Το head-to-head του 2008

Μία χρονιά που άρχισε στις 5 Αυγούστου του 2007 με τον Εντουιν φαν ντερ Σαρ να αποκρούει τρία πέναλτι,για τις δύο ομάδες που μονοπώλησαν το ενδιαφέρον φέτος, και που ολοκληρώθηκε στο “Λουζνίκι” της Μόσχας στις 21 Μαΐου του 2008, με τον Ολλανδό τερματοφύλακα να αποκρούει πέναλτι του Νικολά Ανελκά.

Δέκα μήνες πέρασαν, δέκα μήνες όπου “κόκκινοι διάβολοι” και “μπλε” τους διήνυσαν με διαφορετικό τρόπο. Χαρακτηριστική η αρχή, όπου μπορεί αμφότερες να μην έκαναν την καλύτερη εκκίνηση στην κούρσα, ωστόσο στη μεν πρωταθλήτρια Γιουνάιτεντ αυτό δεν θα μπορούσε να έχει επιπτώσεις στον σερ Αλεξ Φέργκιουσον (ο αποκλεισμός από την Κόβεντρι στο λιγκ καπ ίσως να ήταν και λίγο επιτηδευμένος για αποσυμφόρηση του προγράμματος), στη δε Τσέλσι, οδήγησε στην πόρτα της εξόδου τον αναμορφωτή της, Ζοζέ Μουρίνιο, ο οποίος είχε έρθει σε ρήξη με τον Ρομάν Αμπράμοβιτς από την αρχή του 2007.

Το σοκ φαίνεται πως ταρακούνησε τους Λονδρέζους, οι οποίοι μετά την αποχώρηση του Πορτογάλου προπονητή πήγαιναν από νίκη σε νίκη. Ομοίως και για τους “κόκκινους διαβόλους”, αν και τουλάχιστον στο πρωτάθλημα η Αρσεναλ είχε αναλάβει τα “ηνία” και προπορευόταν. Στο Τσάμπιονς Λιγκ η πρόκριση από τη φάση των ομίλων ήταν αδιαπραγμάτευτη και ήρθε.

Ο Κριστιάνο Ρονάλντο από την μία πλευρά κάνει την καλύτερη χρονιά της καριέρας του και έχοντας συνθέσει μία εξαιρετική τριπλέτα με Κάρλος Τέβεζ και Γουέιν Ρούνεϊ, οδηγεί εκ του ασφαλούς την Γιουνάιτεντ. Γκολ και θέαμα σχεδόν σε κάθε παιχνίδι του συλλόγου και ο Φέργκιουσον αρχίζει να κοιτάει με βλέμμα στη Μόσχα. Στον αντίποδα, η Τσέλσι παραμένει συνεπής, όσον αφορά στην προσφορά… κάκιστου θεάματος, απλώς το μόνο που άλλαξε σε σχέση με την φετινή εποχή Μουρίνιο ήταν τα αποτελέσματα. Αυτό δεν πιστώνεται στον Αβραμ Γκραντ, τον οποίο ο κόσμος θεωρεί ότι έδιωξε τον λατρεμένο special one και ζητά το κεφάλι του επί πινάκι. Ή τουλάχιστον να αρχίσει η Τσέλσι να παίζει όμορφο ποδόσφαιρο…

Ο χειμώνας βρίσκει την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στην κορυφή, έχοντας πιάσει την Αρσεναλ που περνάει περίοδο “κοιλιάς”. Και η Τσέλσι… πιάνει τους “κανονιέρηδες”, αφού θυμίζει όλο και πιο πολύ την “boring boring Arsenal” στην προ Αρσέν Βενγκέρ περίοδο. Το 1-0, όμως, κάνει τη δουλειά του και αποφέρει “τρίποντα”, με αποτέλεσμα, τουλάχιστον ο αγγλικός Τύπος, να ελαττώνει τα “πυρά” κατά του Γκραντ. Τίθεται, πάντως, μια προϋπόθεση από την Αμπράμοβιτς για την παραμονή του στον πάγκο της ομάδας. Το πρωτάθλημα ή το Τσάμπιονς Λιγκ.

