Τα 10 πιο πετυχημένα "αγροτικά" του ποδοσφαίρου

Για να πάει καλά η σοδειά χρειάζεται γνώση, σκληρή δουλειά και λίγη τύχη. Ακριβώς τα ίδια χρειάστηκαν για να πάει καλά και η καριέρα των εν λόγω ποδοσφαιριστών. Με αφορμή τον διαγωνισμό της Amstel, το Contra.gr θυμάται τα 10 πιο επιτυχημένα "αγροτικά" ποδοσφαιριστών, προτού έρθει η καταξίωση.

Ντέιβιντ Μπέκαμ

Ο πιο δημοφιλής ποδοσφαιριστής στην ιστορία του αθλήματος και σε μία εποχή που το διαδίκτυο δεν είχε μαζική έκταση στις κοινωνίες, γνώρισε από πρώτο χέρι την έννοια του δανεισμού. Αν και είχε κάνει ντεμπούτο στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στη νίκη επί της Γαλατάσαραϊ και μάλιστα είχε σκοράρει, ο 19χρονος μέσος δεν βρισκόταν ακόμη στα πλάνα του Άλεξ Φέργκιουσον για την πρώτη ομάδα.

Ο Σκοτσέζος τεχνικός αποδέχθηκε την πρόταση του Γκάρι Πίτερς για δανεισμό του παίκτη από την Πρέστον Νορθ Εντ (ομάδα όπου αγωνιζόταν ο νυν τεχνικός της Γιουνάιτεντ, Ντέιβιντ Μόγες), η οποία θα του πλήρωνε ένα μικρό μέρος του μισθού του από τους "κόκκινους διαβόλους" και τη βενζίνη για να πηγαίνει από το Μάντσεστερ στο Λάνκασιρ.

Το "αγροτικό" του "Μπεκς" άρχισε με την αλλαγή του κόντρα στην Ντόνκαστερ στο ημίχρονο κι ενώ το παιχνίδι ήταν ισόπαλο 2-2, στις 4 Μαρτίου του 1995. Τα 9.624 ζευγάρια μάτια που παρακολουθούσαν τον λεπτοκαμωμένο, ξανθό νεαρό μέσο με το νούμερο 12 στην πλάτη να σκοράρει με απευθείας εκτέλεση κόρνερ, δεν πίστευαν στα μάτια τους. Στον επόμενο ματς, κόντρα στη Φούλαμ, σκόραρε ξανά από στημένη φάση, αλλά αυτήν τη φορά με φάουλ. Δύο νίκες και μία ισοπαλία αργότερα, ο μήνας δανεισμού ολοκληρωνόταν. Παρά την προσπάθεια του Πίτερς να κρατήσει την αποκάλυψη της ομάδας μέχρι το τέλος της σεζόν, ο Φέργκιουσον τον πήρε πίσω μαζί του και η συνέχεια είναι γνωστή.

Φίλιπ Λαμ

Ο προπονητής του στη δεύτερη ομάδα της Μπάγερν Μονάχου ορκιζόταν ότι είναι το κορυφαίο ταλέντο που έχει προπονήσει ποτέ. Ο επόμενος προπονητής του δήλωνει ότι "εάν δεν τα καταφέρει στην Bundesliga, δεν θα μπορέσει κανείς". Κατέκτησε δύο πρωταθλήματα νέων στη Bundesliga και τη μία σεζόν ως αρχηγός. Μόνο που τα άκρα της πρώτης ομάδας της Μπάγερν ήταν κατειλημμένα από τους Βίλι Σανιόλ και Μπεσάν Λιζαραζού. Ο δανεισμός στη Στουτγκάρδη του Φέλιξ Μάγκατ ήταν μονόδρομος, έστω κι αν κι εκεί πήγαινε για αναπληρωματικός του Αντρέας Χίνκελ στο δεξί άκρο της άμυνας. Ο πανούργος Μάγκατ, όμως, βρήκε τη λύση και του άλλαξε πλευρά. Αν και άρχισε πίσω από τον Γερμανό διεθνή Χάικο Γκέρμπερ, μέχρι την 6η αγωνιστική του είχε πάρει τη θέση και δεν την έχασε ποτέ.

