Το στοίχημα με Σίλβα και ο… φευγάτος Ισά!

Για να είμαι ειλικρινής, μετά το πέρασμα Περέιρα από το μεγάλο λιμάνι, την αποπομπή του και τον τρόπο που αυτή συνέβη, είχα αποκλείσει το ενδεχόμενο ο Ολυμπιακός να ασχοληθεί ξανά με την αγορά της Πορτογαλίας για προπονητή. Πιο πιθανό θα μου φαινόταν, έστω και με δόση υπερβολής, να διαδεχθεί τον Βίτορ, ένας… Ιάπωνας κόουτς παρά ένας συμπατριώτης του.

Έχοντας ως δεδομένο ότι Ζαρντίμ και Περέιρα δεν έκλεισαν μαζί έναν χρόνο συνολικά στον πάγκο των πρωταθλητών Ελλάδας, είχα την αίσθηση ότι η διοίκηση των «ερυθρολεύκων» θα εστιάσει οπουδήποτε αλλού, με πιθανότερη την αγορά της Ισπανίας, λόγω Βαλβέρδε και Μίτσελ, παρά στην πατρίδα του Μουρίνιο και του Σάντος.

Δεν το κρύβω ότι μου προκάλεσε μεγάλη εντύπωση η επίσημη ενημέρωση που υπήρξε και από τη διοίκηση το βράδυ της Κυριακής σχετικά με την υπόθεση Μάρκο Σίλβα. Όπως διευκρινίστηκε αρμοδίως και σας ενημέρωσε σχετικά το Contra.gr, ο 37χρονος κόουτς φαντάζει ως ένας από τους επικρατέστερους υποψηφίους, για κάποιους άλλους είναι το φαβορί, προκειμένου να αναλάβει την τεχνική ηγεσία του Ολυμπιακού.

Μεγάλο στοίχημα

Δυσκολεύομαι κατ’ επέκταση να καταλάβω για ποιο λόγο θα πρέπει η ομάδα να παίξει ένα τόσο μεγάλο στοίχημα. Μπορεί ο Σίλβα να είναι καλός προπονητής. Μπορεί και να ανταποκριθεί, αν τελικά προκριθεί η περίπτωσή του, στις υψηλές προσδοκίες. Δεν μπορώ, όμως, να αντιληφθώ, όταν υπάρχουν τόσοι ελεύθεροι προπονητές εκεί έξω, για ποιο λόγο ο σύλλογος πρέπει να μπει (ξανά και με νωπές ακόμη τις μνήμες της εποχής Περέιρα) σε μια τέτοια περιπέτεια.

Θα μου επιτρέψετε να ακούω… βερεσέ τους χαρακτηρισμούς των Πορτογάλων για «Special two» και τέτοιες χαζομάρες. Όπως οι πατεράδες μας περίμεναν και περιμένουν να εμφανιστεί μια μέρα ο νέος Δεληκάρης, Δομάζος ή Κούδας, έτσι και οι Πορτογάλοι βαφτίζουν νέο Μουρίνιο σχεδόν κάθε νέο φέρελπι τεχνικό για να τον συγκρίνουν με τον κανονικό. Παλιότερα το έκαναν με τον Βίλας Μπόας, στη συνέχεια με τον Ζαρντίμ, λίγο έλειψε να το κάνουν και με τον Περέιρα…

Ο Μάρκο Σίλβα έχει κάνει καλή δουλειά φέτος στη Σπόρτινγκ Λισαβόνας, όπως τουλάχιστον αποδεικνύουν οι αριθμοί και οι επιδόσεις του, αλλά απολύθηκε μετά την πρώτη του σεζόν παρότι δεσμευόταν με συμβόλαιο 4ετούς διάρκειας! Και αντ’ αυτού υπέγραψε ο Ζόρζε Ζέσους αμέσως μετά την αποχώρησή του από τον πάγκο της πρωταθλήτριας Μπενφίκα. Μέχρι και στη Σπόρτινγκ δηλαδή, συνειδητοποίησαν πως θα είναι λάθος να… τζογάρουν ξανά και επέλεξαν να κινηθούν στα σίγουρα προσλαμβάνοντας τον κατά τεκμήριο εμπειρότερο, ίσως και καλύτερο, κόουτς εντός των συνόρων.

