Επιστροφές - καταστροφές στον Παναθηναϊκό
Χωρίς ομάδα... Χωρίς ποδοσφαιριστές... Χωρίς λεφτά... Χωρίς κόσμο... Χωρίς συμμάχους... Χωρίς ελπίδα και προοπτική.... Ο Κώστας Καίσαρης γράφει για το σήμερα, αλλά και για το αύριο του Παναθηναϊκού. Με τον αποστασιοποιημένο και απογοητευμένο Γιάννη Αλαφούζο να μην μπορεί να γυρίσει το φύλλο.
ΤΕΣΣΕΡΑ χρόνια και κάτι ψιλά (από Σεπτέμβριο του 2012) έχει ο Γιάννης Αλαφούζος τον Παναθηναϊκό στα χέρια του. Οι συνεργάτες του (Παναγόπουλος - Κωνσταντίνου) λένε κι επαναλαμβάνουν με κάθε αφορμή, ότι έχει βάλει μέχρι τώρα πάνω από 30 εκατομμύρια. Κι ότι θα βάλει κι άλλα. Ποιο είναι το αντίκρισμα αυτών των χρημάτων;
- Ο Παναθηναϊκός δεν έχει ομάδα.
- Δεν έχει ποδοσφαιριστές.
- Δεν έχει λεφτά για να κάνει (τις απαραίτητες ) μεταγραφές.
- Δεν έχει κόσμο (κάτω από 6.000 μέσο όρο εισιτήρια)
- Δεν έχει συμμάχους (με 15-0 έχασε στη Super League τη ψηφοφορία για τη Νόβα).
- Έχει χρέη που δεν μπορεί να τακτοποιήσει (καθυστερήσεις στις πληρωμές, προσφυγές κτλπ).
- Δεν έχει προοπτική (όχι μόνο σε σχέση με τον Ολυμπιακό, αλλά σε σχέση και με τον ΠΑΟΚ και με την ΑΕΚ που δεν αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα).
ΟΤΑΝ στις 16 του μήνα ανακοινώθηκε η συνεργασία με τον Τάκη Μπαλτάκο, είχα γράψει, εδώ στο Contra.gr, ότι... γκολ δεν πρόκειται να βάλει. Και πράγματι ο Παναθηναϊκός έμεινε με τον Λεβαδειακό στο 0-0. Όπως δεν σκόραρε ο Μπαλτάκος στο 1-1 στη Κέρκυρα...
Τι θέλει να πει ο ποιητής; Ότι στον Παναθηναϊκό ασχολούνται με όλα τα άλλα εκτός από το ποδόσφαιρο: με την "εγκληματική οργάνωση", με τους δικαστές - ανακριτές - εισαγγελείς, με την ΕΠΟ, με τους διαιτητές και τους βοηθούς, με τη Super League, με τη Νόβα.
Με το ποδόσφαιρο και την ομάδα όμως ποιος,ασχολείται; Όταν έχεις βάλει το ποδόσφαιρο στην άκρη, θα βλέπεις αυτό που είδες στη Κέρκυρα και τη Κυριακή στη Λεωφόρο με τον Λεβαδειακό. Βαρέθηκα όλο αυτό το διάστημα να διαβάζω για την κακή νοοτροπία των ποδοσφαιριστών. Για παίκτες που δεν ξέρουν σε ποια ομάδα βρίσκονται, κλπ,κλπ. Τρίχες κατσαρές! Οι ποδοσφαιριστές τόσο μπορούν, τόσο παίζουν.
Αν δίνεις 700.000 ευρώ για τον Μπουμάλ, που έπαιζε στον Ηρακλή Ψαχνών, επειδή έκανε μια καλή σεζόν στον Πανιώνιο, πετάς τα λεφτά σου. Πολύ περισσότερο πετάς τα λεφτά σου, όταν επειδή δεν ασχολείσαι με το ποδόσφαιρο, εμπιστεύεσαι με κλειστά τα μάτια τον κάθε Στραματσόνι. "Φρέσκα κουλούρια" όμως, φωνάζει ο κουλουράς. Είναι ποτέ δυνατόν ο Μαρίνος Ουζουνίδης, μόνος του, να γυρίσει αυτή τη κατάσταση; Η απάντηση είναι προφανής. Ούτε περί θαυματοποιού πρόκειται ούτε περί Σούπερμαν...
