Ολλανδία: Το κουρδιστό… πορτοκαλί σύνολο της επιτυχίας (vids)
Μία Ολλανδία που αποποιείται των ευθυνών του "ολοκληρωτικού ποδοσφαίρου" μπορεί να βρίσκεται στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου; Η απάντηση είναι θετική και το contra.gr αναλύει τον τρόπο (VIDEOS)
εξαιρετικού βιβλίου “Brillant Orange”, μιας μελέτης του ποδοσφαίρου της Ολλανδίας.
“Δεν είναι αυτό το ποδόσφαιρο με τη συνεχή κίνηση, το αξιολάτρευτο, το ρομαντικό, το κάπως εύθραυστο, το πολύ εμπνευσμένο και όμορφο πράγμα που ερωτεύθηκα. Ομως αυτό το πράγμα δεν κατέληξε με την Ολλανδία να κατακτά κάποιο Μουντιάλ”, συμπληρώνει. Και ποιος μπορεί να τον αδικήσει;
Η συνταγή του (link:276197)ολοκληρωτικού ποδοσφαίρου που μάγεψε τη δεκαετία του ’70(/link), ακόμα κι (link:276266)εν τη απουσία του Γιόχαν Κρόιφ(/link), είχε ορισμένες παραμέτρους, τις οποίες στοιχειοθετούμε: ακραίοι παίκτες που τρέχουν παράλληλα με τον “φουνταριστό” ώστε να δημιουργήσουν μέγιστη έκταση στο παιχνίδι. Check. Συμπαγής άμυνα προσανατολισμένη στο τεχνητό οφσάιντ. Check. Δημιουργία άπλετου χώρου κατά τη διάρκεια των επιθέσεων, αμέσως μετά την ανάκτηση της μπάλας. Check. Παίκτες που αλλάζουν θέσεις μεταξύ τους ώστε να προσφέρουν επιθετικές επιλογές από το πουθενά. Check. Ακραία μπακ που φτάνουν πιο ψηλά από τους μέσους που καλύπτουν τις δύο πτέρυγες του γηπέδου. Check.
Οπως γίνεται κατανοητό, οι πέντε βασικές συνιστώσες του Totaal Voetbal (στα ολλανδικά)δεν συμβαδίζουν στο ελάχιστο με τις παραμέτρους της… Ολλανδίας 2010. Οι Αριεν Ρόμπεν και Ντιρκ Κάουτ δεν υποστηρίζουν καθ’ αυτόν τον τρόπο τον Ρόμπιν φαν Πέρσι. Τεχνητό οφσάιντ δεν είναι δυνατόν να παίξει ο δυσκίνητος Γιόρις Ματάισεν. Οταν οι “οράνιε” κλέβουν την μπάλα ξεχύνονται στην επίθεση με όσους παίκτες είναι σε θέση να ανέβουν μπροστά, έστω κι αν αυτό γίνει ατάκτως. Οι ρόλοι είναι αυστηρά διανεμημένοι από τον Μπερτ φαν Μάρβαϊκ και ουδείς παίζει σε κάποια άλλη θέση από αυτή που αρχίζει στο ματς. Τέλος, οι Τζιοβάνι φαν Μπρόνκχορστ και Γκρέγκορι φαν ντερ Βιλ σπανίως βρίσκονται μπροστά από Ρόμπεν και Κάουτ στις επιθέσεις της Ολλανδίας. Πέντε στις πέντε διαφορές, ουδεμία ομοιότητα με την παράδοση.
Εθνική… Αγιαξ
Η σχέση (link:280489)εθνικής Ισπανίας-Μπαρτσελόνα αναλύθηκε εκτενώς(/link). Υπάρχει αντίστοιχο παράδειγμα και στην Ολλανδία, με τον Αγιαξ. Συνολικά υπάρχουν 17 ποδοσφαιριστές από τους 46 των αποστολών των δύο χωρών που ανήκουν είτε στους “μπλαουγκράνα”, είτε στον “Αίαντα” συνεχίζοντας μία παράδοση που διατηρείται από τη δεκαετία του ’70.
