Τα 15 πράγματα που άλλαξαν μετά το Μουντιάλ

1. Τα φημισμένα "αντίο"

Οι Φίλιπ Λαμ και Μίροσλαβ Κλόζε εγκατέλειψαν τη διεθνή δράση ως παγκόσμιοι πρωταθλητές ύστερα από 10 και 13 χρόνια αντίστοιχα καριέρας με την Εθνική Γερμανίας. Οι Τσάβι, Τσάμπι Αλόνσο στα 14 και 11 δικά τους είχε προλάβει να κατακτήσουν τα πάντα και οι Λάμπαρντ (15), Τζέραρντ (14)... τίποτα. "Αντίο" στις Εθνικές τους είπαν και οι Ριμπερί (αν και για αυτόν ο Μισέλ Πλατινί έχει τις ενστάσεις του...), Ντρογκμπά, Ετό, με τον Καμερουνέζο να είναι στο Μουντιάλ ο μακροβιότερος εν ενεργεία διεθνής, με θητεία 17 ετών.

2. Οι αλλαγές στους πάγκους

Ο Κλαούντιο Ρανιέρι περιγράφηκε από τη βρετανική "Telegraph" ως ένας προπονητής που "ποτέ δεν είναι τόσο καλός ώστε να κρατήσει για καιρό μια δουλειά, αλλά και ποτέ τόσο κακός ώστε να μη βρει αμέσως μια άλλη". Ο "δικός" μας Φερνάντο Σάντος έχει εδώ και δύο εβδομάδες τα ηνία της Πορτογαλίας και θα κάνει -επίσημο- ντεμπούτο την Τρίτη στη Δανία, ενώ σε αλλαγή τεχνικού επίσης προέβησαν τέσσερα από τα μεγαλύτερα ποδοσφαιρικά "τζάκια".

Η Ιταλία έχει πια τον Αντόνιο Κόντε, η Αργεντινή τον Χεράρδο Μαρτίνο, η Ολλανδία τον Γκους Χίντινκ και η Βραζιλία επανέφερε τον Ντούνγκα, που τα είχε πάει... περίφημα στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010 (αποκλεισμός από την Ολλανδία στα προημιτελικά). Εμείς θα προτείναμε να ξαναπάρει εδώ και τώρα τον Σκολάρι, που μετά την εθνική "τραγωδία" του Ιουλίου (το 1-10 από Γερμανία, Ολλανδία) έχει δεχτεί πέντε γκολ σε 1170 αγωνιστικά λεπτά με την Γκρέμιο!

3. New kids on the block

Ο 21χρονος Πάκο Αλκαθέρ της Βαλένθια μοιάζει να είναι το next best thing του ισπανικού ποδοσφαίρου, έχοντας σκοράρει και στα δύο ματς της Εθνικής Ομάδας στα προκριματικά του Euro. Ο Νορβηγός Μάρτιν Οντεγκααρντ δεν είχε γεννηθεί όταν η Εθνική Ομάδα της χώρας του θριάμβευε επί της Βραζιλίας στο Μουντιάλ του 1998, έκανε όμως ντεμπούτο στο φιλικό του Αυγούστου με τα Η.Α.Ε., δημιουργώντας νέο ρεκόρ αφού ήταν τότε μόνο 15 ετών και 253 ημερών (στον επίσημο σαββατιάτικο αγώνα με τη Μάλτα ήταν στον πάγκο)! Στην Κροατία λάμπει το άστρο του "Καταλανού" πλέον 18χρονου Αλεν Χαλίλοβιτς, ενώ βασικός ήταν ο 21χρονος Καλούμ Τσέιμπερς της Αρσεναλ στον αγώνα της Αγγλίας με το Σαν Μαρίνο. Συνομήλικος του είναι ο εκλεκτός του Γιόακιμ Λεβ στην Εθνική Γερμανίας μετά την αποχώρηση του Μερτεζάκερ, ο Αντόνιο Ρούντιγκερ της Στουτγάρδης.

