Οι ήρωες της διπλανής πόρτας στη σειρά Νάγκετς-Σπερς

To The Ringer είχε το θέμα, πριν γίνει θέμα. Μετά το 1-0 των Σπερς επί των Νάγκετς, που είχε για πρωταγωνιστή τον Derrick White, τύπος που έγινε βασικός πόιντ γκαρντ, γιατί τραυματίστηκε η αρχική επιλογή (Dejounte Murray) έγραψε "τ ο matchup των γκαρντ μπορεί να καθορίσει τη σειρά", εξηγώντας για αρχή πως ' πολλοί φαν θεωρούσαν βέβαιη την εξέλιξη του Jamal Murray σε σταρ, από όταν τον επέλεξε το Ντένβερ στο ΝΒΑ draft (το 2016, στο Νο7). Πολλοί φαν δεν είχαν ιδέα πού παίζει ο Derrick White. Tα pedigrees δεν έχουν σημασία όμως, στα playoffs. Ο White έχει το πάνω χέρι. Πώς όμως, θα απαντήσει ο Murray;".

Παρένθεση: ο ένας αναλαμβάνει και τον άλλον στην άμυνα, για την περισσότερη ώρα που είναι στο παρκέ.

Δες λίγο πώς τελείωσε ο οίστρος του Ντέρικ Ουάιτ στην πρεμιέρα της σειράς.

Ναι, έκλεψε από τον Μάρεϊ -ο οποίος είχε μόλις αστοχήσει στον ορισμό του ελεύθερου σουτ- και κάρφωσε, για να τελειώσει με 16 πόντους (7/10 σουτ, 2/3 βολές), 3 ριμπάουντ, 5 ασίστ και 4 λάθη -σε 28'. Ο Μάρεϊ είχε 17 πόντους, με 8/23 σουτ, συμπεριλαμβανομένων 0/6 τρίποντων, 1/1 βολή, 2 ριμπάουντ, 5 κλεψίματα και 2 λάθη, σε 34'.

Στην ερώτηση του ESPN, για το αν περίμενε όσα έκανε ο Ουάιτ (Νο29 pick στο 2017 NBA draft, λίγες ημέρες πριν 'κλείσει' τα 23), ο Γκρεκ Πόποβιτς είχε απαντήσει “ήμουν πολυάσχολος. Έχω πολλά να κάνω κάθε καλοκαίρι. Δεν είχα προλάβει να παρακολουθήσω αυτόν τον τύπο. Δεν ξέρω ποιοι ακριβώς είναι όσοι έρχονται. Είμαι σε δείπνο, παραγγέλνω κρασί, χαλαρώνω. Δεν είμαι αυτός που βρίσκει τα ταλέντα. Δεν είναι μέρος της δουλειάς μου”.

Το κάνει ο GM RC Μπιούφορντ, ο οποίος προφανώς και ξέρει τι κάνει. Όπως ήξερε τι μπορούσε να δώσει ο Ουάιτ, ο οποίος φοίτησε σε σχολείο του Κολοράντο και ως τελειόφοιτος δεν είχε έστω μια πρόταση για υποτροφία από τετραετούς φοίτησης πανεπιστήμια. Στα 18 δεν είχε φτάσει καν το 1.83.

Ο μόνος που τον ήθελε ήταν ο Jeff Culver, κόουτς του Johnson & Wales University, κολέγιο που είναι γνωστό για το πρόγραμμα μαγειρικής. Όταν ήλθε η ώρα να δει τι θα κάνει ο Ουάιτ με το μέλλον του, ο Culver προσελήφθη από το Colorado-Colorado Springs, μέλος της Division II του NCAA. Δεν μπορούσε να δώσει στον Ουάιτ περισσότερα από ένα δωμάτιο και φαγητό, για την πρώτη του χρονιά.

Όταν πήγε στο campus ο παίκτης, είχε φτάσει το 1.95, η αθλητικότητα του παρέμενε σε αξιοπρεπή επίπεδα, έγινε starter και στα τρία χρόνια που έμεινε εκεί έγινε πρώτος σκόρερ του κολεγίου (1.912) και πρώτος στις ασίστ (343).

