Γιατί, στ' αλήθεια, δαγκώνει ο Λούις Σουάρες

Τρεις δαγκωματιές, η κάθε μία πιο σοκαριστική και διάσημη απ' την προηγούμενη. Μια κουτουλιά και ένας διαιτητής αιμόφυρτος στο χορτάρι. Ένας πατέρας που εγκατέλειψε την οικογένεια του, ένα παιδί που σκούπιζε τους δρόμους και ένα ξανθό κορίτσι 13 χρόνων, που χάθηκε για πάντα. Ο Θέμης Καίσαρης "βουτάει" στο μυαλό του Λούις Σουάρες.

Γιατί, στ' αλήθεια, δαγκώνει ο Λούις Σουάρες

Τα κομμάτια του παζλ είναι μπερδεμένα και περίεργα, όπως και ο ίδιος ο Λούις Σουάρες. Αλλά αξίζει να τα εξετάσουμε ένα-ένα, να δούμε που εφάπτονται και αν μπορούν να φτιάξουν μια εικόνα που να δίνει κάποιες απαντήσεις στα ερωτήματα που πλέον είναι στα χείλη του ποδοσφαιρικού πλανήτη.

Τι συμβαίνει με τον Λούις Σουάρες; Γιατί δαγκώνει τους αντιπάλους του χωρίς προφανείς λόγους, γιατί μοιάζει καταδικασμένος να γνωρίζει την κατακραυγή στον ίδιο βαθμό που γνωρίζει την αποθέωση και την αναγνώριση;

Βουτάει, χειρονομεί, κλωτσάει, είναι ρατσιστής και δαγκώνει τους αντιπάλους. Για κάποια απ' αυτά υπάρχει υπερασπιστική γραμμή. Βουτάει πολύ λιγότερο από άλλους και ο χαρακτηρισμός "ρατσιστής" είναι πέρα για πέρα άδικος, απ’ τη στιγμή που η επίσημη αναφορά με την οποία τιμωρήθηκε έλεγε ξεκάθαρα πως η επιτροπή, ο ίδιος ο Πατρίς Εβρά και ο διαιτητής κατέληξαν στο συμπέρασμα πως ο Σουάρες δεν είναι ρατσιστής.

Κι άλλοι "κακοί των γηπέδων" κάνουν αυτά που κάνει ο Σουάρες. Το θέμα είναι πως ο Ουρουγουανός είναι ο μόνος που τα κάνει όλα μαζί, ταυτόχρονα είναι μέσα στους 4-5 καλύτερους παίκτες στον κόσμο και ταυτόχρονα κάνει και κάτι πρωτοφανές: δαγκώνει τους αντιπάλους την ώρα του αγώνα. Κάτι δεν πάει καλά με τον Λούις Σουάρες. Τι και γιατί;

Timing

Τα γεγονότα λένε πως ο Σουάρες δαγκώνει σε συγκεκριμένο timing. Το εξετάσαμε για πρώτη φορά πέρσι, μετά από το περιστατικό με τον Μπράνισλαβ Ιβάνοβιτς, και τώρα οφείλουμε να επανέλθουμε σ' αυτήν την οπτική γωνία, στην αναζήτηση ενός προτύπου συμπεριφοράς. Για να βρούμε τι συμβαίνει πρέπει πρώτα να δούμε το timing των περιστατικών και να αναζητήσουμε κοινά στοιχεία.

Πότε δάγκωσε για πρώτη φορά ο Σουάρες; Το Νοέμβριο του 2010, σε ντέρμπι με τη Φέγενορντ, ο Οτμάν Μπακάλ ήταν το πρώτο θύμα. Τον καιρό δηλαδή που ο Σουάρες ήθελε να αποχωρήσει απ' τον Άγιαξ και ήταν ήδη σε συζητήσεις με τη Λίβερπουλ. Δάγκωσε, τιμωρήθηκε, ζήτησε συγγνώμη και πριν προλάβει να επανέλθει στο γήπεδο με τη φανέλα του Άγιαξ, πωλήθηκε στη Λίβερπουλ.