Η γεμάτη ταλέντο ομάδα των Σουηβών αγωνιζόταν και στο Champions League, με τον Λαμ να ξεχωρίζει. Το τέλος της σεζόν τον βρήκε 2ο στην ψηφοφορία για τον κορυφαίο Γερμανό ποδοσφαιριστή. Η αλλαγή προπονητή στην Στουτγκάρδη προκάλεσε κάποιες αναταράξεις στην σταθερότητα της απόδοσης του Λαμ, αλλά εξακολουθούσε να έχει μεγάλο αριθμό συμμετοχών. Ένα πρόβλημα τραυματισμού τον Ιανουάριο του 2005 τον άφησε 4 μήνες εκτός δράσης. Επέστρεψε και λίγες εβδομάδες αργότερα υπέστη ρήξη χιαστών. Το "αγροτικό" του στη Στουτγκάρδη ολοκληρώθηκε με άσχημο τρόπο, ενώ έχασε και την αρχή της επόμενης χρονιάς στην επιστροφή του στην Μπάγερν. Η πορεία του από τότε, όμως, ήταν μόνο ανοδική κι έφτασε σε σημείο το 2012-2013 να σηκώσει στον ουρανό τρία τρόπαια ως αρχηγός.

Μπρούνο Άλβες

Γεννήθηκε στο Πόρτο, γαλουχήθηκε στη Βαρζίμ και σε ηλικία 16 ετών εντάχθηκε στη μεγάλη ομάδα της περιοχής. Παίκτες όπως ο Ρικάρντο Καρβάλιο, ο Ζόρζε Κόστα και ο Πέδρο Εμάνουελ τον... εξόρισαν πρώτα σε Φαρένσε, μετά στην Γκιμαράες και τέλος στην ΑΕΚ. Στην Ένωση είδαμε από κοντά έναν παίκτη με σπουδαία σωματικά προσόντα που έπαιρνε εμπειρίες από το "αγροτικό" του και που μετά την... απομύζηση του Ζοζέ Μουρίνιο στην Πόρτο με την οποία κατέκτησε τα πάντα, θα έβρισκε θέση στους "δράκους". Όπερ και εγένετο, με τον Ζεσουάλδο Φερέιρα να τον καθιερώνει στα στόπερ μαζί με τον Πέπε και μαζί να συνεχίζουν και στην εθνική Πορτογαλίας.

Ως είθισται με τους αστέρες της Πόρτο, όταν έρθει μία καλή πρόταση, αυτοί ακολουθούν τον δρόμο της ξενιτιάς. Η Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης δαπάνησε 22.000.000 ευρώ για έναν 28χρονο αμυντικό και ο Πίντο ντα Κόστα τον παραχώρησε με ευχαρίστηση. Στη Ρωσία, ο Άλβες έγινε ξανά ο ηγέτης της άμυνας βρίσκοντας τους συμπατριώτες του Ντάνι και Φερνάντο Μέιρα και αφού κατέκτησε 2 τίτλους και πρωταγωνίστησε σε πορείες του συλλόγου μέχρι τα νοκ άουτ του Champions League, φέτος μετακόμισε στην Τουρκία για λογαριασμό της Φενέρμπαχτσε έναντι 5.500.000 ευρώ.

