Τα 25 πρωταθλήματα του Ολυμπιακού (videos)

Όταν το 1926 ιδρύθηκε το τμήμα βόλεϊ ανδρών του Ολυμπιακού, το μέλλον του ήταν αβέβαιο, αφού οι συνθήκες της εποχής δεν άφηναν περιθώρια για αισιόδοξες σκέψεις. Οι δύο πρωτιές στα τοπικά πρωταθλήματα δεν έμελε να αλλάξουν τη ροή της ιστορίας με το τμήμα να σταματάει τη λειτουργία του το 1934. Το 1947 αποκτά και πάλι “ζωή” αλλά τα οικονομικά κυρίως προβλήματα οδηγούν και πάλι τους ιθύνοντες να αναστείλουν τη λειτουργία του.



Το “ταλαιπωρημένο” τμήμα του συλλόγου αποκτά ξανά “σάρκα και οστά” το 1960, αυτή τη φορά για να μείνει και να γράψει τη δική του ξεχωριστή ιστορία στο χώρο του ελληνικού βόλεϊ και όχι μόνο. Αφού ανεβαίνει στην κορυφαία κατηγορία, το 1968 βγαίνει νικητής στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα. Την ομάδα που έφερε στο λιμάνι τον παρθενικό τίτλο του βόλεϊ καθοδηγούσε ο Κώστας Αμπελάς και απαρτιζόταν από τους Παντελιά, Κουμπλή, Λοράνδο, Μανουσαρίδη, Κριτσοταλάκη, Λαμπάκη, Κεφάλα, Φλώρο, Ντολγκομπόλοφ, Ρέμπελο, Πάσαρη, Τραπεζουντίδη, Κωνσταντάρα, Αγαπητό, Σταυρόπουλο, Καραμήτσο και Κολοκοτρώνη. Την επόμενη σεζόν η κορυφαία εγχώρια διοργάνωση ονομάστηκε Α’ Εθνική με τους “ερυθρόλευκους” να διατηρούν τα σκήπτρα τους.

Μετά από τέσσερα “άγονα” χρόνια, οι Πειραιώτες επέστρεψαν το 1974 στο “θρόνο” του πρωταθλητή. Με παίκτες τους Κουμπλή, Παντελιά, Πολύζο, Δερμάτη, Γαλάκο, Λοράνδο, Προσαλίκα, Λάιο, Μίχαλο, Χωριανό, Δωριάδη και προπονητές τους Κυριάκο Παντελιά και Ντιμίτρι Ζαχάριεφ κατέκτησε επτά τρόπαια, τα τέσσερα διαδοχικά (1978-1981) σε δέκα σεζόν. Η επόμενη λαμπρή περίοδος του Ολυμπιακού ήταν από το 1987 ως το 1994, όταν πρόσθεσε στο παλμαρέ του οκτώ ακόμα πρωταθλήματα. Αρχικά υπό τις οδηγίες του Γιάννη Λάιου και στη συνέχεια του Ρώσου Βλαντιμίρ Κόντρα, τέθηκαν οι Τριανταφυλλίδης, Μουστακίδης, Φάκας, Γκουντάκος, Θεοδωρίδης, Ντράγκοβιτς, Αμαριανάκης, Δ. Καζάζης, Λυκούδης και Ξεροβάσιλας. Τους προαναφερόμενους πλαισίωσαν τα χρόνια αυτά της κυριαρχίας της ομάδας, μεγάλα ονόματα του παγκόσμιου βόλεϊ, όπως ο Σουηδός Μπενγκτ Γκούσταφσον, ο Λετονός Ράιμον Βίλντε, ο Αμερικανός Σκοτ Φόρτσιουν ενώ οι Κουβανοί Οσβάλντο Ερνάντεζ και Ροδόλφο Σάντεζ έβαλαν τη δική τους πινελιά στην ομάδα, χωρίς ωστόσο να πανηγυρίσουν τίτλο πρωταθλήματος.

