Οι οπαδοί στην Ξάνθη σκέφονται διαφορετικά

Η οπαδική λογική, τουλάχιστον έτσι όπως την έχουμε αποδεχθεί δεκαετίες τώρα στον ελληνικό αθλητισμό, είναι προβληματική και δεν χρήζει ιδιαίτερης αναλύσεως γιατί κουράζει. Τα φαινόμενα είναι καθημερινά και τα όποια παραδείγματα περιττεύουν. Στον κανόνα ωστόσο υπάρχουνκαι κάποιεςεξαιρέσεις. Όχι αποκλειστικά για να τον επιβεβαιώνουν αλλά για να προσφέρουν κάτι άλλο, αντίθετο με τα όσα γινόμαστε μάρτυρες. Στην Ξάνθη, όλα λειτουργούν σε διαφορετικό επίπεδο. Μία επίσκεψη στην καλοδουλεμένη ιστοσελίδα των xanhti fans αρκεί για να αντιληφθεί ο καθένας την ειδοποιό διαφορά. Ούτως ή άλλως βέβαια, όπως επιμένουν δικαίως οι εμπνευστές αυτής της ιδέας, δεν αποτελεί οργανωμένο σύνδεσμο, με τη γνωστή έννοια του όρου. Έχουν απλώς προχωρήσει στη δημιουργία της δικής τους ομάδας, της δικής τους κοινότητας, ικανοποιώντας τα προσωπικάπιστεύω τους.

” Είμαστε μια παρέα που μαζευόμαστε γιατί μας αρέσει το ποδόσφαιρο, μας αρέσει η Ξάνθη και πηγαίνουμε να τη βλέπουμε. Σαν ιστοσελίδα των xanthi fans, με ειδήσεις, φωτογραφίες και gallery υπάρχουμε την τελευταία διετία. Σαν φόρουμ, πάντως, προϋπήρχε για περίπου πέντε χρόνια, από το 2002, ενώ δυο χρόνια πιο πριν υπήρχε σελίδα του που αναφερόταν γενικά στην Ξάνθη. Πρόκειται για έναν χώρο, όπου ο καθένας μπορεί να γράψει ελεύθερα. Δεν υπάρχουν κάποιοι κωδικοί πρόσβασης. Από εκεί και πέρα αν κάποιος θέλει να γίνει μέλος, συμπληρώνει απλώς τα στοιχεία του “.

Αιτία για την προσπάθεια αυτή αποτέλεσε η αντιμετώπιση της ομάδας από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Τα παράπονα πολλά. Όχι μόνο για την τοπική ομάδα, αλλά για το πλήθος των ομάδων της περιφέρειας. ”
Αυτό το οποίο συμβαίνει είναι πραγματικά τραγικό. Κλαίμε και ξανακλαίμε ότι ναι ο κόσμος δεν πατάει στα γήπεδα, ναι το ένα ναι το άλλο, αλλά όταν είναι να μιλήσουμε ή να εκθειάσουμε κάτι ασχολούμαστε με τους τρεις ή τους τέσσερις. Αυτό είναι το πρόβλημα. Δεν έχουμε το σθένος να πούμε πως σήμερα θα κάνουμε μια αθλητική εκπομπή κι έναν από τους τρεις θα αφήσουμε έξω. Καταλαβαίνω ότι υπάρχει μια μεγάλη αγορά, αλλά από την άλλη… ας γίνουν μόνοι τους δυνατοί. Έτσι ο κόσμος δεν έχει την επιλογή να δει κάτι διαφορετικό είτε στην εφημερίδα είτε στην τηλεόραση είτε στον ηλεκτρονικό τύπο. Πρωτοσέλιδα αυτοί, αρχική σελίδα αυτοί, πάμε παρακάτω αυτοί. Δεν γίνεται έτσι η δουλειά “.

Οπαδοί του υπολογιστή ναι. Όχι όμως του… καναπέ. Το εισιτήριο διαρκείας (κάθε χρόνο) στο χέρι και κάθε εβδομάδα στο γήπεδο. Παλιότερα στο Εθνικό Στάδιο, τώρα στα Πηγάδια.Ενίοτε και στα εκτός έδρας παιχνίδια. Ακόμη και στο Ρίβερσαϊντ, για τον προ 1,5 χρόνου αγώνα του Κυπέλλου UEFA με τη Μίντλεσμπρο, έφτασε η χάρη τους. Μονίμως στο πλευρό της ομάδας, αλλά πάντα εν μέσω ορίων που ρυθμίζουν τη συμπεριφορά τους. Χαρακτηρίζονται άλλωστε από μια διαφορετική νοοτροπία. Το βραβείο που προ 15νθημέρου έλαβε η ομάδα την ατμόσφαιρα στα Πηγάδια δεν ήταν τυχαίο.

