Δίνει μόνος του δικαιώματα ο ΠΑΟΚ

Ο ΠΑΟΚ έπαιξε για μια ακόμα φορά με την φωτιά του 1-0 και τελικά κάηκε. Σε παιχνίδια για το οποίο φωνάζει για τον μη καταλογισμό πέναλτι υπέρ και για την αποβολή του Κουλούρη, λεπτομέρειες που μετράνε σε ματς που είναι στο νήμα, υπάρχουν και όσα έγιναν “χωρίς” τον διαιτητή.

Η ΠΡΩΤΗ… ΜΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ

Χρειάστηκε να περάσουν έντεκα επίσημα παιχνίδια για να παραταχθεί ο ΠΑΟΚ με την ίδια ενδεκάδα σε δυο διαδοχικές αναμετρήσεις. Ο Ράζβαν Λουτσέσκου είχε στείλει τα μηνύματά του προς πάσα κατεύθυνση. Όταν ανέλαβε τα ινία του Δικεφάλου, η πρώτη προτεραιότητα του Ρουμάνου τεχνικού ήταν να επέμβει στο τομέα ψυχολογία, εκεί που τα “χρειάστηκε” μετά το Ευρω-χαστούκι.

Η δεύτερη επέμβαση ήταν στο τομέα της φυσικής κατάστασης. Σε αυτό το κομμάτι, η δεύτερη διακοπή για αγώνες των εθνικών ομάδων, έρχεται “κουτί” καθώς ο ΠΑΟΚ είναι ακόμα πίσω σε σχέση με τις άλλες τρεις ομάδες που πλαισιώνουν τη πρώτη τετράδα της βαθμολογίας (ΑΕΚ, Πανιώνιο και Ολυμπιακό). Τελευταίο κομμάτι επέμβασης είχε να κάνει με την ενδεκάδα.

Ο Λουτσέσκου προσπάθησε να είναι δίκαιος, να δώσει ευκαιρίες και στη συνέχεια, όσο πιο σύντομα μπορούσε και του επέτρεπαν οι συνθήκες, να βγάλει ένα βασικό κορμό. Οι παίκτες που έκαναν δεύτερο σερί παιχνίδι στην 11άδα έχουν πάρει προβάδισμα αλλά δεν έχουν δικαίωμα επανάπαυσης αν σκεφτεί κανείς το… ποιοι περιμένουν στον πάγκο.

ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ, Η ΙΔΙΑ ΛΥΣΗ

Στο πρώτο ημίχρονο, ο ΠΑΟΚ εμφάνισε τα ίδια προτερήματα και τα ίδια μειονεκτήματα των τελευταίων αγώνων. Απέναντι σε μια ομάδα της οποίας ο φορ (Ναζλίδης) κινούταν μονίμως από τη μεσαία γραμμή και στα δέκα μέτρα μπροστά από αυτή, κυκλοφορούσε τη μπάλα και προσπάθησε να βγάλει υπεραριθμία στα άκρα, για ένα γέμισμα στη μεγάλη περιοχή.

Στις πυκνές γραμμές των γηπεδούχων, ο ΠΑΟΚ δεν είχε λύσεις, με τον Πέλκα να μην απελευθερώνεται και τον Ελ Καντουρί να τροφοδοτείτε ελάχιστα για να κινηθεί στον άξονα. Η λύση δόθηκε από την συνεργασία της δεξιάς πτέρυγας, με τους Βιεϊρίνια και Μάτος να συνεργάζονται άψογα. Ο γόρδιος δεσμός κόπηκε από τα ατομικά χαρακτηριστικά των παικτών που συνεργάστηκαν. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Δικέφαλος βρίσκει με αυτό το τρόπο αυτό που ψάχνει.

ΔΕΝ ΤΟ “ΤΕΛΕΙΩΣΕ” ΚΑΙ… ΤΟΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ

Ο ΠΑΟΚ προσπάθησε να διαχειριστεί το υπέρ του αποτέλεσμα και θέλησε να αξιοποιήσει την διάθεση της Λάρισας να κερδίσει μέτρα στο γήπεδο. Η Λάρισα έκανε τη δουλειά της, όχι όμως και ο Δικέφαλος, που έκανε ελάχιστες φάσεις στο δεύτερο μέρος.

