Οι διάδοχοι του Μουρίνιο και το μέλλον του Πορτογάλου
Η αντικατάσταση του "Special One" με τον "Uknown One", όπως εμπνευσμένα αναφέρει ο "Independent" ξένισε αρκετούς. Οι περισσότερο υποψιασμένοι το περίμεναν. Το ρήγμα στις σχέσεις του Ζοζέ Μουρίνιο με τον Ρομάν Αμπράμοβιτς ήταν αγεφύρωτο και μία σπίθα αρκούσε.
Ζοζέ Μουρίνιο με τον
Ρομάν Αμπράμοβιτς ήταν αγεφύρωτο και μία σπίθα αρκούσε.
Η διάδοχη λύση, όμως, μόνο ως προσωρινή μπορεί να αντιμετωπίζεται. Ο Αβραάμ Γκραντ, ο πρώην τεχνικός διευθυντής της ομάδας με προπονητική εμπειρία μόνο στο Ισραήλ, δεν προσφέρει κανένα εχέγγυο για τη συνέχεια. Πόσο μάλλον όταν για… θρησκευτικούς λόγους θα απουσιάσει από την τελευταία ημέρα προπονήσεων των “μπλε” πριν το ντέρμπι με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και θα “πετάξει” τη μέρα του αγώνα στο Μάντσεστερ!
Ο Ρώσος μεγιστάνας είχε φέρει τον Γκαντ στην ομάδα για να διώξει με τρόπο τον Πορτογάλο. Σε μερικούς αγώνες, όταν θα χρειαστεί ένας… πραγματικός προπονητής, θα έρθει η ώρα της επιλογής. Με τα χρήματα που διαθέτει ο Αμπράμοβιτς είναι πρόδηλο ότι μπορεί να προσελκύσει τον οποιονδήποτε. Ο ίδιος, όμως, δεν αρκείται παρά μόνο στο κορυφαίο.
Σε αυτόν τον τομέα, ο Αμπράμοβιτς μοιάζει με τον Μουρίνιο. Ο Πορτογάλος είχε συνεχώς ανοδική πορεία και φυσικά κάτι υποδεέστερο της (δικής του) Τσέλσι δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτό. Οι προτάσεις που (θα) έχει είναι πολλές, αλλά οι εξεταζόμενες ελάχιστες, μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού.
Μετά τη λύση της πολύκροτης συνεργασίας, προσπαθούμε να ψηλαφήσουμε την επόμενη μέρα των δύο πλευρών. Τον (πραγματικό) διάδοχο του Ζοζέ Μουρίνιο και τη νέα ομάδα του Πορτογάλου τεχνικού.
The Special… Two
Εδώ και περίπου ένα χρόνο, με τη σχέση του Μουρίνιο με τον Αμπράμοβιτς να περνάει κρίση, ο αγγλικός Τύπος είχε επιδοθεί σε μία παρέλαση ονομάτων-υποψηφίων διαδόχων του 44χρονου προπονητή. Τώρα ήρθε η ώρα να εντοπίσουμε τις πλέον πιθανές και λογικές περιπτώσεις αυτής της διαδοχής…
Γκους Χίντινκ (60, Ολλανδός – εθνική Ρωσίας)
Ανθρωπος για τον οποίο τρέφει απεριόριστη εκτίμηση ο Ρομάν Αμπράμοβιτς. Οι φήμες υποστηρίζουν ότι αυτός τον έφερε στο “τιμόνι” της εθνικής Ρωσίας για να βελτιώσει τις σχέσεις του με την κυβέρνησηχώρας του και πληρώνει μέρος του μισθού του. Ο Ολλανδός προπονητής τα πηγαίνει πολύ καλά στα προκριματικά του Euro 2008 (όπου σημειώτεον υπάρχει και η Αγγλία) και τα σενάρια επιστροφής του στο διασυλλογικό επίπεδο ήταν και παραμένουν πολλά. Ο ίδιος επρόκειτο να ανανεώσει το συμβόλαιό του μέχρι το 2010 και σίγουρα θα μείνει στον πάγκο των Ρώσων μέχρι το τέλος των προκριματικών. Ενας αποκλεισμός, που ίσως προκύψει από τις αγωνιστικές του Νοεμβρίου, θα ανοίξει το δρόμο προς το Λονδίνο, αφού ο Βλάντιμιρ Πούτιν δεν θα φέρει αντιρρήσεις.
