Ο Popovich 'τιμώρησε' τον LeBron με παλιό, καλό κόλπο

Ψέματα να πούμε. Βοήθησε αναμφίβολα του γεγονός πως ο LeBron James δεν μπορεί (να βάλει) τις κρίσιμες βολές. Με αποτέλεσμα, παρόλο που είχε οδηγήσει τους Lakers στο 142-136 στα 55.6'', να έχει 0/2 στα 12.8'' πριν από το φινάλε της παράστασης στον αγώνα με τους Spurs. Αλλιώς θα ήταν τα πράγματα, αν οι 'λιμνάνθρωποι' είχαν πάει στο +2 ή στο +3 και αλλιώς όφειλαν να συμπεριφερθούν από τη στιγμή που το υπέρ τους 142-141 δεν είχε αλλάξει.

Ακόμη κι αν ο Gregg Popovich ξετρύπωνε κάποιο σύστημα για την τελευταία επίθεση των Spurs, είναι γεγονός πως αφότου η ομάδα του Luke Walton έμεινε στο +1, ευνοήθηκε αφάνταστα. Διότι είχε το τάιμ άουτ και μαζί το χρόνο που χρειαζόταν αφενός για να μεταφέρει την μπάλα στο άλλο μισό του παρκέ αφετέρου για να δώσει τις απαραίτητες οδηγίες.

Ο Popovich δεν δουλεύει πλέον με τον Duncan, τον Ginobili και τον Parker. Παίκτες που πολλές φορές χειρίζονταν αυτοβούλως τις καταστάσεις, γνωρίζοντας τι και πώς πρέπει να δράσουν μετά από τόσες ώρες προπόνησης, ανάλυσης, εξατομίκευσης. Περίτρανα αποδείχθηκε ωστόσο ότι ο 'Pop' δεν έχει πρόβλημα να μεταδώσει τη γνώση του και να εμπνεύσει τους επόμενους.

Ο Aldridge δεν είναι Duncan, ούτε φυσικά ο Patty Mills φέρνει στον Parker. Η σύγκριση δε DeRozan - Ginobili αδικεί αμφότερους. Παρόλα αυτά είναι όλοι παιδιά του ίδιου θεού προπονητή και δουλεύοντας μαζί του φαίνονται ακόμη πιο επιδραστικοί και αποδοτικοί.

Το σύστημα που έβγαλαν οι τρεις τους στην τελευταία απόπειρα των Spurs ήταν κοπιαρισμένη από τα χρόνια τα παλιά. Απλά πράγματα που όταν όμως εκτελούνται όπως πρέπει, το αποτέλεσμα σπάνια δεν θα είναι το επιθυμητό.

Τι είδαμε στο δεύτερο video του tweet; Την επαναφορά του DeRozan στον Aldridge, που βρίσκεται στο high post, την κάθετη κίνησή του προς το καλάθι προκειμένου ν' ανέβει ο Mills, το πάσα - σκριν του ψηλού στον κοντό και το σουτ υπό σχετικά ιδανικές προϋποθέσεις. Μετά επαφίεται στον σουτέρ να βρει το στόχο.

Δες στο gif που έφτιαξε Αμερικάνος δημοσιογράφος-αναλυτής τι είχε συμβεί μια αντίστοιχη από τους ημιτελικούς της Δυτικής Περιφέρειας το 2014 σε ματς απέναντι στους Blazers. Μόνη διαφορά. Η πλευρά που επιλέγει να κατευθυνθεί ο παίκτης της επαναφοράς (Ginobili) και το πιο γερό σκριν του Duncan στον κάτοχο της μπάλας. Κατά τ' άλλα...

" Ήταν ένα σύστημα που έχουμε τρέξει ξανά και ξανά. Το εκτελούσαν συνήθως ο Timmy, o Tony και ο Manu. Νέα ομάδα, νέοι παίκτες". Ίδια έθιμα, θα προσθέσουμε εμείς...

" Στα επτά χρόνια που ήμουν εκεί εκτελούσαμε τρία ίδια τρία συστήματα στο τέλος κάθε αγώνα. Ήξερες τι ερχόταν, αλλά δεν μπορούσαν να το σταματήσουν", έλεγε προφητικά ο Danny Green πριν συμβεί το παραπάνω.