Ντάβιντ Σίλβα

Από τα Κανάρια Νησιά μεταπήδησε στη Βαλένθια για να κάνει τα πρώτα ποδοσφαιρικά βήματα. Ανήκε στις ακαδημίες όταν οι "νυχτερίδες" περνούσαν τις πιο σημαντικές στιγμές της ιστορίας τους, φτάνοντας 2 φορές στον τελικό του Champions League και κατακτώντας 2 πρωταθλήματα. Όταν το καλοκαίρι του 2004 ο Ράφα Μπενίτεθ αποχώρησε για τη Λίβερπουλ, αλλά ο Κλαούντιο Ρανιέρι που τον διαδέχθηκε, αποφάσισε πως ο βραχύσωμος πλέι μέικερ πρέπει να παραχωρηθεί δανεικός για να πάρει παιχνίδια στα πόδια του, μιας και η θέση του ήταν κατειλημμένη από παίκτες όπως ο Γκαΐθκα Μεντιέτα, ο Πάμπλο Αϊμάρ και ο Στέφανο Φιόρε.

Το πρώτο "αγροτικό" του έγινε στην Εϊμπάρ η οποία αγωνιζόταν στη Segunda Division και το επόμενο στη Θέλτα, που έπαιζε στην Primera Division. Βασικός και στους 2 δανεισμούς του, όταν τα οικονομικά προβλήματα ανάγκασαν τη Βαλένθια να πουλήσει όλα τα αστέρια της, τον πήρε πίσω και του βρήκε θέση αμέσως στην ενδεκάδα. Ακολούθησε η εθνική Ισπανίας και οι διακρίσεις των τελευταίων ετών, καθώς και ο τίτλος στην Αγγλία με τη Μάντσεστερ Σίτι.

Λούκα Μόντριτς

Παιδί του πολέμου, ο Λούκα Μόντριτς γράφτηκε σε τοπικές ποδοσφαιρικές ομάδες χάρη στο υστέρημα των γονιών του που δεν ήθελαν να του κόψουν τα φτερά. Το ταλέντο του ήταν τέτοιο που η Ζαντάρ τον πήρε στις ακαδημίες της το 1996 και το 2001 τον εμπιστεύτηκε η Ντιναμό Ζάγκρεμπ. Σε ηλικία 16 ετών ήταν πολύ μικρός για να αγωνιστεί με τους κυρίαρχους της Κροατίας και γι' αυτό παραχωρήθηκε δανεικός στην Ζρίνσκι. Μετά από 22 εμφανίσεις και 8 γκολ, έδειξε αρκετά στοιχεία από το ταλέντο του, αλλά το "αγροτικό" του συνεχίστηκε στην Ίντερ Ζάπρεσιτς, με την οποία τερμάτισε στη 2η θέση του πρωταθλήματος τη σεζόν 2004-2005, με συνέπεια να κερδίσει τον τίτλο της Ποδοσφαιρικής Ελπίδας της Κροατίας για τη χρονιά.

Η Ντιναμό έστρωσε το χαλί για την επιστροφή του ποιοτικού μέσου με το ανέμελο στυλ και ένα χρόνο αργότερα έγινε διεθνής. Το ταλέντο του δεν πέρασε απαρατήρητο από τους μεγάλους συλλόγους του εξωτερικού και το 2008 η Τότεναμ έδωσε 19.000.000 ευρώ στους Κροάτες για να τον κάνει δικό του. Μέσα σε 3 χρόνια, η τιμή του είχε τριπλασιαστεί, αλλά παρά τις προτάσεις της Τσέλσι, ο πρόεδρος των "πετεινών" δεν υπέκυψε στο φλερτ και κράτησε για ακόμα μία σεζόν τον Μόντριτς που σχημάτιζε ένα τρομακτικό δίδυμο στο κέντρο μαζί με τον Γκάρεθ Μπέιλ. Το καλοκαίρι του 2012, εν τέλει, ενέδωσε στην πίεση της Ρεάλ Μαδρίτης και ο Κροάτης πλέον αγωνίζεται στην πιο μεγάλη ομάδα του κόσμου.

