Ο Νάντο Τζεντίλε στο Contra.gr: "Αυτά μπορεί να δώσει ο Αλεσάντρο στον Παναθηναϊκό"

Χρειάστηκαν μερικά λεπτά της ώρας για να διαπιστώσουμε ότι είναι...απολαυστικό να μιλάς, έστω και από το τηλέφωνο, με τον Νάντο Τζεντίλε. Σαν να μιλάς στο φίλο σου. Θα αστειευτεί, θα είναι χαλαρός, θα πει ξεκάθαρα αυτό που αισθάνεται. Ενίοτε είναι και απόλυτος.

Να, όπως στην ερώτηση για το πόσες δύσκολες ήταν οι διαπραγματεύσεις με τον Παναθηναϊκό για τη μεταγραφή του γιου του Αλεσάντρο στους πράσινους: "Μην συνεχίζεις καν. Συμφωνήσαμε πάρα πολύ γρήγορα, πάρα πολύ εύκολα. Μιλήσαμε με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, τελειώσαμε τάχιστα. Στην Αθήνα ξαναήρθαμε εγώ και η σύζυγός μου τις ημέρες των Χριστουγέννων για να τακτοποιήσουμε ότι είχε να κάνει με το σπίτι, το αυτοκίνητο κτλ". Αυτό και...τέλος.

Ο τρέλο Νάντο έχει παίξει, ως γνωστόν, και ο ίδιος στον Παναθηναϊκό. Επί τρία συναπτά έτη από το 1998 έως το 2001 στο πλευρό του Ντέγιαν Μποντιρόγκα, του Φραγκίσκου Αλβέρτη, του Ντίνο Ράτζα, του Ζέλικο Ρέμπρατσα. Με τον Παναθηναϊκό πήρε τρία πρωταθλήματα και μία Ευρωλίγκα, ήπιε το νέκταρ της επιτυχίας μέχρι την τελευταία σταγόνα: " Ξέρω πολύ καλά τι σημαίνει Παναθηναϊκός" μας εξηγεί όταν τον ρωτάμε γιατί ο Αλεσάντρο επέλεξε...τριφύλλι. "Για μένα πάνω από όλα είναι η νοοτροπία. Και ο Παναθηναϊκός έχει νοοτροπία νικητή. Αλλωστε μη νομίζεις. Η ομάδα ακόμα ίδια είναι. Αλβέρτης, Μάνος Παπαδόπουλος, οικογένεια Γιαννακόπουλου. Οι παίκτες μόνο άλλαξαν. Ηταν η καλύτερη επιλογή για τον Αλεσάντρο μετά τα όσα έγιναν στη Μιλάνο. Είναι κάπως παράξενο βέβαια να παίζει στον Παναθηναϊκό ο γιος μου. Μου αρέσει όμως γιατί η ομάδα αυτή ήταν κομμάτι από τη ζωή μου".

Δεν ήταν βέβαια μόνο το συναίσθημα. Επαιξε ρόλο και ο παράγοντας Πασκουάλ "αφού έτσι και αλλιώς ο κόουτς τον ήθελε από την εποχή που δούλευε στην Μπαρτσελόνα. Για λίγο δεν είχε κλείσει το ντιλ πριν από λίγα χρόνια. Ο Πασκουάλ έχει πολύ ξεκάθαρη εικόνα για τις μπασκετικές δυνατότητες του Αλεσάντρο, που μπορεί να βοηθήσει και πως να το κάνει".

Ο Παναθηναϊκός είναι πάνω από όλα νοοτροπία. Νοοτροπία νικητή. Ηταν η καλύτερη επιλογή για τον Αλεσάντρο μετά το Μιλάνο.

Και επειδή ο Νάντο ξέρει και πολύ μπάσκετ, ορίστε και μία μίνι ανάλυση για το τι μπορεί να δώσει ο Τζεντίλε Τζούνιορ στον Παναθηναϊκό: "Η ομάδα έχει πολλους σκόρερ, την έχω δει σε πολλά παιχνίδια της εφετινής Ευρωλίγκας. Νομίζω ότι χρειάζεται δημιουργούς. Και ο Αλεσάντρο μπορεί να βοηθήσει ακριβώς εκεί χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν σκοράρει. Επίσης στην άμυνα μπορεί να παίξει ψηλότερους αντιπάλους, πιο γρήγορους αντιπάλους και να προσφέρει πολλές λύσεις".

Οταν του θυμίσαμε το τελευταίο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό για τους τελικούς του 1999 (το οποίο εν πολλοίς κρίθηκε με τέσσερις δικούς του σερί πόντους στο τέλος) προσπέρασε με μία ωραία...σταυρωτή ( "πω, τι πήγες και θυμήθηκες τώρα, έχουν περάσει 17 χρόνια") και προσγειώθηκε στο σήμερα. Για την ακρίβεια στο ματς της Παρασκευής: " Μπορεί να νικήσει ο Παναθηναϊκός. Ξέρω πολύ καλά, πίστεψέ με πόσο δύσκολο είναι να παίζεις στον Πειραιά, αλλά υπάρχει η δυνατότητα".

Και όχι, δεν το πιστεύει επειδή ο Αλεσάντρο θα κάνει το ντεμπούτο του με τον Παναθηναϊκό στην Ευρωλίγκα ακριβώς σ' αυτό το παιχνίδι: " Οκ, ο Αλεσάντρο χρειάζεται χρόνο, πρέπει να πάει (μιλάει στα ελληνικά) σιγά-σιγά όπως λέτε και εσείς. Δεν χρειάζεται βιασύνη".

Α, να μας πει ο Νάντο και δύο λόγια για το νέο φορμάτ της Ευρωλίγκας. Ετσι και αλλιώς τον έχει ενθουσιάσει: "Φίλε λατρεύω τη νέα Ευρωλίγκα. Τον ανταγωνισμό, τα συχνά παιχνίδια. Επιτέλους, πραγματικά δυνατό μπάσκετ, ανταγωνιστικό, physical, όπως αρέσει στον κόσμο. Στον Αλεσάντρο ταιριάζει πολύ αυτό το παιχνίδι".

Και στον ίδιο επίσης θα ταίριαζε, αλλά αυτό είναι δική μας παρατήρηση.