Μάικ Τάισον: Τhe baddest man on the planet

Αλκοόλ, σεξ, βιασμοί, καταχρήσεις, δύσκολα παιδικά χρόνια, φυλακή, δόξα, δόξα, τρεις γάμοι, εφτά παιδιά. Στα 50 του χρόνια, ο Μάικ Τάισον τα έχει ζήσει όλα, καλά και κακά.

Επιτυχίες και αποτυχίες. Γι' αυτό και εκτός από κορυφαίος (πρώην) πυγμάχος, είναι και ο "πιο κακός άνδρας στον πλανήτη" όπως συνηθίζει να αυτοαποκαλείται.

Τα δύσκολα παιδικά χρόνια

Το πόσο δύσκολη θα ήταν η ζωή του φάνηκε από τα πρώτα κιόλας χρόνια. Γεννήθηκε στο... σκληροτράχηλο Μπρούκλιν σαν σήμερα πριν από 50 χρόνια. Στο πιστοποιητικό γέννησής του, ως πατέρας του αναφέρεται ο "Purcell Tyson", αλλά ο άνθρωπος που ο Τάισον ξέρει για πατέρα του ήταν ο Jimmy Kirkpatrick ο οποίος λίγο μετά τη γέννηση του μικρού Μάικ εγκατέλειψε τη σύζυγό του, Lorna, να μεγαλώσει μόνη της τα τρία παιδιά τους.

Οι αναμνήσεις που έχει ο Τάισον από τον πατέρα του δεν είναι πολλές. Τον θυμάται να τριγυρίζει στους δρόμους, να τζογάρει και να παίζει μπιλιάρδο. Το 1992, ο Kirkpatrick πέθανε. Πριν από το θάνατο του πατέρα του όμως ο Τάισον είχε χάσει ήδη τη μητέρα και την αδερφή του σε ηλικία μόλις 24 ετών,

"Ποτέ δεν είδα τη μητέρα μου χαρούμενη με εμένα και υπερήφανη για κάτι που έκανα. Με ήξερε μόνο ως άγριο παιδί που έτρεχε στους δρόμους και επέστρεφε στο σπίτι με ρούχα για τα οποία δεν είχε πληρώσει. Ποτέ δεν είχα την ευκαιρία να της μιλήσω ή να μάθω περισσότερα για εκείνη. Επαγγελματικά αυτό δεν είχε καμία επίπτωση. Είχε όμως προσωπικά και συναισθηματικά", είχε δηλώσει για τη μητέρα του.

Η ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ

Οι απώλειες των δικών του προσώπων δεν ήταν όμως το μοναδικό γεγονός που σημάδεψε την παιδική ηλικία του. Όπως αποκάλυψε σε συνέντευξη του σε ραδιοφωνικό σταθμό πριν από δύο χρόνια, όταν ήταν επτά ετών είχε πέσει θύμα σεξουαλικής κακοποίησης. Θύτης ήταν ένας ηλικιωμένος και το περιστατικό συνέβη στον δρόμο.

Δεν θυμόμουν πάντα το περιστατικό. Δεν νιώθω αμηχανία ή ντροπή

"Ένας άνδρας με πλησίασε και με κακοποίησε σεξουαλικά", είχε δηλώσει. Ο Μάικ Τάισον ξέφυγε τρέχοντας από τον άγνωστο άνδρα, αλλά δεν θέλησε να ειδοποιήσει την αστυνομία γιατί όπως είπε "ήταν κάτι που δεν αφορούσε κανέναν άλλον. Δεν τον ξαναείδα ποτέ. Δεν θυμόμουν πάντα το περιστατικό. Κάποιες φορές μου ερχόταν στο μυαλό και κάποιες όχι. Πάντως, δεν νιώθω αμηχανία ή ντροπή".

