Και ο άγ(ρ)ιος φοβέρα θέλει
Οι Παπανικολάου και Αγραβάνης φαίνεται ότι έμαθαν πολύ καλά το μάθημα που τους έδωσε ο Γιάννης Σφαιρόπουλος. Αμφότεροι είχαν καθοριστική απόδοση στο "πονηρό" ματς κόντρα στην Μπασκόνια και μαζί με τον Πρίντεζη ήταν τα κλειδιά του Ολυμπιακού. Γράφει ο Γιάννης Ψαράκης.
Στον πάγκο για το ντέρμπι ο Αγραβάνης. Στα αποδυτήρια στο ίδιο ματς ο Παπανικολάου. Μπήκαν για λίγο στο σκυλόσπιτο και… σκύλιασαν προς όφελος της ομάδας τους.
Δημήτρης Αγραβάνης και Κώστας Παπανικολάου από «κακά παιδιά» και «αποδιοπομπαίοι» αφού έλαβαν ο καθένας το μήνυμα που του αναλογούσε από τον Γιάννη Σφαιρόπουλο επέστρεψαν δριμύτεροι στο παρκέ. Δεν είναι οι 13 και 11 πόντοι (24 στο σύνολο) που έβαλαν σε μόλις 16 και 19 λεπτά αντίστοιχα. Είναι ο τρόπος που αγωνίσθηκαν σε ένα περίεργο και πονηρό ματς για την ομάδα τους. Μακριά από τη φυσική της έδρα, με κατεβασμένα τα φτερά από την ήττα από τον «αιώνιο» αντίπαλο Παναθηναϊκό, δίχως δύο βασικούς γκαρντ (Σπανούλη-Ρόμπερτς) και με τον Τιλί να μένει… εκτάκτως εκτός αγώνα.
Ήταν η αυταπάρνηση, η απόλυτη συγκέντρωση, η αποτελεσματικότητα, τα κατεβασμένα από ταπεινότητα κεφάλια που στην άμυνα ορθώνονταν ως ένα απροσπέλαστο τοίχος. Οι δυο τους που πέρασαν στο παρκέ με μικρή χρονική διαφορά όταν ο Ολυμπιακός αγκωμαχούσε με τους βασικούς να βρει στόχο και άλλαξαν άρδην την εικόνα της ομάδας τους.
Εβγαλαν ενέργεια. Έτρεξαν. Έκλεισαν διαδρόμους και στο τέλος της ημέρας κέρδισαν το χειροκρότημα του κόσμου και την εκτίμηση του προπονητή τους που εκ του αποτελέσματος δικαιώθηκε για τον τρόπο αντιμετώπισής τους.
ΣΥΝ... ΠΡΙΝΤΕΖΗΣ
Δίπλα σε αυτούς ο αειθαλής Πρίντεζης που στο 2ο ημίχρονο έκανε γιο-γιο τους Ντιόπ και τους Σενγκέλια της Μπασκόνια ενώ παρά την αστοχία του στα τρίποντα (0/4) αυτός που και πάλι μου άφησε πολύ θετικές εντυπώσεις ήταν ο Χόλις Τόμπσον. Με καθαρά νοοτροπία made in NBA, όταν έπαιρνε την μπάλα είτε μετά από σκριν είτε μετά από ριμπάουντ το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να γυρίζει με πρόσωπο προς το καλάθι και να αναζητά είτε διάδρομο είτε το σουτ. Μπορεί να μην τα έβαλε από την περιφέρεια αλλά κάτι μου λέει ότι με την επιστροφή του Σπανούλη που εκ των πραγμάτων θα απασχολεί παραπάνω από έναν αμυντικό των αντιπάλων θα βρει διαδρόμους και κυρίως το «χέρι» του για να τα βάζει και από την περιφέρεια.
Σε γενικές γραμμές το πρόσημο είναι θετικό για τον Ολυμπιακό παρότι η Μπασκόνια ήταν ίσως η χειρότερη των τελευταίων χρόνων, δίχως κατεύθυνση από τον πάγκο, με παίκτες που κουτούλαγαν στην άμυνα και με σαφέστατο επιθετικό πρόβλημα αν αναλογιστούμε ότι ξεχώρισαν οι βετεράνοι Γκρέιντζερ και Ουέρτας. Όμως με τις δεδομένες απουσίες των ερυθρόλευκων η ομάδα του Σφαιρόπουλου έπαιξε σοβαρά, μετρημένα και όσο έπρεπε για να αποφύγει την κακοτοπιά και τα κατάφερε περίφημα.
