Το λάθος πρότζεκτ και οι ψευδαισθήσεις της ΑΕΚ

Η προσγείωση της ΑΕΚ στο σαββατιάτικο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό έφερε πολλές σκέψεις στους πολυάριθμους φίλους της. Οι οποίοι με την είσοδο του Μάκη Αγγελόπουλου στην διοίκηση πριν από μερικά χρόνια άρχισαν να κάνουν όνειρα, καθώς οι εποχές της μιζέριας και της... εξορίας στις μικρότερες κατηγορίες με στόχο την οικονομική εξυγίανση, είχαν πλέον περάσει ανεπιστρεπτί.

Η επιστροφή ωστόσο στα μεγάλα σαλόνια με ένα υγιή επιχειρηματία δεν συνεπάγεται τίτλους. Η ΑΕΚ έμεινε πολλά χρόνια πίσω λόγω της μιζέριας και αυτό κάποιοι μάλλον δεν το έχουν καταλάβει.

"Μα περίμενες ρε Γεωργίου να κερδίσει στο ΣΕΦ και μας τα λες αυτά;" θα αναρωτηθεί κανείς. "Μα ασφαλώς όχι", είναι η απάντηση, αλλά ας μην κρυβόμαστε: στην ΑΕΚ είχε καλλιεργηθεί μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα ότι η απόσταση από τους "αιωνίους" έχει μειωθεί και η ψαλίδα κλείνει! Οπότε στην Ένωση σχεδόν όλοι περίμεναν να εμφανιστεί μαχητική και να παλέψει μέχρι τέλους στο ΣΕΦ. Αντ' αυτού οφείλει να ευχαριστεί τον Ολυμπιακό για την γλυκιά ήττα στο τέλος!

ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ

Μπορεί στην ΑΕΚ να μιλούν για τις καλύτερες εποχές που... έρχονται, μπορεί πράγματι ο Μάκης Αγγελόπουλος να έβαλε και πάλι στην πρώτη γραμμή την ιστορική ομάδα προσδίδοντάς της την χαμένη (οικονομική και αγωνιστική) αξιοπιστία της και ας απέχει σε μεγέθη από τους "αιώνιους", αλλά παρόλα αυτά η χρονιά έκλεισε και ξεκινά μπερδεμένα και ανοργάνωτα σε πολλούς τομείς.

Αρχικά η ΑΕΚ επέλεξε το Eurocup για να καταλήξει μετά τις πιέσεις για κυρώσεις και του ελληνικού μπάσκετ στην αγκαλιά της FIBA αλλάζοντας διοργάνωση εν μια νυκτί... Και καλά αυτό δεν ήταν ευθύνη της ουσιαστικά. Ο Ζντοβτς έμεινε στην ομάδα αν και πέρυσι είχε... πλακωθεί με τους μισούς παίκτες στο διάστημα που πήρε την σκυτάλη από τον Σάκοτα, ο οποίος ενώ απέτυχε στο στήσιμο και το κοουτσάρισμα της ομάδας, έμεινε σε διευθυντική διοικητική θέση! Ο Σλοβένος έμεινε στον πάγκο χωρίς να έχει κάνει τίποτα σπουδαίο.

Η αλήθεια είναι ότι μπασκετικά και για τα δεδομένα της ΑΕΚ ήταν μια πολύ καλή επιλογή, αφού είναι εξελίξιμος. Όμως ο υπερβολικός εκνευρισμός που έβγαλε πέρσι στο τέλος της σεζόν και οι πολλές βαριές ήττες με ανατροπές σε πολλά ντέρμπι, προβλημάτισαν για το αν έπρεπε να μείνει. Τελικά παρέμεινε και μάλιστα η ομάδα άρχισε να μοιράζει 30αρες σε όλες τις μικρότερες, ενώ έκανε τρομερό ξεκίνημα για τα δεδομένα της, εκμεταλλευόμενη το εύκολα πρόγραμμά της σε όλες τις διοργανώσεις.

Η Ένωση έχασε κομβικούς παίκτες όπως ο Μαυροκεφαλίδης και ο Χέρστον λίγο πριν από το τζάμπολ, άλλαζε συνέχεια αποφάσεις και πλάνα και δεν καταλαβαίναμε τι πρότζεκτ έχει. Ακόμα ο φιλότιμος και πολύ καλός για τα οικονομικά του και Έλληνας πάνω απ' όλα, Μαυροειδής, ενώ ενημερώθηκε ότι δεν μένει, τελικά μετά τις εξελίξεις με τον Μαυροκεφαλίδη, κλήθηκε πίσω τη στιγμή που χωρούσε μια χαρά και στο αρχικό πλάνο, να θυμίσω.