Ο Γκραντ αρχίζει να παλεύει άμεσα για αυτόν τον στόχο και αποκλείεται από το κύπελλο και το λιγκ καπ! Το κύπελλο ανήκει στο παρελθόν και για την Γιουνάιτεντ, η οποία μετά την εντός έδρας ήττα από την Κόβεντρι για τον λιγκ καπ, χάνει στο “Ολντ Τράφορντ” και από την Πόρτσμουθ. Εν τω μεταξύ η Τσέλσι, με ορισμένες αναλαμπές (4-0 την Γουέστ Χαμ), καταφέρνει να περάσει την Αρσεναλ και για πρώτη φορά τη φετινή σεζόν να εμφανιστεί ως πραγματική διεκδικήτρια του τίτλου.

Στο Τσάμπιονς Λιγκ, Λιόν και Ολυμπιακός δεν αντιστέκονται σε Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Τσέλσι αντιστοίχως στη φάση των 16, ενώ το ίδιο συμβαίνει και με Ρόμα και Φενέρμπαχτσε. Οι πραγματικές δυσκολίες παρουσιάζονται τον Απρίλιο στα ημιτελικά, όταν η κούρσα πρωταθλήματος έχει ανάψει, οι παίκτες έχουν κουραστεί και στο Τσάμπιονς Λιγκ καλούνται να ξεπεράσουν τα εμπόδια των Μπαρτσελόνα και Λίβερπουλ.

Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τα καταφέρνει χάρη σε ένα γκολ του Πολ Σκόουλς στον επαναληπτικό του “Ολντ Τράφορντ” και αποκλείει τους Καταλανούς. Η Τσέλσι ξόρκισε την “κατάρα” των ημιτελικών και δη κόντρα στους “κόκκινους” και απέκλεισε την Λίβερπουλ, έστω και στην παράταση. Το ραντεβού των δύο ορίστηκε στις 21 Μαΐου, ωστόσο είχαν κι άλλες διαφορές να λύσουν προηγουμένως.

Η Premiership είχε μπει στην τελική ευθεία κι ορισμένες γκέλες της ομάδας του Φέργκιουσον είχαν κλείσει την “ψαλίδα” από την δεύτερη θέση. Τρεις αγωνιστικές πριν το τέλος και οι δύο ομάδες συγκρούονται στο “Στάμφορντ Μπριτζ”, όπου η Τσέλσι κερδίζει 2-1 και ισοβαθμεί με την Γιουνάιτεντ, αν και με χειρότερη διαφορά τερμάτων. Οι δύο ομάδες χέρι-χέρι μέχρι τέλους, όταν και η Μάντσεστερ κερδίζει εκτός έδρας την Γουίγκαν. Η Τσέλσι χρειαζόταν νίκη με… 20 γκολ διαφορά επί της Μπόλτον, δεν αντέχει το ψυχολογικό βάρος και εν τέλει δεν παίρνει ούτε τους τρεις βαθμούς της νίκης. Παίρνει, όμως, όρκο εκδίκησης για τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ.

Δέκα μέρες μετά την 38η αγωνιστική στο πρωτάθλημα και οι δύο ομάδες δίνουν την τελευταία τους παράσταση για φέτος. Επί ξένου εδάφους, για ξένο θεσμό, με ξένο διαιτητή. Η υπόθεση όμως είναι καθαρά αγγλική. Οπως και το ποδόσφαιρο που παρουσιάζουν, σε έναν πολύ καλό τελικό, που οδηγήθηκε στην παράταση και από εκεί στα πέναλτι. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ που αρέσκεται σε φινάλε θρίλερ τα κατάφερε και πάλι. Νίκησε τους “μπλε” του Αβραμ Γκραντ και έκανε το νταμπλ. Στους τίτλους και τις σημαντικές μονομαχίες των δύο συλλόγων…