Στην τελευταία του χρονιά, πήγε τους Mountain Lions στο NCAA Tournament. Ακολούθησε η μεταγραφή του στο Colorado, της Division I και της -εκ των πιο δυνατών περιφερειών- Pac-12.

Μοιραία έβγαλε τη σεζόν 2015-16 εκτός (αυτό συμβαίνει με όποιον αλλάζει κολέγιο, στην πρώτη του χρονιά). Μετά έγινε ηγέτης των Buffaloes (18.1 πόντοι, με 50.7% στα σουτ, 4.1 ριμπάουντ, 4.4 ασίστ ανά ματς). Ήταν ο κορυφαίος σε πόντους, ασίστ και ο πιο αποτελεσματικός από το τρίποντο. Ήταν και ο καλύτερος περιφερειακός αμυντικός, μαζί και ο καλύτερος μπλοκέρ. Έγινε μέλος της καλύτερης αμυντικής πεντάδας της περιφέρειας. Μάνι μάνι είχε 'φάει' πέντε χρόνια κολεγιακής ζωής.

Δημοσίευμα εκείνης της περιόδου, ανέφερε ότι 'στην εποχή που θεωρείται βασική προτεραιότητα η πολυχρηστικότητα στην περίμετρο, ο Ουάιτ έχει συνολικό παιχνίδι που τον κάνει να ταιριάζει σε όλες τις ομάδες της λίγκας. Ήταν σαν τον ελβετικό σουγιά για τους Buffaloes'.

Ένα ερωτηματικό υπήρχε που να τον αφορά: σε ποια θέση μπορεί να 'αντέξει' στο ΝΒΑ, ως undesized σούτινγκ γκαρντ και ως ασθενής σε έκρηξη, συγκριτικά με τους καλούς πόιντ γκαρντ της καλύτερης λίγκας.

Είχε πει πως μελετούσε τους Ντάμιαν Λίλαρντ και CJ ΜακΚόλουμ, με τους οποίους τον συνέδεαν και άλλα. Όλοι ήταν οι πιο ταλαντούχοι των μικρών σχολείων τους. Αυτοί που έθεταν ως προτεραιότητες οι αντίπαλες άμυνες. Έμαθε να νικά τις παγίδες, όπως έψαχνε για το καλύτερο δυνατό δικό του σουτ και την καλύτερη πάσα (παραλλήλως).

Έμαθε να σουτάρει έπειτα από ντρίμπλα, να ανακαλύπτει το χιλιοστό που χρειαζόταν στην αντίπαλη άμυνα, να δημιουργεί χώρο για την πάρτη του και να είναι αποτελεσματικός κοντά στη στεφάνη. Έμαθε και να είναι λειτουργικός στο pick and roll. Αυτό που αρνήθηκε να μάθει ήταν να κοιτά πρώτα πώς θα σκοράρει ο ίδιος.

Με την Μπέκι Χάμον, θρύλο του WNBA, ασίσταντ του Πόποβιτς και πρώτη γυναίκα που έγινε μέλος σε τεχνικό τιμ του ΝΒΑ.

Έγινε pick από τους Σπερς, πέρασε και τον καιρό του στην αναπτυξιακή λίγκα και εκεί που όλα είχαν στρώσει έπαθε πελματιαία απονευρωσίτιδα στην αρχή της τρέχουσας σεζόν. Πάτησε παρκέ το Νοέμβρη. Στις 31/12 έκανε ρεκόρ καριέρας με 22 πόντους, στο καλάθι των Σέλτικς. Το ανανέωσε εναντίον των Θάντερ (23) και το εξέλιξε ακόμα περισσότερο εναντίον των Νετς (26, στις 30/1).

