Με αυτές τις συνθήκες "ξύνει" το ταβάνι του!

Ο Παναθηναϊκός που έχει φτάσει πλέον (και) αγωνιστικά στα όριά του ζώντας καθημερινά σ’ ένα "τοξικό" περιβάλλον, η κατάθεση ψυχής που πλέον δεν φτάνει, τα… κουράγια και οι αντοχές του Ουζουνίδη και η αρετή που δεν έμαθε ποτέ ο Χιμένεθ. Ο Κώστας Γουλής αναλύει την πραγματικότητα που δεν σηκώνει "καλλωπισμούς"

Με αυτές τις συνθήκες "ξύνει" το ταβάνι του!

Η πραγματικότητα που βιώνει ο εφετινός Παναθηναϊκός δεν σηκώνει "καλλωπισμούς" και "φτιασίδια", πόσω μάλλον απ’ τη στιγμή που είναι πέντε και δέκα φορές πιο "σκληρή", σε σχέση με αυτό που ζει καθημερινά το οποιοδήποτε άλλο κλαμπ της λίγκας…

Κι όσο κι αν το φινάλε του κυριακάτικου (19/11) ντέρμπι με την ΑΕΚ άφησε πίσω του μεγάλη πικρία σ' όλο τον οργανισμό του Παναθηναϊκού για τον τρόπο και (κυρίως) το χρονικό σημείο στο οποίο ισοφάρισαν οι "κιτρινόμαυροι", το δια ταύτα λέει πως δεν (θα) φτάνει πάντα η κατάθεση ψυχής…

Αν οι "πράσινοι" ζούσαν και εργάζονταν καθημερινά σε ένα "ιδανικό" περιβάλλον, όπου όλα θα ήταν… λυμένα, σαφώς και θα μιλούσαμε σε διαφορετική βάση σήμερα. Και μολονότι δεν αποτελούν πάντα "δικαιολογία" τα δεδομένα οικονομικά και διοικητικά προβλήματα, αρχίζει και γίνεται φανερό πως οι αντοχές αυτής της ομάδας, μέρα με τη μέρα "σώνονται". Κι αυτό το βλέπει κανείς (και) στο γήπεδο, όπου η εικόνα του Παναθηναϊκού –ακόμη και μέσα στη Λεωφόρο- αρχίζει να φθίνει λίγο-λίγο.

Στο ντέρμπι με την ΑΕΚ, ο Παναθηναϊκός δεν είχε την ίδια ένταση, δεν έβγαλε την ίδια δύναμη, δεν κατέθεσε την ίδια αύρα ανωτερότητας που είχε επί παραδείγματι στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Όχι γιατί δεν το ήθελε, αλλά διότι από ένα σημείο και μετά, έδειχνε πως δεν το μπορούσε. Κι όχι γιατί τον "ανάγκασε" ο αντίπαλος, αλλά διότι παίζει πλέον στα… όριά του. Ψυχολογικά κι αγωνιστικά, με τη μισή ομάδα να "κουβαλάει" θέμα μικροτραυματισμών και με τη μοναδική μεγάλη προσωπικότητα των αποδυτηρίων, να τίθεται νοκ-άουτ απ’ το 32ο λεπτό του ντέρμπι.

Με (όλες) αυτές τις συνθήκες και με αυτά που... έρχονται μπροστά του, ο Παναθηναϊκός έχει αρχίσει πλέον να "ξύνει" το… ταβάνι του. Όχι ποιοτικά κι αγωνιστικά (διότι το συγκεκριμένο ρόστερ χωρίς απουσίες και σε ένα πολύ πιο σωστά δομημένο περιβάλλον, θα ήταν ικανό για να διεκδικήσει πολύ περισσότερα), αλλά ψυχικά και πνευματικά… Κι αυτό δεν αποτελεί "δικαιολογία", ούτε "ωραιοποίηση" της κατάστασης. Αλλά απεικόνιση της σκληρής πραγματικότητας που αναφέραμε και πιο πάνω…