Τόνι Κρόος

Οι ακαδημίες της Μπάγερν Μονάχου στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίες φιλοξενούσαν αρκετούς ποδοσφαιριστές που σήμερα διαπρέπουν στα γήπεδα του κόσμου. Ένας εξ αυτών ήταν ο Γερμανός Τόνι Κρόος, ο οποίος αναδείχθηκε MVP του Μουντιάλ κ-17 το 2007. Λίγους μήνες αργότερα έκανε ντεμπούτο με την πρώτη ομάδα, στο οποίο έβγαλε 2 ασίστ για τον Μίροσλαβ Κλόζε στη νίκη 5-0 επί της Κότμπους. Στην ιστορία, όμως, έμεινε για την ασίστ στον Κλόζε και το γκολ που σημείωσε σε ένα κρίσιμο ματς του Κυπέλλου UEFA απέναντι στον Ερυθρό Αστέρα, περνώντας ως αλλαγή στο 81'. Τα "αστέρια" της FC Hollywood, όμως, δεν επέτρεπαν την σταδιακή ενσωμάτωσή του στη βασική ενδεκάδα. Έπρεπε να αποχωρήσει ως δανεικός, να κάνει το "αγροτικό" του κάπου όπου θα έπαιζε ποδόσφαιρο διαρκώς, για να αναπτύξει όλες τις πτυχές του ταλέντου του.

Η Λεβερκούζεν τον απέκτησε τον Ιανουάριο του 2009 και τον "στέγασε" για 1,5 σεζόν συνολικά. Οι εμφανίσεις του ήταν εξαιρετικές και 2 γκολ που σημείωσε στη νίκη 3-2 επί της Γκλάντμπαχ έστεψαν τη Λεβερκούζεν πρωταθλήτρια χειμώνα το 2009-2010. Το τέλος εκείνης της σεζόν τον βρήκε πίσω στο Μόναχο παρά την επιθυμία της Λεβερκούζεν να τον κρατήσει για ακόμη μία χρονιά και φυσικά στη Νότια Αφρική, για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010. Ακολούθως, η κορυφή ήταν το ταβάνι του 23χρονου μέσου, του βασικού οργανωτή των Βαυαρών και MVP της περσινής σεζόν όπου κατέκτησαν τα πάντα.

Κώστας Μήτρογλου

Η παρουσία του στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα κ-19 αποτέλεσε καθοριστικό παράγοντα για την πρόκριση της Εθνικής Ελλάδας στον τελικό. Γεννημένος στην Καβάλα αλλά από μικρός στη Γερμανία, ο Μήτρογλου βρέθηκε στο "μικροσκόπιο" του Ολυμπιακού, ο οποίος τον έκανε το δικό του από τη δεύτερη ομάδα της Γκλάντμπαχ το καλοκαίρι του 2007. Οι δύο πρώτες σεζόν στο λιμάνι διαμόρφωσαν πολλά στοιχεία του παιχνιδιού του και στην 3η ήρθε η μονιμοποίηση στη βασική ενδεκάδα και οι πρώτες κλήσεις από την Εθνική ομάδα. Μετά από 26 συμμετοχές και 9 γκολ στο πρωτάθλημα (45-14 συνολικά) τη σεζόν 2009-2010, η επιστροφή του Ερνέστο Βαλβέρδε άλλαξε τα δεδομένα για τον ελπιδοφόρο επιθετικό. Ο Ισπανός ήθελε πιο γρήγορο σχήμα, δεν ταίριαξαν τα χνώτα του με τον Μήτρογλου και παρότι άρχισε με γκολ τη σεζόν, τον παραγκώνισε στον πάγκο.

