Ο Τζινόμπιλι δεν θα ξεχάσει ποτέ το σουτ που σκότωσε τους Σέρβους

Ο Μανού Τζινόμπιλι είναι όλα αυτά που γράφει ο Zastro μετά το "τελευταίο τανγκό" του στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Είναι πάνω απ' όλα το μπάσκετ που θέλουμε να θυμόμαστε ως δικό μας.

Ο αρτίστας σκόνταψε στο τελευταίο βήμα του, έφυγε με σκυμμένο το κεφάλι και έκλαψε. Έκλαψε για όσα είχε ζήσει από το Παγκόσμιο του 1998 μέχρι τους Ολυμπιακούς του 2016 και δεν θα ξαναζήσει δίπλα στους παρτενέρ του. Τον Νοσιόνι, τον Σκόλα, τον Ντελφίνο, παλιότερα τον Σάντσες, τον Ομπέρτο και τον Πριτζιόνι.

Για όσες φορές έπεσε και όσες ξανασηκώθηκε πιο δυνατός, πιο πεισμωμένος, πιο αποφασισμένος. Όπως μετά τον τελικό του Μουντομπάσκετ στην Ινδιανάπολη. Οι Σέρβοι είχαν κατακτήσει το χρυσό και οι Αργεντίνοι είχαν μείνει με το έντονο παράπονο (από τη διαιτησία του Πιτσίλκα).

Ο Τζινόμπιλι ήξερε πως η ζωή κύκλους κάνει και περίμενε. Σκύλος. Δύο χρόνια μετά είχε την ευκαιρία μπροστά του και δεν την ξόδεψε. Η εκδίκηση των "γκαούτσος", ενός ολόκληρου λαού, ήρθε από τα δικά του χέρια. Το αριστερό για την ακρίβεια.

Ματς ομίλων ήταν, πρεμιέρα κιόλας στο τουρνουά της Αθήνας. Ωστόσο το 83-82 από δικό του χορευτικό στον αέρα και buzzer beater δίποντο ήταν η απαρχή του αποκλεισμού των "πλάβι" και η πρώτη νίκη των Αργεντινών στο δρόμο για την κορυφή του Ολύμπου, σε μια εκ διαμέτρου αντίθετη πορεία των δύο ομάδων μετά το Παγκόσμιο.

Μόνο ο Τζινόμπολι, που προηγουμένως είχε ισοφαρίσει με γκολ-φάουλ, θα είχε το σθένος να ευστοχήσει σε αυτό το σουτ. Μόνο ο "μάγος" θα έστελνε την μπάλα στο καλάθι με τόσο απλότητα. Μετά απόλαυσε την αποθέωση. Όπως το βράδυ της Τετάρτης, στις δύο από τις πιο έντονες στιγμές της καριέρας του. Αυτές που θα τον ακολουθούν για πάντα.

ΔΕΙΤΕ ΞΑΝΑ ΟΛΗ ΤΗ ΦΑΣΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

Μανού εξ ουρανού