Δεύτερη φορά, πέρσι. Η Λίβερπουλ ολοκληρώνει μια ακόμη απογοητευτική σεζόν, μακριά απ' την τετράδα που οδηγεί στο Champions League, χωρίς να διεκδικήσει έστω έναν τίτλο παρηγοριάς σε Κύπελλο και League Cup. Ο Σουάρες δαγκώνει τον Ιβάνοβιτς, τιμωρείται με 10 αγώνες απ' την FA και λίγο αργότερα ξεκινάει το σίριαλ.

"Δώστε με στη Ρεάλ, δεν περνάω καλά στην Αγγλία, τα ΜΜΕ μου κάνουν πόλεμο". Αυτή ήταν η μόνη επωδός του Σουάρες, μέχρι που τελικά φάνηκε πως η Ρεάλ θα πάρει τον Γκάρεθ Μπέιλ και δεν θα κινηθεί για την απόκτησή του και το γύρισε. "Δώστε με στην Άρσεναλ, να παίξω Champions League". Η Λίβερπουλ δεν ενέδωσε τελικά στην πίεση, ο Σουάρες έμεινε στο "Άνφιλντ". Και για κάποιο λόγο, που θα δούμε στη συνέχεια, ήταν ήρεμος και χαμογελαστός σ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν, παρότι δεν είχε πετύχει το σκοπό του.

Και πότε έρχεται το τρίτο χτύπημα; Στο Μουντιάλ, σε έναν αγώνα που έχει κι αυτός ένταση, αλλά ο Σουάρες αγωνίζεται με την Ουρουγουάη. Εκ πρώτης όψης, δεν μπορείς να το συνδέσεις άμεσα με θέλησή του να πάρει μεταγραφή. Παρόλα αυτά, η ενέργεια του έχει σαφές αντίκτυπο στη Λίβερπουλ, αφού η τετράμηνη τιμωρία σημαίνει πως οι Κόκκινοι δεν μπορούν να χρησιμοποιούν τον ποδοσφαιριστή που πληρώνουν, παρότι δεν έκανε κάτι σε δικό τους αγώνα.

Μερικές εβδομάδες αργότερα, o Σουάρες τα έχει βρει σε όλα με την Μπαρτσελόνα, η Λίβερπουλ έχει αποφασίσει να τον πουλήσει και το μόνο που μένει είναι το αν ο Αλέξις Σάντσες θα είναι μέρος του deal. Επιλέγει την Άρσεναλ και την επόμενη μέρα η Μπάρτσα ανακοινώνει τον Σουάρες και συμφωνεί να πληρώσει σε μετρητά το ποσό που θέλει η Λίβερπουλ.

Συμπέρασμα: Η πρώτη και η τρίτη δαγκωματιά του Σουάρες ήταν οι τελευταίες του ενέργειες πριν πάρει μεταγραφή. Η δεύτερη, η ενδιάμεση, δεν οδήγησε και αυτή σε μεταγραφή μόνο και μόνο γιατί δεν τον έδωσε η ομάδα. Όμως, οδήγησε σε μεταγραφικό σίριαλ, που δημιουργήθηκε απ’ τη σαφή και δημόσια απαίτηση του ίδιου του Σουάρες να φύγει.

Αν όχι επίτηδες, τότε γιατί;

Το πρότυπο το παρατηρήσαμε πρώτη φορά πέρσι. Συζητούσαμε σε κείμενο πως οι δύο πρώτες δαγκωματιές φαίνεται να συμπίπτουν χρονικά με διαστήματα στα οποία ο Σουάρες θέλει να πάρει μεταγραφή. Το τρίτο περιστατικό με τον Τζιόρτζιο Κιελίνι ήρθε ένα χρόνο αργότερα για να ενισχύσει ακόμα περισσότερο την περσινή σκέψη μας.

