Έχει χρόνο, ηρεμία και παίκτες

Πέρα από την άνετη νίκη στη Τιφλίδα, που σημαίνει πρόκριση στους ομίλους του Europa League από το πρώτο 90λεπτο - κάτι που το πετυχαίνει για δεύτερη συνεχόμενη σεζόν - αυτό που μένει από το παιχνίδι (και) στην Ντιναμό Αρένα, είναι ο απολογισμός της ομάδας που ξεκίνησε σε αυτά τα τρία πρώτα επίσημα παιχνίδια, και αυτό διότι μιλάμε για την ίδια 11άδα.

ΠΙΣΤΟΣ ΣΤΟ ΠΛΑΝΟ ΤΟΥ

Ο Βλάνταν Ίβιτς ξεκίνησε τη χρονιά, όπως ακριβώς την τελείωσε. Τον περασμένο Μάιο, τα έβαλε κάτω, έκανε ένα πλάνο για ένα πακέτο αγώνων, και πορεύτηκε μέχρι τέλους σε μια άκρως πετυχημένη πορεία, ειδικά με βάση τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έδωσε αυτούς τους αγώνες. Τώρα, έκανε σχεδόν το ίδιο.

Είχε στο μυαλό του τα τέσσερα Ευρωπαϊκά παιχνίδια που είχε να δώσει η ομάδα. έβαλε κάτω όλα τα δεδομένα που αφορούσαν τα συμπεράσματα της προετοιμασίας, τον βαθμό ετοιμότητας των παικτών που δεν βρισκόταν από τη πρώτη μέρα σε αυτή και έβγαλε ένα πρόγραμμα. Κατά τη διάρκεια, σκέφτηκε να ξεκινήσεις τις προσθαφαιρέσεις, αλλά τις άφησε για τη ροή των αγώνων.

Ο ΠΑΟΚ και στα τρία παιχνίδια είχε παρόμοια εικόνα, και αναφέρομαι στο πρώτο ημίχρονο των αγώνων, διότι πάντα το δεύτερο ημίχρονο, σε ματς που έχουν 100% σκοπιμότητα όπως τα διπλά νοκ άουτ, τα δεδομένα αλλάζουν ανάλογα την έδρα και το αποτέλεσμα.

Όπως και στο Άμστερνταμ έτσι και στη Τιφλίδα, ο ΠΑΟΚ είχε ένα μεγάλο κενό μπροστά από το κεντρικό αμυντικό δίδυμο. Ένα κενό που στο παιχνίδι με τον Άγιαξ, οι Ολλανδοί δεν κατάφεραν να το αναδείξουν όσο θα μπορούσαν και οι Γεωργιανοί δεν είχε την ποιότητα να το κάνουν.

Στην Ολλανδία ήταν τέτοιες οι συνθήκες, που από τους τρεις της μεσαίας γραμμής, ο ένας "τραβούσε κουπί" όταν ο άλλος "χανόταν". Στη Τιφλίδα, αυτό δεν έγινε, αλλά άλλο Άγιαξ, άλλο Ντιναμό Τιφλίδας. Ο ΠΑΟΚ περίμενε την Ντιναμό Τιφλίδας, και δεν νομίζω ότι το έκανε από άγνοια αναφορικά με το ποια ομάδα αντιμετώπισε. Απλά, ο Ίβιτς δεν εμπιστευόταν ακόμα το 4-2-3-1 για το στήσει από το πρώτο λεπτό του αγώνα.

Η ΝΤΙΝΑΜΟ... ΝΤΥΘΗΚΕ ΠΑΟΚ

Το πρώτο ημίχρονο στη Τιφλίδα, μου θύμισε πολλά από τα περσινά παιχνίδια του ΠΑΟΚ. Απλά η Ντινάμο Τιφλίδας… ντύθηκε ΠΑΟΚ. Ο Δικέφαλος, χωρίς να παίζει καλά, χωρίς να παίζει σωστά στη μεσαία του γραμμή, χωρίς να μπορεί να κρατήσει τη μπάλα, με την πίεση ψηλά να "σπάει" εύκολα, προηγήθηκε στην πρώτη ουσιαστικά φάση του, και μάλιστα από στημένο. Τη Ντιναμό, δεν κατάλαβε τι την βρήκε και αυτό τη πήρε από κάτω. Αυτό πάθαινε και ο ΠΑΟΚ πέρυσι. Είχε μπάλα, τη γύριζε, το έψαχνε, αλλά δεν το έβρισκε, και στο πρώτο του λάθος, έτρωγε το γκολ και οι παίκτες κοιτούσαν ο ένας τον άλλον.

