Το αντίο του Σιγάλα
Την αποχώρηση του μπροστά σε πολλούς δημοσιογράφους, γνωστούς και φίλους ανακοίνωσε το μεσημέρι της Δευτέρας (01/10) ο Γιώργος Σιγάλας.
Στην συνέντευξη Τύπου παραβρέθηκαν παλιοί συμπαίκτες αλλά και φίλοι του Γιώργου Σιγάλα. Ο Γιάννης Γιαννούλης, ο Νίκος Οικονόμου, Ο Κλαούντιο Κοντεμπέλα, αρκετοί πρώην συμπαίκτες του στον Ολυμπιακό αλλά και ο νυν υφυπουργός αθλητισμού Γιάννης Ιωαννίδης ήταν μερικοί από τους παρεβρισκόμενους.
Αναλυτικά οι δηλώσεις:
“Σήμερα βρίσκονται κοντά μου οι άνθρωποι που πραγματικά ήθελα να είναι εδώ σήμερα. Περίμενα να βρεθούν κι άλλοι, αλλά δεν τους το επέτρεψαν οι υποχρεώσεις τους. Σίγουρα όμως θα είναι εδώ με το μυαλό τους. Σήμερα είναι η επίσημη ανακοίνωση της αποχώρησης μου, την οποία γνώριζαν εδώ και καιρό και στενοί μου φίλοι. Μία πορεία, ένα κομμάτι ζωής, σήμερα τελειώνει. Αυτός είναι ο πρώτος θάνατος του κάθε αθλητή. Θέλω να ευχαριστήσω τον πρώτο μου προπονητή, τον κ. Αλέκο Σπανουδάκη, ο οποίος, όταν ήμουν 10 ετών, με έπεισε να ασχοληθώ με το μπάσκετ, όπως θέλω να ευχαριστήσω και τη μητέρα μου, που δεν φώναζε, όταν περνούσα ατελείωτες ώρες στα γήπεδα”.
“Η πορεία μου δεν είχε συγκεκριμένους στόχους. Απλά ήθελα να βελτιωθώ. Από όλους τους προπονητές πήρα κάτι και όλες οι στιγμές μέχρι σήμερα ήταν ευχάριστες. Αποφάσισα να σταματήσω το μπάσκετ, καθώς δεν πρέπει να σπρώχνεις τα πράγματα παραπάνω από ότι πρέπει. Δεν είναι κακό να πεις "σταματάω". Νιώθω χαρά και ελπίζω τα καλύτερα για το μέλλον”.
“Στο μπάσκετ θέλω να μείνω, αλλά δεν θα γίνει αυτοσκοπός. Είμαι ερωτευμένος με το μπάσκετ, έχω διδαχθεί κάποια πράγματα, έχω μία φιλοσοφία και θα ήθελα να τα περάσω σε αυτό. Σιγά-σιγά θα μπω στο χώρο. Επίσης, έχω στο μυαλό να προσπαθήσω να επιστρέψω στην κοινωνία την αγάπη που μου έχει προσφέρει. Μία εταιρία είναι προ των πυλών, η οποία θα βοηθήσει τον κόσμο και θα του προσφέρει πολλά πράγματα. Από αύριο θα μπούνε τα πράγματα σε ένα πρόγραμμα. Πρέπει να αδειάσει η μπαταρία του πρωταθλητή και μετά θα κυνηγήσουμε τη ζωή”.
“Πολλοί αθλητές, όπως ο Κικίλιας, έπρεπε και πρέπει να μπουν στον πολιτικό στίβο. Με έχουν ενοχλήσει, αλλά δεν με έχει απασχολήσει ακόμη. Κάποια στιγμή, πάντως, θα ήθελα ένα πόστο, όπως αυτό του Παναγιώτη Φασούλα (σ.σ. δήμαρχος Πειραιά). Θα ήθελα να προσφέρω και να βοηθήσω το Δήμο μου”.
“Με έχει βοηθήσει πάρα πολύ ο Παναγιώτης Γιαννάκης και αυτό που έμαθα στις ΗΠΑ είναι ότι δεν πρέπει να είσαι καλός παίκτης, πρέπει να αρέσεις και στα ΜΜΕ. Σαφώς και υπήρχαν δυσκολίες. Για παράδειγμα, τα οικονομικά. Πώς να προπονηθείς, αν δεν πληρώνεσαι; Ωστόσο, αν δεν υπάρχουν αυτές οι δυσκολίες, δεν μπορείς να ολοκληρωθείς σαν άνθρωπος”.
“Δεν θα άλλαζα κάτι. Ό,τι έγινε, έγινε για το καλό μου. Μετανιώνω μόνο για μία απόφαση μου. Όταν αγωνιζόμουν στη Γρανάδα, στην Ισπανία, η συμπεριφορά των ανθρώπων της ομάδας ήταν άψογη. Μάλιστα, δεν θα ξεχάσω τον πρόεδρο του συλλόγου, που έκλαιγε, όταν με πήγε στο αεροδρόμιο. Εισέπραξα κυρίως από αυτόν τον άνθρωπο πολλή αγάπη. Ωστόσο, η ομάδα δεν άξιζε για την κατηγορία της ACB (1η κατηγορία ισπανικού πρωταθλήματος) και φοβήθηκα να τελειώσω τη σεζόν εκεί, καθώς θα υποβιβαζόμασταν. Για αυτό το λόγο έφυγα και πήγα στη Ρέτζιο Καλάμπρια. Ηταν λάθος κίνηση”.
“Δεν υπάρχει. Στη ζωή ψάχνω το κάθε τι πάρα πολύ. Δεν ονειρευόμουν, ούτε επεδίωκα να γίνω πλούσιος και γνωστός από το μπάσκετ. Στόχος μου ήταν να βελτιώνω τις αδυναμίες που εντόπιζε ο προπονητής μου. Στην πορεία στο μπάσκετ μετράνε τα πάντα. Ο πρόεδρος του συλλόγου, ο προπονητής, οι παίκτες. Μόνος σου δεν μπορεί να κάνεις τίποτα”.
“Είμαι ευτυχισμένος, γιατί υπήρξα συμπαίκτης με τρεις από τους τέσσερις κορυφαίους παίκτες (Γιαννάκη, Φασούλα, Χριστοδούλου), γνώρισα άτομα μέσα από το μπάσκετ και έκανα φίλους, ακόμα και κουμπαριές. Αυτές ήταν οι ιδιαίτερες στιγμές μου. Επίσης, ήμουν ευλογημένος να παίξω με αντίπαλο τον Νίκο Γκάλη. Όσο για τις απογοητεύσεις; Αυτές είναι πάντα μέσα στον αθλητισμό”.