Φάμπο Καπέλο (61, Ιταλός – ελεύθερος)
Κόντρα σε κάθε προγνωστικό, ο Φάμπιο Καπέλο κατάφερε να συμμαζέψει τη Ρεάλ Μαδρίτης και να κατακτήσει τον περσινό τίτλο της Primera Division. Λίγες ημέρες αργότερα απολύθηκε (ή… λύθηκε το συμβόλαιό του όπως του Μουρίνιο), ωστόσο για ακόμα μία φορά έδωσε τα διαπιστευτήριά του. Ο Ιταλός τεχνικός γνωρίζει καλά το μυστικό της επιτυχίας και το βασικότερο όλων, έχει κατακτήσει τον μεγάλο πόθο του Αμπράμοβιτς, το Τσάμπιονς Λιγκ (Μίλαν, 1994). Μπορεί να μην παίζει το θεαματικό ποδόσφαιρο, όπως επιθυμεί ο Ρώσος, ωστόσο πληροί τις αγωνιστικέςπροϋποθέσεις και με το παραπάνω.
Μαρτσέλο Λίπι (59, Ιταλός – ελεύθερος)
Παρόμοια περίπτωση με αυτήν του Καπέλο. Ιταλός, έμπειρος, ελεύθερος. Από το καλοκαίρι του 2006, όταν και κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο με τη “σκουάντρα ατζούρα” δεν έχει καθίσει σε κάποιον άλλον πάγκο, όχι γιατί δεν είχε προτάσεις. Κατά καιρούς, ο ιταλικός Τύπος αποκαλύπτει ενδιαφέρον για τον “Πολ Νιούμαν” από ομάδες κάθε επιπέδου και κάθε χώρας, ωστόσο ο ίδιος δηλώνει πως προτιμά να ξεκουραστεί. Μετά από ένα χρόνο και κάτι μήνες, η επιστροφή του στην ενεργό δράση είναιό,τιτο καλύτερο για να… ξεπλυθούν και τα κατάλοιπα του Calciopoli, από την τελευταία διασυλλογική εμπειρία του, με τη Γιουβέντους.
Φρανκ Ραϊκαρντ (44, Ολλανδός – Μπαρτσελόνα)
Από το 2003, όταν και ο Γιόχαν Κρόιφ τον πήρε από τα αζήτητα ύστερα από την απόλυσή του από την Σπάρτα Ρότερνταμ και τον πήγε στην Μπαρτσελόνα, μέχρι σήμερα, έχει συνδυάσει το όνομά του με την αναγέννηση των “μπλαουγκράνα”. Το κατά πόσο έχει μερίδιο σε αυτήν την επιτυχία αμφισβητείται διαρκώς, ωστόσο ο Ολλανδός έχει ανεβάσει πάρα πολύ τις μετοχές του. Εχει βρει αντιμέτωπο τον Αμπράμοβιτς σε τρεις περιπτώσεις (δύο φορές σε νοκ-άουτ και μία στα διπλά παιχνίδια ομίλου του Τσάμπιονς Λιγκ) και έχει χάσει τις δύο, ωστόσο ο τρόπος με τον οποίο κρατά την ηρεμία στο “στρατόπεδο” της ομάδας του και την ψυχολογία σε επιθυμητά επίπεδα (εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων) είναι αξιοζήλευτος. Σε αυτόν τον τομέα μπορεί να αποδειχθεί άξιος διάδοχος του Μουρίνιο, στο όνομά του οποίου πίνουν… νερό πολλοί παίκτες της Τσέλσι.