Μέσα σε όλα είχαμε και την απόκτηση πέρσι παίκτη στο τέλος της σεζόν για να μένει (Ερικ) που όμως αποχαιρέτησε κι αυτός. Και το μπέρδεμα στην φιλοσοφία έμεινε...

Η ΨΕΥΤΟΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ

Οι νίκες στην αρχή έφεραν ικανοποίηση στον κόσμο... Μια ψευτοικανοποίηση όπως λέω εγώ που το πάω πιο μακριά... Η ΑΕΚ είναι ευτυχής να έχει ένα σοβαρό πρόεδρο-μεγαλομέτοχο. Ο Μάκης Αγγελόπουλος δεν έχει την οικονομική δύναμη και πρεστίζ των Γιαννακόπουλων ή των ...ερυθρόλευκων Αγγελόπουλων, αλλά είναι σοβαρός και εξελίξιμος επιχειρηματίας που αγαπά το μπάσκετ και την ομάδα και βάζει τουλάχιστον 2-3 εκατ. από την τσέπη του. Πολλά λεφτά για την εποχή.

Ποιο είναι, όμως, το πρότζεκτ της ΑΕΚ; Περιμένει να διεκδικήσει πρωτάθλημα με 3-4 εκ. μπάτζετ και με τους αντιπάλους της να έχουν κτίσει τόσα και τόσα τα τελευταία χρόνια; Ψευτοικανοποιείται να παλέυει με τους "αιώνιους", να κάνει καμιά διάσπαρτη νίκη, ενώ ξέρει ότι σε σειρά δεν μπορεί να κερδίσει και άρα ξεχνά τίτλο;

Περιμένει καμιά κλήρωση καλή στο Κύπελλο για να πάει τελικό; Περιμένει έχοντας μεγαλύτερο μπάτζετ και από τον Άρη να κάνει το αυτονόητο, δηλαδή να βγει 3η και να λέει "εδώ είμαστε"; Και να πανηγυρίζει που σκοτώνει με 20αρες και 30αρες τους μικρούς με το 1/10 του μπάτζετ της, να κερδίζει τον Άρη και να κάνει μια καλή πορεία στην Ευρώπη στη μικρή της διοργάνωση; Σόρι, αλλά εμένα μου φαίνεται ότι έχουν βολευτεί μια χαρά όλοι στην ΑΕΚ... Παίκτες, προπονητές, διοίκηση, κόσμος...

Να λένε "φτιάχνουμε, χτίζουμε, ερχόμαστε, παλεύουμε, μας αδίκησαν εκεί, αλλά του χρόνου να δείτε"! Και τον Αγγελόπουλο να βάζει τα λεφτάκια του... Και σε καμιά 5ετία να έχει χαλάσει καμιά 15αριά και παραπάνω μύρια -τέτοια εποχή μάλιστα- για να βγαίνει 3ος έχοντας έναν αντίπαλο βασικά, τον Άρη -μιας και ο ΠΑΟΚ είναι ΠΑΟΚ αλλά με 300 χιλιάρικα μπάτζετ-!

Ε λοιπόν, ας προσέξουν στην ΑΕΚ μην χάσουν και αυτόν τον άνθρωπο που κάποια μέρα θα καταλάβει ότι πετάει λεφτά τζάμπα... Καθώς είδαμε και πόσες αλλαγές κάνουν κάθε χρόνο στην ομάδα του σε παίκτες, λες και παίζουν Τζόκερ για να βρουν καλό Αμερικανό!

Η ΑΛΗΘΕΙΑ

Πάμε στην αλήθεια... Ο κόσμος κατ' αρχήν απαιτεί, αλλά δεν στηρίζει... Δεν πηγαίνει ουσιαστικά στον βαθμό που πρέπει για την προσπάθεια της διοίκησης και παρά τις πολύ καλές τιμές που έχει βάλει στα εισιτήρια. Αυτό απογοητεύει τον μεγαλομέτοχο.

