Ο σεφ Πασκουάλ και η συνταγή της επιτυχίας...

Βλέποντας κανείς το παιχνίδι της Παρασκευής του Παναθηναϊκού με αντίπαλο την Ουνίξ, δεν μπορεί να μην βρήκε κάμποσες ομοιότητες με την πρώτη αναμέτρηση ανάμεσα στις δυο ομάδες, στο Καζάν. Πρώτα από όλα είχαμε σχεδόν το ίδιο σκορ.

Ο Παναθηναϊκός είχε ηττηθεί με 83-81 στο Καζάν, ενώ στο ΟΑΚΑ κέρδισε με 83-82. Μία άλλη επίσης ομοιότητα είναι ότι το ματς κρίθηκε στο τελευταίο σουτ. Στις 30 Δεκεμβρίου ο Παναθηναϊκός είχε και πάλι την μπάλα στα χέρια του στην τελευταία επίθεση, με τον Νίκολς να είναι αυτός που πήρε το καθοριστικό σουτ, δίποντο όμως για την ισοφάριση για να οδηγήσει το ματς στην παράταση. Ο Νίκολς πάτησε μπροστά από τον πάγκο της Ούνιξ και μπροστά στον Πασούτιν, αστόχησε και ο Παναθηναϊκός αποχαιρέτησε με πικρή γεύση το 2016 και υπέστη μία ήττα που μαζί με κανένα δυο ακόμα είναι από τις βασικές αιτίες που δεν καταφέρνει να διεκδικήσει το πλεονέκτημα της έδρας. Στο ΟΑΚΑ, ο Τζέιμς πήρε την μπάλα στα χέρια του και πάλι μπροστά από τον πάγκο της ρωσικής ομάδας και τον Πασούτιν, για το τρίποντο της νίκης αυτή την φορά, ευστοχεί και ο Παναθηναϊκός κερδίζει.

Ακόμα και το πως διακυμάνθηκε το παιχνίδι της Παρασκευής είχε αρκετές ομοιότητες με το πρώτο στην έδρα της Ουνίξ. Στο Καζάν ο Παναθηναϊκός ήταν αυτός που είχε το προβάδισμα για το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, αλλά η Ουνίξ το γύρισε στο τέλος. Στο ΟΑΚΑ οι πράσινοι βρέθηκαν να βλέπουν από νωρίς την πλάτη της ρωσικής ομάδας στο σκορ, αλλά κατάφεραν να πετύχουν την ολική ανατροπή.

Η αλήθεια είναι ότι τέτοια παιχνίδια σαν το προχθεσινό, καλύτερα είναι να τα βλέπεις και μία δεύτερη φορά και να προσπαθείς να τα αναλύσεις, μακριά από την ένταση της στιγμής. Γιατί αμέσως μετά από το ματς το βέβαιο είναι ότι θα παρασυρθείς από την ανατροπή και τον τρόπο που κρίθηκε, θα σταθείς περισσότερο από όσο στην πραγματικότητα αξίζει σε ένα μεγάλο και δύσκολο τρίποντο και δεν θα δώσεις την πρέπουσα σημασία σε αδυναμίες, λάθη και παραλείψεις που οδήγησαν μία ανώτερη ομάδα ποιοτικά να κυνηγά στο σκορ και να παλεύει για την ανατροπή.

Μεταξύ μας και κατά την προσωπική μου ταπεινή άποψη, ο Παναθηναϊκός ακόμα και να έχανε δεν θα καταστρεφόταν βαθμολογικά. Παρόλη την αδυναμία που έχουν οι πράσινοι να κερδίζουν εκτός έδρας, θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια εκ μέρους τους να μην τερματίσουν στην 5η ή την 6η θέση της βαθμολογίας. Για τον Παναθηναϊκό άλλα είναι τα θέματα που πρέπει να λύσει και που προς το παρόν δείχνει να έχει μείνει στάσιμος.

Φυσικά δεν μπορεί να παραγνωρίσουμε ότι ο Παναθηναϊκός μέσα στο ΟΑΚΑ είναι τρομερά αποτελεσματικός. Αυτή είναι η μία πλευρά του νομίσματος, αφού η άλλη μας δείχνει ότι οι πράσινοι έχουν κερδίσει πολλά ματς αγκομαχώντας και στο τέλος. Όπως το πιο πρόσφατο με την Ουνίξ, όπως με την Μακάμπι, όπως με την Έφες και όχι μόνο. Μάλιστα σε αρκετά από τα παιχνίδια αυτά νωρίτερα είχαν απωλέσει μεγάλες διαφορές που είχαν υπέρ τους.

ΟΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΣΚΟΥΑΛ ΠΟΥ ΠΑΡΑΞΕΝΕΨΑΝ

Ας πάμε παρακάτω. Παραξενεύτηκα από τις δηλώσεις του Τσάβι Πασκουάλ στην συνέντευξη τύπου. Ο Καταλανός τεχνικός μεταξύ άλλων τόνισε: "Ίσως να μην είμαστε τόσο καλοί όσο νομίζετε. Είναι μία πιθανότητα κι αυτή. Από την άλλη αν δούμε όλα τα παιχνίδια της Euroleague, τα περισσότερα καταλήγουν να κρίνονται με μικρές διαφορές. Είναι μία διοργάνωση όπου όλοι μπορούν να κερδίσουν όλους. Είναι αλήθεια και το είπα και στην προηγούμενη συνέντευξη Τύπου ότι πρέπει να κοντρολάρουμε το ξεκίνημα του αγώνα. Ειδικά στην άμυνα δεν τα καταφέρνουμε τόσο καλά στην αρχή του αγώνα."

Δηλαδή θεωρεί ότι οι δημοσιογράφοι θεωρούν ότι ο Παναθηναϊκός είναι καλύτερη ομάδα, πιο ποιοτική από ότι πιστεύει ο ίδιος; Μα δεν είναι. Δηλαδή η Ουνίξ έχει μεγαλύτερη ποιότητα και περισσότερες λύσεις από τον Παναθηναϊκό; Συγνώμη αλλά δεν μπορώ να το αποδεχθώ αυτό. Ο Παναθηναϊκός έχουμε γράψει εξ αρχής, όταν στον πάγκο του ήταν ο Αργύρης Πεδουλάκης, ότι έχει ένα ρόστερ που είναι για Φάιναλ Φορ, ενώ η Ούνιξ έχει ένα τρομερό Λάνγκφορντ αλλά από εκεί και πέρα το ρόστερ της δεν της επιτρέπει να βρίσκεται ούτε στην 8αδα της διοργάνωσης.

Δέχομαι φυσικά ότι όλοι μπορεί να κερδίσουν όλους. Έχει αποδειχθεί άλλωστε πολλάκις, με τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό συνάμα να έχουν πέσει θύματα εκπλήξεων στην φετινή διοργάνωση. Για αυτό και μπορεί να δεχθεί κανείς ότι ο Παναθηναϊκός γκέλαρε, γιατί περί γκέλας πρόκειται, όταν ηττήθηκε στο πρώτο ματς στο Καζάν, από μία κατώτερη του ομάδα. Αλλά να γνωρίσει την ήττα και δεύτερη φορά και μάλιστα στο "φρούριο" του ΟΑΚΑ; Λένε ότι το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού. Συνεπώς ο Τσάβι Πασκουάλ μάλλον δεν έμαθε από το πάθημα στο Καζάν και λίγο έλειψε να την πατήσει μέσα σε διάστημα 50 ημερών.

ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ

Η δήλωση του Ισπανού "Πρέπει να κοντρολάρουμε το ξεκίνημα του αγώνα. Ειδικά στην άμυνα δεν τα καταφέρνουμε τόσο καλά στο ξεκίνημα των αναμετρήσεων", επίσης παραξενεύει. Αφού έχει εντοπίσει και ορθώς ότι ο Παναθηναϊκός δεν ξεκινάει καλά τα παιχνίδια, αφού έχει εντοπίσει ότι ως επί το πλείστον βρίσκεται να κυνηγάει στο σκορ, γιατί δεν κάνει το απλό και αυτονόητο; Τουτέστιν να μην ξεκινάει με την ίδια πεντάδα, από την οποία έχει εντοπίσει μάλιστα ότι δεν μπορεί να ανταποκριθεί στα θέλω του.