Ο κυρίαρχος Αγιαξ της εποχής είχε στην ενδεκάδα του τελικού του 1974 πέντε παίκτες συν τον Γιόχαν Κρόιφ που μόλις πριν ένα χρόνο είχε αποχωρήσει για την Μπαρτσελόνα. Τρεις παίκτες ανήκαν στη Φέγενορντ και μόνο ο Ρομπ Ρένζενμπρινκ, ο οποίος αγωνιζόταν στο Βέλγιο, δυσκολευόταν να αφομοιώσει τις απαιτήσεις του total football. Το 1978 ο Κρόιφ απουσίασε από την αποστολή, αλλά τα δεδομένα παρέμειναν προσανατολισμένα γύρω από τον Αγιαξ για τους “οράνιε”, υπό τις εντολές του Ερνστ Χάπελ.
Αυτή η καθ’ όλα αξιότιμη στάση του φαν Μάρβαϊκ ήταν γνωστή από τη στιγμή που αναλάμβανε τα “ηνία”. Ο Ολλανδός προπονητής είχε ξεκαθαρίσει τη θέση του, αποκηρύσσοντας την ανάγκη-παγίδα κάθε ολλανδικής ομάδας να αποτελεί συνέχεια αυτής του Γιόχαν Κρόιφ και της παρέας του.. Η Ολλανδία έγινε… Γερμανία και η Ισπανία έγινε… Ολλανδία εν όψει του τελικού του Παγκοσμίου Κυπέλλου, αλλά εκ του αποτελέσματος κρίνοντας, είναι εμφανές ότι εάν δεν προέκυπταν αυτές οι μεταμορφώσεις, καμία από τις δύο ομάδες δεν θα έφτανε στον τελικό.
Οι απόψεις περί… προδοσίας ως προς την ποδοσφαιρική κουλτούρα της Ολλανδίας περνούν απαρατήρητες. Ο φαν Μάρβαϊκ είχε έναν μονόδρομο να διανύσει. Το αισθητικό χάσμα που χωρίζει το υλικό που έχει στα χέρια του με την προηγούμενη πετυχημένη ολλανδική ομάδα, αυτή που το (link:276627)1998 έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του Μουντιάλ(/link), είναι πρόδηλο. Από τη μία πλευρά υπήρχαν οι Ντένις Μπέργκαμπ, Μαρκ Οφερμαρς, Εντγκαρ Ντάβιντς, Κλάρενς Ζέεντορφ, Πάτρικ Κλάιφερτ, Εντβιν φαν ντερ Σαρ και Ρόναλντ και Φρανκ ντε Μπουρ. Από την άλλη υπάρχουν οι γνωστοί fantastic 4 (Αριεν Ρόμπεν, Γουέσλεϊ Σνάιντερ, Ρόμπιν φαν Πέρσι, Ράφαελ φαν ντερ Φάαρτ) και το… χάος, όσον αφορά στη “χρυσόσκονη” που συνήθως διαθέτουν οι Ολλανδοί ποδοσφαιριστές. Με μία σειρά από παίκτες-ρολίστες, ο φαν Μάρβαϊκ δεν ήταν δυνατό να μιμηθεί προγενέστερες ομάδες.
Κύριο γνώρισμα αυτού του συνόλου είναι η δουλειά και με 53% κατοχή της μπάλας γίνεται εμφανές ότι χρειάζεται μεγάλος κάματος όταν η “στρογγυλή θεά” δεν κουρνιάζει σε… ταλαντούχα ολλανδικά πόδια. Στον τελικό του 1974, η Ολλανδία άλλαξε 15 πάσες μετά τη σέντρα και άνοιξε το σκορ, χωρίς η Δυτική Γερμανία να αγγίξει την μπάλα. Κάτι τέτοιο φαντάζει αδιανόητο για την σύγχρονη ολλανδική ομάδα, η οποία επιστρατεύει διαφορετικά μοντέλα λειτουργίας, σφυρηλατημένα με τη δυναμική του διδύμου των αμυντικών χαφ Νάιτζελ ντε Γιονγκ και Μαρκ φαν Μπόμελ. Ισως η πιο κομβική συνύπαρξη στην ομάδα, ακόμα και από αυτή των Σνάιντερ-Ρόμπεν. Οι ομάδες που προκρίθηκαν στα ημιτελικά ευνοήθηκαν από μία αγαστή συνεργασία στο πεδίο παρουσίας των αμυντικών χαφ. Εχίδιο Αρέβαλο Ρίος και Ντιέγκο Πέρες για την Ουρουγουάη, Μπάστιαν Σβάινσταϊγκερ και Σάμι Κεντίρα για τη Γερμανία, Τσάμπι Αλόνσο και Σέρχιο Μπουσκέτς για την Ισπανία και φυσικά το προαναφερθέν δίδυμο της Ολλανδίας.
