Ακόμη μία διαφωνία Μουρίνιο – Μπενίτεθ
Αυτή τη φορά ήταν ο Ράφα Μπενίτεθ. Τις άλλες ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, ο Αρσέν Βενγκέρ, η βροχή, το γήπεδο της Μπλάκμπερν, ο γύρος του θριάμβου. Ο Ζοσέ Μουρίνιο, περί ου ο λόγος, πέρα από σπουδαίος προπονητής, είναι και ιδιαίτερος. Ας ρίξουμε μία ματιά στα όσα έχει πει ή κάνει στην Αγγλία...
Μετά το μεταξύ τους ματς την Κυριακή, στο οποίο σημειώθηκε ακόμη μία ισοπαλία, 1-1, με το γκολ των Λονδρέζων να έρχεται από την υπόδειξη πέναλτι σε μαρκάρισμα του Στιβ Φίναν στον Φλοράν Μαλουντά, οι αντεγκλήσεις έδωσαν και πήραν. Την αρχή έκανε ο Πορτογάλος τεχνικός.
” Έχω μία αφελή ομάδα και είναι αφελής επειδή δεν έχουμε παίκτες που κάνουν θέατρο, δεν έχουμε βίαιους ποδοσφαριστές και δεν έχουμε παίκτες που κάνουν επικίνδυνα τάκλιν. Δεν έχουμε παίκτες που πέφτουν κάτω λες και βουτάνε σε πισίνα, η Τσέλσι είναι αφελής. Είναι αγνή ομάδα, αυτή είναι η γνώμη μου“, δήλωσε χαρακτηριστικά.
Μόλις βέβαια ο Ισπανός ομόλογός του άκουσε τα παραπάνω, δεν μπόρεσε να αντισταθεί στον πειρασμό. ” Μην περιμένετε να αναφέρω ονόματα αλλά μπορείτε να δείτε την Τσέλσι και να καταλάβετε πόσες φορές οι παίκτες της κάνουν πράγματα τα οποία ο Μουρίνιο αρνείται. Θυμάμαι πολλές περιπτώσεις τα τελευταία τρία χρόνια και σήμερα θα είδατε ότι όλη την ώρα μιλούσαν και γκρίνιαζαν στον διαιτητή“, ανταπάντησε, για να προσθέσει:
” Θέλω να έχω τον μεγαλύτερο δυνατό σεβασμό για τους διαιτητές αλλά ορισμένες φορές δεν καταλαβαίνω γιατί παίρνουν τέτοιες αποφάσεις. Το πέναλτι είναι αδύνατο να εξηγηθεί “.
Όταν ο Μουρίνιο με τη σειρά του ρωτήθηκε για το πέναλτι από το οποίο προήλθε το τέρμα της ισοφάρισης για την ομάδα του, καλά μαντέψατε, πήγε την κουβέντα δυόμισι χρόνια πίσω: ” Δεν έχω δει τη φάση με την ησυχία μου, παρά μόνο στην εξέλιξη του αγώνα από τα 30 μέτρα. Θα συζητηθεί όπως πρέπει από τους σχολιαστές, όπως είχε συζητηθεί και το γκολ που μας είχε αποκλείσει το 2005 από τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ“.
Στο τέλος των δηλώσεων του, πάντως, ο άλλοτε τεχνικός της Πόρτο μίλησε και για το ματς:
” Ήρθαμε στο Λίβερπουλ για να κερδίσουμε. Πολλοί θα πουν πως μας ένοιαζε η πολυπληθής μεσαία γραμμή ώστε να πάρουμε τον πόντο αλλά για 85 λεπτά θέλαμε τη νίκη. Δέχομαι όμως πως όταν έπαιζαν μαζί οι Ντιρκ Κούιτ, Πίτερ Κράουτς, Ράιαν Μπάμπελ και Φερνάντο Τόρες στην ενδεκάδα, κοίταξα τον γίγαντά μου, τον Άλεξ και του είπα μπες μέσα, ήρθε η στιγμή σου. Προσπάθησα να κλείσω την πόρτα και να πάρουμε την ισοπαλία, η οποία στερεί την ίδια ώρα δύο πόντους από την αντίπαλό μας“.