Γιατί πρέπει να ξεκινάει ο Φελντέιν για παράδειγμα και όχι ο πιο αξιόπιστος, σταθερός και διόλου αδιάφορος αμυντικά Ρίβερς και να έρχεται μονίμως από τον πάγκο για να διορθώσει καταστάσεις; Γιατί να ξεκινάει ο Τζεντίλε, ο οποίος ακόμα ψάχνει να βρει τον καλό του εαυτό. Ας τον βρει πρώτα, ας παίρνει τον χρόνο που του αναλογεί, αλλά ερχόμενος από τον πάγκο. Ο Ιταλός μπορεί να δώσει άλλη διάσταση στο παιχνίδι των πρασίνων, αλλά στην παρούσα φάση δεν βοηθάει. Ο Παναθηναϊκός δεν έχει την πολυτέλεια να τον περιμένει, αυτός θα πρέπει να τρέξει να προλάβει την ομάδα.

Γιατί πρέπει να ξεκινάει ο Γκάμπριελ; Ο Αμερικάνος προχθές στο ΟΑΚΑ, ευστόχησε νωρίς σε ένα δίποντο και σε ένα τρίποντο και το παράκανε εν συνεχεία όσο δεν παίρνει αφού έγινε κάποια στιγμή ο κύριος εκφραστής των επιθέσεων του Παναθηναϊκού, με τους πράσινους να είναι εγκλωβισμένοι επιθετικά εξαιτίας του. Επιτρέπεται σε αυτόν τον Παναθηναϊκό ο Γκάμπριελ να έχει 7 προσπάθειες για τρίποντο;

Το δίδυμο Μπουρούση με Σίνγκλεντον είναι ότι πιο ιδανικό για τον Παναθηναϊκό στο 4-5 μέχρι να επιστρέψει ο Γκιστ. Με τον Έλληνα σέντερ να μπορεί να βγάλει αρκετά καλά ένα 25 λεπτό και τον Σίνγκλεντον κάτι παραπάνω από 30 λεπτά, εκεί πρέπει να βρεθούν οι ισορροπίες. Παρατήρησε κανείς άλλος ότι ο Σίνγκλεντον χρειάστηκε να περάσει ένα ημίχρονο σχεδόν για να πάρει τις πρώτες του προσπάθειες και να σκοράρει τους πρώτους του δυο πόντους; Μόλις ο Αμερικάνος πήρε σουτ και φάσεις και μόλις ο Μπουρούσης έμεινε στο παρκέ ο Παναθηναϊκός άρχισε να γυρίζει το ματς και να επιβάλλει το παιχνίδι του, μέχρι τότε η Ουνίξ είχε τον απόλυτο έλεγχο της αναμέτρησης.

Ο ΚΑΛΑΘΗΣ ΘΕΛΕΙ ΧΩΡΟ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟΣ

Ο Καλάθης είναι ηλίου φαεινότερο ότι λειτουργεί καλύτερα μαζί με τον Τζέιμς ή μαζί με τον Παππά. Μπορεί να μην είναι κάποιος ο μεγαλύτερος φαν του Καλάθη, αλλά ο Παναθηναϊκός τον έχει ανάγκη όσους ελάχιστους παίκτες αν θέλει να έχει σοβαρές πιθανότητες να είναι στο Φάιναλ Φορ, "σπάζοντας" έδρα. Ο ελληνοαμερικάνος γκαρντ έχει δεδομένη αδυναμία το σουτ. Κάνει όμως ότι δεν κάνει κανείς άλλος γκαρντ του Παναθηναϊκού. Ηρεμεί, οργανώνει, πασάρει, παίζει το πικ εν ρολ και είναι ο καλύτερος περιφερειακός αμυντικός. Μπορεί και να σκοράρει επίσης και να έχει κάμποσα μις ματς μέσα στο παιχνίδι. Όχι όμως με πλάτη, όπως έκανε στο παρελθόν ο Παναθηναϊκός με τον Διαμαντίδη, αλλά παίζοντας κατά πρόσωπο τον αντίπαλο του. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι να του δίνει η ομάδα του χώρο να κινηθεί, με τους υπόλοιπους ακροβολισμένους, όταν επιτίθεται. Άλλωστε όλοι σουτάρουν στον Παναθηναϊκό. Ο Πασκουάλ στην Μπαρτσελόνα είχε Χουέρτας και Σάδα στα γκαρντ, παίκτες που δεν φημίζονται για την εκτελεστική τους δεινότητα, τους εκμεταλλευόταν στο έπακρο ωστόσο. Δεν μπορώ να καταλάβω πως δεν μπορεί να πάρει κάτι παραπάνω από τον Καλάθη, που είναι καλύτερος από αμφότερους;

Η ΠΕΝΤΑΔΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΠΕΣ ΒΓΕΣ

Το κύριο θέμα λοιπόν για τον Παναθηναϊκό, είναι αυτό που υπήρχε από το ξεκίνημα της σεζόν. Να μπορέσει η ομάδα να "δέσει" μπασκετικά και να βρεθούν οι ισορροπίες. Ο Πασκουάλ δεν έχει κάνει μεγάλα βήματα προόδου στον συγκεκριμένο τομέα και δείχνει να επιμένει σε πράγματα που στο τέλος παραδέχεται ότι δεν του βγαίνουν.

Αμφιβάλλει κανείς ότι πριν ξεκινήσει ένα παιχνίδι, γνωρίζει πάνω κάτω πως θα είναι τα μπες βγες του Παναθηναϊκού; Θα ξεκινήσει με τους Καλάθη, Φελντέιν, Τζεντίλε, Γκάμπριελ και Σίνγκλεντον και κάπου στο 8’ θα αρχίσουν οι αλλαγές. Θα αρχίσουν να μπαίνουν οι Τζέιμς, Ρίβερς και Μπουρούσης και εν συνεχεία ο Παππάς.

Ένας Παππάς που είναι το μεγάλο κέρδος του Πασκουάλ για να τα λέμε και όλα, αφού τον προσγείωσε και τον έχει κάνει να δείχνει άλλος παίκτης. Το πάθος που έβγαλε την Παρασκευή, κανά δυο επιθετικά ριμπάουντ που πήρε και κάποιες φάσεις στην άμυνα, έδωσαν άλλη ενέργεια και ώθηση στον Παναθηναϊκό και τον βοήθησε τα μέγιστα να γυρίσει το ματς.

Εν συνεχεία οι Νίκολς, Φώτσης θα πάρουν κάποια λεπτά συμμετοχής, από τα 10 συνολικά που θεωρεί ο Πασκουάλ ότι τους αναλογούν σε ένα παιχνίδι. Και πάμε ξανά στο δεύτερο ημίχρονο, που ξεκινάει συνήθως η ίδια πεντάδα και αυτό είναι που μας ξεπερνά. Ειδικά σε ένα παιχνίδι όπως της Παρασκευής, όταν ο ίδιος ο τεχνικός των πρασίνων έχει παραδεχθεί ότι η πεντάδα που ξεκίνησε το ματς ήταν τουλάχιστον νωθρή και αναποτελεσματική.

ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ

Ένα ακόμα βασικό λάθος στρατηγικής για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι με την Ουίνιξ όπως και σε άλλα ματς φέτος, είναι ότι ο Παναθηναϊκός δεν επιδίωξε την επαφή και την φθορά. Όταν έχεις μια πιο πλήρη ομάδα, με μεγαλύτερο βάθος στον πάγκο σου, είναι λογικό ότι θα έχεις την υπεροχή σε ένα ματς που θα πάει σε αρκετά σφυρίγματα και σε πολλά φάουλ. Με την προϋπόθεση ότι θα διαφοροποιήσεις την τακτική σου και θα σημαδέψεις παίκτες για να τους φθείρεις.

Φυσικά ο Πασκουάλ δεν είναι πρόβλημα για τον Παναθηναϊκό, αλλά η μοναδική λύση. Είναι ο τεχνικός που επιλέχθηκε για να αντικαταστήσει τον Αργύρη Πεδουλάκη και όταν υπέγραψαν πολυετές πλουσιοπάροχο συμβόλαιο μαζί του, γνώριζαν τα υπέρ του αλλά και τα κατά του. Είναι ένας πολύ καλός προπονητής, αλλά έχει "εμμονές" μπασκετικές. Ναι να δεχθούμε ότι το ρόστερ δεν είναι δικό του, αλλά δεν μπορεί να έχει παράπονα, έχει ένα εξαιρετικό υλικό, με την διοίκηση του Παναθηναϊκού να έχει κάνει οικονομική υπέρβαση φέτος. Ο Καταλανός θα πρέπει να ανακατέψει περισσότερο την τράπουλα και να βγάλει και ο ίδιος κάτι καινούργιο και διαφορετικό από αυτό που παρουσίασε τόσα χρόνια στην Μπαρτσελόνα. Όλοι οι μεγάλοι προπονητές άλλωστε έχουν μία βάση στην φιλοσοφία τους, κάποιες αρχές σε όποια ομάδα και να βρίσκονται αλλά αυτό που τους κάνει μεγάλους είναι ότι αναπροσαρμόζονται.