4. Η πρωτιά του Ρόμπι Κιν

Μετά την απόσυρση των Μίροσλαβ Κλόζε και Ντιντιέ Ντρογκμπά, ο Ρόμπι Κιν είναι ο εν ενεργεία επιθετικός με τα περισσότερα γκολ σε διεθνές επίπεδο. Το Σάββατο πέτυχε ακόμα τρία απέναντι στο Γιβραλτάρ και έφτασε στα 65. Τον ακολουθεί ο Κριστιάνο Ρονάλντο με 50 και επειδή ξέρουμε ότι αυτόματα σας γεννήθηκε η απορία... σας λέμε ότι ο Λίο Μέσι μειονεκτεί σε αυτή την κατηγορία του Πορτογάλου με 42.

5. Κανείς δεν γελάει πια με τη Γαλλία

Μετά το Μουντιάλ του 2006 και την απόσυρση του Ζιντάν, οι "εχθροί" των Γάλλων το... διασκέδαζαν σε κάθε μεγάλη διοργάνωση, με αποκορύφωμα βέβαια τα όσα τραγελαφικά έλαβαν χώρα στη Νότια Αφρική το 2010. Πριν από τρεις μήνες στη Βραζιλία όμως οι "τρικολόρ" έδειξαν ότι η ανάκαμψη είναι στα σκαριά, με καλή μπάλα στον όμιλο και αποκλεισμό στο όριο από τη Γερμανία στον προημιτελικό. Προφανώς και έχουν πάρει πολύ σοβαρά την υπόθεση "διοργάνωση Euro 2016", Πογκπά, Ματυιντί και Καμπαίγ δεν έχουν πολλές ομάδες στη μεσαία τους γραμμή και η ιστορία διδάσκει ότι οι Γάλλοι "ψηλώνουν" απότομα όταν είναι οικοδεσπότες (Euro 1984, Μουντιάλ 1998).

6. Όλοι γελάνε πια με την Αγγλία...

Καλά και πριν... γελούσαν, αλλά τελευταία θέση σε όμιλο ήταν οπωσδήποτε μια νέα version του αποτυγχάνειν στην αγγλοσαξονική ποδοσφαιρική διάλεκτο.

7. Κανείς δεν φοβάται πια την Ισπανία

Το απέδειξε περίτρανα η Σλοβακία που την Παρασκευή υποχρέωσε την ομάδα του Βιθέντε Ντελ Μπόσκε στην πρώτη ήττα της σε προκριματικά φάση ύστερα από οχτώ ολόκληρα χρόνια! Ο Μακ, ο Στοχ και η παρέα τους βάδισαν στο δρόμο που χάραξαν οι Ολλανδία και Χιλή στο Μουντιάλ, αφαιρώντας οριστικά και αμετάκλητα το "μανδύα" της άτρωτης από την δις πρωταθλήτρια Ευρώπης, που προερχόταν από 14 σερί εκτός έδρας νίκες.

8. Όλοι φοβούνται πια τη Γερμανία...

Πήγε στο Παγκόσμιο Κύπελλο χωρίς τον Μάρκο Ρόις, τον κορυφαίο αμυντικό χαφ της χώρας, Ιλκάι Γκουντογάν, τον Μάριο Γκόμεζ και τον βασικό αριστερό μπακ Σμέλτσερ. Απόντος του τραυματία (στο ζέσταμα) Κεντίρα στον τελικό έπαιξε βασικός ο εδρεύων στην Μπόχουμ έως το 2013 Κρίστοφ Κράμερ, με τους Γκέτσε, Σούρλε, Ντράξλερ να είναι στον πάγκο. Τώρα, ενόψει του αγώνα με την Πολωνία, κλήθηκε πρώτη φορά ο εντυπωσιακός φέτος με τη Λεβερκούζεν Μπελαράμπι, επιστρέφει ο εξαιρετικός φορ της Γκλάντμπαχ Κρούζε και οσονούπω έρχεται η ώρα του αρχηγού της Ελπίδων και ηγέτη της Χοφενχάιμ Φόλαντ. Ενα... δίλημμα η ζωή του όλη του Γιόακιμ Λεβ...

