LOST στο Μαρανέλο για τη Ferrari
Ο Πάνος Σεϊτανίδης σχολιάζει το συνεχιζόμενο δράμα της Scuderia Ferrari.
Ήταν 21 Οκτωβρίου του 2007 και το Grand Prix Βραζιλίας, όταν ο Kimi Raikkonen κατακτούσε ανέλπιστα τον παγκόσμιο τίτλο της Formula 1. Επίτευγμα που έκτοτε, δεν έχει πετύχει άλλος οδηγός πίσω από το τιμόνι ενός μονοθεσίου της Ferrari. Την επόμενη σεζόν, η ιταλική ομάδα πήρε ξανά τον τίτλο στους κατασκευαστές αλλά τις πέντε χρονιές που ακολούθησαν -κι όλα δείχνουν πως αυτές θα γίνουν έξι- δεν κατάφερε να δει ξανά την κορυφή.
Το 2008 ήταν η χρονιά που ο Stefano Domenicali αναλάμβανε τις τύχες της Scuderia Ferrari, διαδεχόμενος τον τεράστιο (σε αξία, όχι στο δέμας) Jean Todt. Κι από τότε… σιωπή. Περιστασιακές χαρές, μεγάλες λύπες. Περιορισμένες νίκες, παταγώδεις αποτυχίες. Ξανά και ξανά και ξανά.
Με εφαλτήριο της κατηφόρας, το Βατερλό της F60 που παρέπαιε το 2009.
Με τη μνημειωδώς λανθασμένη στρατηγική να ακολουθεί στον "τελικό" του Άμπου Ντάμπι το 2010 και στη συνέχεια, μονοθέσια "χ" δυνατοτήτων που οι προσωπικές υπερβάσεις του Fernando Alonso "ωραιοποιούσαν". Ο Ισπανός δεν είναι λατρευτός απ’ όλους, όλοι όμως αναγνωρίζουν την αξία του. Το πάθος του αλλά και την επιμονή του να εξακολουθεί να παλεύει με τα θηρία που του φτιάχνουν στο Μαρανέλο.
Γιατί όμως τα πράγματα πηγαίνουν τόσο στραβά, τόσο πολύ καιρό στο ιταλικό στρατόπεδο; Εύλογη και εξίσου εύκολη ερώτηση αλλά με πολυσύνθετη και διάολε, πολύ δύσκολη απάντηση. Έφταιγε ο Stefano Domenicali που είχε τα ηνία τα 5μιση αυτά χρόνια; Ναι, σε μεγάλο βαθμό. Όχι όμως γιατί στερούνταν ικανοτήτων ως τεχνικός. Εξαιρετικός ήταν και λατρευτός σε ομόσταβλους και αντιπάλους. Αυτή ήταν όμως η Αχίλλειος Πτέρνα του. Ήταν ένας στρατιώτης της Ferrari, που την υπηρέτησε επί 23 χρόνια! Ένας απ’ όλους, ο φίλος, ο συνεργάτης, που έτυχε να αναλάβει το ρόλο του διευθυντή.
Είχαν λοιπόν μία ωραία ατμόσφαιρα και κάποιον να αναλαμβάνει την ευθύνη για όλους όταν τα πράγματα στράβωναν. Ένας για όλους και όλοι για τους εαυτούς τους. Μόνο που αυτό γινόταν υπερβολικά συχνά. Έφυγε λοιπόν ο Domenicali και ενώ θα περίμενε κανείς η Ferrari να στρατολογήσει μία εμβληματική φυσιογνωμία, ένα πρόσωπο με μεγάλη πείρα στα… μονοπάτια της F1, με δυναμική παρουσία και παρασκηνιακή ικανότητα, ο Luca di Montezemolo έδωσε την καρέκλα σε κάποιον Marco Mattiacci.
"Κάποιον" για τον κόσμο των αγώνων αφού ο άνθρωπος στον τομέα του αυτοκινήτου είναι κορυφαίος. Έχει σπουδάσει οικονομικά, έχει θητεύσει στη Jaguar και διαπρέψει ως μάνατζερ στη Ferrari, κυρίως στην Ασία αλλά και την τελευταία τετραετία που είχε αναλάβει τις τύχες της Ferrari Βόρειας Αμερικής.
