Έβγαλε ψυχή, αλλά έπιασε ξανά... ταβάνι η Εθνική

Στο ίδιο έργο θεατές όλο το τριήμερο στο ΟΑΚΑ και το "Ακρόπολις" που πάντως φτιάξαμε λίγο το κλίμα μας με την φιλική νίκη με την Ιταλία και το καλό φινάλε μισής ανατροπής με την Σερβία την Παρασκευή. Και που στο τουρνουά ξεκάθαρα φάνηκε ότι στην μετά Γιάννη Αντετοκούμπο εποχή,το ταβάνι των 70 πόντων είναι πιο ξεκάθαρο από ποτέ, όπως και το ατού μας που είναι η άμυνα και το πάθος (μαζί με την επιστροφή με τους Σέρβους).

Η Ελλάδα πάντως αν θέλουμε να έχουμε τον πήχη ψηλά και να μην....αυτοπαραμυθιαζόμαστε, δεν άρεσε και παρουσίασε τα γνωστά της προβλήματα που μην περιμένουμε να λυθούν μέχρι το Ευρωμπάσκετ. Όταν απλά έχουμε 10 τρίποντα θα κρυφτούν, ειδάλλως θα τα πληρώσουμε σε κάποια παιχνίδια ακριβά. Γενικά γίνεται ολοένα και καθημερινά ξεκάθαρο ότι χωρίς τον Γιάννη Αντετοκούνμπο είμαστε μια στατική και προβλέψιμη ομάδα, που θα έχουμε αγχωτικά παιχνίδια με τους μικρομεσαίους αντιπάλους για να πάρουμε την νίκη και το ταβάνι μας είναι οι 70-75 πόντοι!

ΤΙ ΚΡΑΤΑΜΕ ΑΠΌ ΤΟ ΤΟΥΡΝΟΥΑ

Η Ελλάδα συνεχίζει να προβληματίζει στο σκορ. Με την Ιταλία αν και ξεκίνησε με 3/3τρ (Πρίντεζης-Μπουρούσης) και σκόραρε 12π σε 4', στην συνέχεια κόλλησε απότομα και επανήλθαν χωρίς μακρινό σουτ τα συνήθη προβλήματα στην επίθεση. Πρόβλημα στην ζώνη και τελειώσαμε με 6/15τρ, δηλαδή με 3/12 στην συνέχεια που προσπαθήσαμε να βάλουμε την μπάλα στο καλάθι, αλλά χωρίς σπουδαία επιτυχία απέναντι σε ομάδα χωρίς καλό και κλασικό σέντερ. Με την Σερβία μείναμε στους 9π στην 3η περίοδο και στους 55π στο 35'! Στο τέλος παραλίγο να κερδίσουμε με μια τρομερή έξαρση, αλλά δεν είχαμε πάλι σουτ και παρόλα αυτά τερματίσαμε στους 67π, δηλαδή πάλι κάτω από τους 70π! Η ομάδα σκοράρει με δυσκολία 70π και χρειάστηκε την παράταση για να τους φτάσει με την Ιταλία, απέναντι σε μια σοφτ μάλιστα ομάδα. Τα ίδια ζήσαμε και με την Γεωργία στην πρεμιέρα. Βεβαίως εκτός 12αδας ήταν (ενοχλήσεις στην μέση) ο Παππάς που του πήγαινε το ματς ειδικά με τους Ιταλούς.

* Συνεχίζουμε να χάνουμε εύκολα διαφορές και είναι ανεπίτρεπτο με τα γκαρντ που διαθέτουμε να συμβαίνει αυτό. Με την Γεωργία χάσαμε από +13 στην αρχή και +9 στην 4η περίοδο και μάλιστα στην έδρα μας με την Ιταλία πήγαμε στην παράταση από 59-49 στο 34'! Κακή διαχείριση πάλι όταν είχαμε το πλεονέκτημα, καθώς δεν έχουμε τον σκόρερ να καθαρίσει το παιχνίδι. Με την Σερβία δεν είχαμε διαφορά υπέρ μας.

* Με όλα αυτά είναι φανερό ότι η Εθνική μας παίζει καλύτερα όταν είναι με τη πλάτη στο τοίχο και κυνηγά το σκορ όπως με το -12 με τους Σέρβους στο 36'! Είναι φανερό ότι μας βολέυει να κυνηγάμε με την άμυνα και την τακτική παρά να δημιουργούμε και να πρέπει να παίξουμε καλό επιθετικό μπάσκετ και γι αυτό άλλωστε χάνουμε και τις διαφορές.

* Προβλήματα έχουμε στις ατομικές περιφερειακές άμυνες, καθώς ο Χάκετ έγινε Μπελινέλι και είχε 19π με την Ιταλία! Και θυμίζω ότι συνηθίζουμε να κάνουμε ήρωες αντίπαλους γκαρντ χωρίς αυτοί να είναι και τα μεγάλα ονόματα.

