Eλλάδα-Λιθουανία 69-78

Εμείς Κίνα θα πάμε έστω και αν πρέπει να διασχίσουμε τρεις ηπείρους. Μόνο που θα χρειαστεί να κάνουμε ένα μακρύ ταξίδι τον Ιούλιο αλλά αυτή η εθνική θα πάει στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Έκανε ένα κακό τουρνουά, το πλήρωσε με την τέταρτη θέση και ….πέτυχε. Ναι πέτυχε.

Το να μιλάμε για τέταρτη θέση και «πλήρωσε» σημαίνει ότι ο πήχης τοποθετείται συνέχεια ψηλά από την ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΘΝΙΚΗ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΠΟΤΕ Η ΕΛΛΑΔΑ.

Οι Λιθουανοί μας νίκησαν στον μικρό τελικό 78-69 όντες καλύτεροι, όντες με καθαρό μυαλό και αυτό είναι ένα δείγμα ότι οι παίκτες και ο προπονητής της ομάδας έθεταν ως στόχο το χρυσό και όχι την τρίτη θέση.

Δεν ήρθε γιατί οι αντίπαλοί μας ήταν καλύτεροι σε αυτό το τουρνουά αλλά δεν αλλάζει τίποτε από όσα είδαμε και όσα αγαπάμε στην ομάδα. Ίσως, λάθος, σίγουρα έπρεπε να πάρουμε κι ένα μήνυμα ενόψει του μέλλοντος γιατί σε καμία περίπτωση δεν τελείωσε τίποτα στην Ισπανία. Ο κύκλος παραμένει πολύ ανοικτός.

Από το 7-2 του πρώτου πενταλέπτου φάνηκε ότι η Ελλάδα δεν ήταν στην καλύτερή της κατάσταση. Πάλι ακινησία στην επίθεση, πάλι ατολμία κι έπρεπε να έρθει ο Νίκος Ζήσης στο πρώτο παιχνίδι που πήρε κανονικό χρόνο για να μην τεθούμε από νωρίς εκτός μάχης. Με εννέα γρήγορους πόντους κράτησε την ομάδα μας, μετά το 6-14 στο 19-20 του 10. Με δικό του τρίποντο, άλλο ένα του Τσαρτσαρή και καλάθι του Παπαλουκά η Ελλάδα προηγήθηκε με 29-26 στο 15. Ως εκεί όμως. Με επιμέρους σκορ 1-13 οι Λιθουανοί χάρις στον Κριστόφ Λαβρίνοβιτς, τον Κλέιζα και κάποιες πινελιές του ηρωϊκού Γιασικεβίτσιους έφτασαν να προηγούνται 39-30. Η Ελλάδα μείωσε για να κλείσει το ημίχρονο 41-34.

Η επίθεση συνέχισε να κουτουλάει, χωρίς κατευθυντύρια γραμμή ενώ οι Λιθουανοί άρχισαν να παίζουν δυνατά στην άμυνα κάτι που έκλεισε ακόμα περισσότερο τους διαδρόμους. Ο Σισκάουσκας ανέβηκε κατακόρυφα, μετά το 41-44(τρίποντο του Διαμαντίδη) και οι πράσινοι άρχισαν να ξεφεύγουν. Από το 58-48 του 28 η εθνική μας κλήθηκε να παίξει τον ρόλο της γάτας με το ποντίκι αλλά αυτό το ….βαλτικό ποντίκι δεν ήταν Λιθουανία. Ο Γιασικεβίτσιους έπαιζε όποτε η πίεση γινόταν ασφυκτική και η άνοδος του Κλέιζα κρατούσε την διαφορά. Από το 56-62 με τον 21ο πόντο του Ζήση, η διαφορά δεν κρατήθηκε σε ψηλά επίπεδα και όταν πιέσαμε όπως ξέρουμε, ένα τρίποντο του Γιασικεβίτσιους σφράγισε το χάλκινο μετάλλιο για την Λιθουανία.

ΣΤΑΡ

Ο Νίκος Ζήσης δεν είχε χρόνο στο τουρνουά. Ήταν μόνος του όλη η εθνική στον μικρό τελικό δείχνοντας τον δρόμο αλλά ήταν….μόνος. Όλοι προσπάθησαν αλλά δεν έφτανε. Έλειψε το καθαρό μυαλό.

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ

Τα νεύρα της ομάδας. Ιδιαίτερα ο πάντα ψύχραιμος Δημήτρης Διαμαντίδης στις δύο τελευταίες αναμετρήσεις έμεινε από δυνάμεις κι έβγαλε όλο του τον εκνευρισμό. Το ίδιο και άλλα παιδιά γιατί κατέθεσαν την ψυχή τους έστω και αν δεν έφτανε για το μετάλλιο.

ΣΧΟΛΙΟ

Ες αύριον οι κρίσεις χωρίς επικρίσεις. Σε ένα κακό τουρνουά για την Ελλάδα, κρατάμε μόνο το βλέμμα, την καρδιά και την απογοήτευση του πρωταθλητή. Το ταξίδι ήταν όμορφο και σας ευχαριστούμε. Ο προορισμός είναι εκεί για να τον φτάσουμε του χρόνου.

Tα δεκάλεπτα: 19-20, 34-41, 54-62, 69-78

Ελλάδα: Παπαλουκάς 8, Μπουρούσης 4, Ζήσης 23 (3), Σπανούλης 2, Βασιλόπουλος 8 (1), Χατζηβρέττας, Ντικούδης 10, Τσαρτσαρής 7 (1), Διαμαντίδης 7 (1), Παπαδόπουλος, Κακιούζης.

Λιθουανία: Καουκένας 5 (1), Μασιούλις 3 (1), Ντ Λαβρίνοβιτς 6, Σισκάουσκας 13 (3), Σονγκάιλα 2, Γιασάιτις 6 (2), Κλέιζα 13 (3), Κ. Λαβρίνοβιτς 19 (2), Γιασικεβίτσιους 11 (3).