Η Lifeguard Hellas στο πλευρό των προσφύγων

Η 24MEDIA δίνει για μια μέρα το τιμόνι στο AD&PR Lab του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών. Το κείμενο που θα διαβάσεις παρακάτω αποτελεί μέρος μίας ενέργειας κατά την οποία 40 φοιτητές του AD&PR Lab πρότειναν, έγραψαν και δημοσιεύουν το δικό τους κείμενοστα sites του Ομίλου (Huffington Post Greece, News247, Oneman, Ladylike, Sport24 & Contra). Κάθε φοιτητής του AD&PR Lab στο πλαίσιο του μαθήματος "Δημόσιες Σχέσεις: The art of storytelling" πρότεινε κάποια θέματα και έγραψε ένα από αυτά εν είδη εργασίας εξαμήνου. Μπορείς να διαβάσεις όλα τα κείμενα των φοιτητών στο microsite που δημιουργήσαμεγιατην ενέργεια.

Γράφει η Ναταλία Καρκατσέλη

Με την κορύφωση ενός πραγματικού προβλήματος ήρθε αντιμέτωπη η Ελλάδα το 2015. Κλήθηκε να βρει λύσεις για να αντιμετωπίσει την υπεράριθμη προσέλευση προσφύγων, πολεμικών κυρίως, στις ακτές της. Ευτυχώς, υπήρχαν άνθρωποι που έτρεξαν αμέσως να προσφέρουν την εθελοντική τους βοήθεια για τους ανθρώπους που τους χρειάζονταν.

Η αρχή της δράσης

Ο Σπύρος Μητριτσάκης και η γυναίκα του Μάνια Μπικώφ, ιδιοκτήτες της ναυαγοσωστικής σχολής Lifeguard Hellas, βλέποντας τα γεγονότα που διαδραματίζονταν καθημερινά κυρίως στα ελληνικά νησιά σκέφτηκαν πως μπορούν και οι ίδιοι, ως επαγγελματίες στο χώρο της ναυαγοσωστικής, να προσφέρουν τη βοήθειά τους. Αφορμή για τους ίδιους αποτέλεσε το ναυάγιο της 28ης Οκτωβρίου 2015 στα ανοικτά της Λέσβου.

Έτσι, αμέσως αποφάσισαν να παραβρεθούν στο συγκεκριμένο νησί. Για την απόφασή τους αυτή βρέθηκαν γρήγορα κι άλλοι ενδιαφερόμενοι, όπως πρώην σπουδαστές της σχολής, σχηματίζοντας τελικά μία δεκαμελή ομάδα εθελοντών. Τη Δευτέρα λοιπόν, στις 9/11/2015 ξεκίνησαν από την Αθήνα για την Μυτιλήνη με σκοπό να προσφέρουν εθελοντικά για κάποιες ημέρες την βοήθειά τους εκεί που υπήρχε ανάγκη.

Έφτασαν...και μετά;

Από τις πρώτες κι όλας ημέρες τις παραμονής τους στη Λέσβο κατάλαβαν πόσο καλά είχαν πράξει με αυτήν τους τη δράση. Άξιο αναφοράς είναι το γεγονός πως ήταν οι πρώτοι, και εδώ και αρκετό καιρό οι μόνοι, Έλληνες εθελοντές ναυαγοσώστες στο νησί. Χαρακτηριστικό, όπως μας είπε και ο ίδιος ο κ. Μητριτσάκης, ήταν πως: «ενώ υπήρχαν ήδη οργανώσεις και φορείς για να παραλάβουν τους πρόσφυγες στη στεριά και να τους φροντίσουν, υπήρχε μεγάλη έλλειψη στο κομμάτι εκείνο της θάλασσας.

Δεν υπήρχαν δηλαδή οι αρμόδιοι να βουτήξουν στα νερά και να κολυμπήσουν για να σώσουν και να φέρουν μέχρι την ακτή τους ανθρώπους αυτούς». Από την πρώτη στιγμή μέχρι και σήμερα, που συνεχίζουν την εθελοντική τους δράση, έχουν ένα σταθμό/βάση στο κομμάτι της ακτής όπου είναι εγκατεστημένοι.