Η ΠΡΩΤΗ... ΜΑΧΗ ΚΑΙ ΤΑ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ

Προτού καν γίνει επαγγελματίας πυγμάχος, ο Τάισον έδινε τις πρώτες... μάχες στους δρόμους. Οι περιπλανήσεις του στους δρόμους δεν άργησαν να φέρουν στη ζωή του την εγκληματικότητα. Από την ηλικία των 11 συμμετείχε σε συμμορία ενώ μέχρι τα 13 του είχε συλληφθεί περισσότερες από 35 φορές. Κλοπές, ξυλοδαρμοί και συναντήσεις με τον νόμο σημαδεύουν τα παιδικά του χρόνια.

Όπως είχε δηλώσει σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στο περιοδικό "Details", ο πρώτος του καυγάς ήταν με έναν μεγαλύτερό του, ο οποίος είχε αποκεφαλίσει ένα από τα περιστέρια του. Η αγάπη του Τάισον για τα περιστέρια είναι γνωστή μέχρι και σήμερα, καθώς όπως έχει αποκαλύψει εκτρέφει αυτού του είδους τα πτηνά στην παλιά του γειτονιά στο Μπρούκλιν. Οι καυγάδες δεν περιορίστηκαν εκεί όμως. Αιτία για... ξύλο αποτελούσε και το γεγονός πως τον χλεύαζαν επειδή είχε ψιλή φωνή και ψεύδιζε.

Η συμπεριφορά του τον οδήγησε σε ειδικό σχολείο για παιδική παραβατικότητα. Εκεί στάθηκε... τυχερός καθώς γνώρισε τον σχολικό σύμβουλο, Bob Stewart, ερασιτέχνη μποξέρ, ο οποίος δέχθηκε να χρησιμοποιεί τις γροθιές του και ως αντάλλαγμα εκείνος θα έμενε μακριά από μπλεξίματα. Ο Stewart ήταν και αυτός που αργότερα τον παρέπεμψε στον Cus D'Amato, o οποίος εκτός από προπονητής του λειτούργησε και ως κηδεμόνας του όταν έχασε τη μητέρα του.

Η καριέρα του μέχρι την κορυφή

Στις 6 Μαρτίου 1985 όταν ο 18χρονος Τάισον έκανε το ντεμπούτο του στην επαγγελματική πυγμαχία σε αγώνα με τον Hector Mercedes, τον οποίο και έβγαλε νοκ άουτ στον πρώτο γύρο! Η δύναμή του, η ταχύτητα της γροθιάς και οι ασύλληπτες αμυντικές του ικανότητες τον έκαναν... τρομακτικό για κάθε αντίπαλο και του εξασφάλισαν το παρατσούκλι "Σιδερένιος Μάικ" (Iron Mike).

Τον Νοέμβριο του 1985 έχασε τον προπονητή, μάνατζερ και μέντορά του D'Amato, που ήταν ταυτοχρόνως και πατρική φιγούρα για τον ίδιο. Πολλοί θεωρούν ακόμη και σήμερα πως αυτή ήταν και μία από τις βασικές αιτίες για όσα ακολούθησαν στη ζωή και την καριέρα του Τάισον. Ο προπονητής Kevin Rooney ανέλαβε τον συντετριμμένο πιτσιρικά και μέσα σε δύο βδομάδες τον ξαναέβαλε στον δρόμο των αγωνιστικών επιτυχιών: τα 13 απανωτά νοκ άουτ του στο Τέξας ο Τάισον τα αφιέρωσε στον D'Amato.

Μέχρι το 1986, σε ηλικία 20 ετών πια, ο φοβερός και τρομερός Τάισον είχε ρεκόρ 22-0, με τις 21 από τις 22 νίκες του να έρχονται με νοκ άουτ. Στις 22 Νοεμβρίου 1986 έγραψε ιστορία. Ο αγώνας με τον Trevor Berbick είχε χαρακτηριστεί ως "Judgment Day", δηλαδή ημέρα της κρίσης.