”
Δεν αντιμετωπίσουμε τους φιλάθλους όπως κοινώς τους αντιμετωπίζουν όλοι οι άλλοι. Δεν υπάρχουν ούτε χειρονομίες, ούτε βρισιές. Ακόμη κι από τις μεγάλες ομάδες που έρχονται οπαδοί, κυκλοφορούν έξω ελεύθερα. Από τη δική μας πλευρά δεν θα γίνει το παραμικρό. Μεμονωμένα περιστατικά πάντα θα υπάρχουν. Όμως αυτό το… εν χορώ κι οι χίλιοι μαζί πάμε να σου δείξω τον ανδρισμό, αυτό εμείς δεν το έχουμε. Τα συνθήματα που λέμε εντός κι εκτός δεν είναι προκλητικά. Δεν αντιδρούμε κι αυτό παίζει το ρόλο του. Το καταλαβαίνει ο αντίπαλος. Θα βρίσει μια-δυο-τρεις, μετά δεν έχει νόημα ούτε για τον ίδιο. Στα εκτός, θα πάμε στον ΠΑΟΚ και δεν θα υπάρχει μεταξύ μας συρματόπλεγμα. Περιμέναμε μάλισταυπομονετικά με τα κασκόλ για εισιτήριο, ανάμεσα στους ΠΑΟΚτσήδες- το κλίμα που ονειρευόμαστε. Στον Ηρακλή, δεν είχαμε ενημερωθεί για το σε ποια θύρα θα πάμε κι όμως μαζευτήκαμε γύρω στα 100 άτομα στο σιντριβάνι του Καυταντζογλείου με τα κασκόλ και τις μπλούζες “.




Σχέση με διοίκηση

Κι όλα αυτά με προσωπικά έξοδα κι αντίστοιχο κόπο. ” Δεν ζητήσαμε ποτέ στήριξη από την ΠΑΕ. Ό,τι έχουμε αγοράσει, προήλθε από προσωπικά έξοδα. Ούτε οι “Ακρίτες” (ο άλλος σύλλογος φίλων της ομάδας), ούτε εμείς δεχόμαστε υποστήριξη από την ΠΑΕ. Ούτε θέλουμε, ούτε ζητήσαμε, ούτε επιδιώξαμε ποτέ κάτι. Αυτή είναι αγάπη μας προς την ομάδα. Δεν θέλουμε να υπάρξει παροχή κι αντιπαροχή, ούτε δωρεάν εισιτήρια. Ακόμη και στο Μίντλεσμπρο πληρώσαμε τη συμμετοχή του τσάρτερ. Απλώς ρωτήσαμε πόσα χρειάζεται για να μας μεταφέρουν κι αυτό ήταν όλο “.

Έχοντας μάλιστα απαγκιστρωθεί από τη διοικητική στήριξη, έχουν διατηρήσει το δικαίωμα της άσκησης κριτικής. Κι είναι αρκετά τα σημεία, στα οποία διαφωνούν με την πολιτική που ακολουθεί τα τελευταία χρόνια η ΠΑΕ φροντίζοντας μάλιστα να εκφράζονται δημοσίως. Οι περιβόητες ανακοινώσεις είναι ένα από τα σημεία… τριβής: ”
Οι ανακοινώσεις πλέον της ΠΑΕ έχουν να κάνουν με την εταιρεία, όχι με την ομάδα και τον κόσμο της Ξάνθης “.

Κι οι παραχωρήσεις ποδοσφαιριστών είναι σίγουρα ένα δεύτερο: ” Μας έχει μείνει μία πίκρα “, αν κι έχουν αποδεχθεί πως” η ομάδα για να επιβιώσει πρέπει να φτάσει στο σημείο αυτό. Βγάζουμε κι αναδεικνύουμε παίκτες, οι οποίοι προσφέρουν πρώτα στην ομάδα και εκεί που φτάνουν στο απόγειο, κάτισαν τις μετοχές, τους παραχωρούμε. Αρκεί να έχουν φτάσει στο επιθυμητό επίπεδο. Αν δεν κάνω λάθος, ο Γιανότσκο εκείνη την εποχή είχε φέρει 1 δισεκατομμύριο. Για τέτοιες τιμές δεν το συζητάμε. Αλλά τώρα άλλο το πούλημα κι άλλο το ξεπούλημα. Εκεί είναι η διαφορά. Άλλο να τον κρατήσω να προσφέρει και έπειτα να τον πουλήσω “.

