Όσο έχει Καλάθη, ο Παναθηναϊκός δεν παραδίδεται...

Ο Παναθηναϊκός πήρε σπουδαία (και βαθμολογικά) νίκη κόντρα στην Ζαλγκίρις, ξεδιπλώνοντας όμως όλες τις αδυναμίες του στο παρκέ. Το τεράστιο κενό κάτω από τη ρακέτα, ο προκλητικά αδιάφορος Σίνγκλετον και ο ηρωικός Καλάθης με το -ασύλληπτο- νικητήριο καλάθι. Ο Γιάννης Ψαράκης σχολιάζει την "πράσινη" ανατροπή.

ΕΥΡΩΛΙΓΚΑ / ΠΑΟ - ΖΑΛΓΚΙΡΙΣ ΚΑΟΥΝΑΣ / EUROLEAGUE / PANATHINAIKOS - ZALGIRIS KAUNAS / / (ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΘΑΝΑΣΗΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ / EUROKINISSI)
calathis singelton EUROKINISSI

Τι κι αν δεν έπαιξε καλά. Τι κι αν δεν είχε ενέργεια με εξαίρεση κάποια ξεσπάσματα. Τι και αν δεν άξιζε τη νίκη. Τι κι αν χρειάστηκε κάποια σφυρίγματα έδρας ειδικά στα τελευταία λεπτά. Ο Παναθηναϊκός κατάφερε να γυρίσει και μάλιστα δις ένα ματς που φαινόταν χαμένο τόσο στην κανονική περίοδο όσο (κυρίως) στην παράταση και με το ασύλληπτο coast to coast του Καλάθαρου να πάρει μία τεράστιας σημασίας νίκη.

Όχι τόσο γιατί τον κρατάει στην πρώτη 5αδα της βαθμολογίας όσο γιατί αν δεν την έπαιρνε κόντρα σε μία ομάδα που τον κυνηγάει (με τη Ζαλγκίρις πάντως να έχει το πάνω χέρι σε πιθανή ισοβαθμία) θα έμπαινε σε περιπέτειες λίγο πριν την τελική ευθεία της κανονικής περιόδου.

Αν κάτι πρέπει να κρατήσουν οι "πράσινοι" από τη νίκη αυτό είναι το ότι αρνήθηκαν να παραδώσουν τα όπλα. Βρέθηκαν στο -4 με λιγότερο από δύο λεπτά για το τέλος του 40λεπτο και με την ψυχολογία υπό του μηδέν και επέστρεψαν με τον αόρατο έως τότε Ρίβερς. Βρέθηκαν στο -7 τρία λεπτά πριν από το τέλος της παράτασης αλλά έπνιξαν τον αντίπαλο (που βοήθησε πάντως με τις σωρεία άστοχες βολές…) και γύρισαν τούμπα ένα ματς που ήταν φαινομενικά χαμένο. Και όλα αυτά μετά από δύο σερί ήττες στην Ευρωλίγκα, μετά από αγχωτική με δύο παρατάσεις νίκη επί του Λαυρίου και με το ντέρμπι (γοήτρου) με τον Ολυμπιακό τη Δευτέρα να είναι στο πρόγραμμα.

Όμως το… Καλάθη του ενός και μοναδικού ηγέτη αυτής της ομάδας τον έβγαλε ξανά στον αφρό και του έδωσε έξτρα ώθηση για τη συνέχεια. Τονίζω όμως πως η νίκη και οι δύο βαθμοί ήταν σχεδόν υποχρέωση ειδικά μετά τις δύο ήττες της περασμένης εβδομάδας και κατά κάποιο τρόπο η φυσιολογική κατάληξη ενός ματς ανάμεσα στις συγκεκριμένες δύο ομάδες. Αν όμως έχανε τα είχε χάσει πολλά περισσότερα από ένα ματς.

Καλή η νίκη, καλό το buzzer του Καλάθη, καλοί οι πανηγυρισμοί στο φινάλε όμως οι πρωταθλητές θα πρέπει να μάθουν από την… παρ' ολίγον ήττα. Το κενό που έχουν (ειδικά αμυντικά) στη ρακέτα φωνάζει από χιλιόμετρα μακριά. Ο Καβαλιάουσκας έκανε ρεκόρ καριέρας (!) με 21 πόντους παίρνοντας όλο κι όλο ένα ριμπάουντ. Σαφέστατη στόχευση από πλευράς Σάρας στην άμυνα του Παναθηναϊκού που "έφαγε" και άλλους 17 από τον Γουάιτ.

Ο Σίνγκλετον παραμένει έως και προκλητικά αδιάφορος αμυντικά, ο Γκιστ, όσο και αν θέλει, δεν έχει τις δυνάμεις να παίζει σε υψηλό επίπεδο όσο βρίσκεται στο παρκέ με την κούραση να τον καταβάλει, ο Βουγιούκας είναι για συγκεκριμένες δουλειές, ενώ ο Όγκαστ γυαλίζει πάγκο.

Ο Πασκουάλ λίγο έλειψε να πληρώσει ακριβά το ότι στην 4η περίοδο επέμεινε στο σχήμα με τους 3 κοντούς με τη ρακέτα της ομάδας του να μοιάζει με αφύλακτη διάβαση, ενώ την ίδια ώρα με εξαίρεση τον Λεκάβιτσιους δεν είχε αποτελεσματικότητα επιθετικά.

Η Ζαλγκίρις που με τον Γιασικέβιτσιους στον πάγκο έχει πλέον άλλη νοοτροπία (η Ζαλγκίρις προ 3-4 χρόνων, απ’ όταν βρέθηκε το -20, 43-23 θα τα είχε ήδη παρατήσει…) και παίζοντας σοβαρό και οργανωμένο μπάσκετ, όχι με ηρωϊσμούς σαν και αυτούς που πήγαν να κάνουν κάποιοι πράσινοι ειδικά στην 4η περίοδο, κατάφερε να επιστρέψει και να δικαιούται να γκρινιάζει για την ήττα και τον τρόπο που αυτή ήρθε. Και μάλιστα παίζοντας δίχως τον καλύτερό και πιο έμπειρο παίκτη της (Γιανκούνας) σε μία αφιλόξενη για αυτήν έδρα.

News 24/7

24MEDIA NETWORK