Όταν λέμε "όλοι φοβούνται" πάντως, κρατήστε και μια μικρή επιφύλλαξη. Η Πολωνία το βράδυ του Σαββάτου δεν φοβήθηκε και τόσο τους παγκόσμιους πρωταθλητές και με τη νίκη της με 2-0 τους έδωσε ένα καλό μάθημα ρεαλισμού: Το Μουντιάλ τελείωσε.

9. Καλώς (πίσω) τα παιδιά

Τον πρώτο της λίστας με τις πιο απρόσμενες επιστροφές δεν τον λες, είναι η αλήθεια, και... παιδί. Στα 38 του χρόνια (έως το τέλος των προκριματικών θα έχει βέβαια ασπρίσει...) ο Σέι Γκίβεν επέστρεψε ύστερα από διετή απουσία στην Εθνική Ιρλανδίας, στο πλαίσιο της… ανανέωσης που προφανώς επιχειρούν οι Μάρτιν Ο’ Νιλ και Ρόι Κιν. Στη Βραζιλία ο Ντούνγκα επανέφερε Κακά και Ρομπίνιο ενώ σαφώς πιο... εμπνευσμένη μοιάζει η επιλογή του Χίντινγκ να επαναφέρει στην Ολλανδία τον Ιμπραΐμ Αφελάι, ο οποίος ξελάσπωσε τους "οράνιε" στο ματς το με το Καζακστάν.

10. Ο θρυλικός Χέρμαν Μάιερ σε ρόλο ψυχολόγου στην Αυστρία

Το 1998 πήρε το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο τρεις μέρες μετά από μία τρομακτική πτώση κατά την κατάβαση του στην πλαγιά, ενώ το 2001 λίγο έλειψε να χάσει το πόδι του σε ατύχημα με ποδήλατο, συμβάν που δεν τον εμπόδισε να συνεχίσει -σα να μην έγινε ποτέ- την καριέρα του. Ο εκ των σπουδαιότερων σκιέρ όλων των εποχών, νικητής 54 διαδρομών παγκοσμίου κυπέλλου από το 1996 έως το 2009, προσελήφθη σε ρόλο mental coach από την ποδοσφαιρική ομοσπονδία της Αυστρίας. Η Εθνική έχει να προκριθεί σε μεγάλη διοργάνωση από το 1998 (σε Euro έχει παίξει μόνο ως οικοδέσποινα το 2008) και αν δεν τα καταφέρει ούτε τώρα - που προκρίνονται σχεδόν οι μισές ευρωπαϊκές ομάδες - προφανώς και η επιστήμη (λέγε με Μάιερ…) θα σηκώσει τα χέρια ψηλά. Μέχρι τώρα πάντως μοιάζει να αποδίδει το "τρικ", η Αυστρία πέρασε την Παρασκευή με 2-1 από τη Μολδαβία και έφτασε τους τέσσερις βαθμούς σε δύο παιχνίδι.

11. Στο Euro θα πάνε οι 23 από τις 53

Αν βγάλουμε έξω καμιά δεκαπενταριά ομάδες (Γιβραλτάρ, Σαν Μαρίνο, Ανδόρρα, Μάλτα, Λιχτενστάιν, Λουξεμβούργο, Ν. Φερόε, Μολδαβία, Β. Ιρλανδία, Λιθουανία, Εσθονία, Καζακστάν, Αζερμπαϊτζάν, Λευκορωσία), τότε μένουν 23 θέσεις για 38-39 ομάδες, δηλαδή τα 2/3 των "αξιόμαχων" θα πλαισιώσουν τη Γαλλία στην τελική φάση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος το 2016. Από εδώ και πέρα το Euro θα αποτελεί ένα μικρό "Μουντιάλ", καλό για την τελική φάση, αρκετά "οδυνηρό" όμως για τα 15 "μαύρα πρόβατα" που θα μείνουν εκτός.

