Ανδρέας Σάμαρης: Σεμνός, aggressive και ποδοσφαιρικός εργάτης

Δεν του φαίνεται αλλά ο Ανδρέας Σάμαρης είναι χαρακτήρας εκρηκτικός. Υποστηρίζει το δίκιο του, ακολουθεί τα πιστεύω του και μάχεται γι' αυτά. Μία τέτοια μάχη έδωσε για να μεταγραφεί στον Πανιώνιο τον Ιανουάριο του 2010. Με εντολή του Αλέξη Κούγια είχε... παρκάρει στον πάγκο της Παναχαϊκής για όλο το πρώτο μισό του της σεζόν 2009-2010 επειδή αρνιόταν να υπογράψει πρόωρη επέκταση του συμβολαίου του.

Εν τέλει τα κατάφερε και μεταγράφηκε στον Ιστορικό πριν καν κλείσει τα 21 του χρόνια. Ηξερε ότι στο σύλλογο της Νέας Σμύρνης θα είχε την ευκαιρία του να δείξει τα προσόντα και τις ικανότητές του. Παρόλα αυτά, οι πρώτοι μήνες του στη Νέα Σμύρνη δεν ήταν αυτό λέμε μήνες του μέλιτος. Ο Γιώργος Παράσχος του χάρισε τις πρώτες συμμετοχές του στην Superleague (την πρώτη φορά που ξεκίνησε βασικός στο εκτός έδρας παιχνίδι κόντρα στην Καβάλα στις 18 Απριλίου αποβλήθηκε) αλλά ο Σουηδός Μίκαελ Στόρε που διαδέχθηκε τον Ελληνα τεχνικό δεν του έδωσε ιδιαίτερη σημασία.

Οι παροικούντες τη Νέα Σμύρνη τον θυμούνται να τρέχει μόνος του στη Νέα Σμύρνη για να διατηρείται σε φόρμα αλλά και να μην χάνει το κουράγιο του. Η έλευση του Ακη Μάντζιου στη θέση του Στόρε ανοίγει και πάλι την πόρτα για το νεαρό μέσο από την Ηλεία ο οποίος σιγά-σιγά καθιερώνεται και ξεδιπλώνει τις αγωνιστικές αρετές του. Στις 21 Νοεμβρίου του 2010 μάλιστα σκοράρει για πρώτη φορά στη Superleague και χαρίζει στον Πανιώνιο τη νίκη επί της ΑΕΛ μέσα στη Λάρισα.

Το κοινό αρχίζει σιγά-σιγά να αντιλαμβάνεται ότι πρόκειται για έναν εξαιρετικό μέσο με θαυμάσια πάσα, πολύ καλή τεχνική και ικανότητα να κάνει μέτρα με την μπάλα. Υπήρχε,παράλληλα, μία σχετική διχογνωμία για τη θέση του. Είναι αμυντικό χαφ; Είναι δεκάρι; Είναι οκτάρι; Μάλλον προς την τελευταία εκδοχή κλίνουν οι περισσότεροι, τουλάχιστον σ' αυτή τη θέση αισθάνεται περισσότερο ο ίδιος. Ο Μάντζιος δούλεψε μαζί του αρκετά, το ίδιο και ο Τάκης Λεμονής ο οποίος είδε στον Σάμαρη έναν σύγχρονο χαφ ο οποίος θα μπορούσε να κάνει μεγάλη καριέρα του. Υπήρξε ένα ολόκληρος φιλικός αγώνας τον οποίο ο Ελληνας τεχνικός τον αφιέρωσε σε οδηγίες προς το νεαρό μέσο για το πως πρέπει να κινείται μέσα στο γήπεδο κυρίως χωρίς την μπάλα.

Το καλοκαίρι του 2012 ο Πανιώνιος ανέθεσε την τεχνική του ηγεσία στον Δημήτρη Ελευθερόπουλο που μόλις είχε σταματήσει την ποδοσφαιρική του καριέρα. Οσο ήταν παίκτης, ο "Ελέ" είχε εξαιρετικές σχέσεις με τον Σάμαρη με τον οποίο μάλιστα μοιραζόταν το ίδιο δωμάτιο στις αποστολές. Οταν η σχέση τους πέρασε στη διάσταση προπονητής-ποδοσφαιριστής, δοκιμάστηκε. Κάποια τακτικά λάθη του παίκτη οδήγησαν τον τότε τεχνικό να μην το χρησιμοποιεί ενώ σε κάποια παιχνίδια έμεινε και εκτός αποστολής. Ηταν σαφώς ένα δύσκολο διάστημα για τον ίδιο, ένα διάστημα που τέσταρε το χαρακτήρα του.