Την ίδια ώρα φρόντιζε τους ΝτεΡόζαν και Άλντριτζ, κινείτο εξαιρετικά μακριά από την μπάλα και τιμωρούσε κάθε ολιγωρία της αντίπαλης άμυνας. Και στην άλλη άκρη ήταν εξαιρετικός αμυντικός, παρ' ό,τι δεν υπήρξε ποτέ εξαιρετικά αθλητικός. Ανέκαθεν όμως, ήταν δουλευταράς. Όσο προχωρούσε η σεζόν, αποδεικνυόταν πως με αυτόν στο γήπεδο, οι Σπερς είναι καλύτεροι.

Ήταν αυτός που 'κολλούσε' άψογα σε αυτό που ήθελε ο 'Ποπ': μετά την αποχώρηση των Ντάνκαν, Τζινόμπιλι και Πάρκερ, ο πολυνίκης προπονητής βρέθηκε με δυο μετρ του isolation (ΝτεΜαρ ΝτεΡοζάν και ΛαΜάρκους Άλντριτζ) και επιχείρησε να βάλει γύρω τους νέους, εξελίξιμους, ρολίστες. Ξεκάθαρα ήξερε τι έκανε, για να βλέπεις τους Σπερς και φέτος στα playoffs.

Να δούμε όμως, και το άλλο το παιδί, αυτό που 'έσωσε' τη χρονιά των Νάγκετς

Ο 'έχουμε προσδοκίες από εσένα' Jamal Murray άρχισε το δεύτερο παιχνίδι της σειράς με 0/7 σουτ. Όσοι είπαν εκεί πως 'δεν πάμε πουθενά με εσένα' κρύφτηκαν στην τέταρτη περίοδο. Διάστημα, στο οποίο είχε 21 πόντους, με 8/9 σουτ (τελείωσε με 24π.). Είχε προηγηθεί το -19 της ομάδας του στην τρίτη περίοδο.

Ο Μαλίκ Μπίσλι ήταν αυτός που έκανε ένα βήμα μπροστά για να 'κοπεί' η διαφορά στο -6, στο 1.30 πριν το τέλος του δωδεκαλέπτου. Σε εκείνο το σημείο πήρε τάιμ άουτ το Σαν Αντόνιο.

Ο Μάικ Μαλόουν σήκωσε τον Μάρεϊ από τον πάγκο. Του είπε να πάρει μια βαθιά εισπνοή και να μην ασκεί τόση πίεση στον εαυτό του 'γιατί δεν θα τελειώσει ο κόσμος αν αστοχήσεις. Σε πιστεύω, σε αγαπώ, βγες και παίξε'.

Οι συμπαίκτες του, του είπαν 'συνέχισε να είσαι επιθετικός με τα σουτ σου και μην τα παρατήσεις'. Ξέρουν πως ο 22χρονος πιστεύει πως κάθε προσπάθεια του πρέπει να είναι εύστοχη. Του θύμισαν ότι δεν ήταν αυτό το ζήτημα. Όταν επέστρεψε, ήταν σαν να έμπαινε για πρώτη φορά στο ματς και έδειξε το δρόμο για το 114-105 και το 1-1 της σειράς.

Σκόραρε με step-back, με fadeaway, με floater, έβαλε βολές, έβαλε back to back τρίποντα, έβαλε τα πάντα -στην τελευταία πράξη. Σχολίασε πως 'είναι πάντα ωραίο να σε εμπιστεύονται. Με πίστεψαν όλοι'.

Ο γεννημένος και μεγαλωμένος στην πόλη Kitchener του Οντάριο (100 χιλιόμετρα δυτικά από το Τορόντο) γιος του Τζαμαϊκανού Ρότζερ, ο οποίος προπονείτο με τον -επίσης γέννημα θρέμμα του Kitchener- Λένοξ Λιούις, πριν ο τελευταίος αρχίσει την επαγγελματική του καριέρα, έπαιζε μπάσκετ από τα 3.

Ο -οπαδός των πολεμικών τεχνών- Ρότζερ ήταν ο πρώτος του προπονητής και αυτός που τον σύστησε στις ασκήσεις του κουνγκ φου και τον καθημερινό διαλογισμό -από τα 3 του χρόνια.