Ο κατά 12 χρόνια νεότερος Μάικ Τάισον, όντας πιο ευκίνητος από τον αντίπαλό του, τον κατατρόπωσε, επικρατώντας τελικά με τεχνικό νοκ-άουτ στο 2ο γύρο. Έτσι έγινε ο νεαρότερος παγκόσμιος πρωταθλητής βαρέων βαρών όλων των εποχών σε ηλικία 20 ετών και 4 μηνών.

Η επιτυχία του όμως δεν τελείωσε εκεί. Τον Μάρτιο του 1987 υπερασπίστηκε τον τίτλο του ενάντια στον James Smith και την 1η Αυγούστου έγινε ο πρώτος πυγμάχος βαρέων βαρών που κατέκτησε και τις τρεις κορυφαίες ζώνες της κατηγορίας του, αποσπώντας παράλληλα και τον τίτλο της International Boxing Federation από τον Τony Tucker. Ταυτόχρονα τα νοκ άουτ έπεφταν βροχή και η φήμη του γιγαντώθηκε. Όλα αυτά όμως πέρασαν σε δεύτερη μοίρα όταν άρχισαν τα προβλήματα στην προσωπική του ζωή.

Η πολυτάραχη προσωπική ζωή

Μέσα σε όλα αυτά, ο Τάισον είχε καταφέρει να γίνει το επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Άρχισε να κάνει τη μεγάλη ζωή, να βγαίνει και να γνωρίζει όμορφες παρουσίες. Το 1987 γνώρισε την ηθοποιό Robin Givens και περίπου επτά μήνες αργότερα την παντρεύτηκε. Ο γάμος τους όμως δεν κράτησε πολύ αφού ένα χρόνο μετά το ζευγάρι χώρισε με την Givens να κατηγορεί τον εκκεντρικό πυγμάχο για ενδοοικογενειακή βία. Την ίδια περίοδο απέλυσε και τον προπονητή του, κατηγορώντας τον για τις αγωνιστικές περιπέτειές του.

Ο ΒΙΑΣΜΟΣ, Η ΦΥΛΑΚΗ ΚΑΙ ΤΟ ΣΕΞ

Εν μέσω δικαστικών περιπετειών με την πρώην σύζυγό του, ο Τάισον είχε χάσει τον τίτλο του από τον Douglas τον Φεβρουάριο του 1990. Η ήττα του τότε από τον Douglas έχει χαρακτηριστεί και ως μία από τις πιο συγκλονιστικές ανατροπές στον σύγχρονο αθλητισμό. Τον Ιούλιο του 1991 συνελήφθη για τον βιασμό της 18χρονης, Desirre Washington, που συμμετείχε σε διαγωνισμό ομορφιάς για τη Miss Black America σε ξενοδοχείο στην Indianapolis.

Όπως είχε καταθέσει η 18χρονη, είχε δεχθεί κλήση στις 1:36 τη νύχτα της 19ης Ιουλίου από τον Τάισον, ο οποίος την κάλεσε σε πάρτι. Τελικά την οδήγησε με τη λιμουζίνα του στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του, όπου την βίασε παρά τις εκκλήσεις της να σταματήσει. Εκείνη βγήκε τρέχοντας από το δωμάτιο και ζήτησε από τον σοφέρ του Τάισον να την πάει στο ξενοδοχείο της.

Ο Τάισον καταδικάστηκε σε έξι χρόνια φυλάκιση για βιασμό στις 22 Φεβρουαρίου του 1992. Στις 25 Μαρτίου 1995, έχοντας εκτίσει ήδη 3 χρόνια από την ποινή του, αποφυλακίστηκε.

Έκανα τόσο πολύ σεξ που από την κούραση δεν μπορούσα ούτε καν να πάω στο γυμναστήριο της φυλακής

Στην αυτοβιογραφία του υπάρχει ένα κεφάλαιο, στο οποίο αναφέρεται στο πέρασμά του από τη φυλακή, αποκαλύπτοντας μερικές... γαργαλιστικές λεπτομέρειες. Όπως έχει γράψει, στο διάστημα που ήταν φυλακισμένος είχε εξαιρετικά συχνά σεξουαλικές επαφές ως κρατούμενος, αρχικά με επισκέπτριες και στη συνέχεια με μία σύμβουλο ναρκωτικών της φυλακής, η οποία έγινε... διαθέσιμη όταν ο Τάισον της έστειλε 10.000 δολάρια για να επισκευάσει το σπίτι της.