Αυτό όμως δεν σημαίνει πως ο Σουάρες δαγκώνει επίτηδες κάθε φορά που θέλει να πάρει μεταγραφή, δεν γίνεται να σταθεί μια τέτοια σκέψη. Υπάρχουν δεκάδες τρόποι να πιέσει ένας παίκτης για μια μεταγραφή, δεν χρειάζεται να κάνει κάτι τέτοιο και να εκτεθεί στα μάτια όλου του ποδοσφαιρικού πλανήτη.

Υπάρχουν κι άλλοι τρόποι, δεν γίνεται να στέκει το "δαγκώνω εκούσια για να φύγω". Απ’ την άλλη, δεν γίνεται να αγνοηθεί το πρότυπο. Το timing των περιστατικών κάτι δείχνει. Κι αν δεν είναι το αδιανόητο "κάνει επίτηδες τον κανίβαλο για να πάρει μεταγραφή", τότε τι είναι;

"Άλλος άνθρωπος"

Πρώτο ισχυρό στοιχείο. Αρκετές μέρες μετά από το περιστατικό με τον Κιελίνι, ο Όσκαρ Ταμπάρες βγήκε σε ραδιοφωνικό σταθμό της Ουρουγουάης κι έκανε δηλώσεις που πέρασαν απαρατήρητες, αφού το Μουντιάλ συνεχιζόταν και το σίριαλ Σουάρες είχε πια περάσει σε δεύτερη μοίρα. Ο προπονητής της Ουρουγουάης είπε τα εξής:

"Όταν το Νοέμβριο παίζαμε με την Ιορδανία, ο Λούις μου είχε πει πως η Λίβερπουλ τα είχε βρει με την Μπαρτσελόνα και θα έπαιρνε μεταγραφή εκεί το καλοκαίρι. Όμως, μετά την εκπληκτική σεζόν που έκανε, η Λίβερπουλ αποφάσισε να κάνει πίσω και να αθετήσει τη συμφωνία του Νοεμβρίου. Ο Λούις το έμαθε την επομένη της νίκης επί της Αγγλίας. Έγινε άλλος άνθρωπος, αναστατώθηκε και το μυαλό του ήταν αλλού. Δεν μπορούσε να κάνει προπόνηση με την ομάδα και τον έβαλα να προπονείται με τους αναπληρωματικούς".

Για πρώτη φορά έχουμε μαρτυρία που σχετίζεται με τις συνθήκες πριν από το "ξέσπασμα". Τα λόγια του Ταμπάρες σχεδόν αποδεικνύουν πως (και;) η τρίτη δαγκωματιά σχετίζεται με τη θέληση του Σουάρες να πάρει μεταγραφή και πως το περιστατικό δεν έχει σχέση με τον αγώνα, αλλά με κάτι που συνέβη πριν απ' αυτόν. Τέλος, τα λόγια του Ταμπάρες εξηγούν και την άψογη συμπεριφορά του Σουάρες κατά τη διάρκεια της περσινής σεζόν. Ήξερε πως θα φύγει, υπέγραψε νέο συμβόλαιο με τη Λίβερπουλ τον Δεκέμβριο για να μπει η ρήτρα που θα κάλυπτε το καλοκαίρι η Μπαρτσελόνα και περίμενε μέχρι το καλοκαίρι.

Γιατί, στ' αλήθεια, δαγκώνει ο Λούις Σουάρες

Ο Ταμπάρες περιγράφει ένα θηρίο, έναν Σουάρες τρελαμένο, έξαλλο με τα νέα που έμαθε. Λίγα 24ωρα μετά, βγήκε στο γήπεδο με θολωμένο μυαλό, σε ντέρμπι που δεν έπαιζε καλά, σε συνθήκες έντασης και σε μια αψιμαχία δάγκωσε. Για τρίτη φορά, σε συνθήκες σχεδόν πανομοιότυπες με τις άλλες δύο. Τρελός, ψυχάκιας, αλλά όχι ψυχρός εκτελεστής. Δαγκωματιά που έρχεται ως αποτέλεσμα συσσωρευμένης έντασης, άσχετης με τον συγκεκριμένο αγώνα, αλλά όχι ως συνειδητή επιλογή.