Στα μέσα της χρονιάς, μάλιστα, τον παραχώρησε στον Πανιώνιο. Ο Μήτρογλου εκμεταλλεύθηκε το "αγροτικό" στο έπακρο και σε 11 συμμετοχές στον 2ο γύρο σημείωσε 8 γκολ, δύο εκ των οποίων απέναντι στον Άρη, οδηγώντας τους "κυανέρυθρους" στην πρώτη νίκη επί των "κιτρίνων" μετά από 50 χρόνια. Η επάνοδος στον Πειραιά δεν κράτησε για πολύ. Ο Μήτρογλου έφυγε ξανά δανεικός, σε μία άλλη γειτονιά της Αττικής, όπου ήταν το ίδιο παραγωγικός με τη Νέα Σμύρνη. Ο λόγος, φυσικά, για το Περιστέρι και τον Ατρόμητο, με τον οποίο αγωνίστηκε σε 28 ματς ως "αιχμή του δόρατος" και σκόραρε 16 φορές. Ο ίδιος είχε ωριμάσει, ο Βαλβέρδε είχε αντικατασταθεί από τον Λεονάρντο Ζαρντίμ και η επιστροφή του στο λιμάνι ήταν οριστική τη σεζόν 2012-2013. Οι αριθμοί του καλύτεροι από κάθε άλλη σεζόν, με 25 ματς και 11 γκολ στο πρωτάθλημα και 42 ματς και 20 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις.

Τιμπό Κουρτουά

Αναδείχθηκε από τις ακαδημίες της Γκενκ και έκανε ντεμπούτο πριν συμπληρώσει τα 17 χρόνια του. Τη σεζόν 2010-2011 ήταν βασικός στη βελγική ομάδα και πανηγύρισε το πρωτάθλημα, κατακτώντας τον τίτλο του κορυφαίου παίκτη της ομάδας. Η Τσέλσι κατέβαλε 9.000.000 ευρώ για να τον αποκτήσει, προσφέροντάς του 5ετές συμβόλαιο. Η επιβλητική παρουσία του Πετρ Τσεχ δεν άφηνε περιθώρια για συμμετοχή με τη φανέλα των "μπλε". Ο νεαρός Βέλγος έπρεπε να πάει κάπου για να κάνει το "αγροτικό" του. Ο Ντάβιντ ντε Χέα άφηνε την Ατλέτικο Μαδρίτης για λογαριασμό της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και μία αξιόλογη κενή θέση είχε αδειάσει.

Οι "ροχιμπλάνκος" προσέγγισαν τους "μπλε", ο παίκτης δέχθηκε μετά χαράς και γρήγορα έδειξε τα ψήγματα του ταλέντου του. Στην πρώτη σεζόν του στο "Βιθέντε Καλδερόν" κατέκτησε το Europa League και το Σούπερ Καπ Ευρώπης. Ο δανεισμός του επεκτάθηκε για ακόμα μία σεζόν και ολοκληρώθηκε με ακόμα ένα τρόπαιο, το Κύπελλο Ισπανίας. Φέτος, Ατλέτικο και Τσέλσι δεν χρειάστηκαν πολλές συζητήσεις και κατέληξαν σε μία τρίτη σεζόν δανεισμού, με την ελπίδα να εξελιχθεί το ίδιο καλά για τον βασικό τερματοφύλακα της εθνικής Βελγίου.

Ρομέλου Λουκάκου

Έχοντας σπάσει όλα τα κοντέρ σκοραρίσματος στις ακαδημίες της Λιρς, η Άντερλεχτ τον ενέταξε στο δυναμικό της το 2006 και το 2009, όταν συμπλήρωσε 16 χρόνια, τον έκανε επαγγελματία. Μόλις 11 ημέρες αργότερα, στις 24 Μαΐου του 2009, έκανε το ντεμπούτο του με την πρώτη ομάδα σε αγώνα πλέι οφ με τη Σταντάρ Λιέγης. Το νερό είχε μπει στο "αυλάκι" και για 2 σεζόν υπήρξε ο βασικός επιθετικός του συλλόγου και ένα από τα πιο γνωστά εκκολαπτόμενα ταλέντα στον κόσμο. Αρκετές ομάδες επιχείρησαν να τον αποκτήσουν, ωστόσο ο ίδιος ήθελε να ενηλικιωθεί στην Άντερλεχτ, προτού πάρει αναπόφευκτα τον δρόμο της ξενιτιάς. Αυτή ήρθε το καλοκαίρι του 2011, έναντι 12.000.000 ευρώ συν ακόμη 8.000.000 ευρώ ως μπόνους. Η παρουσία του Φερνάντο Τόρες και του Ντιντιέ Ντρογκμπά στους μετέπειτα πρωταθλητές Ευρώπης δεν άφηναν μεγάλο περιθώριο στον υψηλόσωμο Βέλγο.