Ανθρωποι που τον ξέρουν καλά αναφέρουν ότι εκείνη την περίοδο πείσμωσε και δούλεψε περισσότερο από ποτέ χωρίς να του περάσει καν η ιδέα από το μυαλό να τα παρατήσει. Αλλοι στη θέση του θα "καίγονταν", θα απογοητεύονταν, ίσως να σταματούσαν κιόλας. Η δουλειά του απέδωσε καρπούς. Κέρδισε σιγά-σιγά την εμπιστοσύνη του Ελευθερόπουλου ενώ στη συνέχεια, επί ημερών Κωνσταντίνου Παναγόπουλου στην τεχνική ηγεσία, αγωνίστηκε ως οκτάρι και απελευθερώθηκε αγωνιστικά σκοράροντας τέσσερα γκολ.

Η πρόοδός του ήταν συνεχής, αυτό γινόταν εμφανές δια γυμνού οφθαλμού. Σ' αυτό συνετέλεσε και μία συνήθεια του ίδιου του Σάμαρη η οποία δεν έχει δει το φως της δημοσιότητας. Ο χαφ του Ολυμπιακού παρακολουθεί μανιωδώς ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο υψηλού επιπέδου και εστιάζει την προσοχή του σε παίκτες που αγωνίζονται στη θέση του. Περνάει πολλές ώρες μπροστά από το βίντεο, μελετά, αποκρυπτογραφεί κινήσεις και προσπαθεί να τις ενσωματώσει στο παιχνίδι του.

Στους πρώτους μήνες παρουσίας στον Ολυμπιακό ήταν τυχερός. Ο Μίτσελ είναι προπονητής που δικαιώνει τους παίκτες που δουλεύουν και ο Σάμαρης δούλεψε πολύ από την πρώτη ημέρα στου Ρέντη. Παράλληλα, φρόντισε να αποκρούσει σχεδόν όλες τις επιθέσεις ... φιλίας που του έγιναν μετά τη μεταγραφή του στους πρωταθλητές. Δεν άλλαξε συνήθειες, δεν άλλαξε στέκια, δεν άλλαξε συναναστροφές. Εμπιστευόταν και εμπιστεύεται λίγους ανθρώπους με τους οποίους εξακολουθεί να έχει επικοινωνία και να ακούει τη γνώμη τους.

Ξέρει και ο ίδιος ότι για να γίνει ένας ολοκληρωμένος χαφ, οφείλει να βελτιώσει κάποιες αδυναμίες του. Παράδειγμα: Είναι ψηλός αλλά δεν χρησιμοποιηθεί καθόλου του κεφάλι του ούτε για να τελειώνει φάσεις ούτε για να αμύνεται. Η αμυντική του συμπεριφορά γενικά επιδέχεται βελτίωσης σε όλα τα επίπεδα. Ξέρει όμως και σε ποιους τομείς είναι πραγματικά καλός. Στη μεταβίβαση, στα μέτρα με την μπάλα, στη δημιουργία ευκαιριών, στα στημένα.

Το κυριότερο προσόν του όμως είναι άλλο. Η αντίληψη που έχει για το παιχνίδι και το χώρο λύνει τα χέρια του εκάστοτε προπονητή του. Του αρέσει να αρχίζει τις προσπάθειές του από πολύ πίσω για να έχει χώρους και άποψη για το που βρίσκονται οι συμπαίκτες του. Θέλει πάντα να εκμεταλλεύεται τα αμυντικά κενά του αντιπάλου και πάντα είναι aggressive, πέφτει δυνατά στην μπάλα, δεν μασάει στα μαρκαρίσματα, χρησιμοποιεί το σώμα του, δεν αφήνει τις μπάλες να περνούν από μπροστά του.

Στον Ολυμπιακό συνέχισε μία συνήθεια που απέκτησε στον Πανιώνιο. Κάθεται συχνά μετά το πέρας της προπόνησης και δουλεύει μόνος του στα στημένα και τα τελειώματα των φάσεων. Δεν φοβάται τη δουλειά, το είπαμε και παραπάνω. Και αυτό είναι το στοιχείο που εφέτος τον βοήθησε να ανταποκριθεί στο υψηλό επίπεδο είτε αυτό λέγεται Τσάμπιονς Λιγκ είτε Μουντιάλ.

Ακόμα και μετά το γκολ επί της Ακτής παραμένει προσγειωμένος, το βεβαιώνουν οι άνθρωποι που βρίσκονται δίπλα του. Δεν είναι ο τύπος που θα "ψωνιστεί" με τη δημοσιότητα, αντιθέτως, η σεμνότητα, όσο κλισέ και αν ακούγεται, είναι κάτι που τον χαρακτηρίζει. Ουδείς ξέρει τι μπορεί να συμβεί στο μέλλον, αλλά προσώρας ο Σάμαρης διατηρεί το μυαλό μέσα στο κεφάλι του. Και αυτό αποτελεί εχέγγυο για ένα ακόμη καλύτερο ποδοσφαιρικό μέλλον.