Η ποιοτική έκπτωση σε σύγκριση με το κυνήγι του αποτελέσματος δεν φαίνεται πως έχει επηρεάσει τους φιλάθλους της Ολλανδίας. Τουναντίον, ο κόσμος υποστηρίζει τη φετινή… υποψηφιότητα για την κατάκτηση του Μουντιάλ, έστω κι αν δεν έρθει με όμορφο τρόπο. Οπως αποκαλύπτει ο Κλάρενς Ζέεντορφ στη στήλη του στο BBC, το πλήθος πανηγύρισε την πρόκριση στον τελικό με τον ίδιο τρόπο που πανηγύρισε την (link:240209)κατάκτηση του Champions League από τον Αγιαξ το 1995(/link). Οι σκηνές με ανθρώπους να βουτούν στα κανάλια του Αμστερνταμ και να χορεύουν στους δρόμους επαναλήφθηκαν προς τέρψιν της ολλανδικής αποστολής και του επικεφαλής της, Μπερτ φαν Μάρβαϊκ.
The van Marwijk effect
Ο Ολλανδός τεχνικός δεν έχει καμία επαφή με την γεωγραφική και ποδοσφαιρική πρωτεύουσα της Ολλανδίας. Στα 40 χρόνια ζωής στο χώρο του αθλητισμού, δεν έχει εργαστεί ποτέ ως παίκτης ή ως προπονητής στο Αμστερνταμ. Ισως γι’ αυτό να μην έχει γαλουχηθεί με την έννοια του total football που γεννήθηκε και καλλιεργήθηκε στην έδρα του Αγιαξ (και κατ’ επέκταση της κραταιάς Ολλανδίας). Ο ίδιος αγκυροβόλησε σε ένα άλλο λιμάνι, αυτό του Ρότερνταμ, όπου προπονητικά κατέκτησε δύο τρόπαια με την Φέγενορντ ((link:272995)κύπελλο UEFA το 2002(/link), (link:196823)κύπελλο Ολλανδίας στη δεύτερη θητεία του το 2008(/link)).
Το τελευταίο αποτέλεσε και το βασικό διαπιστευτήριό του για την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας των “οράνιε”, ως διάδοχος του Μάρκο φαν Μπάστεν. Η αποτυχία της (για ακόμα μία φορά σπουδαίας βάσει ονομάτων) Ολλανδίας στο Euro 2008, όπου δέχθηκε “χαστούκι” με (link:202976)3-1(/link) στα προημιτελικά από την (link:203006)”υπερηχητική” Ρωσία(/link), εξηγήθηκε πολύ απλά από τον νυν τεχνικό της Ολλανδίας: “Νικήσαμε την Ιταλία και τη Γαλλία και όλοι πίστεψαν ότι θα γινόμασταν πρωταθλητές Ευρώπης. Δεν επιβιώσαμε από τα προημιτελικά διότι νομίσαμε ότι ήμασταν ήδη στον τελικό. Αυτό προσπάθησα να εξηγήσω στους παίκτες, ότι πρέπει να είναι διαφορετικοί”.
Η πρώτη του ομιλία στο προπονητικό κέντρο της Ολλανδίας περιείχε την εξής φράση: “Εχουμε μία αποστολή. Και αυτή είναι να γίνουμε παγκόσμιοι πρωταθλητές”. Οσο οξύμωρο κι αν ακουστεί, αυτά τα λόγια προήλθαν από έναν ρεαλιστή προπονητή. Απόδειξη; “Οταν ανέλαβα την δουλειά, ξεκαθάρισα στην ομοσπονδία ότι θέλω να διδάξω στην ομάδα καλύτερη άμυνα και αυτό αρχίζει από τους επιθετικούς”.
