Να ήμουν το τσιγάρο του Φερνάντο...

Ο Νίκος Γιαννόπουλος υποκλίνεται στον Φερνάντο Σάντος, ο οποίος δεν έπαψε ποτέ να πιστεύει πως μπορεί να οδηγήσει την Πορτογαλία στην κορυφή της Ευρώπης.

Να ήμουν το τσιγάρο του Φερνάντο...

Οι κάμερες και οι δημοσιογράφοι έχουν αποχωρήσει. Οι παίκτες ουρλιάζουν κάνοντας το μπάνιο τους αναλογιζόμενοι τι τους περιμένει στη Λισσαβόνα μερικές ώρες αργότερα. Οι φροντιστές έχουν να μαζέψουν ότι έχει σκορπιστεί στα αποδυτήρια μέσα στον πανικό. Οι συνεργάτες σου ενημερώνουν φίλους και συγγενείς για την ώρα άφιξης. Και εσύ Φερνάντο Σάντος; Μα τι άλλο... Απολαμβάνεις το καλύτερο τσιγάρο της ζωής σου καθισμένος, κάπως άβολα είναι αλήθεια, σε μια γωνιά.

Τι δεν θα έδινα, φίλε Φερνάντο, να είμαι αυτό το τσιγάρο... Να τρυπώσω με τη βοήθεια του καπνού στο μυαλό σου και να αποκωδικοποιήσω σκέψεις. Να μπω στην καρδιά σου και να πάρω οσμή από συναισθήματα. Να κυκλοφορήσω μέσα στο αίμα σου...

Το ήθελες, το είχες θέσει ως στόχο από την αρχή της περιπέτειά σου με την Εθνική. Πρώτος αγώνας, φιλικός, στη Γαλλία. "Μακάρι να επιστρέψουμε στο τέλος της διαδρομής εδώ", τους είχες πει πριν βγουν στο γήπεδο. Οταν έλεγες τέλος της διαδρομής, εννοούσες τον τελικό, οι άλλοι δεν σε κατάλαβαν τότε, αλλά εσύ ήξερες, είχες πίστη. Ετσι και αλλιώς Φερνάντο Σάντος εσύ πιστεύεις. Στο Θεό και στη Ζωή.

Το είπες ορθά-κοφτά και τον Απρίλιο του 2015. "Εχω θέσει ένα στόχο ναι, να πάρω το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα με την Πορτογαλία". Το προσπεράσαμε όλοι, δεν ασχοληθήκαμε καν. Γιατί δεν σε λένε Μουρίνιο, σε λένε Σάντος και σ' αυτά τα χώματα θα είσαι για κάποιους για πάντα ο καρπουζάς από το Εστορίλ.

Η ΒΑΛΙΤΣΑ ΜΕ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ

Στα προκριματικά τους έκανες πλάκα. Διορθώνω. Μας έκανες πλάκα. Ανετη η πρόκρισή σου, άνεμος στα πανιά σου για τη Γαλλία. Οταν η σύζυγος σου έφτιαχνε τη βαλίτσα για το ταξίδι, ήσουν κατηγορηματικός. Την κοίταξες με εκείνο το βλοσυρό σου ύφος και είπες: "Ενα μήνα θα λείψω". Και η βαλίτσα γέμισε. Ρούχα για ένα μήνα και όνειρα μιας ζωής.

Στον όμιλο ποδόσφαιρο αλά Φερνάντο Σάντος φυσικά. Ποδόσφαιρο επιθετικό άσχετα αν δεν έρχονταν οι νίκες. Οι αμυντικές αρρυθμίες στο ματς με την Ουγγαρία, το ξέρω, σε αρρώστησαν, τα τικ σου εκείνο το απόγευμα πολλαπλασιάστηκαν με γεωμετρική πρόοδο. Το ίδιο και τα τσιγάρα που έφυγαν από το πακέτο σου. Τρίτος και καταϊδρωμένος, πίσω από την Ισλανδία.

Η δράση στην ταινία μόλις τότε ξεκινούσε και εσύ ήσουν ο μόνος που του ήξερε. Σαν καλός αγρότης είχε φροντίσει να ρίξεις τη σπορά πριν αρχίσουν οι βροχές. Ο Νάνι σοβαρός όσο ποτέ, ο Ρονάλντο να αφήνει στα αποδυτήρια μαζί με το σεσουάρ για τα μαλλιά του τους τόνους του εγωισμού του. Ο Κουαρέσμα να βάζει χαλινάρια, για πρώτη φορά, στη μεγάλη τρέλα του. Ο Ρενάτο να παίζει με την ωριμότητα 30άρη, έστω και αν δεν είχε μυρωδιά από διοργανώσεις Εθνικών. Ο Πέπε....Τι να πεις για τον Πέπε. Ολα αυτά ήταν δικό σου έργο Φερνάντο. Ποιος ξέρει ποιες μεθόδους χρησιμοποίησες, πόσες ώρες κατανάλωσες, πόσες φορές διέκοψες την τακτική στην προπόνηση...

