Ο Λέοναρντ ζορίστηκε να πει 'ευχαριστώ' στους Σπερς

Τη 18η Ιουλίου του 2017 η ζωή του Κοουάι Λέοναρντ άλλαξε. Από το Σαν Αντόνιο του Τέξας έφυγε για το Τορόντο του Καναδά και μετά από επτά χρόνια αναγκαζόταν να ενταχθεί σ' ένα νέο εργασιακό περιβάλλον. Το είχε απαιτήσει ο ίδιος, νιώθοντας προδομένος από τη συμπεριφορά των Σπερς κατά τη διάρκεια του τραυματισμού του. Δεν υπολόγιζε όμως ότι αντί για το Λος Άντζελες και τις γειτονιές που μεγάλωσε θα καταλήξει σ' έναν ξένο γι' αυτόν τόπο.

Έξι μήνες μετά ο 27χρονος φόργουορντ, πολυτιμότερος παίκτης των τελικών του '14 και δις αμυντικός της χρονιάς, γυρίζει στο Σαν Αντόνιο μετρώντας (σε 30 αγώνες) 27.3 πόντους, 8.2 ριμπάουντ και 2.8 ασίστ ανά 34.8 λεπτά συμμετοχής.. Γυρίζει για να νικήσει την ομάδα που υπερασπιζόταν από το καλοκαίρι του 2011, όταν επελέγη στο Νο15 του ντραφτ (πίσω από Βέσελι, Μπιγιομπό, Φρίντετ) ως το αντίστοιχο 2018.

Θα το κάνει. Με χαρά ή όχι, ουδείς ξέρει.

Ο Λέοναρντ δεν εξωτερικεύει τα συναισθήματά του, ακόμη κι αν, καμιά φορά, προσπαθεί. Το ψυχρό και απλανές βλέμμα του δεν διαβάζεται. Στην παγερή όψη του δεν απεικονίζεται η εσωτερικότητά του. Κρύβει τον εαυτό του. Το έκανε τεχνηέντως όταν κλήθηκε ν' απαντήσει στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων που τον περικύκλωσαν κατά τη διάρκεια της μίνι προπόνησης των Ράπτορς στο 'AT&T Center'.

Ο Λέοναρντ προσπαθούσε ν' αποφύγει κάθε ερώτηση που θα τον φέρει σε δύσκολη θέση. " Δεν πρόκειται να το συζητήσω εδώ", αποκρίθηκε στο γιατί θέλησε να φύγει από τους Σπερς.

" Κάποιες φορές, ναι, αλλά είναι ένας νέος χρόνος και κοιτάω ό,τι βρίσκεται μπροστά μου", απάντησε όταν κλήθηκε να σχολιάσει αν θα ευχόταν τα πράγματα να είχαν κυλήσει διαφορετικά.

" Θα με κάνουν καλύτερο παίκτη", ήταν η λιτή απάντηση στην ερώτηση πώς θ' αντιδράσει σε περίπτωση που οι αποδοκιμασίες είναι αγενείς.

Ακόμη κι όταν φάνηκε να 'σπάει' λίγο-λίγο, λέγοντας ότι " ο χρόνος που πέρασα εδώ σημαίνει πολλά. Έχυσα αίμα, ιδρώτα και δάκρυα φορώντας αυτή τη φανέλα. Έβαλα πολλή δουλειά", το πρόσωπό του ήταν ανέκφραστο, ο τόνος της φωνής του όσο πιο σταθερός γινόταν για να μην δείξει τίποτα. Αρκέστηκε να πει πως " απλώς ευχαριστώ τον κόσμο που με υποστήριξε. Εμένα, τον Κοουάι, τον παίκτη του μπάσκετ".

Και πολλά είπε...