Αντρέ Αγκάσι: Ο επαναστάτης με την περούκα

Ο Αντρές Αγκάσι κλείνει την Παρασκευή (29/4) 46 χρόνια ζωής και το Contra.gr θυμάται τις πιο σημαντικές στιγμές της ζωής και της καριέρας του εκκεντρικού τενίστα, μιας καριέρας γεμάτης χρήματα, δόξα και δύσκολες στιγμές.

Αντρέ Αγκάσι: Ο επαναστάτης με την περούκα

Αν κάποιος επιχειρήσει να σκεφτεί τα... κακά παιδιά του τένις, το όνομα του Αντρέ Αγκάσι θα βρίσκεται σίγουρα ανάμεσα σε αυτά. Κι αυτό επειδή ο Αμερικανός δεν ήταν ποτέ το δείγμα του "καθώς πρέπει" αθλητή που ενδεχομένως να έχει κάποιος στο μυαλό του όταν σκέφτεται το τένις, αλλά αυτό που τον έκανε να ξεχωρίσει - εκτός από τις τρομερές ικανότητές του στα κορτ - ήταν η εκκεντρική εμφάνιση και ο χαρακτήρας του.

Θεωρείται ένας από τους καλύτερους τενίστες όλων των εποχών και όχι άδικα, αφού ήταν ο πρώτος που κατάφερε να κατακτήσει και τους τέσσερις Grand Slam τίτλους με "όπλα" του την ταχύτητα, τη δύναμη, το παιχνίδι πάνω στη γραμμή και την "απάντηση" στα σέρβις αντιπάλου.

Η ζωή και η καριέρα του πέρασαν από πολλά στάδια. Δόξα, χρήμα, φήμη, ναρκωτικά, έντονες σχέσεις, οκτώ Grand Slam. Οι λέξεις αυτές μπορούν να περιγράψουν με τον καλύτερο τρόπο όσα έζησε ο Αγκάσι εντός και εκτός γηπέδων. Το ξεκίνημά του είναι πολύ ενδιαφέρον.

Όταν ήταν μόλις 13 ετών ο πατέρας του τον έστειλε στην περίφημη Ακαδημία Αντισφαίρισης του Νικ Μποτελιέρι, ενός απαιτητικού προπονητή, ο οποίος είχε συνεργαστεί με κορυφαία ονόματα του χώρου. Εκεί ο Αγκάσι θα έμενε μερικούς μήνες, καθώς η οικογένειά του δεν διέθετε τα απαιτούμενα χρήματα για μεγαλύτερης διάρκειας παραμονή.

Όταν ο Μποτιλιέρι είδε τον πιτσιρικά τότε Αντρέ εν δράσει (για μόλις 30 λεπτά!!) επικοινώνησε με τον πατέρα του και τον καθησύχασε σε ό,τι αφορά το οικονομικό κομμάτι, λέγοντάς του πως ο γιος του ήταν τόσο ταλαντούχος που θα αναλάμβανε την εκπαίδευσή του δωρεάν. "Πάρε πίσω τα χρήματά σου. Είναι εδώ δωρεάν".

Ένας ιδιόρρυθμος χαρακτήρας

Η πίεση για τον Αγκάσι, όπως και για κάθε παιδί με ιδιαίτερο ταλέντο σε αυτή την ηλικία ήταν μεγάλη και η περίοδος της εφηβείας του πολύ δύσκολη. Κατά την διάρκεια της παραμονής του στην ακαδημία του Μπολετιέρι υπήρξαν πολλές δύσκολες στιγμές. Ο μικρός Αντρέ έμαθε να πίνει μπύρα, έσπαγε συχνά ρακέτες και είχε κούρεμά Μοϊκανού.

Απόδειξη του ιδιαίτερου χαρακτήρα και της συμπεριφοράς του ήταν το γεγονός πως σε ένα τουρνουά στην Πενσακόλα, ο Αγκάσι εμφανίστηκε με σκισμένο τζιν, βαμμένα ροζ νύχια, κραγιόν και ένα μεγάλο σκουλαρίκι κάνοντας έξαλλο τον Μπολετιέρι. Δύο χρόνια αργότερα και παρά τις όποιες δυσκολίες είχε έρθει πια η ώρα ο Αμερικανός να γίνει επαγγελματίας. Στα 16 του.