Ο Λουτσέσκου πέρασε τον Σάχοφ αντί του Πέλκα για να καλύτερη κυκλοφορία στη μεσαία γραμμή και έβαλε τον Ελ Καντουρί στα άκρα. Ο ΠΑΟΚ παρέμενε “ανενεργός” και η Λάρισα είχε σφυγμό, ελπίζοντας σε μια φάση. Και την έκανε στο φινάλε του αγώνα, δυο λεπτά μετά την (απ’ ευθείας) κόκκινη που είδε ο Κουλούρης. Σε μια φάση στην οποία έμπλεξαν πολλοί, ο Κριζμαν… “τρούπωσε” και έκαψε τον ΠΑΟΚ που έπαιζε με τη φωτιά.

ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ ΗΤΤΑ

Το λεπτό στο οποίο ήρθε η ισοφάριση, την κάνει να μοιάζει με ήττα για τον ΠΑΟΚ. “Ηττα” σε επίπεδο ψυχολογίας, σε επίπεδο μουρμούρας που αρχίζει και πάλι, για τρίτη σερί έξοδο του Δικεφάλου από το νομό Θεσσαλονίκη. Τρεις βαθμοί είναι… τίποτα μπροστά στους εννιά που διεκδίκησε ο… διεκδικητής του τίτλου ΠΑΟΚ. “Ηττα” διότι ο Δικέφαλος κάνει ένα βήμα μπροστά και δυο βήματα πίσω. Και εκεί που διακοπή, με νίκη θα ήταν “θεραπευτική” τώρα θα είναι “βασανιστική”. Και τι φταίει;

ΕΤΣΙ, ΔΕΝ ΠΕΙΘΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ

Στο φινάλε, τι δεν έχει ο ΠΑΟΚ; Τι του λείπει; Η σπίθα στα μάτια των παικτών, Η δίψα. Αυτός ο αέρας που τον εισπράττει ο αντίπαλος. Οταν λοιπόν μια ομάδα έχει τρεις ισοπαλίες σε ισάριθμες εκτός έδρας αναμετρήσεις, ποιος θα την φοβηθεί;

Ποιος θα σκεφτεί ότι από το παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ “πάμε να πάρουμε ό,τι μπορούμε”. Και θεωρώ πως αυτό παίζει ρόλο, και μάλιστα, μεγάλο, στο τρόπο με τον οποίο οι ομάδες που βρίσκονται κάτω από τη μέση της βαθμολογίας “υποδέχονται” το παιχνίδι τους με τον ΠΑΟΚ σε σχέση με αυτά κόντρα σε Ολυμπιακό και ΑΕΚ. Και αν σκεφτεί κανείς πως αυτό είναι λεπτομέρεια, ας το ξανασκεφτεί διότι οι λεπτομέρειες κάνουν την διαφορά...

Η ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΕΠΙΜΟΝΗ

Λένε πως ό,τι υπάρχει πριν από το “αλλά” δεν έχει νόημα…. “Ναι, είμαστε ένοχοι διότι δεν συμπεριφερθήκαμε σωστά, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο δεν δόθηκε το πέναλτι στο σπρώξιμο του Μάτος μέσα στη μεγάλη περιοχή”. Εγώ θα μείνω στο πριν το “αλλά” διότι αν ο ολόκληρος ο ΠΑΟΚ μείνει στο μετά το “αλλά”, πάει, το ‘χασε. Και συνήθως, αυτό “τρώει” τον ΠΑΟΚ. Κοιτάζει όλα τα άλλα τριγύρω του, και τον εαυτό του τον αφήνει τελευταίο.

Η ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΓΙΑ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ

Ο λόγος για τον οποίο δεν μπαίνω στη κουβέντα για την διαιτησία είναι γνωστός. Δεν το κάνω ποτέ. Μένω στα αγωνιστικά. Για την διαιτησία υπάρχουν ειδικοί, αρμόδιοι, γνώστες. Και για όσους με διαβάζετε συχνά, δεν με απασχολεί το ποιον ευνοούν οι διαιτητικές αποφάσεις. Λάθη γινόταν, γίνονται και θα γίνονται.