Το μοναδικό "αλεξίπτωτο" για τον Παναθηναϊκό

Ο Κώστας Γουλής μαζεύει τα… απόνερα της απαράδεκτης εμφάνισης του Παναθηναϊκού και της δίκαιης ήττας του απ’ τον Πανιώνιο, μοιράζει τις ευθύνες του καθενός, εξηγεί πως και γιατί τελείωσε ο "μήνας του μέλιτος" και καταγράφει τον ένα δρόμο για να σωθεί, οτιδήποτε κι αν… σώζεται, αγωνιστικά για το "τριφύλλι"

SUPERLEAGUE / ΠΑΟ - ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ / / (ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΑΝΤΩΝΗΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ / EUROKINISSI)
SUPERLEAGUE / ΠΑΟ - ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ / / (ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΑΝΤΩΝΗΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ / EUROKINISSI) EUROKINISSI SPORTS

Έχει πλέον και πιο... κάτω (και) αγωνιστικά; Όπως φαίνεται έχει… Και ίσως να μην έχουμε δει ακόμη τα (πολύ) χειρότερα σε αυτόν τον Παναθηναϊκό. Το πιο σοκαριστικό της ημέρας αν θέλετε, είναι αυτό που είπε ο ίδιος ο Μαρίνος Ουζουνίδης στη συνέντευξη Τύπου μετά το εντός έδρας "στραπάτσο" απ’ τον Πανιώνιο.

Το γεγονός πως περίμενε ότι κάποια στιγμή θα ερχόταν και μία τέτοια ήττα. Κι αυτό ήταν στα δικά μου μάτια, ακόμη πιο ισχυρό ως "σοκ" απ’ την ίδια την ήττα, το "γκρέμισμα" του αήττητου σερί στη Λεωφόρο ή την απαράδεκτη εμφάνιση των "πράσινων" μηδενός εξαιρουμένου…

Μόνο… αφελή ή χαζό δεν μπορεί να τον πει κανείς τον προπονητή του "τριφυλλιού". Κι αυτό που είπε, το είπε διότι βλέπει, ζει, νιώθει, καταλαβαίνει καλύτερα απ’ τον καθένα μας, την καθημερινότητα αυτού του Παναθηναϊκού. Και βλέπει πως αυτό που "ζουν" κάθε μέρα τα αποδυτήριά του έχει ξεφύγει πλέον απ’ το αγωνιστικό. Κι έχει περάσει στο πολύ, σκληρό στάδιο της επιβίωσης.

Όπου στο μυαλό των περισσότερων υπάρχει μόνο το "ο σώζων εαυτόν, σωθήτω…" και κανείς πλέον δεν ασχολείται, με τον ίδιο τον Παναθηναϊκό. Τα παιχνίδια του, τις υποχρεώσεις του μέσα στο γήπεδο, την επόμενη (αγωνιστική) μέρα του. Η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα τα έχει πνίξει όλα…

ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΠΑΙΚΤΩΝ ΚΑΙ ΟΥΖΟΥΝΙΔΗ

Κι όχι καλοί μου άνθρωποι, αυτά που γράφονται από τούτη εδώ τη γωνιά, δεν έχουν ως στόχο να "κατακεραυνώσουν" ΜΟΝΟ τους ποδοσφαιριστές, να τους βγάλουν στη "σέντρα" και να περάσουν… λάδι το προπονητικό τιμ. Σαφώς κι έχει ευθύνες, μεγάλες ευθύνες και ο Ουζουνίδης με τους συνεργάτες του γι’ αυτό το… κακέκτυπο ομάδας που φορούσε πράσινα κι εμφανίστηκε στο ματς με τον Πανιώνιο, τη μοναδική "κανονική" ομάδα που κατέβηκε για να παίξει μπάλα στο χορτάρι του "Απόστολος Νικολαΐδης".