ΚΑΡΙΕΡΑ ΓΕΜΑΤΗ ΤΙΤΛΟΥΣ

Ο Αγκάσι είχε δείξει από πολύ μικρή ηλικία τα πρώτα δείγματα για το πόσο ψηλά μπορεί να φτάσει με το ταλέντο του. Η πορεία του στα κορτ επιβεβαίωσε αυτά που τόσο ο πατέρας του όσο και ο Μπολετιέρι πίστευαν για εκείνον. Η πρώτη του επαγγελματική χρονιά στο άθλημα ήταν απλά η αρχή μιας τεράστιας καριέρας ενός ανθρώπου που κατάφερνε να τραβά τα βλέμματα. Το εκκεντρικό κούρεμά του, τα πολύχρωμα μπλουζάκια και τα σκουλαρίκια στα αυτιά τον έφερναν πάντα στην επιφάνεια, κανείς όμως δεν μπορούσε να αμφισβητήσει το ταλέντο του. Ενδεικτικά αναφέρουμε τα εξής: Το 1990 αγωνίστηκε στον τελικό του Ρολάν Γκαρός και του US open, χωρίς όμως να καταφέρει να νικήσει. Ακολούθησε μια ακόμη αποτυχία στον τελικό του Ρολάντ Γκαρός το 1991.

Το 1992 κέρδισε το Wimbledon, τον πρώτο Grand Slam τίτλο του κόντρα στον Γκόραν Ιβανίσεβιτς, έχοντας καταφέρει πριν να αποκλείσεις τους πρωταθλητές Μπόρις Μπέκερ και Τζον Μακ Ενρό. Το 1994 κέρδισε το US Open ενώ ένα χρόνο μετά, το 1995 νίκησε στον τελικό του Αυστραλιανού open τον Πιτ Σάμπρας και τέλος το 1999 κατέκτησε το Ρολάντ Γκαρός. Συνολικά κέρδισε 4 φορές το Αυστραλιανό open, 2 φορές το US open και από μία φορά το Ρολάν Γκαρός και το Wimbledon. Ο κύριος αντίπαλος του ήταν ο Πιτ Σάμπρας από τον οποίο έχασε το US Οpen 3 φορές και το Wimbledon μια φορά. Στις κορυφαίες στιγμές της καριέρας του φυσικά συγκαταλέγεται και το χρυσό μετάλλιο που κατέκτησε στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα το 1996.

ΤΟ ΦΙΝΑΛΕ

Το 2006, μετά από πολλά χρόνια επιτυχιών αλλά και πολλών τραυματισμών, ο Αγκάσι ανακοίνωσε το "αντίο". Νωρίτερα πάντως στη χρονιά, κατάφερε να αγωνιστεί στο τελευταίο του Grand Slam το Αμερικανικό Open μπροστά στο κοινό του που πραγματικά τον αποθέωσε. Αφού απέκλεισε τον Αντρέι Πάβελ, αντιμετώπισε τον Μάρκο Παγδατή ο οποίος εγκατέλειψε στο 5ο και τελευταίο σετ εξαιτίας ενός τραυματισμού. Το τελευταίο του επαγγελματικό παιχνίδι ήταν με τον Γερμανό, Μπένζαμιν Μπέκερ (Νο112) ο οποίος τον νίκησε με 3-1. Το κοινό για τέσσερα λεπτά αποθέωσε με ένα συγκλονιστικό "standing ovation" τον Αγκάσι, ο οποίος δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα δάκρυά του.

"Σας ευχαριστώ. Ο πίνακας λέει ότι έχασα σήμερα, μα αυτό που δεν μπορεί να πει ο πίνακας είναι τι βρήκα. Τα 21 αυτά χρόνια βρήκα πίστη. Σας είχα μαζί μου στα γήπεδα, σας είχα μαζί μου και στη ζωή. Βρήκα έμπνευση. Με βοηθήσατε να ανέβω κάποιες στιγμές που ήμουν "κάτω". Με βοηθήσατε να πραγματοποιήσω κάποια όνειρα που χωρίς εσάς δεν θα μπορούσα ποτέ να επιτύχω. Σε αυτά τα 21 χρόνια, βρήκα εσάς και θα σας πάρω μαζί μου σαν μια γλυκιά ανάμνηση στο υπόλοιπο της ζωής μου. Σας ευχαριστώ...", είχε δηλώσει.