Από την άλλη, βέβαια δεν μπορούν παρά να αναγνωρίσουν πως η εμπλοκή του Χρήστου Πανόπουλου στα κοινά της ομάδας μόνο ωφέλιμη αποδείχθηκε. Τουλάχιστον σε επίπεδο σταθερότητας. ” Μην φανταστείτε βέβαια πως έχουμε καμία κόντρα με τη διοίκηση. Πως δεν μας αρέσει το μοντέλο. Ίσα-ίσα τους περισσότερους Ξανθιώτες να ρωτήσεις θα σου πουν τα καλύτερα λόγια γι’ αυτό που ξεκίνησε από τη στιγμή που η ομάδα ανέβηκε στην Α’ Εθνική. Ξέραμε πως αυτό το μοντέλο έτσι όπως δούλευε τότε, δεν μπορούσε να κρατηθεί. Η Ξάνθη θα φυτοζωούσε. Ούτως ή άλλως υπήρχαν οικονομικά προβλήματα. Το γεγονός λοιπόν πως μία επαρχιακή ομάδα είναι η πρώτη που απέκτησε χορηγό, τιμή μας και καμάρι μας. Αυτό δεν μας αρέσει με το πέρασμα του χρόνου είναι ότι όλο και περισσότερο προβάλλεται από την ΠΑΕ αυτό το εταιρικό μοντέλο “.

Υπόθεση-Λεμονής

Από τις πλέον πρόσφατες επιλογές της διοίκησης ήταν η πρόσληψη στη θέση του τεχνικού του Τάκη Λεμονή. Μια σχέση που δεν είχε το καλύτερο τέλος, ύστερα από την απόφαση του νυν κόουτς του Ολυμπιακού να παραιτηθεί. Μόνο που οι xanthi fans ουδέποτε συμφώνησαν με τα όσα “εύσχημα” χρησιμοποίησε η ΠΑΕ. Όχι βέβαια πως ενέκριναν τη στάση του Λεμονή.

” Η συμπεριφορά του Λεμονή αποσκοπούσε κάπου αλλού. Τιμή και δόξα στο Λεμονή που έκανε ό,τι έκανε. Μπράβο του, μας αναπτέρωσε το ηθικό, αφού αυτό κυρίως έλειπε. Από εκεί και πέρα αφού αποφάσισε να φύγει με γεια του με χαρά του. Όπως άλλωστε είπε ο Λαμπριάκος, δε μας έφυγε ο Μουρινιο. Αλλά αν ήθελε να ήταν λίγο πιο σωστός θα έλεγε και την αλήθεια. Η αλήθεια περισσότερο εκτιμάται από το να πεις ένα κοινότοπο ψέμα, το οποίο θα το καταλάβει ο καθένας. Κανείς δεν περίμενε ότι ο Λεμονής έμεινε άνεργος κι ο Ολυμπιακός τον πήρε “.

Ποια όμως θα ήταν η αντίδραση στην περίπτωση που ο Λεμονής επέστρεφε στα Πηγάδια για να εργαστεί; ”
Δεν νομίζουμε ότι η διοίκηση θα τον πάρει. Αυτό το έχει ξεκαθαρίσει. Εκεί που φτύνει, δεν γλείφει. Από την πορεία αυτής της ομάδας έχουμε διδαχθεί πως άτομα που έφυγαν από την ομάδα πολύ δύσκολα ξαναγύρισαν. Αν εξαιρέσουμε τις περιπτώσεις των Μπα, Λουτσιάνο και Άντζα τώρα, πολύ δύσκολα επιστρέφει κάποιος. Θέλουμε να πιστεύουμε πάντωςπως ο κόσμος της Ξάνθης, όποιος κι αν έρθει, θα τον υποδεχθεί με το δέοντα σεβασμό. Αν δηλαδή η διοίκηση πιστέψει πως ο Λεμονής μπορεί να προσφέρει, καλώς να έρθει. Αλλά πλέον θα δεχθεί την κριτική που του αξίζει βάσει του πρότερου “έντιμου” βίου του “.




