Η ΑΕΚ ξεπέρασε τον εαυτό της!

Η ΑΕΚ είχε δύο παιχνίδια στα οποία θα μπορούσε να καταστραφεί όλη η χρονιά. Δύο στιγμές που θα μπορούσε να γιγαντωθεί η εσωστρέφεια, να γεμίσει η ατμόσφαιρα γκρίνια, να γκρεμιστούν όλα. Η εντός έδρας ήττα από τον Ατρόμητο και η εντός έδρας ισοπαλία με τον Απόλλωνα.

Υπήρχαν κι άλλα παιχνίδια, όπως για παράδειγμα η ήττα από τον Αστέρα μετά τη νίκη στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, αλλά αυτά μπορεί να χαρακτηριστούν ως μία φυσιολογική ροή μέσα σε ένα πρωτάθλημα. Δεν ήταν η έκπληξη, δεν ήταν το μέγα σοκ.

ΔΕΝ ΓΚΡΕΜΙΣΕ Ο,ΤΙ ΕΧΤΙΖΕ

Τα συγκεκριμένα δύο παιχνίδια, όμως, είχαν όλα τα στοιχεία για να γίνουν 25 τα χρόνια χωρίς πρωτάθλημα. Οι μουρμούρες, η δυσπιστία για τον Μανόλο Χιμένεθ, αυτή το κακό που έτρωγε κάθε φίλαθλο μέσα του. Αυτή η "κατάρα" του να πας να κάνεις κάτι καλό και να γκρεμίζεται.

Τίποτε από όλα αυτά δεν έγινε. Εκτός από τη φυσιολογική αντίδραση μετά τα αρνητικά αποτελέσματα και την ανησυχία, τίποτα δεν έφερε την καταστροφή. Οχι γιατί η ΑΕΚ ξάφνου άλλαξε συμπεριφορά και πέταξε στα σκουπίδια τις εσωστρέφειες του παρελθόντος. Το πράγμα είναι πολύ πιο απλό.

Ο κόσμος φέτος έβλεπε και καταλάβαινε. Παρατηρούσε. Διέκρινε την προσπάθεια και τη μαχητικότητα που έβγαζε αυτή η ομάδα. Γινόταν αντιληπτή η αντίδραση που είχε στα αποδυτήρια η ΑΕΚ σε κάθε στραβό αποτέλεσμα. Το έβλεπες στα μάτια των ποδοσφαιριστών ότι εφέτος θα "χύσουν αίμα" στο χορτάρι κι αν είναι να χάσουν το πρωτάθλημα θα το χάσουν έχοντας δώσει τη μάχη τους.

ΣΙΔΕΡΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΑΣ

Τα δύο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό έδειξαν το σίδερο των "κιτρινόμαυρων". Την ανέβασαν επίπεδο, την έφεραν σε εκείνο το σημείο που χρειάζεται μία ομάδα για να κάνει πρωταθλητισμό. Ήταν η ώθηση, η αυτοπεποίθηση, είναι αυτό το "φέτος μπορούμε, ρε". Η γενικότερη, όμως, συμπεριφορά και ο χαρακτήρας αυτού του συγκροτήματος παικτών ήταν το στοιχείο εκείνο που έκανε την Ένωση να ξεχωρίζει από τους αντιπάλους. Σε συνδυασμό με τη στήριξη του κόσμου, την απίστευτη ωριμότητά του.

Η ΑΕΚ δεν έπαιξε καμία φοβερή μπάλα. Δίπλα σε αυτό το πρωτάθλημα δεν θα θυμάσαι το ποδόσφαιρο που έπαιξε. Αλλά, ρε διάολε, αν το έκανε κι αυτό θα τερμάτιζε κάθε αναμονή για το επόμενο, το καλύτερο, το αύριο, το μετά από αυτό το πρωτάθλημα.

ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ ΓΡΗΓΟΡΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΟ

Πριν λίγα χρόνια βολόδερνε στα χωράφια της Γ' Εθνικής. Ατιμωτική περίοδος για την ιστορίας της, αλλά βάσταξε. Έβαλε ως στόχο να γευτεί την πίκρα μέχρι την τελευταία σταγόνα γιατί ήξερε πως στο βάθος ο Γολγοθάς τελειώνει. Πέρασε αυτό το μαρτύριο με πλάνο. Χωρίς ωχαδερφισμό και απαισιοδοξία, χωρίς να κλαίει τη μοίρα της.

Ναι, υπήρχε μεμψιμοιρία, ο κόσμος δεν μπορούσε να ζει από κοντά τις "μαύρες μέρες", αλλά δεν εγκατέλειψε την προσπάθεια γιατί έβλεπε. Δεν χρειαζόταν να έχεις διορατικότητα. Υπήρχε πλάνο, το παρατηρούσες, από την πρώτη σεζόν στην τρίτη κατηγορία άρχισαν να μπαίνουν οι βάσεις.