Κάποιες σποραδικές συμμετοχές άφηναν υπόνοιες για το ταλέντο του και τη βεβαιότητα ότι πρόκειται για ακατέργαστο διαμάντι. Η... κατεργασία πραγματοποιήθηκε από έναν πρώην βοηθό του Ζοζέ Μουρίνιο στους "μπλε", τον Στιβ Κλαρκ. Ο 48χρονος προπονητής βρήκε την ευκαιρία και ζήτησε από την Τσέλσι τον παίκτη ως δανεικό, για να κάνει το "αγροτικό" του σε μία ομάδα που του εγγυόταν χρόνο συμμετοχής. Η σχέση αυτή πήγε καλύτερα από όσο θα φανταζόταν κανείς, με τον νεαρό διεθνή άσο να αγωνίστηκε σε 35 ματς πρωταθλήματος, να σημειώνει 17 γκολ, να βγάζει 3 ασίστ και να εξελίσσεται στον "ακρογωνιαίο λίθο" της εκπληκτικής πορείας του συλλόγου ειδικά στον 1ο γύρο. Όπως ήταν φυσικό, η επιστροφή του Μουρίνιο στο "Στάμφορντ Μπριτζ" σήμανε και την ταυτόχρονη επιστροφή του Λουκάκου.

Ανδρέας Τάτος

Όταν έκανε τα πρώτα βήματά του σε Παναχαϊκή και Χαϊδάρι, οι επιδόσεις του έγιναν αντικείμενο συζήτησης από μεγάλους συλλόγους. Ο Ατρόμητος απέσπασε την υπογραφή του το καλοκαίρι του 2008 και μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα κατάφερε να ξεχωρίσει στο Περιστέρι. Παράλληλα, συμμετείχε κι αυτός στις "μικρές" Εθνικές ομάδες που διακρίνονται στις θερινές διοργανώσεις. Αυτά τα στοιχεία οδήγησαν τον Ολυμπιακό στην απόφαση να αποκτήσει έναν από τους πιο ελπιδοφόρους ποδοσφαιριστές της γενιάς του, αλλά τον άφησε ακόμα έναν χρόνο στον Ατρόμητο ώστε να "ψηθεί" ακόμη περισσότερο.

Ο Τάτος δικαίωσε τις προσδοκίες, είχε μία εξαιρετική σεζόν σχηματίζοντας δίδυμο με τον Κώστα Μήτρογλου και έφτασε μέχρι τα πλέι οφ του πρωταθλήματος. Παρ' όλα αυτά, όταν επέστρεψε στο λιμάνι και πάλι δεν βρήκε χώρο στα βασικά σχήματα του Λεονάρντο Ζαρντίμ. Ως αποτέλεσμα, παραχωρήθηκε δανεικός στον Άρη για να κάνει το "αγροτικό" του. Με τους "κίτρινους" είχε και πάλι μία εξαιρετική πορεία και μέσα σε μισή σεζόν κατάφερε να αλλάξει τη μοίρα τους και να τους οδηγήσει στη "σωτηρία". Η συμβολή του ήταν τέτοια που και φέτος ο Άρης ζήτησε τον δανεισμό του και τον πέτυχε και μάλιστα από την αρχή της σεζόν.