ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Πώς οι Λέικερς "έκλεψαν" τον Ο' Νίλ από το Ορλάντο

Η μετακίνηση του Σακίλ Ο' Νίλ από το Ορλάντο στο Λος Άντζελες αποδείχθηκε μία κομβική στιγμή για το NBA, μία μεταγραφή που άλλαξε τις ισορροπίες και "έχτισε" τη σύγχρονη εποχή επιτυχιών των "λιμνανθρώπων".

Τίποτε από αυτά δεν θα γινόταν πραγματικότητα και δύσκολα οι Λέικερς θα έφταναν στα πέντε δαχτυλίδια που ακολούθησαν (με ή χωρίς τον Σακ), εάν οι άνθρωποι της Μάτζικ δεν παρουσίαζαν εμφανείς τάσεις αυτοχειρίας στις διαπραγματεύσεις του συμβολαίου του.

Ένας πρώην ατζέντης, που εργαζόταν ως σύμβουλος στο γραφείο που εκπροσωπούσε τον θηριώδη σέντερ το 1996, και πλέον είναι δημοσιογράφος στο Cbssports.com, κατέγραψε την εμπειρία του πριν από λίγες ημέρες σε μακροσκελές άρθρο με τίτλο "The Inside story: How the Magic let the Lakers steal Shaquille O'Neal".

"ΤΟ ΟΡΛΑΝΤΟ ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΧΑΣΕΙ ΤΟΝ ΣΑΚ"

Ο Τζόελ Κόρεϊ αφηγείται με γλαφυρό τρόπο τα γεγονότα εκείνου του καλοκαιριού του 1996, του ολυμπιακού καλοκαιριού για τις ΗΠΑ, με τον free agent Ο' Νιλ, που δύο σεζόν νωρίτερα είχε οδηγήσει το Ορλάντο στους τελικούς του NBA.

"Την ημέρα που ο Σακ πήγε στο Λος Άντζελες άλλαξαν όλες οι ισορροπίες στο ΝΒΑ. Και ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω πώς έγινε κάτι τέτοιο... Είχα θέση συμβούλου στις συζητήσεις που γινόντουσαν για τον Σακ κι έτσι είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω από κοντά τις χειρότερες διαπραγματεύσεις στις οποίες έχει προχωρήσει ποτέ μία ομάδα στα 16 χρόνια που δούλευα ως μάνατζερ. Σε καμία περίπτωση το Ορλάντο δεν έπρεπε να χάσει τον Σακ. Όλα ήταν με το μέρος τους για να τον κρατήσουν".

"Από την αρχή είχαμε ξεκαθαρίσει ότι θέλαμε να μείνει ο Σακ στο Ορλάντο. Οι Μάτζικ μπορούσαν να του προσφέρουν περισσότερα χρήματα από κάθε άλλον, αλλά και να του δώσουν τα κλειδιά της ομάδας σε μία προσπάθεια να χτίσουν μία δυναστεία γύρω από αυτόν και τον Πένι Χάρνταγουεϊ".

"To 1996 το salary cap ήταν στα 24.300.000 δολάρια. Το Ορλάντο όμως είχε το πλεονέκτημα ότι μπορούσε να περάσει το όριο για χάρη του Σακ για να τον υπογράψει, όταν όλες οι υπόλοιπες ομάδες έπρεπε να μείνουν κάτω από αυτό. Κοινώς, το Ορλάντο μπορούσε να δώσει μία λευκή επιταγή στον Σακ και οι διαπραγματεύσεις θα τελείωναν πριν αρχίσουν. Δεν το έκαναν όμως. Αντιθέτως, του έκαναν μικρή πρόταση και σχεδόν επιθετικά μάλιστα. Αρχικά του πρόσφεραν 54.000.000 για 4ετές συμβόλαιο, που είναι πολύ λιγότερα χρήματα από τα 105.000.000 που είχαν προσφέρει ήδη άλλες ομάδες στον Αλόνζο Μούρνινγκ και τον Τζουγουάν Χάουαρντ, που ήταν χειρότεροι παίκτες από αυτόν".