"Δεν είχα τον χρόνο να σκεφτώ κάποιον άλλο", είπε ο πρόεδρος της Ferrari και εδώ είναι που η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά. Λες και ήταν αντιμέτωπος με ένα φανταστικό χρονόμετρο, λες και είχε 108 λεπτά περιθώριο όπως ο "Desmond" στο "Lost", για να το μηδενίσει, να τα αρχίσει όλα από την αρχή. Μόνο που όπως ακριβώς συνέβαινε στη δημοφιλή τηλεοπτική σειρά, έτσι και στη Ferrari, αυτή η εκτόνωση της κρίσης, απλά αναβλήθηκε. Μετράνε ξανά τα "108 λεπτά"…
"Είμαι σίγουρος πως ο Mattiacci θα κάνει καλή δουλειά, παρότι μόλις ήρθε στην ομάδα. Δεν πιστεύω σε one - man show αλλά σε ομαδικές προσπάθειες και ως ομάδα προσπαθούμε να βελτιώσουμε την κατάστασή μας", συνέχισε ο Montezemolo.
Προφανώς ο άμοιρος ο Mattiacci δεν έχει μαγικό ραβδί και βραχυπρόθεσμα δεν θα μπορούσε να αλλάξει τίποτα, όσο κι αν προσπαθούσε. Είναι όμως αυτός ο άνθρωπος που έστω μακροπρόθεσμα θα μπορεί να αλλάξει τις τύχες της Ferrari, μετατρέποντας το δράμα εκατομμυρίων tifosi σε dolce vita;
Η απάντηση είναι: κατηγορηματικά… όχι! Ώσπου να μάθει πως λειτουργεί η Gestione Sportiva, θα έχει έρθει η επόμενη κρίση. Ώσπου να κατανοήσει τι σημαίνουν λέξεις όπως ERS, DRS κτλ, οι ιταλικές εφημερίδες θα θέλουν να τον κρεμάσουν. Ώσπου να είναι σε θέση να επηρεάσει καταστάσεις και πράγματα εξωαγωνιστικά, στο παρασκήνιο της F1, θα του έχει έρθει ήδη το χαρτί μετάθεσης σε ρόλο μάνατζερ πωλήσεων της ιταλικής μάρκας. Ο Montezemolo θα έχει βρει πάλι αποδιοπομπαίο τράγο, η Ferrari θα έχει αποτύχει ξανά, η φιλοσοφία γύρω από το σχεδιασμό του μονοθεσίου θα αλλάξει και πάλι, οι εσωτερικές διεργασίες θα αναθεωρηθούν για νιοστή φορά. Και πάλι από την αρχή. Άλλα 108 λεπτά.
Έως ότου επιτέλους, ο Montezemolo αφήσει τον εγωισμό του στην άκρη και αφήσει κάποιο "όνομα" που ενδεχομένως να είναι μεγαλύτερο από το δικό του, να αναλάβει το ρόλο του John Locke και να αγνοήσει την αντίστροφη μέτρηση. Να αφήσει το κοντέρ να μηδενίσει και να προκαλέσει συθέμελες εκρήξεις στο Μαρανέλο, αλλάζοντας μια και καλή τις τύχες αυτές της ομάδας.
Όσο ιδανικός κι αν είναι, δύσκολα θα αναλάβει αυτό το ρόλο ο Flavio Briatore ενώ παρότι εξαιρετικά αγαπητός από τους Ιταλούς, ο Ross Brawn θα θελήσει αρκετά μηδενικά στην επιταγή για να αφήσει το ψάρεμα πέστροφας στις εξοχές της Γηραιάς Αλβιόνας. Ίσως περισσότερα από εκείνα που ο Montezemolo αρνήθηκε να του δώσει όταν αποχώρησε ο Todt. Έξι και κάτι χρόνια μετά, μάλλον τα έχει πληρώσει διπλά με τόσες αποτυχίες. Ας πρόσεχε…
Για όλες τις εξελίξεις στη Formula 1 μπορείτε να με βρείτε στο twitter και στο facebook!