12. Τι γυρεύει το Γιβραλτάρ στο παζάρι;

Η πλέον… alternative Εθνική Ομάδα όλων των εποχών είναι γεγονός εδώ και λίγες ημέρες, μολονότι Αγγλία και Ισπανία εξακολουθούν να τρώγονται σαν τα κοκόρια για την ιδιοκτησία του "βράχου". Αυτός είναι και ο λόγος που σε αντίθεση με την UEFA η FIFA δεν έχει αποδεχτεί ακόμα ως μέλος της το Γιβραλτάρ των 30.000 ψυχών, αλλά και των 22 ποδοσφαιρικών συλλόγων στις δύο κατηγορίες του τοπικού πρωταθλήματος. Δεν υπάρχει γήπεδο στο κρατίδιο που να πληροί τα κριτήρια της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας και μέχρι νεωτέρας τα εντός έδρας ματς θα δίνονται στο Αλγκάρβε της Πορτογαλίας, όπου στο πρώτο επίσημο ματς της ιστορίας του το Γιβραλτάρ συνετρίβη με 7-0 από την Πολωνία.

Στο δεύτερο, κόντρα στην Ιρλανδία, έδειξε αυτό που αναζητούν όλοι οι προπονητές στον κόσμο; Σταθερότητα. Δηλαδή έχασε 7-0! Απολογισμός 14-0 σε δυο παιχνίδια. Όχι κι άσχημα δεδομένων των ιδιοτήτων των διεθνών. Μιλάμε για επαγγελματική ιδιότητα, για αυτό… δώστε βάση. Τη βασική ενδεκάδα συνέθεταν δύο αστυνομικοί, ένας πυροσβέστης, ένας διευθυντής μαρίνας σκαφών, ένας υπάλληλος τελωνείου, ένας αποθηκάριος, ένας ηλεκτρολόγος – μηχανολόγος, ένας ναυτιλιακός πράκτορας, ένας ρεσεψιονίστ ξενοδοχείου και δύο (ω ναι!) επαγγελματίες ποδοσφαιριστές! Το καλό είναι ότι έκανε έξι τελικές προσπάθειες στο ματς, το κακό ότι στον όμιλο υπάρχει και η Γερμανία...

13. Ο Γουέιν Ρούνεϊ είναι αρχηγός Εθνικής Ομάδας

"Αν υπήρχε μια λίστα με αυτά που θα εμπόδιζαν κάποιον παίκτη να γίνει αρχηγός μεγάλης Εθνικής Ομάδας, ο Γουέιν Ρούνεϊ θα διαπίστωνε ότι έχει κάνει τα περισσότερα από αυτά. Και όμως, η ίδια, παλιά, ιστορία...". Το σχόλιο ανήκει σε αγγλική ιστοσελίδα και έγινε πριν από το δολοφονικό τάκλιν του Ρούνεϊ στον Στιούαρτ Ντάουνινγκ που απέφερε "καμπάνα" τριών αγωνιστικών. Το μόνο που θα προσθέσουμε εμείς είναι ότι με τόσες είχε τιμωρηθεί και το 2012 χάνοντας όλη τη φάση των ομίλων του Euro για κάτι αντίστοιχο σε αγώνα με το Μαυροβούνιο τον Οκτώβριο του 2011.