Η Ευρωλίγκα έκλεισε τις πόρτες και πλέον χωρίς αυτήν δεν έχεις μεγάλα έσοδα. Συνεπώς, για να πάει το μπάτζετ στα 7-8 εκ. η ΑΕΚ καθαρά αγωνιστικά και να κτυπήσει τους "αιώνιους", ο Αγγελόπουλος θα πρέπει να βάζει από την τσέπη του -υπολογίζοντας εφορία, λειτουργικά- τουλάχιστον ένα 8αρι! Για να ελπίζει σε τίτλο, για να μαζέψει στα ντέρμπι βασικά 15.000 κόσμο και στα άλλα 3-4 χιλιάδες από δύο-τρεις που είναι τώρα και που πάλι θα παίζει στις μικρές Ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Θέλετε απάντηση; Πεταμένα λεφτά για μία-δύο νίκες παραπάνω... Και άντε και για να κερδίζει με 30 και 40π τα Τρίκαλα και τον Κόροιβο! Και με κίνδυνο να πει μια μέρα δικαίως "τι κάνω εδώ;"!

ΤΟ ΠΛΑΝΟ ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΧΟΥΝ

Ας κάτσουν στην ΑΕΚ να καταλάβουν ότι οι εποχές άλλαξαν. Η ομάδα έχει υγεία, είναι καθαρή, με καλή διοίκηση, με κόσμο, με φανέλα. Πως μπορεί να κτυπήσει τους "αιώνιους" χωρίς να ξοδέψει 15εκ; Με πρόγραμμα. Η ΑΕΚ θα έπρεπε να εκμεταλλευθεί την ιστορία της και τα καλά χρήματα που έχει τώρα και να κάνει... παιδομάζωμα. Να βρει ένα προπονητή με όραμα που δεν θα χαίρεται για να δικαιολογεί την θέση του ότι βγήκε πχ. 3ος και κέρδισε μια φορά τον Ολυμπιακό ή τον Παναθηναϊκό. Αλλά να δουλέψει σε βάθος.

Να μαζέψει όλα τα Ελληνόπουλα ταλέντα και από εδώ και από τις ΗΠΑ. Καθώς ήδη έχει πολλά ταλέντα. Και μαζί και από την Ευρώπη νέα παιδιά, όπως ήδη έφερε μερικά. Και να πει, πάμε να φτιάξουμε την ΑΕΚ του 2020. Να ξεκινήσει με στόχο την παραμονή (!) για 2-3 χρόνια. Το πολύ τρεις-τέσσερις έμπειροι Έλληνες και ξένοι συνολικά. Και αυτοί όχι γερόλυκοι για το εφάπαξ. Και σε 3-4 χρόνια τα παιδιά, όλα αυτά, θα γίνουν άντρες, οι περισσότεροι θα έχουν αξία 500.000 και 1εκ και η ομάδα μόνη της με τα μεγάλα συμβόλαια που θα τους έχει κλειστά θα έχει αυτόματα υπεραξία και μπάτζετ 7-8εκ χωρίς να το πληρώνει στην τιμή αυτή.

Θα δίνει ένα-δύο από τα ταλέντα της που θα είναι πια έτοιμοι παίκτες πρώτης γραμμής, θα παίρνει 2-3 ονόματα έτοιμα που κάνουν την διαφορά. Και με μια μικρή κίνηση- επένδυση 2-3εκ, παίρνεις 2-3 παικταράδες και θα πηγαίνεις για πρωτάθλημα και τότε παίζεις και στην διοργάνωση που μέσω αυτής -με τίτλο- θα πηγαίνεις Ευρωλίγκα ή μέχρι τότε μπορεί να πάρει wild card ή δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να έχει αλλάξει. Και ο κόσμος θα γουστάρει γιατί θα υπάρχει εξ αρχής ελληνικός κορμός και θα παρακολουθεί τα παιδιά από μικρά...

Δεν μπορούσε δηλαδή να πάρει τον Θανάση Αντετοκούμπο; Και πολλές άλλες περιπτώσεις από το να παίρνεις τον Ούκιτς και τους Αμερικανούς με τα ίδια λεφτά. Και έτσι η ομάδα θα έκτιζε, θα είχε υπεραξίες, ο κόσμος θα γούσταρε νομίζω γιατί θα είχε όραμα και η ομάδα θα ήταν στην πρώτη πραγματικά γραμμή σε μερικά χρόνια για να κοιτάξει στα ίσια στα μάτια τους "αιωνίους" και όχι να κρυφοκοιτάζει για να αυτοικανοποιηθεί από το ότι πάλεψε και... είμαστε σε καλό δρόμο.

Γιατί δεν είναι σε καλό δρόμο εφόσον θέλει τίτλους, εκτός αν ο Μ.Αγγελόπουλος βάζει καμιά 10ρια μύρια το χρόνο από την τσέπη του.