Η αυτοβιογραφία και οι αποκαλύψεις

Τρία χρόνια μετά το "αντίο", τον Νοέμβριο του 2009 κυκλοφόρησε η αυτοβιογραφία του Αντρέ Αγκάσι με τίτλο "Open" στην οποία αποκάλυψε πως στο παρελθόν και κατά τη διάρκεια της καριέρας του έκανε χρήση ναρκωτικών (κρυσταλλικής μεθαμφεταμίνης), πως μισούσε το τένις εξαιτίας της πίεσης που του δημιουργούσε και πως η πλούσια... χαίτη του-σήμα κατατεθέν ήταν περούκα!

Υπάρχει μια στιγμή μετάνοιας, που ακολουθείται από μια βαθιά θλίψη. Και μετά έρχεται ένα δυνατό ρεύμα ευφορίας που διαλύει κάθε αρνητική σκέψη στο μυαλό μου. Ποτέ δεν είχα νιώσει τόσο ζωντανός, τόσο αισιόδοξος και με τόση ενέργεια. Τρέχω πάνω - κάτω στο σπίτι μου, σκουπίζω παντού. Βγάζω την σκόνη από τα έπιπλα, πλένω την μπανιέρα, φτιάχνω τα κρεβάτια.

Με αυτά τα λόγια είχε περιγράψει στο βιβλίο του την πρώτη γνωριμία του με την κρυσταλλική μεθαμφεταμίνη. Όπως είχε αποκαλύψει όλα αυτά είχαν συμβεί το 1997, όταν η καριέρα του είχε πάρει την κατιούσα καθώς κατρακύλησε στο νούμερο 141 της παγκόσμιας κατάταξης και δεν συμμετείχε στα μεγάλα τουρνουά. Την επόμενη χρονιά επέστρεψε δυναμικά, έχοντας θεαματική βελτίωση και κατάφερε να πλασαριστεί μέσα στην πρώτη δεκάδα.

ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΤΗΣ ΠΕΡΟΥΚΑΣ

Η σχέση του Αγκάσι με τα ναρκωτικά σόκαρε το χώρο του τένις αλλά και γενικότερα τον αθλητισμό, ωστόσο η αποκάλυψη πως η πλούσια... χαίτη του που ήταν το σήμα κατατεθέν του και ένας από τους λόγους που απέκτησε πολλές θαυμάστριες κατά τη διάρκεια της καριέρας του ήταν μάλλον μεγαλύτερο "μπαμ". Ο Αμερικάνος τενίστας άρχισε να χάνει από νεαρή ηλικία τα μαλλιά του κι έτσι κατέφυγε στη λύση της περούκας.

"Κάθε πρωί που σηκωνόμουν από το κρεβάτι, έβρισκα στο μαξιλάρι μου ένα μέρος της ταυτότητας μου. Έβρισκα τρίχες στο νιπτήρα, παντού! Ρώτησα τον εαυτό μου "θέλεις να φορέσεις περουκίνι; Στο κορτ;" Απάντησα στον εαυτό μου, ρωτώντας "τι άλλο μπορώ να κάνω;" έγραφε στην αυτοβιογραφία του προχωρώντας σε περαιτέρω αποκαλύψεις σχετικά με το άγχος της περούκας.

"Την ώρα που έκανα μπάνιο την παραμονή του αγώνα, ένιωσα την περούκα να εγκαταλείπει το κεφάλι μου. Πανικοβλήθηκα και κάλεσα τον αδερφό μου, Φίλι στο δωμάτιο. Χρειαστήκαμε 20 φουρκέτες για να στερεώσουμε την περούκα στο κεφάλι μου. "Νομίζεις ότι θα αντέξει;, ρώτησα και μου είπε "μην μετακινείσαι τόσο πολύ". Φυσικά θα μπορούσα να αγωνιστώ χωρίς να φοράω την περούκα, αλλά τι θα έγραφαν οι δημοσιογράφοι αν μάθαιναν ότι στην πραγματικότητα φορούσα περούκα τόσα χρόνια;".