Έχει ευθύνες, κυρίως διότι μοιάζει σαν να μην μπορεί πλέον να δώσει… κίνητρα στην ομάδα του και σε όσους είναι αυτή τη στιγμή εδώ. Πολύ απλά, διότι πολλοί απ’ αυτούς μπορεί αύριο να είναι… αλλού κι όσοι μείνουν πίσω θα σκέφτονται το καλοκαίρι… Κι ο Παναθηναϊκός; Ο Παναθηναϊκός θα "βυθίζεται" μέρα με τη μέρα στην κινούμενη άμμο των χρεών του και της "πιστολιάς" που έριξε τον περασμένο Σεπτέμβρη ο Αλαφούζος με το "χαίρετε κι αντίο σας…".

Ναι, θα τον κρίνεις τον Ουζουνίδη και τον κάθε προπονητή του Παναθηναϊκού, με τον πιο σκληρό και αμείλικτο τρόπο, όταν οι "συνθήκες" θα είναι –έστω και σε υποτυπώδες επίπεδο- λίγο πιο "φυσιολογικές". Όταν θα υπήρχε κάτι… νορμάλ και "κανονικό" σ’ αυτή την ομάδα. Πλέον όμως στον Παναθηναϊκό, ισχύει το περίφημο που λέγαμε για τον στρατό, όταν βαρούσαμε σερί σκοπιές 2-4 και 4-6 και μετά την "εκπαίδευση" φεύγαμε μονομιάς για τα μαγειρεία. "Εκεί που τελειώνει η λογική, ξεκινάει (αυτός) ο Παναθηναϊκός…".

ΟΤΑΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ Ο… ΜΗΝΑΣ ΤΟΥ ΜΕΛΙΤΟΣ

Τι παραπάνω λοιπόν θα μπορούσε να κάνει ο Ουζουνίδης και… δεν το κάνει; Να τους "δέσει" και να τους "μαστιγώσει" τους παίκτες του, για να βάλουν στην άκρη για 2 ώρες τα χιλιάδες οικονομικά προβλήματα του κλαμπ, τα "θα πληρωθώ ή δεν θα πληρωθώ" και τα "…σου έχω μια πρόταση απ’ την τάδε ομάδα" των μάνατζερ των παικτών; Οσο κρατούσε ο "μήνας του μέλιτος" και το "…πάμε γερά" στα ματς της Λεωφόρου, οι νίκες καρδιάς με τη Λάρισα και το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, πολλά πράγματα καλύπτονταν και υπήρχε έστω και μία σταθερά, μία διάθεση, κάτι τέλος πάντων για να δώσει κίνητρο σε κάθε ποδοσφαιριστή.

Όταν όμως μπήκε ο Νοέμβρης και άρχισαν να φουσκώνουν τα οικονομικά… νερά απ’ την "κανονιά" του Αλαφούζου, όταν πλέον το "δεν πληρώθηκα τη δόση" μπήκε στο πετσί του κάθε παίκτη, το μυαλό του καθενός έπαψε να έχει ως προτεραιότητα τα της ομάδας. Κι άρχισε να σκέφτεται άλλα πράγματα. Και ο (υπόλοιπος) Δεκέμβρης πιθανότατα θα είναι ακόμη πιο… ζόρικος. Εξ ου λοιπόν και η ατάκα του Ουζουνίδη πως το… περίμενε. Οσο σοκαριστική και κυνική κι αν ακούγεται…

ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΠΟΥ ΤΟΥ ΕΧΕΙ ΜΕΙΝΕΙ

"Ωραία ρε μεγάλε και τώρα τι; Διάλυση;" η επόμενη, απολύτως λογική ερώτηση; Στο δικό μου το μυαλό, δεν χωρούν πλέον… ωραιοποιήσεις ούτε "φρου-φρου κι αρώματα", ούτε… κορδελίτσες. Τα πράγματα είναι απλά. Ο Παναθηναϊκός έχει κόψει πορεία με… σπασμένα φρένα προς μία άνευ προηγουμένου βουτιά απ’ τον πιο ψηλό γκρεμό. Σε όλα τα επίπεδα. Διοικητικά, οικονομικά, αγωνιστικά, ψυχολογικά, πνευματικά. Σε όλα ρε διάολε…

Ένα πράγμα του έχει απομείνει, για να φρενάρει όσο μπορεί αγωνιστικά τουλάχιστον, την ελεύθερη πτώση του: Να ξεκαθαρίσει μια και καλή μέσα απ’ το ρόστερ του, στο γκρουπ που δουλεύει καθημερινά στο "Γ. Καλαφάτης" ποιος θέλει πραγματικά να παλέψει για να (δια)σωθεί η ομάδα. Να παλέψει όμως! Να έχει τα "αυγά" και συνειδητά να πει "…ναι ρε, θα μείνω και θα το πολεμήσω"!

