Σκυλί του πολέμου...

O Νίκος Γιαννόπουλος διαπιστώνει τη συνεπή αγωνιστική πρόοδο του ΠΑΟΚ, ακόμα και σε απαιτητικά παιχνίδια όπως αυτό με τη Ντόρτμουντ στο οποίο ο Δικέφαλος πολέμησε σαν λιοντάρι. Παράλληλα όμως διατυπώνει επιφυλάξεις για το βαθμό ετοιμότητας των παικτών του Τούντορ για τη μητέρα των μαχών την Κυριακή κόντρα στον Ολυμπιακού.

02 ΟΚΤ 2015

Σε σημείωμά μας για τον ΠΑΟΚ πριν από λίγες ημέρες γράφαμε ότι ο Δικέφαλος του Βορρά χτίζει κάτι πολύ συναρπαστικό ποδοσφαιρικά, πάνω σε στέρεες βάσεις. Η εμφάνιση κόντρα στην Ντόρτμουντ απέδειξε για μία ακόμη φορά ότι κάτι έχει αλλάξει πραγματικά εφέτος στην Τούμπα, σε ό,τι αφορά τουλάχιστον στον τρόπο με τον οποίο δουλεύει η ομάδα.

Το γεγονός ότι ο ΠΑΟΚ δεν κατάφερε να κερδίσει, αν και όπως πήγε το ματς βρέθηκε κοντά στο να το κάνει, δεν έχει καμία σημασία. Δεν ήταν και εύκολο, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, έστω και αν οι Γερμανοί άφησαν στην πατρίδα τους έξι βασικά στελέχη. Για να καταφέρει ο Δικέφαλος, και κάθε ελληνική ομάδα, να σταθεί ως ίσος προς ίσο σ' αυτό το επίπεδο, θα πρέπει να πέσει πολύ νερό ακόμα στον μύλο της ελληνικής ποδοσφαιρικής εξέλιξης.

Ο Ιγκόρ Τούντορ ζύγισε αποτελεσματικά τα πράγματα στο μυαλό του και σε ό,τι αφορά στον τρόπο που έστησε την ομάδα του, παίρνει σχεδόν άριστα. Πίσω από την μπάλα οι παίκτες του πάντα (στο 5-3-2) στις περισσότερες των περιπτώσεων αλλά με καλά τρεξίματα, άψογη αλληλοκάλυψη και τέλεια προσήλωση στο πλάνο. Επίσης, ΜΑΧΗΤΙΚΟΤΗΤΑ! Με το μαχαίρι στα δόντια του οι ποδοσφαιριστές του.

Το ότι η Ντόρμουντ μετρούσε 67% κατοχή της μπάλας στο 30' ουδόλως ενόχλησε, ουδόλως προβλημάτισε. Αντιθέτως, με την άμυνα των Γερμανών να ξεγελιέται και να ανεβαίνει πολύ ψηλά πλέον στο γήπεδο, αυτό που χρειαζόταν ήταν μία γρήγορα πάσα στην πλάτη για να βγει μόνος του ο Μακ ή ο Μπερμπάτοφ. Ό,τι ακριβώς έγινε δηλαδή, στη φάση του 34', για να προκύψει το γκολ του Δικεφάλου.

Γκολ με την πρώτη τελική προσπάθεια. Ναι, γιατί στο ποδόσφαιρο πάντα μετράει η ουσία. Και η ουσία αυτή ήρθε χωρίς ο ΠΑΟΚ να παίξει αντιποδόσφαιρο ή να κλωτσά χωρίς πρόγραμμα την μπάλα μπροστά για να δοκιμάσει απλώς την ταχύτητα των επιθετικών του. Το να παίζεις άμυνα, δεν σημαίνει ότι ντε και καλά είσαι παθητικός στο παιχνίδι σου. Άλλωστε, στο ποδόσφαιρο μερικές φορές δεν γίνεται αλλιώς. Όταν η διαφορά ποιότητας που σε χωρίζει από τον αντίπαλο είναι πασιφανής θα, δώσεις προτεραιότητα στην ανασταλτική λειτουργία, στο να καταστρέψεις. Η δημιουργία έπεται.