Ντιντιέ Ντεσάμπ (38, Γάλλος – ελεύθερος)
Οδήγησε τη Μονακό στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ το 2004 και η τύχη τα έφερε έτσι ώστε να χάσει από την Πόρτο του Ζοζέ Μουρίνιο. Το καλοκαίρι του 2006 ανέλαβε την “σπιλωμένη” Γιουβέντους ως “σωτήρας”, την ανέβασε στην Serie A, αλλά η διοίκηση έκανε πράξη τη φημολογία μηνών και τον απέλυσε πριν τελειώσει η σεζόνως… “λίγο”(αποχώρησε καταχειροκρούμενος από το Τορίνο). Λίγες εβδομάδες πριν συμπληρώσει τα 39 του χρόνια, ο εκ των κορυφαίων αμυντικών χαφ του ’90 και πρώην παίκτης της Τσέλσι έχει ήδη ένα αξιομνημόνευτο προπονητικό βιογραφικό. Το σημαντικότερο, όμως, λόγω της ηλικίας του και της θέσης που καταλαμβάνει στην προπονητική κλίμακα, συνδυάζει τα ιδανικά χαρακτηριστικά για μία συνεργασία με τον Αμπράμοβιτς: φέρελπις, φιλόδοξος και κυρίως χαμηλών τόνων.
Μουρίνιο: Η επόμενη μέρα
Την ώρα που ο Ζοζέ Μουρίνιο βρισκόταν στον “βασιλικό θώκο” του “Στάμφορντ Μπριτζ” οι μεγαλύτερες ομάδες γύρω του ορέγονταν την πρόσληψή του για να φτάσουν στην κορυφή. Αλλες έκαναν γνωστή δημοσίως την επιθυμία τους, άλλες έμειναν με τον κρυφό πόθο. Τώρα, όμως, τα δεδομένα έχουν αλλάξει…
Μπαρτσελόνα (προπονητής: Φρανκ Ράικαρντ)
Τόπος γνώριμος, πρόσωπα όχι και τόσο. Μεταφραστής του Μπόμπι Ρόμπσον στους Καταλανούς το 1996, βοηθός λίγο αργότερα, ο Μουρίνιο έμαθε την καταλανική νοοτροπία από πρώτο χέρι. Τώρα, στην πλάτη του αλόγου είναι έτοιμος να αναλάβει αυτήν την μεγάλη πρόκληση, για την οποία έχει γίνει λόγος από καιρός. Η θέση του Φρανκ Ράικαρντ παραμένει επισφαλής παρά τη νίκη με 3-0 επί της Λιόν στο Τσάμπιονς Λιγκ, μιας και ο Ολλανδός ποτέ δεν έδειξε ικανότητες στο κοουτσάρισμα, κάτι που με τον αυξημένο ανταγωνισμό, η Μπαρτσελόνα χρειάζεται.
Ρεάλ Μαδρίτης (προπονητής: Μπερντ Σούστερ)
Αν και πρωταθλήτρια Ισπανίας, έδιωξε τον προπονητή της το καλοκαίρι (Φάμπιο Καπέλο). Προσέλαβε τον Μπερντ Σούστερ που είχε κάνει δύο εξαιρετικές χρονιές με τη Χετάφε, ωστόσο στους πρώτους δύο μήνες, οι ιθύνοντες της Ρεάλ ξανασκέφτηκαν την επιλογή τους. Ο Γερμανός έχει… άποψη και την εκφράζει, κάτι που δεν αρέσει στον Καλντερόν και τον Μιγιάτοβιτς. Στην αρχή δεν παρουσίαζε το επιθετικό ποδόσφαιρο που προσδοκούσαν στους “μερέγκες” μιας και δεν είναι τέτοιου είδους προπονητής (αν και τον τελευταίο καιρό η Ρεάλ είναι θεαματική). Ηρθαν και οι δηλώσεις του ίδιου την ημέρα της απόλυσης του Μουρίνιο (!), που τόνισε στο γερμανικό δίκτυο “ZDF” ότι “στη Ρεάλ ακούς μόνο γνώμες και αυτό δε μου αρέσει” και το γλυκό ήρθε κι έδεσε. Μεγάλη ομάδα, που θέλει “καλούπωμα” ίσως ψάχνει… Μεγάλος προπονητής, έτοιμος για δυνατές προκλήσεις, επίσης ψάχνει…