"Εκανα τόσο πολύ σεξ, που από την κούραση δεν μπορούσα ούτε καν να πάω στο γυμναστήριο της φυλακής. Καθόμουν όλη ημέρα στο κελί μου", περιγράφει στο βιβλίο του ο πρώην πυγμάχος.

Μάικ Τάισον, η επιστροφή

Όταν αποφυλακίστηκε, ο Τάισον σχεδίαζε τη μεγάλη επιστροφή του. Αρχικά αναμετρήθηκε με εύκολους αντιπάλους, πήρε πίσω δύο ζώνες με νίκες επί των Frank Bruno και Bruce Seldon και στη συνέχεια ήρθε η στιγμή για τον πιο πολυαναμενόμενο αγώνα. Αυτόν με τον δύο φορές πρωταθλητή, Evander Holyfield, που διένυε το δικό του comeback. Μια μάχη που έμελλε να μείνει στην ιστορία.

Οι δυο άνδρες συναντήθηκαν αρχικά στις 9 Νοεμβρίου του 1996, στο Las Vegas. Σε αυτή την πρώτη τους συνάντηση, ο Tyson γνώρισε την δεύτερη ήττα της επαγγελματικής του καριέρας. Οι καταγγελίες για το αποτέλεσμα του αγώνα ήταν πολλές κι έτσι ορίστηκε επαναληπτικός για τις 28 Ιουνίου του 1997.

ΤΟ ΠΕΡΙΦΗΜΟ ΔΑΓΚΩΜΑ ΣΤΟ ΑΥΤΙ

Τον αγώνα παρακολούθησαν 2.000.000 σπιτικά, θέτοντας νέο ρεκόρ τηλεθέασης, ενώ και οι αμοιβές των δύο πυγμάχων άγγιξαν ποσά που ήταν ρεκόρ μέχρι το 2007. Οι πρώτοι δύο γύροι εξελίχθηκαν κανονικά. Στον 3ο γύρο ο Τάισον σηκώθηκε και πήρε θέση χωρίς να βάλει τη μασέλα του, που προστατεύει τα δόντια του από τις γροθιές.

Σαράντα δευτερόλεπτα πριν τη λήξη του και πάνω σε μια στιγμή που οι δύο πρωταγωνιστές αγκαλιάστηκαν για να αποφύγουν ο ένας τα χτυπήματα του άλλου, Ο Τάισον δάγκωσε το δεξί αυτί του Holyfield, ξεριζώνοντας - ατάραχος - 2,5 εκατοστά από το λοβό του.

Με τη λήξη του γύρου, ο αγώνας διεκόπη, ο Τάισον αποβλήθηκε και ακολούθησε ένα γενικευμένο επεισόδιο στην αρένα που άφησε πίσω του αρκετούς μικροτραυματίες. Ο Τάισον πλήρωσε ακριβά για την ενέργειά του αυτή και κυριολεκτικά και μεταφορικά. Η πυγμαχική του άδεια ανακλήθηκε για ένα χρόνο, ενώ πλήρωσε και πρόστιμο 3 εκατομμυρία δολάρια, ενώ παράλληλα τα ΜΜΕ τον... σταύρωσαν και όχι άδικα.

Το τέλος της καριέρας του

Η επιστροφή του στα ρινγκ μετά το επεισόδιο με τον Holyfield δεν κράτησε πολύ καθώς νομικά προβλήματα τον οδήγησαν για μια ακόμη φορά στη φυλακή, όπου παρέμεινε για εννέα μήνες. Ο επόμενος πολυδιαφημιζόμενος αγώνας του ήρθε το 2002 με τον Lennox Lewis. Στη συνέντευξη Τύπου, ο Τάισον είχε... ρίξει λάδι στη φωτιά, δηλώνοντας πως ήθελε να φάει τα παιδιά του αντιπάλου του! Τελικά, έχασε τον αγώνα με νοκ άουτ, γεγονός που σηματοδότησε και την αρχή του τέλους της καριέρας του.