Δεν θέλω να κρίνω μια επιλογή πριν τη δούμε στην πράξη, καθώς το γήπεδο είναι ο καθρέφτης για όλους και για όλα. Ωστόσο, σκέφτομαι… φωναχτά και εκφράζω τις ενστάσεις μου. Ανάλογες ήταν (οι ενστάσεις) και στις περιπτώσεις του Ισπανού Εσκριμπά, ο οποίος παρά τα 50 χρόνια του έχει να επιδείξει στο βιογραφικό του μια καλή πορεία με την Έλτσε (!), ενώ σχετικά με την περίπτωση του Μάρτιν Γιολ, ο οποίος είναι μπαρουτοκαπνισμένος, υπάρχει το μεγάλο ερωτηματικό της σχέσης του με τον Μίνο Ραϊόλα. Κι εκεί τελειώνουν όλα πριν αρχίσουν. Πώς να αφήσει ο Ολλανδός έξω παίκτη του Ραϊόλα από τη στιγμή που έχουν τον ίδιο ατζέντη; Πως οι υπόλοιποι παίκτες να πιστέψουν πως θα συμπεριφέρεται σε όλους το ίδιο και δεν θα έχει παιδιά και αποπαίδια;

Χρειάζεται πιο νορμάλ επιλογή

Για να μην πάει μακριά η βαλίτσα, θεωρώ πως ένας σύλλογος με την οικονομική ευρωστία του Ολυμπιακού, με τόσο ακριβή βιτρίνα γεμάτη κούπες και συμμετοχές στο Champions League, μπορεί, πρέπει και μάλλον επιβάλλεται στην παρούσα φάση να πάει σε μια πιο νορμάλ, πιο λογική και πιο ρεαλιστική επιλογή από τις δεκάδες που κυκλοφορούν στο διεθνές στερέωμα. Γι’ αυτό και (θέλω να) πιστεύω πως εξετάζονται κι άλλες λύσεις, έστω κι αν οι συμπατριώτες του θέλουν ήδη τον Μάρκο Σίλβα στον Πειραιά για να ρυθμίσει, συνοδευόμενος από τον εκπρόσωπό του, τις τελευταίες λεπτομέρειες, πριν τις υπογραφές και τις ανακοινώσεις.

Κι επειδή δεν μου αρέσει να χρυσώνω το χάπι, αυτές οι δουλειές -στο δικό μου μυαλό και μέχρι αποδείξεως του εναντίου- είναι του… ποδαριού! Κακά τα ψέματα. Όσο απασχολημένος κι αν είναι το τελευταίο διάστημα ο Βαγγέλης Μαρινάκης με άλλα ζητήματα, δεν έχει λογική η λύση που του «σερβίρουν» ως ιδανική στενοί του συνεργάτες να είναι ο «ρούκι» Μάρκο Σίλβα. Με αυτή τη λογική μια χαρά επιλογή θα ήταν και ο Λουτσέσκου της Ξάνθης, τον οποίο είδαμε τουλάχιστον τι ψάρια… πιάνει, ενώ έχει και μια στοιχειώδη γνώση του ελληνικού πρωταθλήματος. Τυχαίο το παράδειγμα, αλλά κατάλληλο –θεωρώ- για να αποτυπώσει την εικόνα τη δεδομένη χρονική στιγμή.

Φευγάτος ο Ισά

Την ίδια ώρα, από δύο εντελώς διαφορετικές, αλλά εξίσου ενημερωμένες πηγές μαθαίνω πως τα μαύρα σύννεφα έχουν πυκνώσει –τώρα που έσφιξαν οι ζέστες- πάνω από το κεφάλι του Πιέρ Ισά. Ο αθλητικός διευθυντής του Ολυμπιακού εμφανίζεται έτοιμος να αποχωρήσει από τον Πειραιά και η απόφαση θα επισημοποιηθεί πολύ σύντομα. Επειδή, όμως, όπως στη ζωή έτσι και στο ποδόσφαιρο ισχύει το «ουδέν μονιμότερο του προσωρινού» δεν βάζω και το χέρι μου στη φωτιά. Μπορεί να ξυπνήσουμε αύριο και να μάθουμε κάτι άλλο, εντελώς διαφορετικό. Όπως λένε και κάποιες «παλιοσειρές» που έχουν φάει αυτό το ρεπορτάζ με το κουτάλι «εκεί που σταματά η λογική δεν αρχίζει ο στρατός, αλλά ο… Ολυμπιακός». Ίδωμεν…

Διαβάστε ακόμη:

Μάρκο Σίλβα: Ο 37χρονος που κέρδισε το σεβασμό του Μουρίνιο

Και ο Μάρκο Σίλβα στη λίστα για κόουτς του Ολυμπιακού