Ο πόλεμος δύο κόσμων

Ο Δημήτρης Καρύδας γράφει για τα δεδομένα του αγώνα της Ελλάδας με την Ισπανία και εξηγεί γιατί τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να παίξει η εθνική το τέλειο παιχνίδι.

Ο πόλεμος δύο κόσμων
INTIME SPORTS

Μετά από έξι αγώνες στο Ευρωμπάσκετ είναι κάτι παραπάνω από ξεκάθαρο ότι η εθνική ομάδα δεν έχει παίξει το τέλειο παιχνίδι. Έχει παίξει πολύ καλά παιχνίδι αλλά ακόμη δεν έχει φτάσει την απόδοση της σε τέτοια επίπεδα που να μας εμπνεύσει σιγουριά. Κάτι που δεν είναι κατ΄ ανάγκη αρνητικό αρκεί να το πετύχει την κατάλληλη στιγμή. Και η κατάλληλη στιγμή δεν είναι άλλη από τον προημιτελικό γύρο.

Το τοπίο του Ευρωμπάσκετ που ξεκαθαρίζει σιγά-σιγά, ειδικά μετά τον πρώτο νοκ άουτ γύρο, μας έδειξε κάτι όχι ιδιαίτερα ενθαρρυντικό. Από τις τέσσερις ομάδες που προχώρησαν από τον όμιλο του Ζάγκρεμπ στους "8" συνεχίζει μόνο η δική μας εθνική. Συνεπώς, δεν μπορούμε λίγες ώρες πριν τον κρίσιμο αγώνα με την Ισπανία να υπερεκτιμήσουμε τις πέντε νίκες του πρώτου γύρου. Η Κροατία, όπως συνηθίζει σε κάθε μεγάλη διοργάνωση, "σκόρπισε" και αυτή τη φορά πιο νωρίς από ότι περιμέναμε. Η Σλοβενία ήταν μια ομάδα με πολλά θετικά στοιχεία αλλά δεν είχε την παραμικρή σχέση με την Σλοβενία του παρελθόντος αφού η απουσία του Ντράγκιτς και των καλών-πολλών ψηλών της κόστισε. Η Γεωργία είχε ένα καλό ρόστερ και ένα από τους πολλά υποσχόμενους προπονητές που σύντομα θα τον δούμε και head coach σε κάποια ομάδα του ΝΒΑ αλλά δεν ήταν "φόβητρο".

Χρειάζεται μια μεγάλη νίκη

Η εθνική το πλήρωσε ήδη αυτό. Όχι σε αγωνιστικό επίπεδο αλλά παίζοντας σε ένα εύκολο όμιλο ήταν λογικό να της τύχει δύσκολη διασταύρωση. Τερμάτισε πρώτη αλλά πήρε τον πιο δύσκολο αντίπαλο στην οκτάδα. Ούτε οι Σέρβοι, ούτε οι Γάλλοι, ούτε οι Λιθουανοί είχαν αντίπαλο της εμβέλειας της Ισπανίας στο δρόμο τους για την τετράδα της διοργάνωσης.

Ούτε αυτό όμως είναι κατ΄ ανάγκη αρνητικό. Για να πας μακριά σε μια διοργάνωση χρειάζεται σίγουρα μια μεγάλη νίκη. Τουλάχιστον μια μεγάλη νίκη. Και αυτή είναι που δίνει τελικά το δικαίωμα στο όνειρο. Για την εθνική ο αποψινός αγώνας είναι στην ουσία διπλό νοκ-άουτ παιχνίδι με διπλό κέρδος. Τη στέλνει ξανά μετά από έξι χρόνια στους πρώτους τέσσερις ενός Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος και της βγάζει εισιτήριο για το επόμενο Προολυμπιακό. Από κει και πέρα το ζητούμενο για τις δύο τελευταίες αγωνιστικές είτε έτσι, είτε αλλιώς είναι το ίδιο: Μια νίκη!

Ακόμη και αν δεν τα καταφέρουμε σε μερικές ώρες από τώρα το ζητούμενο θα είναι μια νίκη για να πάμε στο Προλυμπιακό. Αν νικήσουμε απόψε πάλι μια νίκη θα ψάχνουμε για το βάθρο των μεταλλίων.