"Αλλά εντάξει, συνηθίζεται μία ομάδα να προσφέρει αρχικά λιγότερα χρήματα από ό,τι ζητάει ο παίκτης. Το ακόμα χειρότερο ωστόσο, ήταν ότι οι Μάτζικ έκαναν μία προσπάθεια να κερδίσουν πλεονέκτημα, κριτικάροντας την άμυνα και την ικανότητα του Ο' Νιλ στα ριμπάουντ. Πλάκα μου κάνεις; Έχεις έναν παίκτη σαν τον Σακ, ο οποίος στα πρώτα τέσσερα χρόνια στη Λίγκα συμπεριλήφθηκε στις καλύτερες πεντάδες του ΝΒΑ τρεις φορές, ήταν υποψήφιος για το βραβείο του MVP και σε πήγε μία φορά στους τελικούς και τους λες αυτό; Όταν έχεις έναν τέτοιο παίκτη κάνεις ό,τι σου ζητήσει, αλλά το Ορλάντο προτίμησε να του ασκήσει κριτική στο παιχνίδι του".

ΤΟ ΜΠΑΣΙΜΟ ΛΕΙΚΕΡΣ ΑΝΗΣΥΧΗΣΕ ΤΗ ΜΑΤΖΙΚ

Ο Κόρεϊ εξηγεί ότι η Μάτζικ ήθελε να κρατήσει χώρο στο μπάτζετ της για τις αντίστοιχες συζητήσεις συμβολαίου με τον έτερο "πυλώνα" της ομάδας, Πένι Χάρνταγουεϊ. Ως εκ τούτου, ουσιαστικά έγινε... προσκλητήριο ενδιαφέροντος σε επίδοξους "μνηστήρες".

Ο τότε τζένεραλ μάνατζερ των Λέικερς, Τζέρι Γουέστ, έκανε την πρώτη κίνηση... καλής θέλησης την ημέρα του draft, όταν "έδιωξε" τον Βλάντε Ντίβατς στους Χόρνετς για χάρη του Κόμπε Μπράιαντ, που βρισκόταν μόλις στο νο13. Με αυτόν τον τρόπο, δημιουργήθηκε χώρος στο salary cap για υψηλότερη προσφορά στον Ο' Νιλ.

"Οι Λέικερς ήταν πλέον αληθινή απειλή, η μεγαλύτερη απειλή, με τον Σακ να ενδιαφέρεται να υπογράψει σε αυτούς. Ο Τζέρι Γουέστ τότε πρόσφερε αμέσως 95.500.000 για 7ετές συμβόλαιο με player option μετά από τον τρίτο χρόνο. Απλώς ήθελαν μία απάντηση άμεσα, επειδή έπρεπε να υπογράψουν αργότερα τον Έλντεν Κάμπελ. Αν και ήταν η καλύτερη διαθέσιμη πρόταση, τελικά απορρίφθηκε, αφού ήταν χαμηλότερη από αυτή που είχε αποδεχθεί ο Μούρνινγκ".

"Οι Μάτζικ άλλαξαν στρατηγική μετά από τις κινήσεις των Λέικερς και πρόσφεραν δύο επιλογές: 4ετες συμβόλαιο για 64.000.000 ή 7ετες συμβόλαιο έναντι 109.000.000 με player option μετά από τον τέταρτο χρόνο του συμβολαίου και όχι τον τρίτο που ήθελε ο Σακ. Τότε ήταν που αρχίζαμε να ξύνουμε το κεφάλι μας, επειδή το Ορλάντο μπορεί να άφηνε έναν τέτοιο παίκτη να φύγει, επειδή απλώς δεν ήταν διατεθειμένο να αλλάξει την χρονιά του συμβολαίου που θα έδινε opt out στον Ο' Νιλ. Δεν ήθελαν να προσφέρουν 20.000.000 τον χρόνο και έβαζαν bonus συμβολαίου χωρίς νόημα, όπως αυτό που θα έπαιρνε ο Ο' Νιλ αν σούταρε με ποσοστό καλύτερο του 60% στις βολές. Σφράγιζαν οι ίδιοι τη μοίρα τους με το πείσμα τους. Και τότε ήρθε και το τελευταίο... καρφί στο φέρετρο των Μάτζικ".