Οι επόμενες απαντήσεις

Έχουμε αρκετές ενδείξεις για τις εκάστοτε αφορμές που απελευθερώνουν το θηρίο που κρύβει μέσα του ο Σουάρες. Οι αφορμές, όμως, δεν είναι αρκετές για να δώσουν τις απαντήσεις που ψάχνουμε. Όλοι μας βρισκόμαστε διαρκώς αντιμέτωποι με πράγματα που δεν μας αρέσουν. Με αποφάσεις τρίτων που μας κόβουν το δρόμο, μας στερούν αυτό που θέλουμε, μας καθυστερούν στην πορεία που έχουμε χαράξει στο μυαλό μας. Όμως, δεν αντιδρούμε όλοι με βίαιο, σχεδόν ζωώδη τρόπο.

Κάποιοι πεισμώνουν, άλλοι εγκαταλείπουν, κάποιοι σχεδιάζουν άλλους δρόμους, βάζουν το μυαλό τους να δουλέψει. Ο τρόπος που αντιδράμε στο "όχι, δεν γίνεται" λέει πολλά για το ποιοι είμαστε και το πως έχουμε μεγαλώσει. "Κανείς" μας δεν έχει μεγαλώσει όπως ο Σουάρες. Και στην ιστορία του βρίσκονται οι επόμενες και σημαντικότερες απαντήσεις.

Στους δρόμους

Ο Σουάρες γεννήθηκε στο Σάλτο της Ουρουγουάης κι η οικογένειά του μετακόμισε στο Μοντεβιδέο, όταν ο ίδιος ήταν 7 ετών. Η μητέρα του καθάριζε πατώματα κι ο ίδιος δούλευε από μικρός σαν οδοκαθαριστής. Όταν ήταν 9 ετών, ο πατέρας εγκατέλειψε την οικογένεια και άφησε μόνους τη μητέρα του Σουάρες και τα 6 αδέρφια του. Όπως συμβαίνει σ' αυτές τις περιπτώσεις, η μητέρα του δούλευε όλη τη μέρα και τα παιδιά τα ανέλαβε η γιαγιά του Λούις.

Γιατί, στ' αλήθεια, δαγκώνει ο Λούις Σουάρες

Σε ηλικία 11 χρόνων του δόθηκε η πρώτη ποδοσφαιρική ευκαιρία, όταν κλήθηκε να δοκιμαστεί σε ένα καμπ στην Αργεντινή. Όμως, ο Σουάρες δεν μπορούσε καν να αρπάξει αυτή τη μοναδική ευκαιρία: "Ένα όνειρο είχε γίνει πραγματικότητα, αλλά ήταν πολύ ακριβό και ήμουν αναγκασμένος ν' αρνηθώ, αφού δεν είχα καν αρκετά λεφτά για να αγοράσω ένα ζευγάρι παπούτσια".

Στα 14 μπήκε στις ακαδημίες της Νασιονάλ, αλλά δεν είχε καθόλου επαγγελματική συμπεριφορά. Ξενυχτούσε, έπινε, ήταν άθλιος μαθητής, έχανε προπονήσεις, ήθελε να σταματήσει το σχολείο. Ο προπονητής του χρειαζόταν να πάει σπίτι του και να τον φέρει με τη βία στην προπόνηση.

Η γνωριμία κι ο χωρισμός

Και στα 15 του ο Σουάρες γνώρισε τη 13χρονη Σοφία. Γι' αυτήν μάζευε κέρματα απ’ τον δρόμο ενώ καθάριζε και έλεγε ψέματα στη Νασιονάλ μπας και του δώσουν κάποιο χαρτζιλίκι για να της κάνει δώρα και να τη βγάλει έξω. Η οικογένειά της ήταν σε πολύ καλύτερη οικονομική κατάσταση κι ο Σουάρες πήγαινε συχνά σπίτι τους για φαγητό. Η Σοφία Μπάλμπι έγινε γρήγορα το "αφεντικό", παρότι ήταν δύο χρόνια μικρότερή του: έβαζε χέρι στον Λούις για τους βαθμούς του, τη ζωή του, το πόσο σοβαρά έπαιρνε την επαγγελματική προοπτική που του έδινε το ποδοσφαιρικό ταλέντο.