Εκεί πραγματοποιούν τις βάρδιές τους. Με μία ακόμη πράξη τους κάνουν τη διαφορά, καθώς είναι οι μόνοι που βρίσκονται σε ετοιμότητα και έχουν βάρδιες όλο το 24ωρο. Πραγματοποιούν το λεγόμενο 24/7, 24 ώρες τη μέρα, 7 μέρες την εβδομάδα. Και αυτό είναι πραγματικότητα. Ούτε οι ημέρες των εορτών των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς αποτέλεσαν για εκείνους εξαιρέσεις. Με το σύνθημα "We are lifeguards, we save lives!", αγνοούν ακόμη και τις δύσκολες καιρικές συνθήκες που επικρατούν, φορούν τις χαρακτηριστικές κόκκινες ’’στολές’’ τους και βουτούν στα παγωμένα θαλασσινά νερά για να σώσουν ζωές.

Κι αν δεν μας είναι αυτά αρκετά υπάρχουν κι άλλα…

Η Lifeguard Hellas παραμένει στην Μυτιλήνη κι ας πέρασε πολύ περισσότερος χρόνος από αυτόν που αρχικά είχαν καθορίσει. Έπειτα από τόσο καιρό είναι πολλά αυτά που έχουν να μας διηγηθούν. Άλλες φορές πιο συχνά τα ναυάγια και άλλες λιγότερο. Οι βάρκες που φτάνουν, ή καλύτερα προσπαθούν να φτάσουν, στις ακτές του νησιού πάντα υπερφορτωμένες. Βάρκες που προορίζονται για 20 άτομα φτάνουν ξαφνικά μέσα στην νύχτα με 50, ανάμεσά τους και μικρά παιδιά ακόμα και νεογέννητα λίγων μόνο ημερών…

Σίγουρα η νύχτα και η έλλειψη ορατότητας αποτελεί ένα μεγάλο εμπόδιο στη δράση των εθελοντών ναυαγοσωστών. Πριν λίγο καιρό, όπως μας είπαν, πλησίαζε την ακτή μία ακόμη βάρκα προσφύγων. Εκεί βρίσκονταν μόνο άνδρες. Όταν τους οδήγησαν όλους με ασφάλεια στη στεριά, πληροφορήθηκαν από τους άνδρες αυτούς πως πριν από λίγο είχε φύγει μία αντίστοιχη βάρκα από την Τουρκία με τις γυναίκες και τα παιδιά τους τα οποία και έψαχναν. Προς έκπληξη όλων η βάρκα αυτή δεν είχε φτάσει ποτέ εκεί που προοριζόταν. Αμέσως, όλη η ομάδα της Lifeguard Hellas μαζί με άλλους ανθρώπους που παρευρίσκονταν, χωρίστηκαν προς διαφορετικές κατευθύνσεις για να βρουν την εν λόγω βάρκα. Δεν είχαν καθόλου ορατότητα λόγω της νύχτας.

Παρόλα αυτά μετά από αρκετή ώρα και ψάξιμο η βάρκα βρέθηκε πεταμένη σε έναν βράχο. Ευτυχώς πρόλαβαν και δεν υπήρξαν θύματα. Δεν μπορούμε φυσικά να παραλείψουμε κάτι που μας προξένησε μεγάλη εντύπωση. Οι άνθρωποι που αναλαμβάνουν να στείλουν στα ελληνικά νησιά τους πρόσφυγες φοβούνται καμιά φορά να το κάνουν οι ίδιοι, καθότι αν πιαστούν από τις ελληνικές αρχές θα υποστούν την ποινή της φυλάκισης. Για τον λόγο αυτό συνήθως αφήνουν, από ένα σημείο και μετά, τις βάρκες στο έλεος της θάλασσας όπως στο παραπάνω συμβάν.

Όμως, τις άλλες βάρκες, μεγαλύτερης αξίας, τις θέλουν πίσω. Έτσι, για να εξασφαλίσουν πως θα την έχουν πάλι στα χέρια τους και να μην ρισκάρουν οι ίδιοι, υποχρεώνουν κάποιον από τους πρόσφυγες να οδηγήσει ο ίδιος τη βάρκα μέχρι την απέναντι στεριά και εξασφαλίζουν πως θα γυρίσει. Αυτό συμβαίνει καθώς πριν φύγει του κρατούν την οικογένειά του πίσω την οποία και θα του δώσουν ξανά με την επιστροφή του.