Και έφτασες μέχρι τον τελικό. Πάντα με το δικό σου τρόπο και τους απανταχού haters να οργιάζουν. Χωρίς πλάνο, τυχαίο ποδόσφαιρο, πούλμαν. Τόσα ξέρουν φίλε μου. Τυχαίο ποδόσφαιρο ο Σάντος; Τυχαίο ποδόσφαιρο η ομάδα που είχε τις περισσότερες τελικές στο τουρνουά;

ΟΙ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΣΤΟ ΠΟΔΙ

Μας θυμήθηκες τους Ελληνες μετά τον ματς με την Ουαλία. Να ξέρεις ότι αισθανθήκαμε κολακευμένοι. Οχι όλοι, αυτοί που σ' αγαπούν, οι περισσότεροι δηλαδή. Τόσο κολακευμένοι που οι γειτονιές το βράδυ της Κυριακής λίγο μετά τα μεσάνυχτα αναστατώθηκαν. Οσοι είχαν πέσει πρόωρα για ύπνο, άναψαν τα φώτα, αλαφιασμένοι. "Μας ποιος διάολο φωνάζει γκολ νυχτιάτικα, ποιος παίζει;" Οι γειτονιές στην Ελλάδα ούρλιαξαν για σένα.

Πριν ουρλιάξουν, θαύμασαν. Την τόλμη, τη διορατικότητα. Να το πούμε πιο απλά. Τα αρχ...ια σου. Να ρίξεις στη μάχη, ρε μπαγάσα, αυτό το όρθιο ξύλο, τον Εντερ και να βγάλεις τον Ρενάτο; Ηξερες όμως τι έκανες. Εβλεπες τον Νάνι να αγκομαχά ανάμεσα στις συμπληγάδες πέτρες των στόπερ των Γάλλων. Δεν είχες κάπου να ακουμπήσεις την μπάλα στην επίθεση. Και λες: Κρατάω τον Νάνι μέσα, αμολάω τον Εντερ στο ξέφωτο να πάρει, επιτέλους, και καμιά μονομαχία, αυτομάτως γίνομαι κανονική ομάδα μέσα στο γήπεδο.

Χρειάστηκες και την τύχη. Πολλή τύχη είναι η αλήθεια, Φερνάντο. Το ξέρεις και εσύ. Ο Ζινιάκ σου έκοψε μερικά χρόνια από τη ζωή σου στις καθυστερήσεις. Αλλά, μισό λεπτό. Ναι, φίλε έχεις δίκιο. Εχω ξεχάσει ότι στην αρχή του ματς έχασες τον καλύτερο σου παίκτη. Τον έχασες με δάκρυα και οι άλλοι, προς στιγμήν, πάγωσαν. Οχι εσύ όμως γιατί ο στρατηγός πρέπει πάντα να εμπνέει το στρατό του ακόμα και αν βλέπει λαβωμένο τον καλύτερο αξιωματικό.

Είχα ξεχάσει και άλλα. Τον Φερούζεμ με τον Χιώτη το 2002, τον Νατσούρα το 2005, τον Κέιλορ Νάβας το 2014. Σου το χρωστούσε, σύμφωνοι. Πάμε παρακάτω.

Στο 109΄είδες το σχέδιό σου να εφαρμόζεται στην εντέλεια. Πώς την κατέβασε ο Εντερ, πώς έβαλε πλάτη τον αντίπαλό του και πως σκόραρε. Ποιος; Ο Εντερ που σε 15 ματς στη Σουόνσι έμεινε άκαπνος! Δεν ενθουσιάστηκες ούτε τότε. Οι... ορδές των έξαλλων παικτών και συνεργατών περνούσαν με ταχύτητα φωτός από δίπλα σου, εσύ ατάραχος. Και τι θα έδινες να είχες ένα τσιγάρο...

Το σφύριγμα της λήξης ήχησε στ' αυτιά σου σαν τραγούδι της Ντούλτσε Πόντες. Σαν ψαλμωδία στην κυριακάτικη λειτουργία. Σαν παραδεισένιος ύμνος. Ούτε που το κατάλαβες πότε σε σήκωσαν στον αέρα οι παίκτες του, οι στρατιώτες σου που τόσο θαυμαστά οδήγησες στη μάχη.

Ηθελες όμως ακόμα εκείνο το τσιγάρο, το τσιγάρο της ζωής σου. Και όταν τα φώτα άρχισαν να σβήνουν στα αποδυτήρια, το άναψες. Καθισμένος, κάπως άβολα είναι η αλήθεια, σε μια γωνιά. Τι δεν θα 'δινα να ήμουν αυτό το τσιγάρο...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Σχόλιο Θέμης Καίσαρης: Ο σταρ έγινε ένα παιδί που κλαίει γιατί δεν αντέχει
Μίλησε ελληνικά ο Σάντος: "Πάντα στην καρδιά μου οι Έλληνες!"
Πορτογαλία - Γαλλία 1-0 παρ.
Η "χρυσή Βίβλος" του Euro
O... προπονητής Ρονάλντο κι οι επικές αντιδράσεις του
"Κάηκε" η Λισαβόνα για την πρωταθλήτρια Ευρώπης

News 24/7

24MEDIA NETWORK