Γιατί, στ' αλήθεια, δαγκώνει ο Λούις Σουάρες

"Τη συνάντησα στην τέλεια ηλικία. Ήμουν μικρός, αλλά ήταν η σωστή εποχή, γιατί όχι μόνο με οδήγησε, αλλά με βοήθησε να διορθώσω τον εαυτό μου, να καταλάβω ποιοι είναι οι φίλοι μου και ποιοι όχι".

Μέχρι που τον Οκτώβριο του 2003 η οικογένειά της Σοφία έφυγε απ' την Ουρουγουάη και εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Βαρκελώνη. Το βράδυ πριν φύγει, οι δυο τους έκλαψαν και αποχωρίστηκαν ο ένας τον άλλον σε μια στάση λεωφορείου. Ο Σουάρες όχι μόνο δεν είχε λεφτά για να πάει στη Βαρκελώνη, αλλά ούτε για να μπορεί να επικοινωνεί μαζί της όσο συχνά θα ήθελε.

Γιατί, στ' αλήθεια, δαγκώνει ο Λούις Σουάρες

"Ήμουν 16 κι αυτή 14. Δεν ήταν "θα τα πούμε, θα δούμε". Ήταν "αντίο, χάρηκα που σε γνώρισα". Έφευγε για μια καλύτερη ποιότητα ζωής και εγώ δεν είχα τα λεφτά για να την ακολουθήσω".

"Θα έρθω να σε βρω"

Ο Σουάρες έμεινε πίσω, 16χρονος και πάμφτωχος. Στο μυαλό του δημιουργήθηκε η παρανοϊκή σκέψη του ερωτευμένου έφηβου. Θα γινόταν ο καλύτερος παίκτης που μπορούσε, θα πετύχαινε με τη Νασιονάλ, ώστε να ενδιαφερθεί γι' αυτόν μια ευρωπαϊκή ομάδα, θα έπαιρνε μεταγραφή στην Ευρώπη και θα έβρισκε ξανά τη Σοφία. Το υποσχέθηκε στη Σοφία μέσω του Ίντερνετ, θα γινόταν μεγάλος παίκτης, θα πήγαινε στην Ευρώπη να τη βρει, θα την παντρευόταν και θα έκαναν οικογένεια. Απλούστατο όσο και αφελές, όπως και κάθε μεγάλη κουβέντα ενός ερωτευμένου 16χρονου.

Γιατί, στ' αλήθεια, δαγκώνει ο Λούις Σουάρες

Μόνο που ο Σουάρες τα κατάφερε. Τρία χρόνια αργότερα οδήγησε τη Νασιονάλ στην κατάκτηση του πρωταθλήματος μόλις στα 19 του. Ενδιαφέρθηκε γι' αυτόν μια μικρή ολλανδική ομάδα, η Χρόνινχεν. Ο Σουάρες είχε καταφέρει, μέσω του ποδοσφαίρου, να πετύχει αυτό που ήθελε: να βρει την ομάδα που θα τον έφερνε στην Ευρώπη, κοντά στη Σοφία. Είχε ακόμα κι άλλα μπροστά του. Έπρεπε να περιμένει αρκετά μέχρι να εξασφαλίσει την πρώτη άδεια και να πάει στη Βαρκελώνη να τη βρει. Μετά χρειαζόταν και να πείσει τους γονείς της να την αφήσουν σε τόσο μικρή ηλικία να φύγει με τον τρελό 19χρονο και να μείνει μαζί του στην Ολλανδία.

Γιατί, στ' αλήθεια, δαγκώνει ο Λούις Σουάρες

Ο Σουάρες κατάφερε να τα κάνει όλα όπως ήθελε, ένα προς ένα. Την έφερε μαζί του στην Ολλανδία, την παντρεύτηκε δυο χρόνια αργότερα και πλέουν έχουν και δύο παιδιά. Και τα πέτυχε όλα μέσω του ποδοσφαίρου.