Να μείνει και να προσπαθήσει χωρίς πλέον άλλα "ναι μεν, αλλά…". Όποιος πραγματικά το θέλει και το νιώθει. Όποιος δεν το επιθυμεί, καλή καρδιά… Κατανοητό, απόλυτα 100% κι ανθρώπινο. Οι εποχές της… ρομαντζάδας τελείωσαν, όλοι είναι επαγγελματίες και θα κοιτάξουν το συμφέρον τους. Να ξεχωρίσουν όμως πλέον εκείνοι που το θέλουν, όσοι κι όποιοι κι αν είναι αυτοί. Και να προσπαθήσει ο Ουζουνίδης, που έχει μείνει ΕΚΕΙ και βιώνει όσα βιώνει καθημερινά στα όρια του… μαζοχισμού, κόντρα σε κάθε λογική, να φτιάξει μία ομάδα με όσους μείνουν (κι όσους μπορεί να έρθουν τον Γενάρη με συμβόλαια χαμηλότατου κόστους ή δανεισμούς) που τουλάχιστον θα είναι "μπετόν αρμέ"!

Και αν τελικά "πεθάνει" μέσα στο γήπεδο, θα "πεθάνει" διάολε με αξιοπρέπεια κι όχι γιατί δεν "νιώθει" ή δεν καταλαβαίνει την ιστορική κρισιμότητα των στιγμών. Αυτό το "πλάνο", που εν πολλοίς είπε κι ο Ουζουνίδης στη συνέντευξη Τύπου, πρέπει να τεθεί σε εφαρμογή από… χθες. Είναι το μοναδικό πράγμα που έχει απομείνει πλέον, το μοναδικό (μικρό ή μεγάλο θα φανεί) "αλεξίπτωτο" για να ανακόψει αυτή τη βίαιη, ελεύθερη πτώση του Παναθηναϊκού… Ο Ουζουνίδης τουλάχιστον δείχνει πως (και) αύριο θα είναι εκεί… Ακούω "εθελοντές" για να σταθούν δίπλα του…

Υ.Γ.: Είναι θλιβερό εκτός όλων των άλλων να μπαίνει ο Παναθηναϊκός σε σκηνικά "εμφυλίου" και να δίνει ακόμη μεγαλύτερη… χαρά σε όλους εκείνους που εδώ και μία δεκαετία περίμεναν πως και πως την ολοκλήρωση της "εκδίκησής" τους. Το αν ο Βαρδινογιάννης και ο κάθε Βαρδινογιάννης είναι ακόμη πίσω απ’ τις "κουρτίνες", παρακολουθώντας τη… φωτιά που άναψε κι άφησε πίσω του φεύγοντας ο Αλαφούζος, είναι κάτι που η ίδια η ιστορία κάποια στιγμή θα βγάλει στο φως. Κανένας "σκελετός" δεν μένει για πάντα κρυμμένος μέσα στη ντουλάπα.

Τίποτα δεν μένει κρυφό, έστω κι αν χρειαστεί να περάσουν χρόνια. Αυτό που προέχει ετούτη τη στιγμή είναι το πώς θα σωθεί ο σύλλογος και πως θα υπάρξει επόμενη μέρα στην ομάδα. Και όχι οι "εμφύλιοι". Κι αν γίνει αυτό, στη συνέχεια ο καθένας θα πάρει αυτό που του αξίζει στα βιβλία της Ιστορίας…

News 24/7

24MEDIA NETWORK