Δεν δίστασε να αντιστρέψει τη βασική διδαχή του total football που θέλει τους αμυντικούς να γίνονται επιθετικοί. Γνωρίζει ότι τα πράγματα διαφοροποιούνται αναλόγως από την οπτική γωνία που τα αντικρίσει κάποιος: “Ο τρόπος που αγωνίστηκε η (link:268349)Μπαρτσελόνα κόντρα στην Αρσεναλ(/link) ήταν ο καλύτερος που έχω δει ποτέ. Για μένα το αποτέλεσμα δεν ήταν σημαντικό, επειδή ήμουν ένας τρίτος. Απόλαυσα το παιχνίδι. Αλλά όταν εμπλέκεσαι προσωπικά, τα αποτελέσματα είναι ο στόχος. Είμαι ρεαλιστής. Γνωρίζουμε ότι μπορούμε να νικήσουμε οποιαδήποτε χώρα και όταν το γνωρίζεις αυτό, πηγαίνεις σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο με στόχο να το κατακτήσεις, όχι να προσπαθήσεις να κερδίσεις ένα ή δύο παιχνίδια”.
Η τρέλα του Σνάιντερ
Το 2004, σε ηλικία 19 ετών, ο Ρόναλντ Κούμαν είχε τολμήσει να μην βάλει στον Σνάιντερ στην ενδεκάδα ενός αγώνα του Αγιαξ. Το έπραξε στο δεύτερο ημίχρονο και ο βραχύσωμος μέσος είχε σημειώσει το νικητήριο γκολ του αγώνα, πανηγυρίζοντας το με ύβρεις κατά του προπονητή του. Γενικότερα, η συμπεριφορά του απέναντι σε αντιπάλους και διαιτητές που έχουν το… θράσος να μην συμφωνούν μαζί του, τιμωρούνται.
Τρία χρόνια μετά ήταν έτοιμος να αφήσει τον “Αίαντα” για τη Βαλένθια. Η μεταγραφή “κόλλησε” και απροειδοποίητα συγκάλεσε συνέντευξη Τύπου, στην οποία ανακοίνωσε ότι δεν αποχωρεί από το Αμστερνταμ, εκφράζοντας ανοιχτά την αγάπη του για τον Αγιαξ. Τρεις εβδομάδες αργότερα φωτογραφιζόταν στο “Σαντιάγο Μπερναμπέου” με τη φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης.
Η καριέρα του Σνάιντερ είναι ένας πραγματικός βίος και πολιτεία. Το περιστατικό με τον φαν Πέρσι είναι απλώς ένα από τα πολλά που… κοσμούν την εξωγηπεδική παρουσία του στο ποδόσφαιρο. Οσον αφορά στους “οράνιε”, είχε φροντίσει να ξεκινήσει τις ίντριγκες από νωρίς. Κάποιους μήνες πριν την έναρξη του Μουντιάλ είχε κάνει ένα άκομψο σχόλιο μπροστά σε όλη την ομάδα… ενημερώνοντας ότι αμείβεται με 20 φορές περισσότερα χρήματα από τον αναπληρωματικό τερματοφύλακα Πιτ Φέλτχαουτσεν. Οι άνθρωποι της ομοσπονδίας σκέφτηκαν ακόμα και το ενδεχόμενο αποπομπής του Σνάιντερ από την εθνική, αλλά η πορεία του μέχρι την κατάκτηση του τρεμπλ δεν τους επέτρεψε να υλοποιήσουν τη σκέψη τους.
Για καλό όλων των εμπλεκομένων πλευρών, όπως αποδεικνύεται. Από τη μια πλευρά ο Σνάιντερ ηγείται της Ολλανδίας, οδηγώντας την στον τελικό του Μουντιάλ, ενώ ο ίδιος με 5 γκολ διεκδικεί τον τίτλο του πρώτου σκόρερ με αντίπαλο τον Ισπανό Νταβίντ Βίγια. Συν τοις άλλοις, έχει τη δυνατότητα να γίνει ο (link:280187)μοναδικός ποδοσφαιριστής που κατακτά όλους τους διαθέσιμους τίτλους σε μία χρονιά(/link). Η (link:274289)επτάδα της Μπάγερν Μονάχου(/link) (Ζεπ Μάιερ, Πολ Μπράιτνερ, Χανς Γκέοργκ Σβάρτσενμπεργκ, Φραντς Μπεκενμπάουερ, Γκερντ Μίλερ, Ούλι Χένες, Γιουπ Κάπελμαν το 1974), ο Βραζιλιάνος (link:276548)Ρομάριο το 1994(/link), ο Γάλλος (link:276627)Κριστιάν Καρεμπέ το 1998(/link) κι ο Βραζιλιάνος (link:276689)Ρομπέρτο Κάρλος το 2002(/link) είναι οι μοναδικοί ποδοσφαιριστές που έχουν κατακτήσει το Κύπελλο Πρωταθλητριών και το Μουντιάλ, τους δύο κορυφαίους τίτλους σε εθνικό και διασυλλογικό επίπεδο. Το καρέ που διεκδικεί ο Σνάιντερ είναι μία ανεπανάληπτη επιτυχία, η οποία (εάν έρθει), θα αποτελέσει το καλύτερο… γαμήλιο δώρο.