14. Ο Ντικ Αντβοκαατ πήρε 6η δουλειά την τελευταία πενταετία

Στα 67 χρόνια του ο νέος προπονητής της Εθνικής Σερβίας πρέπει να έχει... αποθεώσει την τεχνική της συνέντευξης. Η μήπως το ίδιο συνέβαινε και στα... 57 του; Το 2005 ανέλαβε τα Η.Α.Ε., ομάδα που άφησε μόλις δύο μήνες αργότερα για να υπογράψει στη Νότια Κορέα. Τον Οκτώβριο του 2009 προσελήφθη στην Εθνική Βελγίου και δύο μήνες μετά έγινε προπονητής της Αλκμααρ δουλεύοντας part-time. Τον Μάρτιο του 2010 άφησε και τις δύο για να αναλάβει την Εθνική Ρωσίας, 17η τότε ομάδα στο βιογραφικό του. Τώρα έχει φτάσει αισίως τις 20 και τίποτα δεν προδικάζει ότι θα... μακροημερεύσει στα Βαλκάνια.

15. Ο Μάριο Φρικ είναι πια... αμυντικός ογκόλιθος

Κοντεύει να πετρώσει πια. Στα 39 του και επιμένει ο αθεόφοβος. Παρά τις 42 ήττες σε 50 επίσημα παιχνίδια ο ποδοσφαιρικός θρύλος του Λιχτενστάιν συνεχίζει απτόητος, έχοντας φτάσει τις 115 διεθνείς συμμετοχές. Είναι και ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών στην ομάδα με 16 γκολ, από την εποχή που έβγαζε το ψωμί του ως επιθετικός και μάλιστα σε ομάδες όπως η Βασιλεία, η Βερόνα, η Ζυρίχη και η Σιένα. Τα χρόνια πέρασαν όμως ο γερο-Φρικ δεν μπορεί να τρώει πια ξύλο από τους αντίπαλους στόπερ και για να παρατείνει την καριέρα του (έως πότε;!) θα δίνει πια ο ίδιος ως τέτοιος. Στόπερ δηλαδή. Δοκιμάστηκε στη θέση και σε κάποια ματς των προκριματικών του Μουντιάλ, τώρα πια όμως παρουσιάζεται "επίσημα" ως αμυντικός στο ρόστερ της ομοσπονδίας του Λιχτενστάιν.

Το οποίο παρεμπιπτόντως πήρε λευκή ισοπαλία την Παρασκευή από το Μαυροβούνιο τερματίζοντας το σερί των 10 ηττών, με αυτόν παρόντα για 90 λεπτά.

Και κάποια πράγματα που δεν έχουν αλλάξει:

Καπέλο και Χόντσον ξανά στις επάλξεις

Δεκαπέντε εκατομμύρια λίρες θα έπρεπε να δώσει η ρωσική ομοσπονδία για να σπάσει το συμβόλαιο του Φάμπιο Καπέλο, μετά την παταγώδη αποτυχία στο Μουντιάλ. Αυτή τη ρήτρα περιείχε η επέκταση συμβολαίου του περασμένου Ιανουαρίου και ως εκ τούτου ο Δον Φάμπιο θα... κατσικωθεί στη Μόσχα έως ότου φτάσει εκεί το Παγκόσμιο Κύπελλο, το 2018. Από τι μαγεύτηκαν οι Ρώσοι; Από το μειλίχιο χαμόγελό του; Από τα υπέροχα ρωσικά του (αγγλικά δεν είχε μάθει ύστερα από τρία χρόνια παραμονής στο Λονδίνο!); Ή από την εντυπωσιακή παρουσία της Αγγλίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010;

Και τώρα που είπαμε Αγγλία, με ορίζοντα το 2018 συνεχίζει να δουλεύει και ο Ρόι Χόντσον! Μάλλον θεωρήθηκε επιτυχία ότι σε δύο μεγάλες διοργανώσεις τα "λιοντάρια" προκρίθηκαν μια φορά στα προημιτελικά (Euro 2010). Μετά όμως από πέντε χρόνια συνεργασίας με τον Σβεν Γκόραν Ερικσον και άλλα περίπου τέσσερα με τον Καπέλο, μαθαίνεις να είσαι ολιγαρκής...