Θα το χτυπάει για χρόνια το τριφύλλι στην καρδιά!

Ας ξεκινήσουμε λίγο... ανάποδα. Δεν νομίζω ότι υπήρξε ένας, ΕΝΑΣ όμως, είτε φίλος του Παναθηναϊκού είτε της ΑΕΚ είτε γενικά φίλος του ποδοσφαίρου, που να μην γούσταρε με... χίλια αυτό το ματς. Αυτό το ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ παιχνίδι. Και στο 2-2 να έμενε και ότι κι αν γινόταν στο φινάλε, μιλάμε για την ΑΠΟΛΥΤΗ διαφήμιση της μπάλας. Και πρώτα απ' όλα αξίζουν ένα τεράστιο μπράβο όλοι όσοι αγωνίστηκαν και γενικά "συμμετείχαν" στο συγκεκριμένο ντέρμπι του ΟΑΚΑ.

Από εκεί και πέρα, όλα αρχίζουν και τελειώνουν στον κορυφαίο επιθετικό που έχει πατήσει το πόδι του στην Ελλάδα στη μετά-Βαζέχα εποχή. Τον one man show Μάρκους Μπεργκ, τον παίκτη ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ και ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Τον φορ που διδάσκει τη θέση στις νεότερες γενιές, αυτόν τον τεράστιο ποδοσφαιριστή που βάζει εδώ και μια τετραετία τη "σφραγίδα" του στον Παναθηναϊκό. Στον Παναθηναϊκό των χιλίων μυρίων προβλημάτων, στον Παναθηναϊκό που σιγά-σιγά αποκτάει ξανά ποδοσφαιρική λογική, στον Παναθηναϊκό που "χτίζει" (και πάλι) χαρακτήρα με τέτοιες μεγάλες νίκες, κόντρα στους μεγάλους αντιπάλους του.

ΣΕΜΙΝΑΡΙΑΚΟ ΗΜΙΧΡΟΝΟ

Οι "πράσινοι" πήραν ένα σπουδαίο διπλό κι έσπασαν το αήττητο της ΑΕΚ, αφού πρώτα έκαναν... δύσκολη τη ζωή τους, τη δική τους πολύ καλή δουλειά... Διότι το πρώτο ημίχρονό τους στο ντέρμπι ήταν. υποδειγματικό. Σχεδόν... σεμιναριακό. Ο Μαρίνος Ουζουνίδης, που ξέσπασε για πρώτη φορά με τέτοια ένταση από τον πάγκο στο 0-2 και στο 2-3, "διάβασε" όλες τις αδυναμίες της ΑΕΚ και "στραγγάλισε" την κυκλοφορία της στο πρώτο 45λεπτο.

Ο Λούκας Βιγιαφάνιες, όσο κι αν λίγο έλειψε να γίνει... μοιραίος με τις μεγάλες ευκαιρίες που έκανε για να "τελειώσει" το παιχνίδι πριν στείλει ο Παπαδόπουλος τις ομάδες στα αποδυτήρια, ήταν το "κλειδί" για τον Παναθηναϊκό. Όχι μόνο γιατί λειτουργούσε "παγοθραυστικά" σαν τρίτος (ελεύθερος) χαφ δίπλα σε Ζέκα-Κουρμπέλη, αλλά και γιατί έπαιζε σαν... σεληνιασμένος. Κάλυπτε τη θέση του εξαιρετικά, έβγαζε με ταχύτητα τους "πράσινους" μπροστά, έβλεπε τις... τρύπες στην πλάτη της άμυνας, όπως το έκανε στο 0-1, αλλά και στην πρώτη πάσα προς τον Εμποκού, πριν την ασίστ στον Μπεργκ για το 0-2.