ΑΝ υπήρχε η εκπομπή της Σεμίνας Διγενή: "Κοιτά τι Έκανες", η περίπτωση του Γιάννη Αλαφούζου με τον Παναθηναϊκό θα ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα σαν θέμα. Το ότι ανέλαβε τον Παναθηναϊκό κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, δεν το αμφισβητεί κανείς. Το Κύπελλο και το 4-1 στον τελικό στις 27 Απριλίου 2014 είναι η όαση στην έρημο Σαχάρα. Από κει και πέρα, όπως έχει πει ο Πασχάλης Τερζής , "επιστροφές καταστροφές". Αφού δεν έχουμε λεφτά για κάτι καλύτερο, φέρνουμε πίσω τον Κλωναρίδη, που πριν από έξι μήνες είχαμε δώσει.
Από που μπορεί να αντλήσει αισιοδοξία ο οπαδός του Παναθηναϊκού για την επόμενη μέρα; Από τη παρουσία του Νίκου Λυμπερόπουλου; Με ποια κριτήρια έγινε η επιλογή του; Επειδή έχει φορέσει κι έχει τιμήσει τη πράσινη φανέλα; Στην ΑΕΚ της Γ' Εθνικής ως τεχνικός διευθυντής απέτυχε και απολύθηκε. Ως μάνατζερ είχε την τρομερή επιτυχία με τον Αλμέιδα. Μαζί με άλλους δύο από το εξωτερικό μοιράστηκαν 120.000 ευρώ. Το να καταφέρεις να πλασάρεις τον Αλμέιδα και να βγάλεις λεφτά δεν είναι καθόλου εύκολο...
ΔΕΝ αρέσει στον αναγνώστη να κάνει ο δημοσιογράφος τον έξυπνο. Την 1η Δεκεμβρίου, μετά το 2-1 Παναθηναϊκός - ΟΦΗ, έγραφα εδώ στο Contra.gr, ότι "το κακό είναι ότι θα ξαναπαίξει". Αναφέροντας μεταξύ άλλων τα εξής: "Να κάνει δηλαδή ο Αλαφούζος τι; Να αλλάξει προπονητή; Θ' αλλάξει. Και τι έγινε; Θα αρχίσει (αυτή) η ομάδα να πετάει; Σοβαροί να είμαστε. Θα αλλάξει η κατάσταση με τις μεταγραφές που θα γίνουν τον Ιανουάριο;"...
Τι έχει αλλάξει στους δύο μήνες που πέρασαν; Απολύτως τίποτα! Ο Παναθηναϊκός άλλαξε προπονητή, κάποια παιχνίδια τα κέρδισε κάποια όχι, αλλά επί της ουσίας όλα έχουν μείνει ίδια. Και δεν θα μπορούσε να είχε προκύψει κάποια διαφορετική εξέλιξη.
Πέρα από το σήμερα όμως, υπάρχει το αύριο. Ο Αλαφούζος εμφανίζεται αποστασιοποιημένος και απογοητευμένος. Δεν μιλάει επειδή προφανώς δεν έχει να πει τίποτα. Αντί αυτού έχουν μιλήσει κάποιοι άλλοι, για επιστροφή στο μοντέλο του 2013. Δηλαδή ακόμα πιο χαμηλά ο πήχης.
Εξ ίσου αποστασιοποιημένος και απογοητευμένος είναι και ο κόσμος. Τι πιθανότητες έχει αυτός ο χρεωμένος και με έλλειψη ρευστότητας Παναθηναϊκός να γυρίσει το φύλλο; Όποιος θεωρεί ότι με τα τωρινά δεδομένα υπάρχει ελπίδα, κερδίζει χρυσού ν ωρολόγιον.
Στο τραγούδι της ημέρας Clarence Gatemouth & Carlos Santana, The Drifter:
