιθετικών «όπλων»: του Λουτσιάνο (που έχει ανέβει αρκετά στις τελευταίες προπονήσεις), του Μουνιέ που έχει βιογραφικό που κάνει τη… διαφορά, του ταχύτατου και απρόβλεπτου Καμπέσας, του Άλτμαν και του Μολίνς.

Για το πόσο πλήρες ή όχι είναι ένα ρόστερ, ο «καθρέπτης» είναι ΠΑΝΤΑ το γήπεδο. Προς το παρόν, το μεγαλύτερο «θέμα» που έχει μπροστά του ο Ουζουνίδης είναι ο μικρός βαθμός συνοχής, μίας ομάδας που έχει αλλάξει (για ακόμη μία χρονιά) κατά 50 με 60%. Κι αυτό θέλει χρόνο και υπομονή, την ώρα που η πίεση για αποτελέσματα έχει πολλαπλασιαστεί πάνω απ’ τον «Γ. Καλαφάτης».

Αν ο Σεπτέμβρης βγει με σερί νικών (ακόμη και στο όριο του… μισού-μηδέν) ο Παναθηναϊκός του Οκτώβρη λογικά θα είναι πολύ, πολύ καλύτερος και φουλ ανταγωνιστικός. Αν όμως χαθούν κι άλλοι βαθμοί και έδαφος απ’ την κορυφή, τα περιθώρια «διεκδίκησης» θα εκμηδενιστούν. Και το βάρος σ’ όλο το ποδοσφαιρικό τμήμα θα πολλαπλασιαστεί...

News 24/7

24MEDIA NETWORK