Κύριοι μάλλον ξαναπιάνουμε δουλειά…
Μετά από τους περυσινούς τελικούς, τώρα όμως πολύ πιο έντονα, ο κόσμος αρχίζει να μιλάει πάλι για έναν αγώνα μπάσκετ. Το απόγευμα της Τετάρτης (18:30) Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός κοντράρονται στο Ελληνικό για το κύπελλο Ελλάδος και αν όλα πάνε όπως φαίνονται, σε έναν αγώνα που θα κριθεί στο φινάλε, τότε το μπάσκετ ξαναπαίρνει τα πάνω του. Κάτι κινείται.
Εθνική, μας φέρνει όλους πιο κοντά, αλλά είναι μόνο για 15 ημέρες. Η επίσημη αγαπημένη ναι, αλλά ποιος θα πει όχι σε έναν έρωτα μακράς διαρκείας; Όπως συνέβη τη δεκαετία του 80 με τον
Άρη και τον
ΠΑΟΚ, ή την δεκαετία του 90 με τον
Ολυμπιακό και τον
Παναθηναϊκό.
Το μπάσκετ θα θέλαμε πολύ να ξεφύγει από τα στάνταρντ μας και να μην είναι μία αέναη κόντρα μεταξύ αιωνίων Αθήνας, Θεσσαλονίκης και περιχώρων αλλά…
Πάμε με αυτά που έχουμε και είναι αρκούντως ενδιαφέροντα.
Μετά από τους περυσινούς τελικούς, τώρα όμως πολύ πιο έντονα, ο κόσμος
αρχίζει να μιλάει πάλι για έναν αγώνα μπάσκετ. Ρωτάει που θα δει τον αγώνα, αρχίζει μία κόντρα, νέες υποσχέσεις, 30αρες και 40αρες έρχονται, ίσως να είναι η ευκαιρία για το μπάσκετ να πιαστεί από κάπου.
Εννοείται ότι στην Ελλάδα βρισκόμαστε οπότε δεν είναι όλα στη θέση τους. Τι περιμέναμε από ανθρώπους που κατακεραυνώνουν το αμερικάνικο μπάσκετ αλλά στηρίζουν όλο το μέλλον του αθλήματος σε παιδιά από τις ΗΠΑ;
Κατ’ αρχάς αυτό το μεγάλο παιχνίδι θα γίνει μπροστά σε μεγάλο κοινό. Τηλεοπτικό. Από το τίποτα βέβαια.
Το αγωνιστικό κομμάτι το καλύπτουν δύο εξαιρετικοί προπονητές οπότε δεν χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση. Υπάρχει όμως μία παράμετρος, ένα χωράφι αν θέλετε, που μπορούμε να μπούμε.
Μέχρι την προηγούμενη εβδομάδα πηγαίναμε σε έναν αγώνα με ξεκάθαρο φαβορί τον Παναθηναϊκό και δυναμικό αουτσάιντερ τον Ολυμπιακό. Μέσα σε 24 ώρες, οι ισορροπίες άλλαξαν. Οι πρωταθλητές έγιναν μία σχετικά προβληματική ομάδα, με μία βαριά αποτυχία στη πλάτη της. Ξαφνικά μοιάζουν να έχουν πολλά να αποδείξουν.
Από την άλλη πλευρά για τον Ολυμπιακό ήταν αρκετό να μαζέψει τα κομμάτια και να ετοιμαστεί για την επόμενη χρονιά. Οι ερυθρόλευκοι πήγαιναν σχεδόν… μουλωχτά περιμένοντας πολύ λογικά να βρουν έναν Παναθηναϊκό αλαζόνα και υπερόπτη.
Εδώ ίσως να παιχτεί ο αγώνας. Αντί για μία πεινασμένη ομάδα, ο Ολυμπιακός, θεωρητικά υπάρχει και δεύτερη, ο Παναθηναϊκός. Όχι ότι θα έπαιζε αδιάφορος, το αντίθετο, όμως μοιάζει να υπάρχει μία πολύ πιο πιεσμένη για νίκη ατμόσφαιρα.
Ουσιαστικά βάζουμε σε μία ζυγαριά το πάθος των “ερυθρολεύκων” για τον πρώτο τίτλο από το 2002 και το δεύτερο από το 1997 και την ζέση των “πρασίνων” να μην χάσουν μέσα σε 15 ημέρες τον αέρα του κυρίαρχου.
Σε ένα άδειο γήπεδο θα έχουμε μία τέλεια εικόνα για το ποιος, αυτή τη στιγμή, είναι ο καλύτερος. Είδες η ομοσπονδία; Φροντίζει για το καλό όλων.
Το θέμα είναι πως αν όλα πάνε όπως φαίνονται, σε έναν αγώνα που θα κριθεί στο φινάλε, τότε το μπάσκετ ξαναπαίρνει τα πάνω του. Κάτι κινείται.