Η Στρέιζαντ, η Σιλντς και η Γκραφ

Ο Αντρέ Αγκάσι προκαλούσε εντός κορτ, προκαλούσε και έξω από αυτό. Στην προσωπική του ζωή υπήρξαν φορές που... προκάλεσε όπως συνήθιζε να κάνει και σε πολλές περιπτώσεις και στο τένις. Στις αρχές της δεκαετίας του 90, ο Αγκάσι έβγαινε με την κατά πολλά χρόνια μεγαλύτερή του Μπάρμπαρα Στρέιζαντ. "Συμφωνούμε ότι είμαστε καλοί ο ένας για τον άλλον, οπότε τι κι αν είναι 28 χρόνια μεγαλύτερη; Είμαστε συμπαθητικοί και η δημόσια κατακραυγή κάνει πιο... spicy τη σχέση μας. Κάνει τη φιλία μας να μοιάζει απαγορευμένη, ταμπού, ακόμη ένα κομμάτι στη γενική επανάστασή μου. Το να βγαίνεις με την Στρέιζαντ είναι σαν να φοράς καυτή λάβα", είχε γράψει στην αυτοβιογραφία του για τη σχέση αυτή.

Η πραγματικά σοβαρή σχέση του όμως ήταν αυτή με το κορίτσι της "Γαλάζιας Λίμνης", την Μπρουκ Σιλντς, με την οποία ανέβηκε τα σκαλιά της εκκλησίας το 1997. Ο γάμος τους κράτησε μόλις δύο χρόνια. Το Νοέμβριο του 2014 η διάσημη ηθοποιός αποκάλυψε μέσα από το βιβλίο της μια ιστορία από τα παλιά, με πρωταγωνίστρια την ίδια, τον Αμερικανό τενίστα και τον... Τζόι από τα φιλαράκια.

Το 1995 η Σιλντς είχε πάρει μέρος ως γκεστ σταρ σε ένα επεισόδιο από τα "Φιλαράκια", υποδυόμενη μια φανατική και τρελή θαυμάστρια του Τζόι που τον φλέρταρε ασύστολα. Σε μια σκηνή, η Μπρουκ δείχνει την λατρεία της στον Τζόι - Ντρέικ γλείφοντάς του ένα δάχτυλο, με τον Αντρέ να παρακολουθεί την σκηνή από τα παρασκήνια. Θολωμένος, πήρε το αυτοκίνητό του, οδήγησε σαν τρελός από το Λος Άντζελες στο Λας Βέγκας και, με μια απίστευτη οργή μέσα του, έσπασε όλα τα τρόπαια που είχε κατακτήσει μέχρι τότε στην καριέρα του, μεταξύ των οποίων αυτό στο Γουίμπλεντον και το Άμερικανικό Όπεν!

Τελικά, ο Αγκάσι βρήκε το... Λιμάνι του. Στο πρόσωπο της Στέφι Γκραφ, της Γερμανίδας πρώην τενίστριας, νικήτριας 22 Grand Slam που είχε καταφέρει να παραμείνει για 377 εβδομάδες στο Νο1 της παγκόσμιας κατάταξης. "Η Στέφανι είναι το μεγαλύτερο που μου έδωσε το τένις. Γι' αυτό, όταν κοιτάω πίσω, πλέον βλέπω το τένις ως ένα δώρο", έχει δηλώσει για τη γυναίκα της ζωής του. Οι δυο τους παντρεύτηκαν στις 22 Οκτωβρίου του 2001 με μάρτυρες μόνο τις μητέρες τους και έχουν αποκτήσει δύο παιδιά.

Παρά το γεγονός πως πρόκειται για δύο από τους πιο επιτυχημένους αθλητές στο χώρο του τένις, Γκραφ και Αγκάσι κατάφεραν να κρατήσουν τα ΜΜΕ μακριά από την προσωπική τους ζωή και είναι μέχρι και σήμερα από τα πιο ευτυχισμένα ζευγάρια στον αθλητισμό.

News 24/7

24MEDIA NETWORK