* Οι αντίπαλοί μας δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο έχοντας και τις απουσίες αν και η Σερβία είναι στα φαβορί. Η Γεωργία ήταν χωρίς τον ΝΒΑερ Πατσούλια. Η Ιταλία του Μεσίνα δεν έχει καμία σχέση με ομάδα Μεσίνα, καθώς ο Ιταλός σπουδαίος κόουτς έχει αλλάξει νοοτροπία και στιλ από την επιρροή του από την θητεία του στο ΝΒΑ. Δεν είχε τον ΝΒΑερ σκόρερ Μπελινέλι και δεν θα έχει τους Γκαλινάρι - Μπαρνιάνι από το ΝΒΑ επίσης, αλλά αυτό την βοηθά να γίνει πιο ομάδα. Όμως δεν έχει καθόλου άσο αξίας (και έτσι πάει ο Χάκετ στον ρόλο) και σέντερ και δεν μπορείς να πας ψηλά έτσι. Σουτάρει πολύ και θέλει προσοχή στην μέρα της με την τετράδα Χάκετ-Μπελινέλι-Ντατόμε-Μέλι αλλά μέχρι εκεί. Οι άλλοι δεν κάνουν ούτε για Α1 στην Ελλάδα καλά καλά! Και η Σερβία είναι στα φαβορί για μετάλλιο, αλλά μην ξεχνάμε ότι έχει σημαντικές απουσίες (Τζόκιτς, Τεόντοσιτς, Μπιέλιτσα κτλ) και αυτή και ασφαλώς περισσότερες κατά πολύ από εμάς και δεν τρομάζει.

* Βελτιώσαμε πάντως πράματα και κατά διαστήματα την άμυνα, πήραμε τα ριμπάουντ με την "σκουάντρα ατζούρα" αυτή την φορά (αλλά επειδή δεν είχε και κλασικό σέντερ η Ιταλία), προσέξαμε το αμυντικό πικ εν ρολ αλλά και εδώ μας πήγε το παιχνίδι καθώς δεν παίζει έτσι η αντιπαλός μας χτες. Κρατάμε κάποια ομαδικά διαστήματα άμυνας όπως στο πρώτο μέρος που δεχθήκαμε 6π σε 9' με πιεστικό ζον πρες στο μισό γήπεδο και μετά αλλαγή σε ζώνη με προσαρμογές. Και κρατάμε και μια ... Ολυμπιακή πεντάδα με το Παπανικολάου στο "2" που για ένα τρίλεπτο από το -2 μας πήγε στο +5.

* Με την Σερβία κρατάμε δύο γεγονότα. Το πρώτο το πάθος και την Ελληνική ψυχή καθώς γυρίσαμε το ματς από το 55-69 στο 36'! Για 4΄δεν δεχθήκαμε πόντο, πήραμε 4 επιθετικά ριμπάουντς, κάναμε ένα 12-0 και χάσαμε τρία ελεύθερα σουτ και δύο βολές για να κερδίσουμε και την αναμέτρηση. Στο διάστημα αυτό παίξαμε εξαιρετικά, η Σερβία κοιμήθηκε βέβαια αλλά εμείς δείξαμε ότι μπορούμε να γυρνάμε παιχνίδια με το πάθος μας.

* Και κρατάμε ότι με 3/20τρ παραλίγο να κερδίσεις ολόκληρη Σερβία. Βέβαια μην παραβλέψουμε εδώ ότι κοιμήθηκαν στο τέλος οι Σέρβοι. Σαφώς όμως είναι παρακαταθήκη ότι αν βελτιώσουμε το σουτ μας και παλέυουμε στην άμυνα έτσι όπως στο τέλος έχουμε τύχη. Καθώς η ομαδική άμυνα και το πάθος μας είναι τα όπλα μας κακά ψέματα και τα μόνα...

* Θετικότατος ειδικά για τις αλλαγές στην άμυνα και την πίεση και πάθος ο Αγραβάνης που ήταν στους διακριθέντες και επάξια είναι στην 12αδα...

* Ο Σλούκας είχε 15π με την Σερβία και ήταν καλός αλλά με 1/6τρ και 1/12τρ με Γαλλία - Σερβία πρέπει να κάτσει στο γήπεδο να σουτάρει μέχρι την αναχώρηση για την Φινλανδία.

Η ΔΩΔΕΚΑΔΑ ΚΑΙ Ο ΚΑΥΓΑΣ

Η τελική δωδεκάδα είναι με Αγραβάνη και Μπόγρη μέσα λογικά. Εκτός οι άπειροι Λαρεντζάκης και Μήτογλου. Μέσα ο Αγραβάνης που παίζει και στο 4 και στο 5. Είναι ο κορυφαίος στις αλλαγές στην άμυνα και θα είχε θέση αν ήταν κανονικά ο Giannis.

Τα αποδυτήρια στην ομάδα έχουν θέμα όπως φαίνεται και ο άγριος καυγάς Παππά-Μπουρούση είναι σημαντικό γεγονός. Κανονικά τίθενται και οι δύο εκτός αν πράγματι ήταν σοβαρό το θέμα(δεν ξέρουμε τι ακριβώς συνέβη) αλλά έτσι μένουμε από παίκτες και αφού ειπώθηκε ότι δόθηκαν τα χέρια και θα υπάρξει αμοιβαία υποχώρηση περιμένουμε και βλέπουμε.