Γερμανία-Ιταλία 0-2 παρ.

---

Οι παραδόσεις είναι για να σπάνε; Όχι πάντα. Η Ιταλία νίκησε 2-0 τη Γερμανία στην παράταση και προκρίθηκε στον τελικό του Μουντιάλ μένοντας αήττητη από τη μεγάλη της αντίπαλο σε αγώνες του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Ο Γκρόσο στο 119’ και ο Ντελ Πιέρο στο 120' πέτυχαν τα χρυσά γκολ της «Σκουάντρα Ατζούρα» και δικαίωσαν τον Μαρσέλο Λίπι για το ρίσκο που πήρε. Η Ιταλία θα παίξει στον τελικό για πρώτη φορά μετά το 1994.Η Γερμανία δενθα μπορέσει να διεκδικήσει τον τίτλο μέσα στη χώρα της.

---

Ο Γιούργκεν Κλίνσμαν επέλεξε για την ομάδα του ένα σύστημα το οποίο είχε τον Ποντόλσκι περισσότερο κοντά στους μέσους παρά κοντά στον Κλόζε. Ο Γερμανός εκλέκτορας άφησε στον πάγκο τον Σβαϊνστάιγκερ και έδωσε φανέλα βασικού στον Κελ έτσι ώστε να καλύψει το κενό του τιμωρημένου Φρινγκς.

Στον αντίποδα, ο Λίπι επέμεινε στο 4-5-1 με τον Λούκα Τόνι στην κορυφή της επίθεσης και με τον Τότι πιο πίσω να προσφέρει βοήθειες στον φορ της Φιορεντίνα.

Τουλάχιστον κατά το πρώτο 30λεπτο του πρώτου μέρους η Ιταλίας κινήθηκε καλύτερα στον αγωνιστικό χώρο. Η «Σκουάντρα Ατζούρα» προσπάθησε να εκμεταλλευτεί τις κούρσες του Γκρόσο από τα αριστερά αλλά και τις κάθετες κινήσεις του Περότα που έβγαινε ως κρυφό φορ. Μάλιστα σε μία από αυτές τις περιπτώσεις οι Ιταλοί έβγαλαν καθαρή ευκαιρία στο 16’ αλλά το πλασέ του Ιταλού μέσου ήταν αδύναμο και εξουδετερώθηκε εύκολα από τον Λέμαν.

Οι Γερμανοί τα βρήκαν σκούρα απέναντι στην ιταλική άμυνα ενώ τις φορές που χρειάστηκαν την καλή τελική πάσα για να απειλήσουν οι επιλογές τους ήταν κακές. Εξαίρεση αποτέλεσε η φάση του 34΄όταν ο Κλόζε άνοιξε την μπάλα δεξιά στο Σνάιντερ με το σουτ του τελευταίου να φεύγει ελάχιστα άουτ πάνω από τα δοκάρια του Μπουφόν.

To ρίσκο δεν χαρακτήρισε τις επιλογές των δύο ομάδων στην επανάληψη. Οσο περνούσε η ώρα και το σκορ δεν άνοιγε, οι προπονητές άρχιζαν να σχεδιάζουν στο μυαλό τους την παράταση και το πως δεν θα δεχθούν τέρμα μέχρι τη λήξη της κανονικής διάρκειας.

Οι καλές στιγμές έλειψαν και το μόνο που θα έχουμε να θυμόμαστε από το δεύτερο 45λεπτο ήταν το σουτ του Ποντόλσκι στο 62’ το οποίο βρήκε τον Μπουφόν σε απόλυτη ετοιμότητα. Ο Κλίνσμαν φρέσκαρε πρώτος την εντεκάδα του ρίχνοντας τον αγώνα τον Σβάινστάιγκερ ενώ ο Λίπι άλλαξε σέντερ φορ (Τζιλαρντίνο αντί Τόνι). Η τελευταία επιλογή του Κλίνσμαν (Οντόνκορ στη θέση του Σνάιντερ) αφορούσε περισσότερο τον έξτρα χρόνο παρά την κανονική διάρκεια.

Το ρίσκο και η δικαίωση του Λίπι

Στην παράταση ο Λίπι ρίσκαρε και μάλιστα πολύ. Στο ξεκίνημα πέρασε στο ματς τον Ιακουϊντα στη θέση του Καμορανέζι ενώ λίγο αργότερα τα έπαιξε όλα για όλα με την είσοδο του Ντελ Πιέρο. Αμέσως οι Ιταλοί απείλησαν με γκολ και είχαν δύο δοκάρια στα δύο πρώτα λεπτά της παράτασης με τους Τζιλαρντίνο και Τζαμπρότα.

Βέβαια με τόσους επιθετικούς μέσα στο τερέν, η Ιταλία άφηνε κενά στην άμυνά της που λίγο έλειψε να εκμεταλλευτεί ο Ποντόλσκι με την κεφαλιά στο 106’. Ο ίδιος παίκτης νικήθηκε από το Μπουφόν σε σουτ στο 112’ και στη συνέχεια οι Ιταλοί ανέλαβαν να γράψουν την ιστορία του ματς δείχνοντας ότι σε καμία περίπτωση δεν επιθυμούσαν να πάει το παιχνίδι στα πέναλτι.

Ένα λεπτό πριν τη λήξη της παράτασης, ο Πίρλο ελίχθηκε υπέροχα έξω από την περιοχή και πάσαρε την κατάλληλη στιγμή στον Γκρόσο. Ο αριστερός μπακ της Ιταλίας με ένα άπιαστο σουτ νίκησε τον Λέμαν και έγραψε το 0-1!

Ένα λεπτό αργότερα, ο Ντελ Πιέρο έβαλε την τελευταία πιναλιά στον πίνακα της νίκης της Ιταλίας με ιδανικό πλασέ μετά από πάσα του Τζιλαρντίνο.

Στον τελικό, συμπερασματικά, προκρίθηκε η ομάδα που ρίσκαρε, που επεδίωξε το γκολ και είχε τον τρόπο να το πετύχει. Στον τελικό θα παίξει η Ιταλία του Μαρσέλο Λίπι.