Το 2003 και ενώ αντιμετώπιζε για χρόνια οικονομικές δυσκολίες, ο Τάισον πτώχευσε. Το 2005 και αφού είχε χάσει μια σειρά από πολυαναμενόμενους αγώνες, ανακοίνωσε το τέλος της επαγγελματικής καριέρας του, καθώς όπως είχε δηλώσει είχε χάσει το πάθος για το άθλημα.

Ο θάνατος της κόρης του

Στο μεταξύ ο Τάισον είχε παντρευτεί για δεύτερη φορά. Σύζυγός του ήταν η Monica Turner και ο γάμος τους κράτησε από τις 19 Απριλίου του 1997 μέχρι τις 14 Ιανουαρίου του 2003. Αιτία του χωρισμού τους ήταν -όπως είχε αποκαλύψει η Turner- οι εξωσυζυγικές... δραστηριότητες του άτακτου πυγμάχου.

Τον Μάιο του 2009, ο Τάισον έζησε μία από τις πιο δύσκολες - αν όχι την πιο δύσκολη - στιγμή του. Η τετράχρονη κόρη του, Exodus, έφυγε από τη ζωή. Η μικρή έπαιζε στον διάδρομο γυμναστικής όταν το κεφάλι της εγκλωβίστηκε σε ένα κορδόνι που κρεμόταν από το μηχάνημα. Η Exodous βρέθηκε αναίσθητη δίπλα στο μηχάνημα από τον επτάχρονο αδερφό της, ο οποίος στη συνέχεια ειδοποίησε την μητέρα του που βρισκόταν στο διπλανό δωμάτιο. Λίγες μέρες αργότερα, το κοριτσάκι άφησε την τελευταία του πνοή. Έντεκα ημέρες μετά την τραγωδία, ο Τάισον παντρεύτηκε την τρίτη γυναίκα του.

"ΕΙΜΑΙ ΣΤΑ ΠΡΟΘΥΡΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ"

Όλες αυτές οι περιπέτειες δεν τον άφησαν να ησυχάσει στιγμή. Τον Αύγουστο του 2013 είχε αποκαλύψει πως ήταν ακόμη εξαρτημένος από το αλκοόλ, τονίζοντας μάλιστα πως ήταν ένα βήμα πριν από τον θάνατο. "Είμαι κακό παιδί μερικές φορές. Έκανα πολλά κακά πράγματα και θέλω να με συγχωρέσετε... Θέλω να αλλάξω τη ζωή μου, να ζήσω μια άλλη ζωή τώρα. Θέλω να ζήσω τη ζωή μου νηφάλιος. Δεν θέλω να πεθάνω. Είμαι στα πρόθυρα του θανάτου, επειδή είμαι ένας εξαρτημένος αλκοολικός. Έλεγα ψέματα σε όλους που πίστευαν πως είμαι νηφάλιος, αλλά δεν είμαι.

Είναι η έκτη μου μέρα (χωρίς αλκοόλ και ναρκωτικά). Δεν θα κάνω χρήση ποτέ ξανά. Δεν πίστευα ότι θα ήμουν εδώ για καιρό. Σκόπευα να αυτοκτονήσω. Έκανα υπερβολική χρήση απαγορευμένων ουσιών κάθε βράδυ. Η ζωή είναι διαφορετική για μένα τώρα. Έπρεπε να αλλάξω τη ζωή μου. ήταν κόλαση, αλλά είμαι χαρούμενος που είμαι ζωντανός", είχε δηλώσει τότε και λίγους μήνες αργότερα παραδέχθηκε πως είχε κάνει ήδη μεγάλη πρόοδο στο θέμα του αλκοολισμού.