Ο μύθος της κουτουλιάς

Πριν λίγους μήνες, ο Ράιτ Τόμσον του "ESPN" ταξίδεψε μέχρι την Ουρουγουάη για να βρει πληροφορίες για τη ζωή του Σουάρες και να διαπιστώσει αν είναι μύθος ή όχι η ιστορία που θέλει τον Λούις να έχει ρίξει κουτουλιά σε διαιτητή σε ηλικία 16 χρόνων. Ψάχνοντας για την αλήθεια, κατέληξε να γράψει ένα εκπληκτικό κείμενο για τον Σουάρες που αξίζει να διαβάσετε ολόκληρο, αν τα αγγλικά σας το επιτρέπουν.

Ο Τόμσον μπορεί να μην κατάφερε να βρει τον διαιτητή, αλλά βρήκε αρκετά στοιχεία για τον περίφημο αγώνα της κουτουλιάς και μίλησε με τον διευθυντή των ακαδημιών της Νασιονάλ, που είχε παίκτη τον Σουάρες. Ήταν παιχνίδι που έκρινε τον τίτλο στο πρωτάθλημα των μικρών, τον Νοέμβριο του 2003, στην τελευταία σεζόν που τα πιτσιρίκια της Νασιονάλ θα έπαιζαν μαζί. Μετά θα χώριζαν οι δρόμοι τους, αφού κάποιοι θα συνέχιζαν στην πρώτη ομάδα και οι υπόλοιποι θα αποδεσμεύονταν.

Γιατί, στ' αλήθεια, δαγκώνει ο Λούις Σουάρες

Αν η Νασιονάλ έχανε απ' την Ντανούμπιο, οι δύο ομάδες θα έπαιζαν ξανά αντίπαλες μετά από μία εβδομάδα. Αν νικούσε, η ομάδα του Σουάρες θα έπαιρνε τον τίτλο. Λίγο πριν από το τέλος του αγώνα, ο Σουάρες έκανε τάκλινγκ και δέχθηκε την κίτρινη κάρτα. Διαμαρτυρήθηκε έντονα και ο διαιτητής του έδειξε αμέσως και δεύτερη κι έτσι ο Σουάρες θα έχανε τον τελικό της επόμενης εβδομάδας.

"Και τι έγινε", ήταν η ερώτηση του Τόμσον στον Ντανιέλ Ενρίκες, τον τότε διευθυντή των ακαδημιών της Νασιονάλ. "Του έριξε μπουνιά", απάντησε ο Ενρίκε, "και μετά του έδωσε και μια κουτουλιά". Ο διαιτητής έπεσε στο έδαφος με σπασμένη μύτη, μες στα αίματα.

Λίγες εβδομάδες πριν

Η ιστορία με την επίθεση στο διαιτητή επιβεβαιώθηκε. Ο Τόμσον, όμως δεν σταμάτησε εκεί, αλλά προσπάθησε και αυτός να βρει ένα πρότυπο στη συμπεριφορά, παρότι η έρευνά του είχε γίνει πριν από το Μουντιάλ και την τρίτη δαγκωνιά του Σουάρες. Το θέμα δεν είναι τι έγινε στο ματς, αλλά αν είχε συμβεί κάτι στη ζωή του Σουάρες στο διάστημα πριν από τον αγώνα. Κάτι που να εξηγεί το τότε ξέσπασμα, πέρα απ' τα νεύρα μέσα στο ματς.

Πότε έγινε το παιχνίδι με την κουτουλιά στον διαιτητή; Το Νοέμβριο του 2003. Πότε έφυγε η Σοφία για τη Βαρκελώνη και χάθηκε απ' τη ζωή του Σουάρες; Λίγες εβδομάδες νωρίτερα, τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς.