Η έλευση ενός εκ των κορυφαίων τεχνικών στον κόσμο, του Ιταλού Τζιαν Πάολο Μοντάλι οδήγησε στην επιστροφή στην κορυφή το 1998 με κορμό τους Γκιούρδα, Τσακιρόπουλο, Χριστοφιδέλη, Κουρνέτα, Ντράγκοβιτς, Θεοδωρίδη ενώ στη συνέχεια τη σκυτάλη παίρνουν εξίσου γνωστοί και διακεκριμένοι προπονητές, ο Σέρβος Ζόραν Γκάετς και ο Ιταλός Ντανιέλε Ρίτσι, κρατώντας την ομάδα σταθερά πρωταθλήτρια ως το 2001. Μετά από μικρό διάλειμμα ενός έτους, οι “ερυθρόλευκοι” στέφονται και πάλι πρωταθλητές το 2003 με προπονητή τον Κροάτη Λιούμπομιρ Τράβιτσα.

Παρά τις προσθήκες μεγάλων παικτών, όπως του Αργεντινού Μάρκος Μιλίνκοβιτς, του Μαυροβούνιου Γκόραν Βούγιεβιτς, των Αμερικανών Τζεφ Στοκ, Ντόλαντ Σούτζο και του καλύτερου παίκτη του 20ου αιώνα Λορέντζο Μπερνάρντι ο Ολυμπιακός έμεινε μακριά από τον τίτλο ως το 2009, όταν με τον Σέρβο σούπερ-σταρ Ιβάν Μίλκοβιτς να ηγείται, επανήλθε στο “θρόνο”, κάνοντας το βράδυ της Δευτέρας (02/05) 25 τα πρωταθλήματα του σε 57 διοργανώσεις.

Η φετινή πορεία πάντως των Πειραιωτών χρίζει ξεχωριστής αναφοράς, αφού ήταν από τις πιο δύσκολες του συλλόγου. Τα τεράστια οικονομικά προβλήματα έφεραν το τμήμα στα πρόθυρα της διάλυσης, με επακόλουθο στα μέσα της σεζόν να αλλάξουν τα δεδομένα τόσο στο ρόστερ όσο και στο προπονητικό τιμ. Νεαροί και άπειροι παίκτες προωθήθηκαν και άρπαξαν την ευκαιρία που τους δόθηκε από τα μαλλιά, ο Γιάννης Καλμαζίδης πήρε τη θέση του Φλάβιο Γκουλινέλι και παρά τις δυσκολίες κράτησε την ομάδα ενωμένη και προσηλωμένη στον στόχο, όπως άλλωστε αποδεικνύεται από την κατάκτηση του τρίτου συνεχόμενου τίτλου.

Από το αφιέρωμα αυτό, που είναι επικεντρωμένο στην παρουσία του Ολυμπιακού στην Α1, δεν θα μπορούσε να λείπει και μια αναφορά στην πορεία του στο Κύπελλο Ελλάδας, στο οποίο επίσης είναι πολυνίκης με 12 κούπες. Αξιομνημόνευτη είναι και η εμφάνιση του εκτός συνόρων, ούσα η μοναδική ελληνική ομάδα που έχει κατακτήσει ευρωπαϊκό τίτλο. Μάλιστα δεν είναι ένας, αλλά δύο. Μετρώντας 11 συμμετοχές σε φάιναλ φορ, σήκωσε το 1996 το Κύπελλο Κυπελλούχων, που ήταν η πρώτη ευρωπαϊκή κούπα του συλλόγου ενώ το 2005 κατέκτησε το Top Teams Cup (πρώην Κύπελλο Κυπελλούχων).

Ο Ολυμπιακός πρωταθλητής 2009

Ο Ολυμπιακός κατακτά το Κύπελλο το 2009

Ο Ολυμπιακός κατακτά το Top Teams Cup το 2005