Θα μπορούσε να φύγει ο Παναθηναϊκός νικητής κι απ’ αυτό το ντέρμπι; Ακόμη και με αυτές τις συνθήκες ναι, παρότι δεν… ξετρέλανε με την εικόνα και την απόδοσή του και παρά το γεγονός ότι η ΑΕΚ ήταν εκείνη που είχε να λέει μέχρι τα… χασομέρια για τη μεγαλύτερη στιγμή του αγώνα σ'εκείνο το πλασέ στα… πουλιά του ολομόναχου (και με τον Βλαχοδήμο εξουδετερωμένο) Λιβάια στο 63'.

Η μπάλα όμως, όταν θέλει να μπει, θα βρει τρόπο για να… μπει. Μία φορά το μυαλό "θόλωσε" και τα πόδια δεν ακολούθησαν σωστά στην άμυνα, μία κόντρα για να πάρει η μπάλα όσα φάλτσα χρειαζόταν για να πάει εκεί που δεν πιανόταν και… μαχαιριά στο 95’. Ακόμη ένα ποδοσφαιρικό "μάθημα" πως όταν το ματς φτάνει ως εκεί, τη μπάλα την… τρως και δεν αφήνεις ούτε ψήγμα ελπίδας ή ευκαιρίας στον αντίπαλο.

Από σήμερα το αγωνιστικό ξαναμπαίνει στην άκρη και επιστρέφει ο οικονομικός "Γολγοθάς". Εκεί, όπου τα "όρια" δοκιμάζονται ακόμη πιο σκληρά για όλο το κλαμπ και κάθε μέρα που περνάει, φέρνει ολοένα και πιο κοντά τον "γκρεμό", απ’ τη στιγμή που ο Γιάννης Αλαφούζος αποφάσισε να τραβήξει την… πρίζα και να αφήσει την ομάδα στο έλεος του Θεού και των αντιπάλων της.

Κι όσο κι αν ο Μαρίνος Ουζουνίδης και το τιμ του αρνούνται να τα παρατήσουν, εφόσον δεν βρεθεί κάποιος για να σηκώσει το βάρος και να δώσει οικονομική "ανάσα", τα… κουράγια τους θα αρχίσουν να λιγοστεύουν. Κι ο "εφιάλτης" της (συνολικής) κατάρρευσης θα πλησιάζει μέρα με τη μέρα.

Υ.Γ.: Η "συγνώμη" δεν είναι ντροπή, αλλά αρετή κι αυτό θα έπρεπε να το γνωρίζει στα 54 του ο Μανόλο Χιμένεθ. Επίδειξη… βλαχομαγκιάς και καμία δικαιολογία για τη χειρονομία του. Και η τιμωρία πρέπει να είναι παραδειγματική, ακόμη κι απ' τον οργανισμό της ΑΕΚ. Όχι "εκδικητικά", ούτε επειδή "σας πονάει ο Μανόλο τώρα ε;", όπως λένε ορισμένοι… έξυπνοι από χθες το βράδυ στα social media.

Αλλά διότι αν βρισκόταν ένας, ΕΝΑΣ ηλίθιος να πετάξει ένα αντικείμενο προς τον προπονητή της ΑΕΚ, μετά την "επίδειξη" του μεσαίου δακτύλου του προς την κερκίδα, σήμερα θα μιλούσαμε πάλι για "αλητείες" των οπαδών και το πόσο κακό κάνουν στην ομάδα κ.ο.κ. Και μην ακούω για… πίεση και ένταση, διότι μ’ αυτή τη λογική, ο Ουζουνίδης θα έπρεπε με αυτά που ζει στον Παναθηναϊκό, να είναι σε κάθε αγώνα στα… κάγκελα. Ο Ουζουνίδης ωστόσο, τα παντελόνια του τα τιμάει και το έχει αποδείξει και με λόγια και με πράξεις. Και δεν τα φοράει μόνο και μόνο για να ζεσταίνεται…

News 24/7

24MEDIA NETWORK