Γιατί, στ' αλήθεια, δαγκώνει ο Λούις Σουάρες

Όπως και στις περιπτώσεις που ακολούθησαν, όταν ο Σουάρες πια ήταν επαγγελματίας διάσημος ποδοσφαιριστής και είχε βρει ξανά τη Σοφία, "κάτι" είχε συμβεί πριν έρθουν τα ξεσπάσματα, κάτι άσχετο με τον αγώνα που έφερε την εκρηκτική και βίαιη συμπεριφορά. Τότε, την πρώτη φορά, ήταν ο χωρισμός τους.

"Σαν να θέλουν να τον στείλουν πίσω"

Κατά της διάρκεια της παραμονής του στην Ουρουγουάη, ο Τόμσον μίλησε με φίλους του Σουάρες και με ανθρώπους που τον ξέρουν από μικρό και γνωρίζουν τις συνθήκες κάτω απ' τις οποίες μεγάλωσε, όλοι κατέληγαν στην ίδια θεωρία.

"Οτιδήποτε απειλεί την ικανότητά του να σκοράρει, να νικήσει, να προχωρήσει στην καριέρα του, δεν γίνεται αποδεκτό απ' το υποσυνείδητό του ως απλώς ένα αθλητικό συμβάν, αλλά ως μια επιθετική πράξη απέναντι στη γυναίκα και τα παιδιά του. Όταν πχ. ένας αμυντικός τον πιέζει, ο Σουάρες δεν αντιδρά σαν να θέλουν να του πάρουν την μπάλα. Αντιδρά σαν να προσπαθεί ο αμυντικός να τον στείλει πίσω στους δρόμους του Μοντεβιδέο, μόνο του".

Ακόμα κι όταν άφησε πολύ πίσω του τους δρόμους του Μοντεβιδέο, ακόμα κι όταν κέρδισε τίτλους και λεφτά, ακόμα κι όταν βρήκε τη γυναίκα που πίστευε πως είχε χάσει, την παντρεύτηκε και έκανε μαζί της δύο παιδιά, ο Σουάρες δεν κατάφερε και ούτε έχει καταφέρει να βγάλει από μέσα του τους φόβους. Αυτούς που τον κάνουν να βλέπει θανάσιμους εχθρούς στο πρόσωπο κάθε αντιπάλου, διαιτητή, παράγοντα που "μπλοκάρει" τη μεταγραφή του.

"Μπορείς να βγάλεις τον παίκτη μέσα απ' το γκέτο, αλλά δεν μπορείς να βγάλεις το γκέτο μέσα απ' τον παίκτη"

Κανόνας που έχει ισχύσει για πολλούς στο παρελθόν, θα ισχύσει για πολλούς στο μέλλον και δεν θα μπορούσε να κάνει εξαίρεση για τον Σουάρες. Δεν έκανε ούτε για τον Ζινεντίν Ζιντάν. Ο "Ζιζού" μεγάλωσε στη Μασσαλία, έμαθε μπάλα στις πλατείες και δεν αποχωρίστηκε το χόμπι του να παίζει μπάλα σε πλατείες με Αλγερινούς ούτε όταν ήταν διάσημος πια και έπαιζε για τη Γιουβέντους. Ο Ζιντάν αποβλήθηκε με απευθείας κόκκινη σε κάθε ομάδα της καριέρας του. Για κλωτσιές, πατήματα, κουτουλιές. Για βίαια ξεσπάσματα, σχεδόν αδικαιολόγητα.

Γιατί έτσι είχε μάθει μικρός και δεν το έβγαλε ποτέ από μέσα του, μέχρι την τελευταία μέρα. Ακόμα και ως ο καλύτερος παίκτης του κόσμου, ακόμα και στους μεγαλύτερους αγώνες κόντρα στους σπουδαιότερους αντιπάλους, με τα μάτια του πλανήτη στραμμένα πάνω του, ο "Ζιζού" δεν έπαψε ποτέ να είναι ο γιος του Αλγερινού μετανάστη που παίζει μπάλα στο δρόμο και θα χτυπήσει ακαριαία, χωρίς να το σκεφτεί, αυτόν που θα τον θίξει.

