Δεν υπάρχει πιο ποδοσφαιρική πόλη από τη Μαδρίτη

Υπάρχει η έννοια 'ποδοσφαιρική πόλη'; Γιατί αν υπάρχει, τότε δημιουργούμε εδώ όπως είμαστε μαζεμένοι ένα βραβείο και το δίνουμε στη Μαδρίτη και τελειώνει κάθε συζήτηση, ειλικρινά. Βλέπεις, από την πρώτη στιγμή που πατάς το πόδι σου εκεί που σουλατσάρει ο Μπέιλ και ο Μόντριτς, παίρνεις αυτήν την αίσθηση, ότι όλα σε αυτήν την πόλη κινούνται γύρω απ' το ποδόσφαιρο. Θα 'λεγε κανείς ότι ακόμα και τα μνημεία της, όσο παλιά και αν είναι, έχουν στρέψει κι αυτά το βλέμμα τους προς το Μπερναμπέου, σαν να έχουν νιώσει ότι από εδώ και πέρα όλα θα περιστρέφονται γύρω του...

Είναι σαν το γήπεδο της Ρεάλ να είναι πια το ιστορικό κέντρο της πόλης και όλα τα υπόλοιπα κτίρια, αγάλματα, πάρκα κτλ, να προσπαθούν να βρεθούν όσο γίνεται κοντύτερα στην ακτίνα της μαγείας του, να κερδίσουν κι αυτά κάτι από τους επισκέπτες του.

Εντελώς κοινότυπα σου λέω ότι οι Μαδριλένοι ζουν και αναπνέουν για το ποδόσφαιρο. Από τον τύπο που θα σου φτιάξει το απίθανο σάντουιτς με μοτσαρέλα και κάτι ντόπια αλλαντικά, μέχρι τον ταξιτζή που θα είναι Ρεάλ και θα σου κοροϊδέψει τον τύπο που σου έφτιαξε το σάντουιτς γιατί ξέρει ότι είναι Ατλέτικο. Οι πάντες μιλάνε για μπάλα 24/7.

Και μέσα σε όλα, αυτό που θα σου κάνει περισσότερη εντύπωση αν ποτέ βρεθείς εκεί, είναι το φως, αυτή η λάμψη που θα δεις να εκπέμπει το πρόσωπό τους, όποτε μιλούν για μπάλα. Εδώ κοκκινίζουμε, χτυπιόμαστε, σκοτινιάζουμε, θυμόμαστε φάσεις που αδικηθήκαμε ή που μας κατηγορούν ότι αδικήσαμε. Εκεί χαμογελούν, σαν να μιλούν για τα πιο όμορφα κορίτσια που έχουν δει ποτέ.

Τα τουριστικά τους μαγαζιά τώρα... Χμμμ αυτά είναι μια περίεργη ιστορία. Όταν πας απ' το Ελλάντα εκεί και σκέφτεσαι "τώρα θα μπω σε ένα μαγαζάκι να πάρω κάτι να θυμάμαι το ταξίδι", σου έρχονται αυτόματα στον νου τα μαγαζιά στα στενά της Πλάκας ή των ελληνικών νησιών. Γρήγορα θα καταλάβεις ότι πέφτεις έξω όμως. Μη με παρεξηγείς, δεν είναι ότι εκεί δεν πουλάνε τα δικά τους φτηνοτσολιαδάκια ή μπλουζάκια "i love Madrid", το κάθε άλλο, ο τόπος είναι γεμάτος από τέτοια.

Υπάρχουν όμως μικρά μαγαζάκια που έχουν μέσα τους ΜΟΝΟ αναμνηστικά από ποδοσφαιρικές ομάδες και όχι μόνο από εκείνες που 'ανήκουν' στην πόλη. Μπορείς να αγοράσεις τόσα πολλά ποδοσφαιρικά σουβενίρ, τόσες μινιατούρες γηπέδων, παικτών κτλ, που δεν χρειάζεται να ψωνίσεις τίποτα άλλο από πουθενά αλλού. Μέχρι και μπλούζα του Ολυμπιακού βρήκαμε σε ένα απ' αυτά τα απίθανα μαγαζιά-τρύπες.

Αθλητικός τουρισμός ξεκάθαρα, δεν ξέρω πώς αλλιώς να το πω, πώς μπορεί να ορίζεται από τους travel agents αυτού του πλανήτη. Αυτό πυο σε οποιαδήποτε άλλη πόλη θα τολμούσες να το ξεστομίσεις μόνο αν εκείνο το καλοκαίρι γίνονταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες ή το Μουντιάλ, εκεί το λες σχεδόν αυτονόητα με το που μυρίσεις τον αέρα στην Πουέρτα ντελ Σολ.

Τώρα το πώς βρέθηκα εκεί είναι μία άλλη ιστορία. Βλέπεις η NIVEA MEN και η Ρεάλ Μαδρίτης ανακοίνωσαν την επέκταση της επιτυχημένης συνεργασίας τους για 5 ακόμα χρόνια και η NIVEA MEN με έστειλε για να τα δω όλα αυτά από κοντά... Και όχι μόνο μου, αλλά μαζί με 5 συναδέλφους από άλλα Μέσα, όπου για τρεις μέρες μπαινοβγαίναμε στο "Μπερναμπέου" και πηγαίναμε πάνω κάτω τις τεράστιες πλατείες της πόλης. Πρέπει να την επισκεφτείς, αλήθεια.