Υπόθεση-τίτλος

Την προηγούμενη Τετάρτη η Ξάνθη εξασφάλισε για δεύτερη φορά τα τελευταία τρία χρόνια τη συμμετοχή της στα ημιτελικά του Κυπέλλου. Ίσως ήρθε η ώρα για το βήμα παραπάνω. ” Στο πρωτάθλημα είναι λίγο δύσκολα τα πράγματα. Αλλά στο Κύπελλο ναι, όπου δύο τελικούς τους δικαιούμασταν. Ένας ήταν με την κεφαλιά του Λαμπριάκου στην ΑΕΚ που τη σφύριξε ο Παπίλιας φάουλ, επειδή η κοτσίδα… μαστίγωσε τον αντίπαλο αμυντικό κι ο άλλος ήταν με τον Άρη, που για εμάς έπρεπε να περάσουμε “.

Τι όμως έφταιξε προ διετίας και χάθηκε η πρόκριση; ” Όλοι φταίξαμε. Είχαμε ήδη κλείσει ξενοδοχεία. Όλοι είχαν ξεσηκωθεί. Θα ξεπερνούσαμε τουςδυο μετρεις χιλιάδες. Είχαν αρχίσει οι προεγγραφές. Υπήρχε μια αναστάτωση στην πόλη. Ψάχναμε τουριστικά γραφεία. Δεν υπήρχαν λεωφορεία. Εμείς δεν βρίσκαμε στην Πάτρα, κλείσαμε στη Ναύπακτο. Είχε γίνει συμφωνία με το Δήμαρχο να φωταγωγηθεί η πόλη μετά από τον αγώνα, είχαν ξεκινήσει πολλές προετοιμασίες, αλλά στο τέλος μας έμεινε το δάκρυ. Το μυαλό μας ήταν στην Πάτρα. Κανένας δεν ασχολείτο με το παιχνίδι. Το ίδιο πιστεύω κι οι παίκτες. Κι όταν δεχθήκαμε το πρώτο γκολ, είπαμε λες να φάμε και δεύτερο. Κι όταν φάγαμε το δεύτερο, λέμε αποκλείεται. Είκοσι λεπτά μετά το τέλος περίμενα πως θα βάλουμε γκολ. Ήταν μια τεράστια χαμένη ευκαιρία “.

Μπορεί βέβαια να ονειρεύονται ένα τρόπαιο, αλλά είναι συνειδητοποιημένοι όσον αφορά την εικόνα της ομάδας στο γήπεδο. Δεν κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους κι αναλύουν ως ποδοσφαιρόφιλοι την κατάσταση. ” Τώρα που καταλαβαίνουμε πως η ομάδα δεν πάει πολύ καλά, υπάρχει αυτή η μόνιμη γκρίνια. Το καταλαβαίνουν κι οι ποδοσφαιριστές. Η στεναχώρια είναι πως στυλοβάτης είναι ένας αμυντικό κι ένας τερματοφύλακας, η αμυντική γραμμή δηλαδή, κι όχι αυτό που είχαμε συνηθίσει μέχρι τώρα: κάποιος επιθετικός, ένας μέσος που θα κάνει παιχνίδι όμορφο και θα διασκεδάσουμε. Τώρα χειροκροτάμε τις ενέργειες του Άντζα και του Μάλαρτζ. Φαίνεται ότι ο Πάρις τα δίνει όλα. Χάρη σ’ αυτόν κρατάμε καλά πίσω. Η Ξάνθη δεν έχει παίκτες να εκμεταλλευτούν το Λαμπριάκο. Ξέρουμε ότι μέχρι πέρσι ο Λαμπριάκος μπορούσε να απασχολήσει δύο τρεις-παίκτες, αλλά κάποιοι άλλοι θα επωφεληθούν των διαδρόμων. Φέτος ο Λαμπριάκος παίρνει τις καμινάδες κατεβάζει τη μπάλα και τη γυρνάει πίσω. Αυτό το στυλ παιχνιδιού προϋποθέτει ότι τα χαφ θα έχουν στο αίμα τους το σκοράρισμα. Αν δεν το έχουν αυτό το πράγματα, θα πρέπει να σκεφτείς κάποιο άλλο σύστημα “.