Οι μεταγραφές είναι θρησκεία
Ο Αντώνης Τσακαλέας γράφει για την αγαπημένη συζήτηση των φιλάθλων και σκιαγραφεί τα προφίλ των... πιστών στη μεταγραφική θρησκεία.
Αυτό που μου αρέσει περισσότερο από όλα στο ποδόσφαιρο είναι οτι μπορώ να βρω πράγματα να συζητάω γι' αυτό από τη λήξη ενός 90λεπτου που θα παρακολουθώ μέχρι την έναρξη του επόμενου 90λεπτου που θα με απασχολήσει.
Ένα μεγάλο κομμάτι του ποδοσφαίρου είναι και οι μεταγραφές. Είναι θρησκεία. Είναι ιδέα και οι ιδέες δεν πεθαίνουν. Όνειρα, αναλύσεις, σχεδιαγράμματα, προσμονή, θεωρίες, ίντριγκες. Όλα μέσα. Και όπως στις θρησκείες, έτσι και στις μεταγραφές, υπάρχουν τύποι πιστών.
Οι τύποι πιστών
Υπάρχουν οι υπομονετικοί. Εκείνοι που ναι μεν ενδιαφέρονται για τις μεταγραφές της ομάδας τους, μαθαίνουν πράγματα, εκφέρουν άποψη σύμφωνα με αυτά που διαβάζουν, ακούν και βλέπουν αλλά περιμένουναπό τον παίκτη να "μιλήσει" μέσα στο γήπεδο. Δε θα τον κράξουν στη πρώτη μέτρια εμφάνιση, δε θα τον αποθεώσουν στη πρώτη "ηγετική" εμφάνιση.
Υπάρχουν οι ξερόλες. Εκείνοι που για κάθε παίκτη έχουν άποψη, και δεν ξέρεις το τρόπο που απέκτησαν αυτή την άποψη. Μιλούν για ένα παίκτη λες και τον έχουν δει σε 30 παιχνίδια ενώ στην ουσία έχουν διαβάσει μια άποψη κάποιου που δεν είναι σίγουρο ότι τον έχει δει, αλλά την ασπάζονται, είτε η άποψη είναι θετική είτε αρνητική. Δηλώνουν σιγουριά για αυτό που λένε και κατά τον Δεκέμβριο λένε όλο καμάρι ή το "σας τα έλεγα εγώ" ή το "καμιά φορά πέφτω και έξω, δεν προσαρμόστηκε ο παίκτης".
Υπάρχουν οι μάνατζερ παικτών. Εκεί που σε κάθε μεταγραφική συζήτηση θα σου πουν "γιατί ρε φίλε δε πάει ο τεχνικός μας διευθυντής στη Γαλλία να πάρει 3-4 παικτάκια από εκεί, αφού η χώρα αυτή βγάζει παίκτες με τακτική παιδεία. Να σου πω κιόλας ποιους μπορούννα πάρουν. Τους έχω βρει" και σου δείχνει στην οθόνη του κινητού παίκτες από τοtransfermarkt. Συνήθως, η τοποθέτησής του ολοκληρώνεται με το "δηλαδή μπορώ να τους βρω εγώ και δεν μπορούν αυτοί;" . Κάποιοι κιόλας το έχουν πάρει τόσο ζεστά που στέλνουν καιmailστις ομάδες με παίκτες που βρήκανε.
Υπάρχουν οιManagerικοί. Εκείνοι που θέλουν να δουν στην πραγματικότητα την ομάδα που έχουν εκείνοι στήσει στοFootballManager. "Εγώ φίλε, αυτόν τον έφερα, με 600 χιλιάρικα και φυσούσε. Και "παστέλωνε" και "σέρβιρε" και όλα μέσα " λένε για επιθετικό που βρήκαν. Πολλά από τα ονόματα παικτών που ακούγονται για τις ομάδες τους τα κρίνουν βάσει των χαρακτηριστικών που έχει η καρτέλα του παίκτη μέσα στοFootballManagerκαι αυτομάτως, είτε απογοητεύονται είτε ενθουσιάζονται. Και φυσικά, για ο,τι "πουλέν" κυκλοφορεί, απορούν για ποιο λόγο η ομάδα τους δεν έχει δείξει ενδιαφέρον.
Ξέρω πολλούς που δεν μπορούν να καταλάβουν για ποιο λόγο δεν έχει φέρει ακόμα Ελληνική ομάδα του Αντρίγια Ζίβκοβιτς και τον Γκαμπριέλ Μπαρμπόσα, και πέρυσι ενθουσιάστηκαν καιμόνο στην ιδέα οτι υπήρχε περίπτωση να έβλεπαν στην Ελλάδα τον Έντερ Μπαλάντα.