Ήρθε η ισοφάριση στο 72'. Μπορούσε να συμβεί, αφού έτσι και αλλιώς η πίεση ήταν πολύ μεγάλη και τα πόδια των παικτών του ΠΑΟΚ ήταν πολύ βαριά από την κόπωση, ειδικά μετά από το 65'. Θα προτιμούσε, πάντως, ο Τούντορ να γινόταν μ' έναν άλλο τρόπο, μία συντονισμένη ενέργεια του αντιπάλου ή ένα πολύ δυνατό σουτ και όχι με έναν ακόμα λάθος υπολογισμό του Όλσεν, που αδικεί τον εαυτό του αφού τα προσόντα του κάτω από τα δοκάρια είναι πλούσια.

Ζητείται καύσιμο για την Κυριακή

Το τέλος της ημέρας βρίσκει τον ΠΑΟΚ ωφελημένο ψυχολογικά και βαθμολογικά. Ψήλωσε μερικούς πόντους ακόμα, ενίσχυσε το προφίλ του, χόρτασε τον κόσμο του, όχι φυσικά με φαντεζί ποδόσφαιρο και τακουνάκια, αλλά με προσπάθεια, αυταπάρνηση, ιδρώτα και αντοχές. Ο Τζαβέλλας, για παράδειγμα, ίσως να τρέχει ακόμα στο δρόμο για το ... σπίτι του. Εξαιρετικό ματς με καίριες επεμβάσεις. Ο Τζιόλης, ακούραστος και πάντα μυαλωμένος, με τον νου του να βγάζει την ομάδα μπροστά. Ο Κόστα. Πόσες και πόσες κάθετες έκοψε με ζηλευτή προνοητικότητα;

Τώρα, βέβαια, στην ερώτηση αν ο ΠΑΟΚ ωφελήθηκε και καθαρά αγωνιστικά από το παιχνίδι αυτό, έχοντας πάντα στην άκρη του μυαλού ότι έπεται και η μεγάλη μάχη του Ολυμπιακού, θα σας γελάσουμε. Οι Θεσσαλονικείς, με 9/11 ίδια ενδεκάδα σε σχέση με τον αγώνα τους στο Περιστέρι με τον Ατρόμητο, κατανάλωσαν μεγάλες ποσότητας ενέργειας και δυνάμεων, αφού συνέχεια έτρεχαν να καλύψουν χώρους. Ο Τούντορ έκανε τις δύο από τις τρεις αλλαγές του μετά από το 85' γιατί προφανώς ήθελε να προστατεύσει το αποτέλεσμα, μιας και το "Χ" κρατάει ζωντανή την ομάδα του στο κόλπο της πρόκρισης.

Φρεσκάδα, όμως, θα έχει την Κυριακή; Σημαντικό το ερώτημα, δύσκολη η απάντηση. Οι του άξονα (Βίτορ, Κόστα, Τζιόλης, Κάτσε) μετρούν δύο σερί απαιτητικά 90λεπτα (έχασε μόνο πέντε λεπτά στο παιχνίδι της Τούμπας ο Κάτσε). Ο Ολυμπιακός θα φτάσει στην Τούμπα με δύο ημέρες ξεκούρασης περισσότερες και με το βαθμολογικό αβαντάζ να του δίνει αέρα ανωτερότητας. Η υπέρβαση φωνάζει και πάλι τους παίκτες του ΠΑΟΚ, για τέταρτο συνεχές ματς (ΑΕΚ, Ατρόμητος, Ντόρτμουντ τα άλλα τρία). Θα την ακούσουν;

ΥΓ: Οι ασχήμιες κατά τη διάρκεια του ματς και κυρίως στο τέλος, αποτελούν θλιβερή ανορθογραφία στην προσπάθεια που κάνει ο ΠΑΟΚ από την αρχή της σεζόν να απαλλαχθεί από τους δαίμονες του παρελθόντος. Ο Ιβάν Σαββίδης παρών ήταν, ας πάρει τα μέτρα του.