Η ΑΕΚ αδυνατούσε να κυκλοφορήσει δεύτερη και τρίτη φορά τη μπάλα, ο Πατίτο ήταν απλή... αναφορά στο φύλλο αγώνος και ο Αραούχο δεν είχε τον παραμικρό διάδρομο για να απειλήσει. Την ίδια ώρα ο Παναθηναϊκός έκλεβε διαρκώς μπάλες κι έβγαινε στην κόντρα με πολύ "διαβασμένο" πλάνο και τους Κλωναρίδη-Εμποκού εκεί που έπρεπε, όταν έπρεπε.

Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΑΕΚ

Στο β' ημίχρονο ο Χιμένεθ ρίσκαρε, ανέβασε τις γραμμές του για να περιορίσει την επιθετικότητα του Παναθηναϊκού, έβαλε στο ματς τους πολύ πιο "ενεργούς" Χριστοδουλόπουλο και Πέκχαρτ και προσπάθησε να "χτυπήσει" τους "πράσινους" σε αντίστοιχο τρόπο. Αλλαξε τη διάταξή του σε 4-4-2, έδωσε περισσότερη ταχύτητα στις πτέρυγες, την ώρα που οι Εμποκού και Κλωναρίδης άρχισαν να χάνουν δυνάμεις και οι καλύψεις στις πτέρυγες άρχισαν να "φθίνουν".

ΤΑ ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΑ ΛΑΘΗ

Η ΑΕΚ μπήκε ξανά στο ματς, μ' ένα πέναλτι που σηκώνει πολύ... συζήτηση, διότι μιλάμε για απόκρουση και επαφή του Βιγιαφάνιες στα δύο μέτρα, με την μπάλα να μην έχει πορεία προς το τέρμα, ενώ έφερε το ματς στα ίσα με ένα τέρμα που έστω και οριακά ήταν οφσάιντ. Η "αύρα" του αγώνα έδειχνε πλέον... ΑΕΚ, με τον Ουζουνίδη να προσπαθεί να ηρεμήσει και να "καθαρίσει" το μυαλό των παικτών του με φωνές από τον πάγκο.

Κι εκεί που όλα έδειχναν... "Χ", μίλησε και πάλι η κλάση του κορυφαίου Μάρκους Μπεργκ. Του καλύτερου killer σκόρερ που αγωνίζεται από το 2013 στα ελληνικά γήπεδα. Αλλά και στην οξυδέρκεια του Λουντ, που κατάλαβε πως δεν υπήρχε λόγος να το πάρει... πάνω του στην υποδειγματική αντεπίθεση των "πράσινων" και γύρισε τη μπάλα εκεί που ήξερε πως θα βρισκόταν ο King Marcus. Ακόμη ένα μεγάλο γκολ απ’ τον Σουηδό, 2-3 και ένα τεράστιο διπλό που έδειξε... άντερα και προσφέρει το καλύτερο "καύσιμο" ψυχολογίας για τα επόμενα ντέρμπι.

ΟΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ "ΜΙΛΗΣΑΝ"

Ο δε πανηγυρισμός του Μπεργκ τόσο στο 0-2, όσο και στο 2-3 και τα χτυπήματα στο μέρος της καρδιάς και στα δύο γκολ του, εκεί που βρίσκεται το μεγάλο τριφύλλι, έδειξαν το παρόν και το... μέλλον. "Σπίτι" είναι εκεί που βρίσκεται η καρδιά σου... Και η καρδιά του ανήκει στον Παναθηναϊκό. Από το 2013, μέχρι το φινάλε της καριέρας του...

Υ.Γ.: Νιώθω πραγματικά πάρα πολύ τυχερός, που όπως μεγάλωσα πιτσιρικάς με τις εικόνες του τεράστιου Δημήτρη Σαραβάκου και του ανεπανάληπτου Κρίστο Βαζέχα, έτσι και ο γιος μου μεγαλώνει βλέποντας κάθε Κυριακή τα κατορθώματα, αυτού του απίστευτου παικταρά που ακούει στο όνομα Μάρκους Μπεργκ. Ευλογία για τον Παναθηναϊκό, ευλογία για κάθε πιτσιρικά να τον θαυμάζει στο γήπεδο...