Η ΑΕΚ έμαθε από την αρχή την αλφαβήτα. Βήμα-βήμα να γίνει ξανά μεγάλη, να επιστρέψει στη Super League, να πάρει πίσω τη χαμένη της αίγλη, να ξαναγίνει ο ισχυρός αντίπαλος, να κερδίσει τον σεβασμό όλων.

ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑ ΑΥΤΟΣ Ο ΤΙΤΛΟΣ

Αν τα βάλετε κάτω, αυτό που πέτυχε εφέτος η ΑΕΚ είναι κατόρθωμα. Ήταν πολύ γρήγορη αυτή η ανάταση, αυτή η έκρηξη μετά την επιστροφή της στη μεγάλη κατηγορία. Και πέρυσι ήταν ανάμεσα στα φαβορί για τον τίτλο, αλλά δεν ήταν έτοιμη, δεν είχε αποκτήσει χαρακτήρα. Εφέτος ήταν το μεταβατικό στάδιο, ήταν ο δρόμος για να φτάσει στην καταξίωση. Αυτή η καταξίωση ίσως να ερχόταν του χρόνου, ίσως να έγινε ένα βήμα μεγαλύτερο από το αναμενόμενο. Τούτο κάνει ακόμα σπουδαιότερη την κατάκτηση του πρωταθλήματος.

Το βασικό, όμως, όλων είναι ότι οι "κιτρινόμαυροι" δεν μοιάζουν με φωτοβολίδα. Δεν έφτιαξαν ομάδα για να πάρουν ένα πρωτάθλημα και τέλος. Να τους φύγει η κάψα, η δίψα και άντε πάλι σε καμιά δεκαριά χρόνια. Όχι, η ΑΕΚ χτίζει τα τελευταία χρόνια ομάδα για να δημιουργήσει τη δική της δυναστεία. Αν είναι πρώιμο να μιλάμε για δυναστείες και σερί, είναι σίγουρο πως βάσει του ρόστερ, της ομοιογένειας, του χαρακτήρα και του μομέντουμ η ΑΕΚ έχει κάθε δικαίωμα να πιστεύει ότι το μέλλον είναι δικό της.

ΕΤΟΙΜΗ ΟΜΑΔΑ ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ

Δεν χρειάζεται να χτίσει ξανά. Παρά μόνο το γήπεδο στη Ν. Φιλαφέλφεια. Έχει έτοιμη ομάδα. Με ποδοσφαιριστές που σήκωσαν τη φανέλα, συνειδητοποίησαν το βάρος αυτής, αντιλήφθηκαν το μέγεθος, δεν αγχώθηκαν με τη μακρά αποχή από τους τίτλους, πίστεψαν στο πλάνο, το υπηρέτησαν και πέτυχαν. Πάνω σε αυτά θα στηριχτεί η ΑΕΚ των επόμενων ετών. Χωρίς τον πανικό, χωρίς τη γκρίνια, την εσωστρέφεια, όλα όσα έτρωγαν τις σάρκες της τα τελευταία χρόνια.

Στην ΑΕΚ ξέρουν καλά ότι το πρώτο πρωτάθλημα είναι το δύσκολο. Τα άλλα έρχονται εύκολα αν δεν πειράξεις το οικοδόμημα. Οπως πριν 27 χρόνια, τότε που στην Ένωση πανηγύρισαν το πρώτο από τα τρία, τότε που έχτισαν γερά θεμέλια για εκείνη τη δυναστεία.

Για επιμύθιο κάτι για τον Μανόλο Χιμένεθ. Το κατόρθωμά του δεν είναι ότι έφερε την ΑΕΚ στην κορυφή του πρωταθλήματος, αλλά ότι κατάφερε να πάρει το 100% από όλους τους ποδοσφαιριστές σε μία σεζόν που είδε Μάνταλο και Γιόχανσον να μένουν εκτός. Το κατόρθωμά του είναι ότι κράτησε τα στεγανά στα αποδυτήρια και έκανε τους ποδοσφαιριστές να πιστέψουν στις δυνατότητες αυτής της ομάδας.

ΥΓ: Καμία δικαστική απόφαση δεν πρόκειται να αφαιρέσει ό,τι πήρε η ΑΕΚ στα γήπεδα. Κι εδώ ακριβώς είναι η ειδοποιός διαφορά: η ΑΕΚ πήρε, δεν της χάρισαν. Η ΑΕΚ το πάλεψε, δεν της το έδωσαν. Η ΑΕΚ βγήκε να παίξει απέναντι σε κάθε δυσκολία.

ΥΓ2: Κανονίστε γρήγορα τη φιέστα στη Ν. Φιλαδέλφεια. Ο Γιάννης Ξενάκης ανυπομονεί να δει την κούπα από 'κει ψηλά...