Αυτό πρέπει να κάνει και ο Πασκουάλ, είναι ο σεφ, έχει τα κατάλληλα υλικά, αλλά δεν του πετυχαίνει η συνταγή.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ

Το ΟΑΚΑ την Παρασκευή "έβραζε" με το τρίο των διαιτητών. Το έχουμε γράψει και πάλι ότι στην Ευρωλίγκα ο Παναθηναϊκός, στα ματς του ΟΑΚΑ τουλάχιστον δεν παίρνει τα σφυρίγματα έδρας. Σε ένα παιχνίδι που είχε αρκετές επαφές, ένθεν και εκείθεν υπήρξε μεγαλύτερη αυστηρότητα από τους ρεφερί κατά των γηπεδούχων. Αλλά κάποια στιγμή ο Παναθηναϊκός εγκλωβίστηκε στο λάθος να αμφισβητεί κάθε σφύριγμα και να έχει μεγαλύτερο εκνευρισμό από όσο επιτρεπόταν, σε ένα ματς που ήθελε να το κερδίσει και κυνηγούσε στο σκορ. Τον εκνευρισμό τον μετέδωσε και η εξέδρα. Αν ο Παναθηναϊκός έχανε, δεν θα είχε ευθύνη η διαιτησία ωστόσο, θα ήταν ένα άλλοθι που μάλλον θα αποπροσανατόλιζε από τα πραγματικά προβλήματα και πάλι. Το instant replay που χρησιμοποιήθηκε σε 2-3 περιπτώσεις δικαίωσε τους διαιτητές, που επαναλαμβάνουμε ότι σφύριζαν πιο αυστηρά τον γηπεδούχο. Ο Παναθηναϊκός σαφώς είναι πιο βαριά φανέλα από ότι την Ούνιξ και δεν μπορεί να έχει τίποτα λιγότερο από 50-50. Οι πράσινοι ωστόσο θα πρέπει να συμβιβαστούν ότι δεν θα έχουν τα σφυρίγματα έδρας που παίρνει η Ρεάλ, η Φενέρ ή η ΤΣΣΚΑ για παράδειγμα.

ΤΑ ΧΙΑΣΤΙ

Ο Παναθηναϊκός οδεύει ολοταχώς να τερματίσει στο 5-6 της βαθμολογίας της κανονικής περιόδου. Πράγμα που σημαίνει ότι θα παίξει είτε με την Φενέρ είτε με τον Ολυμπιακό. Δεν γνωρίζω αν έχει προτίμηση ο Πασκουάλ, η μπασκετική λογική λέει ότι μία τάση προτίμησης προς τον Ολυμπιακό, πρέπει να την έχει. Ένα είναι το δεδομένο, ότι θα πρέπει να σπάσει την έδρα προκειμένου να είναι στο Φάιναλ Φορ. Αλλά θα πρέπει να έχει προετοιμάσει το έδαφος προκειμένου να τα καταφέρει. Θα πρέπει να δείξει στα παιχνίδια που ακολουθούν με Νταρουσάφακα, Ζαλγκίρις, Μπακόνια και Μακάμπι εκτός έδρας ότι μπορεί να είναι αποτελεσματικός και εκτός ΟΑΚΑ.

Ο Παναθηναϊκός έχει το ρόστερ για να είναι στο Φάιναλ Φορ και να προκριθεί μέσα από σειρά αγώνων. Αλλά θα πρέπει να τρέξει γιατί έχει μείνει στάσιμος στο κομμάτι της ομοιογένειας και των μπες – βγες. Ο Πασκουάλ θα πρέπει να διαχειριστεί καλύτερα την ομάδα του. Εκεί βρίσκεται και το κλειδί της επιτυχίας και της αποτυχίας.