Μπορούμε λοιπόν; Θεωρητικά ναι. Βρίσκουμε μπροστά μας μια Ισπανία χωρίς πολλά από τα αστέρια της. Βρίσκουμε μια Ισπανία χωρίς προπονητική καθοδήγηση από τον πάγκο αλλά βασισμένη μόνο στο ένστικτο και το ταλέντο ενός ρόστερ που παρά τις ελλείψεις παραμένει all star. Και έχουμε απέναντι τους να επιδείξουμε μια σταθερά συνεπή και δυνατή άμυνα. Ακόμη και απέναντι στον περιορισμένο ανταγωνισμό που συναντήσαμε μέχρι εδώ η εθνική δέχτηκε μόλις δύο φορές 70 πόντους. Για την ακρίβεια 70 με την Κροατία και 72 με τη Σλοβενία. Οι άλλοι τρεις αντίπαλοι μας σκόραραν από 65 μέχρι 68 και οι Βέλγοι έμειναν ακόμη πιο χαμηλά.

Πόλεμος δύο κόσμων

Στην ουσία απόψε θα δούμε τον πόλεμο δύο διαφορετικών μπασκετικών κόσμων. Οι Ισπανοί από την εποχή που ανέδειξαν τον πρώτο μεγάλο πλέι μέικερ της ιστορίας τους, τον Νίνο (Φρανσίσκο) Μπουσκατό, έκαναν κανόνα τους το up tempo μπάσκετ. Και το υπηρέτησαν μέσα στα χρόνια δημιουργώντας μια σχολή μεγάλων γκαρντ. Τη σκυτάλη από τον Μπουσκατό πήρε ο θρυλικός γιατρός Κορμπαλάν (ο παίκτης που λάνσαρε τον αιφνιδιασμό μετά από καλάθι με πάσες λέιζερ), ο Σολοθάμπαλ, ο Πάμπλο Λάσο, ο αειθαλής "κοντορεβυθούλης" Τσίτσι Κρέους και η νεότερη γενιά με Καλδερόν, Ρούμπιο, Σέρχιο Ροντρίγκεθ.

Ο δικός μας κόσμος είναι διαφορετικός. Επηρεασμένος από το Σέρβικο μοντέλο βασίζεται όχι στην ταχύτητα και στα γρήγορα πόδια αλλά στην άμυνα που έγινε κανόνας για όλο το στερέωμα του ελληνικού μπάσκετ την τελευταία εικοσαετία.

Απόψε δεν περιμένουμε να δούμε κάτι διαφορετικό. Αυτοί θα προσπαθήσουν να τρέξουν και εμείς να κρατήσουμε χαμηλά το σκορ. Όσο πιο κάτω από τους 80 πόντους τους κρατήσουμε τόσο μεγαλύτερες θα είναι οι πιθανότητες μας να κερδίσουμε.

Δεν είναι μόνο ο Γκασόλ

Ας μου επιτραπεί να καταθέσω μια ακόμη τοποθέτηση που μάλλον έρχεται σε αντίθεση με τα όσα διαβάζω για τον συγκεκριμένο αγώνα σε αναλύσεις κλπ. Ισπανία δεν είναι ΜΟΝΟ Ο ΓΚΑΣΟΛ! Μπορεί να είναι ο ηγέτης τους, ο παίκτης που μπορεί να σκοράρει 30 πόντους αλλά αν εστιασθούμε στην εξουδετέρωσή του μπορεί να πάθουμε ανεπανόρθωτη ζημιά από τα περιφερειακά σουτ του Ροντρίγκεθ και του Γιουλ, από το all around παιχνίδι του Ρούντι ή από τα επιθετικά ριμπάουντ του Ρέγιες. Για να νικήσουμε απόψε η χρυσή συνταγή δεν είναι να σταματήσουμε τον Γκασόλ αλλά να παίξουν σκυλίσια άμυνα οι πέντε παίκτες μας που θα είναι κάθε στιγμή του αγώνα στο παρκέ!

Διαβάστε ακόμη:

Νίκος Γιαννόπουλος: Σεμνά και ταπεινά...

Οι 8 του Ευρωμπάσκετ: φαβορί και πιθανότητες επιτυχίας

Τι λένε οι αριθμοί για τους Ισπανούς

News 24/7

24MEDIA NETWORK