Ρίτσαρντ Νόρις Ουίλιαμς: Σώθηκε στον Τιτανικό και κατέκτησε δύο φορές το US Open!

Εφέτος συμπληρώνονται ακριβώς 100 χρόνια από την κατάκτηση του US Open του 1914 από τον Αμερικανό τενίστα. Το φοβερό βέβαια δεν είναι ο τίτλος σ' ένα τουρνουά που εκείνη την εποχή είχε ουσιαστικά ερασιτεχνικό χαρακτήρα, αλλά το ότι αυτός ήρθε μόλις δύο χρόνια μετά τη διάσωση του παίκτη από το τρομερό ναυάγιο του Τιτανικού το 1912!

Ο Ουίλιαμς, γόνος Αμερικανού δικηγόρου, απογόνου του Φρανκλίνου Ρούσβελτ, γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Γενεύη. Εκλεισε εισιτήρια για να ταξιδέψει με το θαύμα της τεχνολογίας του 20ου αιώνα, τον Τιτανικό, μαζί με τον πατέρα του χωρίς φυσικά να ξέρει ότι θα γινόταν μάρτυρας του πιο διάσημου ναυαγίου όλων των εποχών που θα μεταφερόταν μάλιστα στο κινηματογράφο περίπου 80 χρόνια αργότερα.

Ο ίδιος, στο υπόλοιπο της ζωής του, απέφευγε να μιλάει για τη μεγάλη νύχτα του Απριλίου του 1912 στα παγωμένα νερά του Ατλαντικού, όμως φρόντισε να καταγράψει μερικές από τις αναμνήσεις του από εκείνη την οδυνηρή εμπειρία. Σώθηκε πηδώντας στο παγωμένο νερό χωρίς να το πολυσκεφτεί. Ο πατέρας του δεν μπόρεσε να ακολουθήσει και ο ίδιος μόλις έπεσε στη θάλασσα αποφάσισε να απαλλαχθεί από τα βαριά παπούτσια του που θα τον οδηγούσαν στον πάτο του ωκεανού.

"Κολυμπούσα με όλη τη δύναμη της ψυχής μου", έγραψε ο Ουίλιαμς περίπου 40 χρόνια μετά. "Σήκωσα κάποια στιγμή το κεφάλι μου και είδα τις τρεις προπέλες του πλοίου και το πηδάλιο να γλιστρούν μέσα στη θάλασσα. Ήταν τα τελευταία μέρη που βυθίστηκαν. Μετά επικράτησε απόλυτη σιωπή στον απέραντο ωκεανό".

Ο Ουίλιαμς και μερικοι εκατοντάδες ακόμα διασωθέντες βρήκαν τη σωτηρία από το πλοίο Καρπάθια το οποίο έσπευσε για βοήθεια. Μετά από ώρες παραμονής στα παγωμένα νερά του Ατλαντικού, ο κίνδυνος για την υγεία του ήταν μεγάλος. Ο γιατρός που τον εξέτασε ήταν απόλυτος: Έπρεπε να γίνει άμεσα ακρωτηριασμός των άκρων για να αποφευχθεί το ενδεχόμενο γάγγραινας από την υποθερμία. Ο Ουίλιαμς, ο οποίος είχε ακόμα εκείνη τη στιγμή στην άκρη του μυαλού του την καριέρα του στο τένις, ήταν απόλυτος: "γιατρέ όχι, αυτά τα πόδια θα τα χρειαστώ!"

Ο μετέπειτα θριαμβευτής της ζωής και του τένις πήρε την ευθύνη πάνω του. Φρόντισε να περπατά κάθε δύο ώρες στο κατάστρωμα του Καρπάθια για να αποκαταστήσει την ομαλή κυκλοφορία του αίματος στα κάτω άκρα του και κέρδισε το πρώτο μεγάλο στοίχημα της καριέρας του. Τρεις μήνες αργότερα βρέθηκε και πάλι στα κορτ, έτοιμος να διεκδικήσει όσα η μοίρα του επέτρεψε.

Δύο χρόνια αργότερα, το 1914, ρίχθηκε στη μάχη του United States Championship στο Νιούπορτ, προπομπό ουσιαστικά του σημερινού US Open. Έφτασε άνετα μέχρι τα προημιτελικά και εκεί κλήθηκε να αντιμετωπίσει τον Καρλ Μπεχρ με τον οποίο τον ένωνε η κοινή εμπειρία του μεγάλου ναυαγίου του Τιτανικού. Ο Μπεχρ ήταν επίσης ένας από τους διασωθέντες του Απριλίου του 1912 και μάλιστα είχε αποφασίσει να επιβιβαστεί στο μοιραίο πλοίο λόγω... έρωτα.

Η αγαπημένη του Μπεχρ, Ελεν Νιούσαμ, είχε ήδη βγάλει εισιτήρια για να ταξιδέψει μαζί με την οικογένειά της. Ο αγαπημένος της δεν άφησε την ευκαιρία να πάει χαμένη και ταξίδεψε μαζί της, ενώ εν συνεχεία κλήθηκε να σώσει την ίδια και τους οικείους της από το θάνατο. Τα κατάφερε και την επόμενη χρονιά την παντρεύτηκε!

Ο αγώνας του Ουίλιαμς με τον Μπεχρ χάρισε πολύ ωραίες στιγμές στο κοινό που τον παρακολούθησε στη Νέα Υόρκη με τον πρώτο να επικρατεί χωρίς απώλεια σετ. Ο δρόμος για την κατάκτηση του τροπαίου ήταν πλέον ανοιχτός και ο θρίαμβος ολοκληρώθηκε με νίκη επί του Μορίς Μακλόουφλιν στον τελικό με 6-3, 8-6 και 10-8.

Η μετέπειτα καριέρα του Ουίλιαμς ήταν εξίσου εντυπωσιακή. Την τελείωσε στην προχωρημένη, αθλητικά, ηλικία των 44 ετών κατακτώντας μία ακόμη φορά το τουρνουά της Νέας Υόρκης (1916) αλλά και το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο στο διπλό το 1924. Ηγήθηκε επίσης της Εθνικής των ΗΠΑ στο Ντέιβις Καπ και για όλα του τα εκπληκτικά κατορθώματα εισήχθη στο Hall of Fame του τέννις το 1957. Πέθανε 11 χρόνια αργότερα, το 1968, έχοντας όμως πρώτα νικήσει μία φορά το θάνατο εκείνη την παγωμένη νύχτα του Απριλίου του 1912.