Ιντερ (προπονητής: Ρομπέρτο Μαντσίνι)
Τον Απρίλιο του 2006, η Ιντερ είχε μιλήσει και συμφωνήσει με τον Μουρίνιο οι δύο πλευρές να άρχιζαν συνεργασία, εάν ο Πορτογάλος κατακτούσε το Τσάμπιονς Λιγκ και οι Ιταλοί έχαναν το πρωτάθλημα. Πριν λίγες ημέρες ο Μάσιμο Μοράτι αποκάλυψε ότι είχε έρθει σε συμφωνία με τον Φάμπιο Καπέλο, αλλά τελικώς δεν τον έφερε και πάλι στο “Τζιουζέπε Μεάτσα”. Το συμπέρασμα ότι ο Ρομπέρτο Μαντσίνι είναι αναλώσιμος βγαίνει αβίαστα. Από τη στιγμή, μάλιστα, που στην Ευρώπη η Ιντερ παραμένει στα ρηχά νερά. Η διάψευση του Μοράτι πως ενδιαφέρεται για τον Μουρίνιο μόλις έγινε γνωστή η απόλυσή του δεν πείθει πολλούς. Ο padrone έχει δείξει στο παρελθόν την τρέλα που κουβαλάει και είναι ο μοναδικός που μπορεί να ανταγωνιστεί τον Αμπράμοβιτς, όταν μιλάμε για αλόγιστη σπατάλη για μεταγραφές. Σεληνιακό τοπίο για τον Μουρίνιο, ιδανική ευκαιρία για την Ιντερ να επιστρέψει στις (αναγνωρισμένες από όλη την Ευρώπη) επιτυχίες.
Εθνική Αγγλίας (προπονητής: Στιβ Μακλάρεν)
Μέσα σε τρία χρόνια, ο Ζοζέ Μουρίνιο κατάφερε να γίνει ένα από τα βασικά κομμάτια της ζωής του μέσου ποδοσφαιρόφιλου Αγγλου. Μετά την είδηση της απομάκρυνσής του από την Τσέλσι, μέχρι και ο Αγγλος πρωθυπουργός Γκόρντον Μπράουν ένιωσε την ανάγκη και έκανε αβίαστα γραπτή δήλωση για το θέμα. Αποτελεί μία πραγματικότητα στην Αγγλία, θεωρείται καταξιωμένος και δεν είναι λίγοι οι φίλαθλοι που τον θέλουν στην Εθνική. Εξάλλου, μετά τον “σωτήρα” Στιβ Μακλάρεν, ο οποίος θα οδηγούσε τα “λιοντάρια” από τα χέρια του “ανίκανου” Σβεν Γκόραν Ερικσον σε επιτυχίες,αλλά μέσα σε λίγους μήνες μπήκε στο επίκεντρο των πάντων, όλα είναι ανοιχτά. Η Αγγλία δεν έχει εξασφαλισμένη θέση στα τελικά του Euro 2008 κι αν δεν την πάρει, τότε ο Μακλάρεν μόνο με ένα θαύμα θα παραμείνει στη θέση του.
Εθνική Πορτογαλίας (προπονητής: Λουίς Φελίπε Σκολάρι)
Η εκπεφρασμένη επιθυμία του Ζοζέ Μουρίνιο είναι να αναλάβει, κάποια στιγμή στο μέλλον, την εθνική ομάδα της πατρίδας του. Εχει χαρακτηρίσει αυτό το ενδεχόμενο “αναπόφευκτο”. Προς το παρόν, δεν βρίσκεται στα άμεσα πλάνα του, αλλά η τιμωρία του Λουίς Φελίπε Σκολάρι για το χτύπημα στον Ιβιτσα Ντραγκουτίνοβιτς (χάνει τα υπόλοιπα προκριματικά του Euro 2008) έχει αναδείξει θέμα προπονητή στους Ιβηρες. Ιδανικότερη περίπτωση για τον Μουρίνιο, ο οποίος λατρεύεται ως θεός στην πατρίδα του, δεν υπάρχει. Εάν η Πορτογαλία δεν περάσει στο Euro 2008 και ο Σκολάρι απομακρυνθεί, θεωρείται βέβαιο ότι η πορτογαλική ομοσπονδία θα απευθυνθεί στον Μουρίνιο. Το τι θα πράξει ο ίδιος κι αν θα είναι ελεύθερος μέχρι τότε, είναι ένα άλλο ζήτημα…