"Ζωή ή θάνατος"

Ο Σουάρες δεν μπορεί να βγάλει το φόβο της φτώχειας και της αβεβαιότητας των δρόμων του Μοντεβιδέο, όσο κι αν έχει απομακρυνθεί πια απ' αυτούς. Κάπου μέσα στο μυαλό του, η επιτυχία στο χορτάρι, τα σουτ, οι μονομαχίες, οι ντρίμπλες είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με το αν μπορεί να είναι μαζί με τη Σοφία και όχι μακριά της, με το αν είναι ασφαλής και όχι φτωχός με αβέβαιο μέλλον.

Φαίνεται πως με κάποιον τρόπο, το μυαλό του έχει μείνει χρονικά κάπου εκεί, στα 14, στα 15, στα 16. Τότε που για μια κοπέλα αποφάσισε πως η μπάλα πλέον δεν θα είναι χαρά, δεν θα είναι παιχνίδι, ούτε διασκέδαση, αλλά ο τρόπος μέσω του οποίου θα πολεμήσει για να καταφέρει να τη βρει και να μη χρειαστεί να την αποχωριστεί ποτέ ξανά.

"Είναι ενήλικας, αλλά κάποιες φορές έχει τη νοοτροπία ενός παιδιού, στον τρόπο που του αρέσει να παίζει ποδόσφαιρο", δήλωνε το Μάιο του 2013 ο Χενκ Βελντμάτε, ο άνθρωπος που τον έφερε στην Ολλανδία. "Έτσι του αρέσει, ζωή ή θάνατος. Είναι τρόπος ζωής και τρόπος επιβίωσης. Να κάνεις το καλύτερο για την οικόγενειά σου".

Όποιος μπει στο site του Σουάρες, το μόνο που μπορεί να δει είναι την ανακοίνωση του Ουρουγουανού, το προσωπικό του μήνυμα προς τους οπαδούς της Λίβερπουλ. Όμως, δεν είναι 100% προσωπικό: σχεδόν οι μισές προτάσεις είναι γραμμένες σε 2ο πληθυντικό. Γράφουν "εμείς" και όχι "εγώ". Στο τέλος, δεν υπογράφει ο Λούις Σουάρες, αλλά η "Οικογένεια Σουάρες Μπάλμπι".

Γιατί δαγκώνει;

Άλλα κομμάτια δεν έχουμε να προσθέσουμε στο παζλ. Όλα τα παραπάνω ελπίζουμε πως δίνουν απαντήσεις σε πολλά ή έστω αποτελούν τροφή για σκέψη. Εξετάσαμε τα "γιατί", αλλά φυσικά δεν έχουμε απάντηση στην "επιλογή" της πράξης. Καλά όλα αυτά, αλλά γιατί δάγκωμα; Αυτό μάλλον δεν το ξέρει ούτε ο ίδιος ο Λούις. Αυτό ίσως να το βρήκε ο ψυχολόγος της Λίβερπουλ, σε κάποιες απ' τις συζητήσεις που έκανε την περσινή χρονιά με τον Σουάρες.

Μπορεί το μέλλον να μας δώσει την απάντηση και σ' αυτό. Ή μπορεί και να μην ξαναδούμε τον Σουάρες σε τέτοια ξεσπάσματα. Τώρα που πέτυχε και το τελευταίο μεγάλο "θέλω" του, τώρα που μαζί με τη Σοφία θα μένουν στη Βαρκελώνη, εκεί που ζουν και οι υπόλοιποι συγγενείς της γυναίκας του, τώρα ίσως και να ηρεμήσει.

Το σίγουρο είναι πως κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα συμβεί σε περίπτωση που, ο μη γένοιτο, υπάρξουν προβλήματα στη σχέση του Λούις με τη Σοφία. Love, really, bites.

Διαβάστε ακόμη:

Αυτοί έφαγαν τις μεγαλύτερες "καμπάνες"

News 24/7

24MEDIA NETWORK