Στο δεύτερο ημίχρονο, το παιχνίδια πήγε εκεί που το ήθελε ο Βλάνταν Ίβιτς, εκεί που το ήθελε η έμπειρη, η πιο τεχνική, η πιο ακριβή ομάδα. Το ματς πήγε ξεκάθαρα στην ατομική ποιότητα. Η Ντιναμό δεν είχε τους παίκτες που θα έκαναν τη φάση για να φτάσει η ομάδα τους στην ισοφάριση, και ο ΠΑΟΚ είχε και τους παίκτες για την ατομική προσπάθεια, όπως ο Μπίσεσβαρ, ο Μάτος, ο Κάμπος, αλλά και την ικανότητα να εκμεταλλεύεται τις στημένες φάσεις. Πέντε επίσημα γκολ μετράει ο ΠΑΟΚ ως τώρα, τα τρία είναι από στημένη φάση. Και τα δυο από αντεπίθεση. Κάτι λέει αυτό.

ΔΕΝ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟ ΘΗΡΙΟ

Ο ΠΑΟΚ δεν σκότωσε κανένα θηρίο. Ούτε μπορεί να πει κανείς οτι έθελξε με τη παρουσία του στο παιχνίδι. Στο δεύτερο ημίχρονο, βρήκε τους Γεωργιανούς “μπόσικους” και… που σε πονά και που σε σφάζει. Κέρδισε όπως ακριβώς έκανε με την Βέροια, στο φιλικό της περασμένης εβδομάδας. Προηγήθηκε και μετά είχε όλη την άνεση να περιμένει για να πατήσει γκάζι και να βγάλει κόντρες.

Αν το 4-3-3 στα παιχνίδια με τον Άγιαξ ήταν η λογική επιλογή λόγω συνθηκών, ο συγκεκριμένος σχηματισμός σε παιχνίδια όπως αυτά με την Ντιναμό Τιφλίδας ήταν και θέμα "ζυγίσματος". Το 4-2-3-1 με τον Μπίσεσβαρ δεν θα άντεχε για πάνω από 45 λεπτά. Ο Βλάνταν Ίβιτς βρίσκεται σε πολύ καλύτερη θέση από ότι ο προκάτοχός του.

Ο Ιγκόρ Τούντορ προσπαθούσε να μοντάρει ομάδα στις προκριματικές φάσεις του Europa League, είχε κάποιες προσθήκες στα πλέι οφ και στο πρωτάθλημα τους είχε όλους, αλλά τότε άρχισαν οι πρώτες απώλειες. Έχτιζε μέσα σε επίσημα παιχνίδια. Ο Ίβιτς είχε τα περισσότερα εκ των υλικών στα χέρια του. Μάτος, Κρέσπο, Σάχοφ και Κάμπος. Τώρα, έχει και τους Μπρκιτς, Βαρέλα, Κάνιας και Μπίσεσβαρ. Και έχει να το κάνει χωρίς πίεση (ο,τι έγινε με τον Άγιαξ, έγινε) και έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, χωρίς αγώνες πρωταθλήματος. Διότι ας μη ξεχνάνε ότι ο ΠΑΟΚ, τελευταίες μέρες Αυγούστου έψαχνε να προσθέσει στο ρόστερ του έναν επιθετικό για να του δώσει βάθος, κοιτάζοντας για δανεικούς, και μετά το 0-0 με την Ξάνθη στη Τούμπα, το αφεντικό έφερε Μπερμπάτοφ.

ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΗΝ ΗΡΕΜΙΑ ΑΛΛΑ...

Όπως και πέρυσι, έτσι και φέτος, ο ΠΑΟΚ έφτασε στα τέλη Αυγούστου με τον προπονητή του να αρχίζει τις προσθαφαιρέσεις στο κορμό που δημιούργησε για να βγάλει τα πρώτα Ευρωπαϊκά παιχνίδια. Ατομικά αν το δει κανείς, στο παιχνίδι που έγινε στη Τιφλίδα, όλα έγιναν… λες και ο Ίβιτς έψαχνε αφορμές για να βάλει στην ενδεκάδα τους νέους παίκτες που περιμένουν.

Ο Κρέσπο "έκρυψε" κάποια λάθη αστάθειας με το γκολ που πέτυχε με τον Βαρέλα να περιμένει, ο Χαρίσης για μια ακόμα φορά δεν μπόρεσε να "μπει" σε ματς που δεν τον ξεκινάει καλά με τον Κάνιας να μπαίνει και να κάνει τα απλά που ήταν υπεραρκετά για ματς με αντίπαλο την Ντιναμό Τιφλίδας, και ο Μπίσεσβαρ μπαίνει και δίνει ταχύτητα στη μεσαία γραμμή και μια ασίστ.

Βέβαια, από τη μια, ο ΠΑΟΚ κέρδισε την πολυπόθητη ηρεμία που ήθελε ώστε η ομάδα να δουλέψει απρόσκοπτα, από την άλλη, χωρίς πρωτάθλημα, μιλάμε για μια δεύτερη… προετοιμασία, με ενδιάμεσα απουσίες για τις εθνικές ομάδες.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Ντιναμό Τιφλίδας - ΠΑΟΚ 0-3