Ο Ολλανδός, (link:280261)σε αντίθεση με την ομοσπονδία της πατρίδας του(/link), είχε πιστέψει ότι θα μπορούσε να φτάσει μέχρι τον τελικό και προγραμμάτισε τον δεύτερο γάμο του, με το μοντέλο εσωρούχων και τηλεπαρουσιάστρια Γιολάντε Καμπάου φαν Κάρσμπερχεν έξι μέρες μετά τον τελικό.
Εκπαιδεύοντας την Ολλανδία
Ο πραγματιστής Ολλανδός, όταν παρέλαβε τους “οράνιε”, άρχισε από τα πολύ βασικά. Αναζήτησε αρχηγό εν τη απουσία του Εντβιν φαν ντερ Σαρ και τον βρήκε στο πρόσωπο του Τζιοβάνι φαν Μπρόνκχορστ. Οι δυο τους είχαν συνεργαστεί το 2007-08 στη δεύτερη θητεία του φαν Μάρβαϊκ στο “Ντε Κάιπ” και η σοβαρότητα του πρώην άσου της Μπαρτσελόνα, ο οποίος με κάθε πρόκριση παρατείνει την καριέρα του μιας και μετά το Μουντιάλ κρεμάει τα “παπούτσια” του. έπαιξε καθοριστικό στοιχείο. Μία άλλη επαγγελματική σχέση, αυτή με τον Ντιρκ Κάουτ, έχει αναδείξει τον άσο της Λίβερπουλ σε (link:280187)αναπόσπαστο μέλος της ενδεκάδας της Ολλανδίας(/link). Οχι άδικα, εάν υπολογίσουμε την ανιδιοτελή εργατικότητα που εμφανίζει στο γήπεδο, το εγκεφαλικό αν και άτεχνο παιχνίδι του και φυσικά τη γνωριμία που έχει από τα πρώτα χρόνια ως παίκτης (και μάλιστα ως “φουνταριστός”) τα οποία τα πέρασε υπό τις οδηγίες του φαν Μάρβαϊκ στη Φέγενορντ στις αρχές της χιλιετίας. Ως αποτέλεσμα, τα στατιστικά του Κάουτ κλέβουν την παράσταση στο έμπειρο μάτι, κάτι που παραδέχεται ακόμα και ο πολυδιαφημισμένος Σνάιντερ: “Ολοι μιλάνε για τους fantastic 4, αλλά δείτε τι κάνει ο Ντιρκ”.
Η πιο διάσημη… σχέση του ομοσπονδιακού τεχνικού των “οράνιε”, πάντως, είναι άλλη. Ο Μαρκ φαν Μπόμελ έχει παντρευτεί την κόρη του φαν Μάρβαϊκ και απολαμβάνει την επιστροφή του στην εθνική (δεν συμμετείχε στο καθεστώς φαν Μπάστεν λόγω κόντρας που είχαν οι δυο τους). Οχι άδικα, όμως, αφού ο δυναμικός μέσος της Μπάγερν Μονάχου προέρχεται από μία εκπληκτική χρονιά με τους Βαυαρούς. Μπορεί να τράβηξε τα βλέμματα πάνω του με αρνητικό τρόπο στον ημιτελικό, αφού έκανε 15 φάουλ και δεν αντίκρισε κίτρινη κάρτα μέχρι να… διαμαρτυρηθεί στον διαιτητή στις καθυστερήσεις, ωστόσο όλα τα μαρκαρίσματά του είναι καίρια και σημαντικά, αλλά ουχί αντιαθλητικά.
Τα δεδομένα της (link:279914)εμπροσθοφυλακής του φαν Μάρβαϊκ είναι λίγο-πολύ γνωστά(/link). Οι εκδιωχθέντες από την Ρεάλ Μαδρίτης, Αριεν Ρόμπεν και Γουέσλεϊ Σνάιντερ, οδήγησαν τις ομάδες τους στην (link:273350)απόλυτη εγχώρια επιτυχία(/link) και λίγο αργότερα διεκδίκησαν (link:274449)τον τίτλο του Champions League(/link). O άσος της Ιντερ (link:274491)βγήκε νικητής από αυτήν τη μονομαχία(/link), αλλά αμφότεροι έδωσαν την απάντησή τους στους αμφισβητίες. Ο Ρόμπιν φαν Πέρσι, από την πλευρά του είχε ατυχίες με τον τραυματισμό, είχε ένα κακό τουρνουά στο φετινό Μουντιάλ, αλλά η ωριμότητα που επέδειξε στην κόντρα του με τον Σνάιντερ χρήζει… ξεχωριστής ενότητας.
The Sneijder-van Persie saga
Το βασικό συστατικό της αποτυχίας της Ολλανδίας στην πορεία των ετών είναι οι εσωτερικές διαμάχες. Αυτή που μαστίζει την συγκεκριμένη ομάδα των “οράνιε” αφορά δύο πρωταγωνιστές της, τους φαν Πέρσι και Σνάιντερ. Ανήκουν στην ίδια γενιά (26 ετών) και στις “μικρές” εθνικές της Ολλανδίας έριζαν για τον τίτλο του ηγέτη. Στο Euro 2008, στη διάρκεια μιας προπόνησης κλειστής για τα ΜΜΕ, ο επιθετικός της Αρσεναλ έκανε ένα βίαιο τάκλιν στον μέσο της Ιντερ και οι δυο τους είχαν μία λογομαχία, αν όχι μια χειροδικία. Στον προημιτελικό με τη Ρωσία η Ολλανδία κέρδισε ένα φάουλ το οποίο στήθηκαν να εκτελέσουν οι δύο αντίζηλοι. Σύμφωνα με τις οδηγίες από τον πάγκο, ο εκτελεστής στο τουρνουά ήταν ο Σνάιντερ και ο φαν Πέρσι απλώς θα έκανε την προσποίηση. Φευ. Ο τελευταίος έτρεξε προς την μπάλα αλλά δεν πήδηξε από πάνω. Σούταρε, η μπάλα έφυγε ψηλά πάνω από τα δοκάρια κι ο Σνάιντερ καθόταν αποσβολωμένος με τα χέρια στη μέση μην πιστεύοντας το τι συνέβη.
Η Ολλανδία αποκλείστηκε και οι δυο τους με καθημερινές δηλώσεις στα κανάλια μετέτρεψαν την διαμάχη τους σε επεισόδιο Big Brother. Οταν κατάλαβαν το λάθος τους να δώσουν δημοσιότητα στο όλο ζήτημα τα σύννεφα έφυγαν, σποραδικά. Στο 16ο λεπτό της αναμέτρησης με την Σλοβακία στο φετινό Μουντιάλ, η Ολλανδία… κέρδισε ένα φάουλ το οποίο στήθηκαν να εκτελέσουν οι δύο αντίζηλοι. Σύμφωνα με τις οδηγίες από τον πάγκο, ο εκτελεστής στο τουρνουά ήταν ο Σνάιντερ και ο φαν Πέρσι απλώς θα έκανε την προσποίηση. Μόνο που αυτήν τη φορά οι δυο τους συνεννοήθηκαν και υπάκουσαν στις εντολές. Χειροπιαστό αποτέλεσμα δεν υπήρξε. Αντιθέτως, λίγο αργότερα ο φαν Πέρσι αντικαταστάθηκε (ως… είθισται στα παιχνίδια της Ολλανδίας) και είχε μία λογομαχία με τον φαν Μάρβαϊκ. Συγκεκριμένα, ο 26χρονος επιθετικός ρώτησε τον προπονητή του γιατί αντικατέστησε τον ίδιο και όχι τον άσπονδο εχθρό του.
Η αντικατάσταση του φαν Πέρσι
Το επεισόδιο δεν εξέλαβε την δημοσιότητα που θα έπαιρνε εάν βρισκόμασταν στο 2008. Ο φαν Μάρβαϊκ, διδαγμένος από τα λάθη του πρόσφατου παρελθόντος υποβάθμισε το περιστατικό και κατάφερε να επικαλύψει το ολλανδικό στρατόπεδο με μία επίπλαστη ηρεμία. Η επόμενη σπίθα δεν έχει ανάψει ακόμα και αυτό ίσως να οφείλεται και στις αγωνιστικές επιτυχίες.