Υπάρχουν οι αμφισβητίες. Εκείνοι που σε κάθε παίκτη, κάτι θα βρουν. Ένα κουσούρι, κάτι αρνητικό. Ο ένας τους βρωμάει, ο άλλος του ξινίζει. Κάνει η ομάδα τους ακριβή μεταγραφή; "Μπορούσαν να φέρουν καλύτερο και πιο φθηνό". Κάνει η ομάδα τους φθηνή μεταγραφή; "καλά, με φυστίκια χορταίνουν οι μαϊμούδες". Παίρνει η ομάδα τους 33χρονο; "Τον ξεζουμισμένο; Για ένσημα ήρθε". Παίρνει πιτσιρικά; "Ψημένους θέλουμε, σε εμάς θα μάθει μπάλα;".
Υπάρχουν οι ενθουσιώδεις. Εκείνοι που πάντα ψάχνουν κάτι καλό να πουν. Δεν αρέσει ο παίκτης στους φίλους τους; " Δηλαδή ξέρετε εσείς και δε ξέρουν αυτοί που είναι η δουλειά τους". Έρχεται μεταγραφή αεροδρομίου; Με κασκόλ στο δεξί χέρι στο αεροδρόμιο, μιλούν με τα καλύτερα λόγια και κάνουν σχέδια για τίτλους, και τα συναφή.
Και φυσικά, υπάρχουν και οι ψαγμένοι. Εκεί που θέλουν να μαθαίνουν μέχρι και την παραμικρή λεπτομέρεια. Ποιος μάνατζερ πρότεινε τον παίκτη στην ομάδα τους, ποιους παίκτες πρότεινε στις άλλες ομάδες, για ποιο λόγο αυτός ο μάνατζερ πήγε τον τάδε παίκτη σε εκείνη την ομάδα και δεν τον έφερε σε εμάς, γιατί χάλασε η μεταγραφή, ποιος είδε τον παίκτη από την ομάδα και τον έκοψε, ποιος τον πρότεινε, ποιος παίκτης είναι του προπονητή και ποιος του τεχνικού διευθυντή. Όλα τα θέλει, χαρτί και καλαμάρι.
Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΩΝ ΦΙΛΑΘΛΩΝ
Όλα αυτά, στις εσωτερικές συζητήσεις, πάντα. Μεταξύ φιλάθλων της ίδιας ομάδας. Μα, το ζουμί είναι όταν συζητάνε φίλαθλοι διαφορετικών ομάδων μεταξύ τους. Εκεί που σου μερικοί βγάζουν προς τα έξω το σύνδρομο "της κατσίκας του γείτονα".
Φανταστική ιστορία. Υποθετική. Έστω οτι ένας φίλος του ΠΑΟΚ, από αυτούς τους αμφισβητίες, σχολιάζει τις δυο επικείμενες μεταγραφές του ΠΑΟΚ, τον Ντιέγκο Μπίσεσβαρ και τον Χουάν Κρέσπο : “Καλά, είναι δυνατόν; Θα μας τρελάνουν; Ποιος Μπίσεσβαρ τώρα. Μια τρίχα από τον Μαέτους. Ο άνθρωπος τη σεζόν 2014-15 έπαιζε Β εθνική Τουρκίας. Τη προηγούμενη σεζόν είχε τον Τζιόλη συμπαίκτη και πέσανε! Στη Τουρκία έκανε καριέρα και ο Κλέιτον. Άσε με τώρα. Τον άλλον, που τον πας; Ο Κρέσπο. Έριξε την Άστον Βίλα, έριξε την Βαγιεκάνο ρε, και τώρα τον φέρανε αντί να φέρουν τον Βαρέλα”.
Ο ίδιος όμως, σε συζήτηση με φίλους άλλων ομάδων, του βγαίνει η υπεράσπιση της ομάδας του: “ Ο Μπίσεσβαρ;Τις αστίστ τις πετούσε στη Τουρκία, όπως πετάνε τις χαρτοπετσέτες στα Μαρκίζ. Σε μιλάω, ο τύπος δεν παίζεται.Καλά, για το Κρέσπο φίλε, θα τρίβεις τα μάτια σου. Μη κοιτάς τα νούμερά του. Και τον Κοντρέρας όταν τον φέραμε, τον είχαν προτείνει στη Λάρισα. Αθόρυβος είναι. Σαν αυγά θα τους δικούς σας επιθετικούς”.
Διότι σα τη μεταξύ μας γκρίνια και την υπερηφάνεια απέναντι στους άλλους, δεν έχει.
Γι' αυτό σας λέω. Οι μεταγραφές είναι θρησκεία. Πολλοί τηn ασπάζονται, αλλά ο καθένας με το τρόπο του. Και ξέρετε για ποιο λόγο είναι θρησκεία; Διότι πουλάει ο,τι ακριβώς και η θρησκεία. Ελπίδα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ
