Τρινκέρι: Γιατί ναι και γιατί όχι...

Ακόμη δεν τον είδαμε (τον νέο προπονητή του Ολυμπιακού - αν αλλάξει), Αντρέα τον εβγάλαμε. Τρινκέρι στην... ολότητά του. Διότι το όνομα του Ιταλού κόουτς είναι το πρώτο που κυκλοφόρησε σ' "ερυθρόλευκα" στέκια από το βράδυ της Κυριακής, αμέσως μετά το χαμένο τελικό στο ΟΑΚΑ, την απώλεια του δεύτερου σερί πρωταθλήματος και το φινάλε μιας σεζόν χωρίς κούπα - ούτε καν αυτή του κυπέλλου!

Την κεφαλή του Ιωάννη (Σφαιρόπουλου) επί πίνακι πολλοί είναι αυτοί που τη ζητούν. Κοντεύουν τέσσερα χρόνια από την 1η Νοεμβρίου του 2014 που ανέλαβε τα ηνία και η αμφισβήτηση είναι πιο έντονη από ποτέ. Ήδη από το Final-4 στο Βελιγράδι τα ραντάρ του Contra.gr είχαν πιάσει τις πρώτες πληροφορίες για τον Βέλιμιρ Περάσοβιτς. Τον Κροάτη που απέτυχε με το πρότζεκτ της Εφές, στη μετά Ίβκοβιτς εποχή, και αποχώρησε στα μέσα της σεζόν.

Μια φαινομενικά λογική επιλογή, αν αποφασιστεί πως ο κύκλος του "Σφαιρό" έκλεισε και θ' αναζητηθεί διάδοχος μέσα στις επόμενες εβδομάδες.

Όπως λογική μοιάζει και η λύση Τρινκέρι. Ο οποίος άφησε την Μπάμπεργκ, αφού πρώτα την οδήγησε στην κατάκτηση τριών πρωταθλημάτων και την επανέφερε στην Ευρωλίγκα.

Τον 49χρονο προπονητή από το Μιλάνο στην Ελλάδα τον γνωρίζουμε καλά. Η θητεία του στην Εθνική ομάδα για μία διοργάνωση ήταν αρκετά περιπετειώδης και φουρτουνιασμένη, αφού κατέληξε σ' ένα επεισοδιακό διαζύγιο με την ΕΟΚ.

Λέτε να τον ξαναδούμε στην Ελλάδα; Ποιος ξέρει; Μόνο οι αδερφοί Αγγελόπουλοι. Μέχρι να μάθουμε, συγκεντρώσαμε τους λόγους για τους οποίους ο Ιταλός κόουτς θα ταίριαζε στον Ολυμπιακό. Και αυτούς για τους οποίους όχι...

➕ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΙΣΜΟ

Όχι μόνο με την Μπάμπεργκ, αλλά τόσο με την την Καντού (έπεσε πάνω τότε στην κραταιά Σιένα) όσο και με την Ούνιξ (φιναλίστ Eurocup 2013). Μάλιστα αναδείχθηκε δύο φορές καλύτερος Ιταλός προπονητής και μία σεζόν καλύτερος κόουτς στη VTB League και του Eurocup ταυτόχρονα.

➕ ΕΜΑΘΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ

Συναναστράφηκε με το ελληνικό στοιχείο (παράγοντες, παίκτες, νοοτροπία) για περισσότερους από εννέα μήνες και ασχέτως συμπαθειών ή αντιπαθειών ταίριαξε με την ιδιοσυγκρασία τους. Δεν είναι τυχαίο πως κράτησε βοηθό του επί σειρά ετών έναν Έλληνα κόουτς, τον Ηλία Καντζούρη. Una faccia, una razza...

➕ ΚΟΒΕΙ ΤΟ ΜΑΤΙ ΤΟΥ

Όταν τα χρήματα δεν περισσεύουν οι επιλογές παικτών θα πρέπει να είναι προσεγμένες. Στην Ούνιξ είχε μεγαλύτερη ευχέρεια κινήσεων και πήρε Γκάουντλακ, Έιντσον και Χαραγκόντι. Τόσο στην Καντού όσο και στην Μπάμπεργκ ωστόσο διάλεξε σχετικά άσημους Ευρωπαίους ή Αμερικανούς, τούς δούλεψε, τους εξέλιξε και τους επέτρεψε να βρουν γρήγορα πολύ καλύτερα συμβόλαια (Τάιους, Μπρουκς, Μαρκοϊσβίλι, Γουαναμέικερ, Στρέλνιεκς, Μίλερ, Εμπάκουε κλπ). Πλέον τον ευγνωμονούν...

➕ ΣΤΟ... ΜΠΑΤΖΕΤ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ

Δεν λογίζεται στους προπονητές με... αλμυρό (για τα δεδομένα του Ολυμπιακού) μπάτζετ, πόσο μάλλον όταν θα έρθει να δουλέψει για ένα πρότζεκτ ομάδας που κοιτάζει όχι μόνο εγχώριους τίτλους, αλλά και υπερβάσεις στην Ευρωλίγκα,

➖ Η ΚΟΝΤΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΟΚ

Αν στον Ολυμπιακό θεωρούν εαυτούς πολέμιους της Ομοσπονδίας και δη του Γιώργου Βασιλακόπουλου, με ενδεχόμενη επιλογή του Ιταλού δεν θα ρίξουν ποτέ γέφυρες. Αντιθέτως θ' ανοίξουν την υπάρχουσα απόσταση. Με την Ομοσπονδία ο Τρινκέρι είχε φτάσει στα δικαστήρια για να πάρει τα χρήματα που του οφείλονταν βάσει συμβολαίου και δικαιώθηκε, χωρίς μάλιστα ποτέ η ΕΟΚ ν' ανακοινώσει λύσει συνεργασίας ή οποιαδήποτε εξέλιξη της υπόθεσης.

➖ ΔΟΥΛΕΥΕ ΑΝΕΥ ΠΙΕΣΗΣ ΚΟΣΜΟΥ

Αν εξαιρεθεί η θητεία του στην Εθνική ομάδα, όπου κι αν εργάστηκε ως τώρα είχε το χρόνο που χρειαζόταν για να παρουσιάσει το δικό του έργο. Απαιτητικό κοινό δεν υπήρχε πάνω από το κεφάλι του, οι ήττες δεν μετρούσαν διπλά και τρίδιπλα, το βάρος που κουβαλούσε στους ώμους του ήταν πολύ λιγότερο απ' όσο ενδεχομένως θα βρει στον Ολυμπιακό. Του πιστώνεται βέβαια το γεγονός ότι κατάφερνε με "φτωχά" μπάτζετ να φτιάχνει ανταγωνιστικές ομάδες, πετυχαίνοντας τους στόχους του. Ένα είδος πίεσης είναι κι αυτό κάθε καλοκαίρι.

➖ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΜΕΝΟΣ ΠΡΙΝΤΕΖΗΣ

Στο Ευρωμπάσκετ του 2013 είχε επιλέξει να έχει μαζί του τέσσερις πάουερ φόργουορντ, με αποτέλεσμα να υπάρχει ανισορροπία και κακή διανομή ρόλων. Ο πιο... αδικημένος εκ των οποίων ήταν ο Γιώργος Πρίντεζης. Έπαιξε ελάχιστα σ' εκείνο το τουρνουά, σαν ο Ιταλός να μην τον πίστευε, παρά το γεγονός πως στα 28 του ήταν ήδη δις πρωταθλητής Ευρώπης και με πολύ καλά νούμερα στην Ευρωλίγκα. Προτιμούσε σταθερά Καϊμακόγλου, Μαυροκεφαλίδη, ακόμη και τον Φώτση τότε, με τον Πρίντεζη να έχει μόλος 10 λεπτά ανά αγώνα σ' ένα κακό τουρνουά για την Εθνική.