Το κουνγκ φου μου έμαθε να πειθαρχώ το μυαλό μου, γιατί μόνο έτσι μπορεί κάποιος να ξεπεράσει τα όρια του. Με το διαλογισμό απομόνωνα τους εξωτερικούς ήχους και επικεντρωνόμουν στην αναπνοή μου, ώστε να ρίξω τους χτύπους της καρδιάς μου, στους 40 το λεπτό.

Όταν ήταν μωρό, ο πατέρας του τον έπαιρνε μαζί του στα ματς που έπαιζε και άφηνε το καροτσάκι δίπλα στις γραμμές του γηπέδου 'για να συνηθίσει τους ήχους και τα φώτα'. Απ' όταν στάθηκε στα πόδια του, είχε μια παιδική μπασκέτα στο δωμάτιο του. Στα 7 έπρεπε να βάλει 30 σερί βολές, για να τελειώσει η προπόνηση της ημέρας. Τότε άρχισαν οι προβολές ταινιών κουνγκ φου. Όχι για διασκέδαση.

Ο μικρός έπρεπε να μελετά την ισορροπία, την ταχύτητα στα πόδια των πρωταγωνιστών, την υπομονή τους, γιατί ακολουθούσε εξέταση από τον Ρότζερ. Η συζήτηση πάντα κατέληγε στο 'δες πώς μπορείς να νικήσεις με το μυαλό σου'.

Ο Τζαμάλ με την οικογένεια του και τον Καλιπάρι

Είχε περιορισμένη πρόσβαση στην τηλεόραση -κυρίως για να βλέπει clips του Μάικλ Τζόρνταν, του Βινς Κάρτερ και του Μπρους Λι 'που αν και μικρόσωμος νικούσε τους πάντες με το μυαλό του και όχι με τους μύες του'-, καμία σε κινητά τηλέφωνα και video games ή σε βόλτες με τους φίλους στο mall.

Ο Ρότζερ ήταν ο ασίσταντ κόουτς στο σχολείο του μικρού, όπου μαθήτευσε και ο Θον Μέικερ. Αυτό που έλεγε κάθε μέρα ο πατέρας στον γιο ήταν πως 'πρέπει να αποδείξεις πως μπορείς να γίνεις ένας από τους καλύτερους, αν όχι ο καλύτερος, στο ΝΒΑ'.

Οι προπονήσεις που έκανε ο Μάρεϊ, στο παγωμένο Οντάριο, ήταν μέσα στο χιόνι, με τον άνεμο να του κόβει την ανάσα. Έκανε πους απς, μετά έτρεχε στο στίβο, έπειτα ανέβαινε σκαλοπάτια και ανηφόρες (έμπροσθεν, όπισθεν) και έτσι μπορούσε να πιάσει μπάλα. Αρχικά, έκανε ντρίμπλες στον πάγο ('έχω εξαιρετική ισορροπία πια') και ακολουθούσαν τα σουτ. Έκανε και με τα δυο χέρια, για να γίνει αμφιδέξιος.

Πριν τα σουτ καθόταν σε 'βαθύ κάθισμα' για 12 λεπτά, με ένα ποτήρι γεμάτο καυτό τσάι στους μηρούς του -ώστε να είναι σίγουρο ότι δεν κουνιέται. Κάποιες μέρες έκανε σουτ με κλειστά μάτια. Ο Ρότζερ του έβαζε μαντίλι. Φορά με τη φορά αισθανόταν πιο άνετα με τη μηχανική του..

Πολλοί είχαν κατακρίνει τον πατέρα του, για τις μεθόδους του. Ο Τζαμάλ είχε εξηγήσει ότι ' δεν καταλαβαίνετε πως αγαπούσα αυτό που έκανα και δεν αισθανόμουν ότι ήταν δουλειά. Έκανα τα πάντα με πάθος. Ο πατέρας μου με ξέρει καλύτερα από όλους. Ίσως να με ξέρει και καλύτερα από ό,τι ξέρω εγώ τον εαυτό μου'. Όπως λέει και τώρα ' έπειτα από όσα έκανα για να φτάσω στο ΝΒΑ, αυτά που κάνω εδώ είναι εύκολα”.