Εν κατακλείδι
“Το total football είναι νεκρό”, είχε δηλώσει ευθαρσώς ο φαν Μάρβαϊκ πριν το παιχνίδι με τη Βραζιλία, αν και δεν ξεγράφει τους πρωταγωνιστές του παρελθόντος. Επικοινωνεί συχνά με τον Κρόιφ, ο Ρουντ Κρολ δίνει το “παρών” σχεδόν σε κάθε προπόνηση, ενώ οι δύο βοηθοί του είναι οι Φρανκ ντε Μπουρ και ο Φιλίπ Κοκού.
Αυτό που επιχειρεί να αποτινάξει από την ομάδα είναι η νοοτροπία του παρελθόντος. Ο τραυματισμός του Γιόρις Ματάισεν στο ζέσταμα ενός αγώνα θα μπορούσε να διαλύσει ολόκληρη την αποστολή της Ολλανδίας άλλες εποχές. Τα ανόητα μηνύματα του Ελιερο Ελία στο twitter που για κάποιος κρίθηκαν ρατσιστικά ως προς το Μαρόκο, θα μπορούσαν να επιφέρουν εσωτερικούς διαξιφισμούς στο “στρατόπεδο” των “οράνιε”.
Οσο για τον τρόπο σκέψης, το 1974 και το 1978, η αποστολή της Ολλανδίας πίστευε ότι μπορούσε να κατακτήσει το τρόπαιο, αλλά δεν προσπαθούσε. Οταν τα βρήκε σκούρα στους δύο τελικούς κόντρα στους δύο διοργανωτές, λύγισε. Αυτή η έλλειψη αυτοπεποίθησης που συνοδεύεται από αρνητισμό και αλαζονεία τέθηκε στο “στόχαστρο” του Κρόιφ (ο οποίος δεν είναι άμοιρος ευθυνών για την καλλιέργεια αυτού του κλίματος στην εθνική τα τελευταία σαράντα χρόνια) με δηκτικό τρόπο: “Οι Ισπανοί παίκτες είναι πολύ καλύτεροι για να δουλεύεις μαζί τους. Οι Ολλανδοί, με το που ανοίξεις το στόμα σου, έχουν αρχίσει ήδη να λένε ‘ναι, αλλά'”.
Το 1998, μία ακόμα εκπληκτική ομάδα, προσπαθούσε, αλλά δεν το πίστευε. Ετσι ήρθε ο αποκλεισμός από τη Βραζιλία στα ημιτελικά. Η Ολλανδία του 2010 δεν σκέφτεται εάν μπορεί ή όχι, σκέφτεται ότι πρέπει να νικήσει σε κάθε αγώνα, πρέπει να περάσει και πρέπει να πάρει το τρόπαιο. Αποτέλεσμα; Οκτώ νίκες στα προκριματικά, έξι νίκες στο Μουντιάλ και με μία ακόμα, στον τελικό ισοφάριση του απόλυτου ρεκόρ της (link:276185)Βραζιλίας του 1970(/link).
Φυσικά δεν τίθεται θέμα σύγκρισης ανάμεσα στις δύο ομάδες. Η Ολλανδία πραγματοποιεί την πιο πετυχημένη πορεία της τα τελευταία 32 χρόνια (συμπεριλαμβανομένης της κατάκτησης του Euro 1988), παρ’ όλα αυτά δέχεται επικρίσεις από τους εξωτερικούς παρατηρητές. Το δόγμα “ο σκοπός αγιάζει τα μέσα” εφαρμόζεται ευλαβικά από τους Ολλανδούς με τα γνωστά θετικά επακόλουθα. Ενενήντα (ή εκατόν είκοσι) λεπτά απομένουν μέχρι να αλλάξει η ποδοσφαιρική ιστορία. Η (link:276728)ιστορική αδικία θα αποκατασταθεί(/link) εάν οι “οράνιε” αντέξουν με αυτό το σύστημα για ακόμα ένα παιχνίδι, το πιο κρίσιμο της διοργάνωσης. Σε αντίθετη περίπτωση, ο (link:280185)δρόμος της αποτυχίας είναι γνωστός…(/link)
Ολλανδία-Δανία 2-0
Ολλανδία-Ιαπωνία 1-0
Καμερούν-Ολλανδία 1-2
Ολλανδία-Σλοβακία 2-1
Ολλανδία-Βραζιλία 2-1
Ουρουγουάη-Ολλανδία 2-3