ΤΟ ΓΚΑΛΟΠ ΠΟΥ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ

"Η εφημερίδα 'Ορλάντο Sentinel' έκανε δημοψήφισμα, ρωτώντας τον κόσμο αν ο Σακ άξιζε 115.000.000. Εκείνη την εποχή όμως, όποιον παίκτη και να έβαζε στο γκάλοπ, ακόμα και τον Michael Jordan, οι φίλαθλοι θα έλεγαν όχι. Και, πράγματι, το 90% από τους 5.000 ανθρώπους που απάντησαν ένιωθαν ότι ο Σακ δεν άξιζε αυτά τα λεφτά.

"Το δημοψήφισμα ολοκληρώθηκε όταν η Dream Team 2 βρέθηκε στο Ορλάντο για την προετοιμασία της για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα και ο Σακ δεν χάρηκε καθόλου. Ένιωθε ότι μετά την ομάδα ούτε οι φίλοι των Μάτζικ τον ήθελαν. Οι Λέικερς όμως ήταν διατεθειμένοι να του προσφέρουν ό,τι ήθελαν. Κι ας ρίσκαραν περιμένοντάς τον να χάσουν όλους τους άλλους στόχους που είχαν θέσει. Τελικά, ευτυχώς για αυτούς, πέτυχε το αρχικό τους σχέδιο".

Η ΑΛΛΑΓΗ ΚΑΝΟΝΙΣΜΩΝ ΤΟΥΣ ΣΤΕΡΗΣΕ ΤΟΝ ΣΑΚΙΛ

Οι "λιμνάνθρωποι"... ξεφορτώθηκαν ακόμα δύο συμβόλαια, αυτά των Τζορτζ Λιντς και Άντονι Πίλερ, που έγιναν ανταλλαγή. Πλέον υπήρχε περιθώριο για ακόμα καλύτερη πρόταση, με τον Ο' Νιλ να γίνεται ο πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης της εποχής: "Μετά από την ανταλλαγή που έστειλε τους Λιντς και Πίλερ στους Γκρίζλις, o Γουέστ ανέβασε αμέσως την προσφορά των Λέικερς στα 120.000.000 δολάρια για επτά χρόνια, με opt out μετά από τον τρίτο χρόνο συμβολαίου. Μόλις το άκουσαν αυτό οι άνθρωποι της Μάτζικ, προσπάθησαν να κάνουν μια προσπάθεια της τελευταίας στιγμής, αλλά είχαν χάσει ήδη όποιο πλεονέκτημα είχαν. Κι αυτό λόγω μίας αλλαγής κανονισμού που ίσχυσε μόνο από το 1995 έως το 1998, δεν υπήρχαν Restricted free agents, αλλά μόνο free agents. Αν όλα αυτά γινόντουσαν σήμερα οι Μάτζικ απλώς θα ισοφάριζαν την προσφορά των Λέικερς και θα κρατούσαν τον Σακ. Τότε όμως δεν είχαν αυτό το δικαίωμα".

"Στο τέλος της ημέρας ωστόσο, το πρόβλημα των Μάτζικ ήταν ότι απλώς αντιδρούσαν στις κινήσεις των Λέικερς, αντί να οδηγούν αυτοί τις διαπραγματεύσεις, κάτι που σε συνδυασμό με το δημοψήφισμα που έγινε, είχε ως αποτέλεσμα ο Σακ να φύγει".