Σίγουρα έμαθε από πειθαρχία. Επίσης, έμαθε να παίζει με το μυαλό των αντιπάλων του, μέσω του trash talking ή κινήσεων με τους οποίους τους ενημερώνει ότι δεν θα είναι εύκολο να τον νικήσουν.

Η χαρακτηριστική του κίνηση (το τόξο με το βέλος) προέκυψε στο κολέγιο. Την έκανε συμπαίκτης του, έπειτα από δικό του εύστοχο σουτ. Την κόπιαρε στο επόμενο τρίποντο και όλος ο πάγκος στο αμέσως επόμενο σουτ -και σε όσα ακολούθησαν.

Kολέγιο πήγε στο Kentucky. Τον κάλεσε εκεί το 2015 ο Τζον Καλιπάρι γιατί 'λατρεύω τους παίκτες που πιστεύουν στον εαυτό τους'. Στην πρώτη -και μοναδική- σεζόν ήταν μεταξύ των 'προσέξτε αυτούς' του έθνους. Σε 36 ματς είχε ανά αγώνα 20 πόντους, με 40.8% από το τρίποντο, 5.2 ριμπάουντ και 2.2 ασίστ. Έγινε ο πρώτος πρωτοετής Wildcat που έδωσε τουλάχιστον 20 πόντους σε κάθε παιχνίδι, στην ιστορία του προγράμματος.

Ο κόουτς Cal μου φώναζε πολύ. Μου έλεγε ότι προσπαθώ να περάσω την κλωστή από τη βελόνα, αντί να κάνω ένα απλό play.

Μετά έγινε pick από το Ντένβερ, χωρίς όμως να κάνει θραύση από το ξεκίνημα. Ο Ντοκ Ρίβερς, κόουτς των Κλίπερς είχε μια ιστορία να διηγηθεί στο ESPN. “ Την πρώτη του χρονιά δεν μπορούσε να βάλει ένα σουτ (είχε 37.7% στο ξεκίνημα και 0/16 μέχρι να βάλει το πρώτο του καλάθι στο ΝΒΑ). Είχα πει στον Λόρενς Φρανκ πως αυτό το παιδί κάποια στιγμή θα ηγηθεί της λίγκας στο σκοράρισμα. Ο Λόρενς είχε γυρίσει να με κοιτάξει, λες και ήμουν τρελός. Με ρώτησε από πού προέκυπτε αυτή η βεβαιότητα. Του εξήγησα πως φαίνεται ατρόμητος και θα δώσει στον εαυτό του την ευκαιρία, γιατί πιστεύει ότι είναι ο καλύτερος σκόρερ εκεί έξω'”.

Και για να ανταποκριθεί στο 'πιστεύω' του δουλεύει ακατάπαυστα. Οι υπάλληλοι στις εγκαταστάσεις των Νάγκετς θυμούνται το ξημέρωμα που τον βρήκαν να κοιμάται στον καναπέ, στην αίθουσα όπου βλέπουν videos των επόμενων αντιπάλων οι παίκτες. Είχε πάει τα μεσάνυχτα να κάνει σουτ και μετά μελέτη.

Θυμούνται και την εμφάνιση του στις 2 τα ξημερώματα, γιατί ήθελε να δουλέψει μια μηχανική από το τρίποντο. Τον πήρε ο ύπνος και άργησε στα πρωινά σουτάκια. Είδε τον Monte Morris να παίζει στη θέση του. Όλοι του λένε να κόψει αυτού του είδους τα ξενύχτια.

Εκείνος απαντά 'δεν με νοιάζει. Δεν μπορούν να με σταματήσουν'.

Photos: Associated Press